http://www.in.gr/news/article.asp?lngEn ... gDtrID=245
*
Ο Ρώσος πρώην πράκτορας της KGB, Αλεξάντερ Λιτβινένκο, που νοσηλευόταν μετά τη δηλητηρίασή του, πέθανε αργά το βράδυ της Πέμπτης, όπως ανακοινώθηκε από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Λονδίνου.

Ο Λιτβινένκο είχε καταφύγει στη Βρετανία από το 2000 και πήρε πολιτικό άσυλο. Γνωστός επικριτής του Κρεμλίνου, ερευνούσε και την υπόθεση της δολοφονίας της Ρωσίδας δημοσιογράφου Αννα Πολιτκόφσκαγια. Ορισμένοι απέδωσαν τη δηλητηρίασή του σε ενέργια των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών, μετά από εντολή του Κρεμλίνου.*

Eνδιαφέρον.

*...Ακόμη και ένα γραμμάριο από το θάλλιο είναι αρκετό για να οδηγήσει στο θάνατο. Το θάλλιο μοιάζει με αλάτι είναι άχρωμο, άοσμο και άγευστο και προκαλεί κατάρρευση του κεντρικού νευρικού συστήματος, καρδιαγγειακά προβλήματα και σημαντικές βλάβες στα ζωτικά όργανα... *

Ανατριχίλα...

Προσοχή στο μαγείρεμα λοιπόν...

Ο χρήστης JoeyJ έγραψε:
Προσοχη στο μαγειρεμα λοιπον...

Τι προσοχη στο μαγειρεμα παιδι μου?

Εσυ διπλα απο τη ζαχαρη και το αλατι εχεις και θαλλιο?

δεν πιστευω ε?

Ο χρήστης Michael-Amott έγραψε:

Προσοχή στο μαγείρεμα λοιπόν...

Τι προσοχη στο μαγειρεμα παιδι μου?

Εσυ διπλα απο τη ζαχαρη και το αλατι εχεις και θαλλιο?

δεν πιστευω ε?

Αύριο μαγειρεύω εγώ...

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEn ... gDtrID=244

Γεύση ΑΠΟ... ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

Χρεωμένοι εφ' όρου ζωής οι Αμερικανοί νεολαίοι

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ αποτελεί ένα από τα καρφιά της αμερικανικής κοινωνίας. Κάποτε οι γηραιότεροι ανησυχούσαν για τα οικονομικά, παρ' όλο που τώρα οι άνθρωποι άνω των 65 λογαριάζονται ως οι πλουσιότεροι Αμερικανοί. Αντ' αυτού, σήμερα εκείνοι που ανησυχούν περισσότερο για ό,τι ονομάζεται, κατ' ευφημισμόν, το «χρηματοοικονομικό μας μέλλον» είναι οι νέοι, και κυρίως οι πολίτες κάτω των 25 ετών. Για τους απόφοιτους των κολεγίων και εκείνους που μόλις πριν από λίγα χρόνια τελείωσαν το πανεπιστήμιο, οι ανησυχίες για τα οικονομικά είναι τεράστιες. Οι τιμές των σπιτιών, ακόμα και αν αρχίζουν να πέφτουν, παραμένουν πολύ υψηλές σε σχέση με τα συνηθισμένα εισοδήματα. Ολοι οι Αμερικανοί κουβαλούν, κατά μέσο όρο, περισσότερο φορτίο λόγω του χρέους, απ' ό,τι στο παρελθόν, αλλά η ανάγκη των νέων εργαζόμενων είναι πιο έντονη από τη στιγμή που κερδίζουν σε γενικές γραμμές τα λιγότερα. Μεταξύ δανείων για το κολέγιο και για αυτοκίνητο, τα άτομα γύρω στην ηλικία των 20 εκτιμάται ότι είναι εκπληκτικά χρεωμένα συγκριτικά με τις προηγούμενες γενιές.

ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1960 και στις αρχές του 1970, οι εξεγερμένοι φοιτητές φώναζαν «Κάψε μωρό μου κάψε», η νεολαία σήμερα αγκαλιάζει περισσότερο το πιστεύω «Δανείσου, μωρό μου, δανείσου» λόγω της εξάρτησής τους από τη φθηνή πίστωση, χωρίς την οποία οι ευκαιρίες τους να δημιουργήσουν μια αξιοπρεπή μέσης τάξης ζωή μοιάζουν ελάχιστες έως μηδαμινές. Για όσους αναρωτιούνται γιατί τα δανεικά χρήματα πυροδοτούν τον τρόπο ζωής σε όλες τις ηλικίες, την απάντηση δίνει ένα ανεξάρτητο ντοκιμαντέρ, το «In debt we trust» («Στο χρέος που εμπιστευόμαστε») από έναν βετεράνο δημοσιογράφο της τηλεόρασης και κριτικό των ΜΜΕ, τον Ντάνι Σέχτερ. Το «In debt we trust» αποτυπώνει πολύ έντονα το πώς οι Αμερικανοί παγιδεύονται σε ένα στροβιλισμό χρέους υποκινούμενο από ένα «βιομηχανικό σύμπλεγμα πίστωσης», το οποίο μοιάζει να λειτουργεί σαν μια συνωμοσία που οδηγεί τους ανθρώπους στη χρηματοοικονομική δουλικότητα. Η κεντρική ιδέα του Σέχτερ είναι τολμηρή, προκλητική και σύγχρονη. Οπως λέει, χρησιμοποιώντας τα λόγια ενός ακτιβιστή-καταναλωτή από το Μπρούκλιν, «το χρέος είναι επικερδές».

ΣΤΗΝ ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ 90 ΛΕΠΤΩΝ ντοκιμαντέρ, ο Σέχτερ παρουσιάζει πειστικά το πώς οι εταιρείες πιστωτικών καρτών προάγουν το «υπερβολικό χρέος» και το κόστος του να εθιστεί κανείς σε ανακυκλούμενη πίστωση, διά της οποίας ο πελάτης ξεπληρώνει, κάθε μήνα, μόνο τον τόκο σε ένα δάνειο. Και γενικά οι κίνδυνοι του τόσο μεγάλου χρέους είναι πραγματικοί, και σε ατομικό επίπεδο και σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης, της οποίας οι δανεισμοί έχουν φτάσει επίπεδα-ρεκόρ και εξακολουθούν να αυξάνονται λόγω ελλειμμάτων του προϋπολογισμού υπερβολικού μεγέθους, τα οποία χειροτέρεψαν πολύ λόγω μη σοφών φορολογικών περικοπών. Δεν αποκλείεται η βόμβα του χρέους να εκραγεί, παίρνοντας μαζί της την οποιαδήποτε προσωρινή οικονομική άνθηση. Οι αξίες των σπιτιών πέφτουν σχεδόν παντού τώρα και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για τους Αμερικανούς καταναλωτές, οι οποίοι, όπως το «In debt we trust» παρουσιάζει, χρησιμοποιούν το δανεισμό, έχοντας σαν κεφάλαιο τα σπίτια, σαν κουμπαρά εδώ και χρόνια. Σε εθνικό επίπεδο, η φούσκα μπορεί και να σκάσει. Το μέγεθος του ομοσπονδιακού χρέους και η αυξανόμενη εξάρτηση από την Κίνα για να καλυφθεί το χρέος μέσω αγορών κρατικών ομολόγων, μπορεί να οδηγήσουν σε μια κατάρρευση στην αξία του δολαρίου και μια έντονη, απότομη αύξηση στα επιτόκια, παρεμποδίζοντας το δανεισμό που τροφοδοτεί την οικονομική δραστηριότητα και προκαλώντας σοβαρές οικονομικές παρενέργειες, καθώς και πτώσεις των ημερομισθίων και απώλειες θέσεων εργασίας.

ΠΑΡ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ακόμα και εάν η φούσκα του χρέους δεν εκραγεί, το «In debt we trust» προκαλεί ισχυρή αφύπνιση στους καταναλωτές, κυρίως τους νεαρούς. Ακόμα πιο σημαντική είναι η επιμονή της ταινίας ότι δεν είναι αποκλειστικά προσωπικό θέμα αλλά ολοκληρωτικά πολιτικό. Οι υπερβάσεις της βιομηχανίας που χτίζονται στο προσωπικό χρέος αξίζουν μια πολιτική ανταπόκριση και το «In debt we trust» είναι ένας πρόλογος στο πώς η πολιτική αντίδραση ενάντια στο προσωπικό χρέος μπορεί να εξελιχθεί. Με το στιλ του σταυροφόρου δημοσιογράφου, ο Σέχτερ δεν καταδεικνύει ποτέ τα οφέλη της ερωτικής σχέσης της Αμερικής με τη φθηνή πίστωση. Οι Αμερικανοί κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα με έναν τρόπο που λίγοι μπορούν σε κάποιες άλλες χώρες. Αλλά το «In debt we trust» στέκεται δίπλα στους ανθρώπους για τους οποίους η φθηνή πίστωση έχει μετατραπεί σε αμερικανικό εφιάλτη.

Στην Ελλάδα έχουμε μάλλον κατ' αποκλειστικότητα δύο μοναδικές στη σύλληψη νομικές έννοιες:

τη **νομιμοποίηση αυθαιρέτων κτισμάτων **και
την απόλυση συμβασιούχων των οποίων έληξε η σύμβαση.

Κοινός παρονομαστής: η ψηφοθηρία.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEn ... gDtrID=253

Ο χρήστης Asimov έγραψε:
Γεύση ΑΠΟ... ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

Χρεωμένοι εφ' όρου ζωής οι Αμερικανοί νεολαίοι

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ αποτελεί ένα από τα καρφιά της αμερικανικής κοινωνίας. Κάποτε οι γηραιότεροι ανησυχούσαν για τα οικονομικά, παρ' όλο που τώρα οι άνθρωποι άνω των 65 λογαριάζονται ως οι πλουσιότεροι Αμερικανοί. Αντ' αυτού, σήμερα εκείνοι που ανησυχούν περισσότερο για ό,τι ονομάζεται, κατ' ευφημισμόν, το «χρηματοοικονομικό μας μέλλον» είναι οι νέοι, και κυρίως οι πολίτες κάτω των 25 ετών. Για τους απόφοιτους των κολεγίων και εκείνους που μόλις πριν από λίγα χρόνια τελείωσαν το πανεπιστήμιο, οι ανησυχίες για τα οικονομικά είναι τεράστιες. Οι τιμές των σπιτιών, ακόμα και αν αρχίζουν να πέφτουν, παραμένουν πολύ υψηλές σε σχέση με τα συνηθισμένα εισοδήματα. Ολοι οι Αμερικανοί κουβαλούν, κατά μέσο όρο, περισσότερο φορτίο λόγω του χρέους, απ' ό,τι στο παρελθόν, αλλά η ανάγκη των νέων εργαζόμενων είναι πιο έντονη από τη στιγμή που κερδίζουν σε γενικές γραμμές τα λιγότερα. Μεταξύ δανείων για το κολέγιο και για αυτοκίνητο, τα άτομα γύρω στην ηλικία των 20 εκτιμάται ότι είναι εκπληκτικά χρεωμένα συγκριτικά με τις προηγούμενες γενιές.

ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1960 και στις αρχές του 1970, οι εξεγερμένοι φοιτητές φώναζαν «Κάψε μωρό μου κάψε», η νεολαία σήμερα αγκαλιάζει περισσότερο το πιστεύω «Δανείσου, μωρό μου, δανείσου» λόγω της εξάρτησής τους από τη φθηνή πίστωση, χωρίς την οποία οι ευκαιρίες τους να δημιουργήσουν μια αξιοπρεπή μέσης τάξης ζωή μοιάζουν ελάχιστες έως μηδαμινές. Για όσους αναρωτιούνται γιατί τα δανεικά χρήματα πυροδοτούν τον τρόπο ζωής σε όλες τις ηλικίες, την απάντηση δίνει ένα ανεξάρτητο ντοκιμαντέρ, το «In debt we trust» («Στο χρέος που εμπιστευόμαστε») από έναν βετεράνο δημοσιογράφο της τηλεόρασης και κριτικό των ΜΜΕ, τον Ντάνι Σέχτερ. Το «In debt we trust» αποτυπώνει πολύ έντονα το πώς οι Αμερικανοί παγιδεύονται σε ένα στροβιλισμό χρέους υποκινούμενο από ένα «βιομηχανικό σύμπλεγμα πίστωσης», το οποίο μοιάζει να λειτουργεί σαν μια συνωμοσία που οδηγεί τους ανθρώπους στη χρηματοοικονομική δουλικότητα. Η κεντρική ιδέα του Σέχτερ είναι τολμηρή, προκλητική και σύγχρονη. Οπως λέει, χρησιμοποιώντας τα λόγια ενός ακτιβιστή-καταναλωτή από το Μπρούκλιν, «το χρέος είναι επικερδές».

ΣΤΗΝ ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ 90 ΛΕΠΤΩΝ ντοκιμαντέρ, ο Σέχτερ παρουσιάζει πειστικά το πώς οι εταιρείες πιστωτικών καρτών προάγουν το «υπερβολικό χρέος» και το κόστος του να εθιστεί κανείς σε ανακυκλούμενη πίστωση, διά της οποίας ο πελάτης ξεπληρώνει, κάθε μήνα, μόνο τον τόκο σε ένα δάνειο. Και γενικά οι κίνδυνοι του τόσο μεγάλου χρέους είναι πραγματικοί, και σε ατομικό επίπεδο και σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης, της οποίας οι δανεισμοί έχουν φτάσει επίπεδα-ρεκόρ και εξακολουθούν να αυξάνονται λόγω ελλειμμάτων του προϋπολογισμού υπερβολικού μεγέθους, τα οποία χειροτέρεψαν πολύ λόγω μη σοφών φορολογικών περικοπών. Δεν αποκλείεται η βόμβα του χρέους να εκραγεί, παίρνοντας μαζί της την οποιαδήποτε προσωρινή οικονομική άνθηση. Οι αξίες των σπιτιών πέφτουν σχεδόν παντού τώρα και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για τους Αμερικανούς καταναλωτές, οι οποίοι, όπως το «In debt we trust» παρουσιάζει, χρησιμοποιούν το δανεισμό, έχοντας σαν κεφάλαιο τα σπίτια, σαν κουμπαρά εδώ και χρόνια. Σε εθνικό επίπεδο, η φούσκα μπορεί και να σκάσει. Το μέγεθος του ομοσπονδιακού χρέους και η αυξανόμενη εξάρτηση από την Κίνα για να καλυφθεί το χρέος μέσω αγορών κρατικών ομολόγων, μπορεί να οδηγήσουν σε μια κατάρρευση στην αξία του δολαρίου και μια έντονη, απότομη αύξηση στα επιτόκια, παρεμποδίζοντας το δανεισμό που τροφοδοτεί την οικονομική δραστηριότητα και προκαλώντας σοβαρές οικονομικές παρενέργειες, καθώς και πτώσεις των ημερομισθίων και απώλειες θέσεων εργασίας.

ΠΑΡ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ακόμα και εάν η φούσκα του χρέους δεν εκραγεί, το «In debt we trust» προκαλεί ισχυρή αφύπνιση στους καταναλωτές, κυρίως τους νεαρούς. Ακόμα πιο σημαντική είναι η επιμονή της ταινίας ότι δεν είναι αποκλειστικά προσωπικό θέμα αλλά ολοκληρωτικά πολιτικό. Οι υπερβάσεις της βιομηχανίας που χτίζονται στο προσωπικό χρέος αξίζουν μια πολιτική ανταπόκριση και το «In debt we trust» είναι ένας πρόλογος στο πώς η πολιτική αντίδραση ενάντια στο προσωπικό χρέος μπορεί να εξελιχθεί. Με το στιλ του σταυροφόρου δημοσιογράφου, ο Σέχτερ δεν καταδεικνύει ποτέ τα οφέλη της ερωτικής σχέσης της Αμερικής με τη φθηνή πίστωση. Οι Αμερικανοί κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα με έναν τρόπο που λίγοι μπορούν σε κάποιες άλλες χώρες. Αλλά το «In debt we trust» στέκεται δίπλα στους ανθρώπους για τους οποίους η φθηνή πίστωση έχει μετατραπεί σε αμερικανικό εφιάλτη.

εδώ μας γλυτώνει το γεγονός ότι τα παιδιά συνήθως μένουν στους γονείς μέχρι το γάμο τους...Στο βωμό της ανεξαρτησίας λοιπόν σφάζονται νεολαίοι...η τάξη των πραγμάτων που έρχεται και εδώ αργά-αργά...

Το συγκεκριμένο πορσελάνινο κουπάκι του 18ου αιώνα πωλήθηκε στο Χονγκ-Κονγκ σχεδόν 15 εκατομμύρια ευρώ ή πάνω από 5 δισεκατομμύρια δραχμές.

Τι είχε μέσα;

Πολλά καντάρια ματαιοδοξίας νομίζω.

Ο χρήστης manosk έγραψε:

Το συγκεκριμένο πορσελάνινο κουπάκι του 18ου αιώνα πωλήθηκε στο Χονγκ-Κονγκ σχεδόν 15 εκατομμύρια ευρώ ή πάνω από 5 δισεκατομμύρια δραχμές.

έλεος...
Από την άλλη αν έχεις πολλά χρήματα και δεν ξέρεις τι να τα κάνεις...

Η κινεζούλα πάει πακέτο;

Ο χρήστης drdino έγραψε:
Η κινεζούλα πάει πακέτο;

5δις για μία Κινεζούλα? Σοβαρέψου.

Μα παίρνεις φλιτζάνι με κινεζούλα..δεν αξίζει λες;

Ο χρήστης drdino έγραψε:
Μα παίρνεις φλιτζάνι με κινεζούλα..δεν αξίζει λες;

Όχι βέβαια. Σκέψου μόνο πόσα ζουάν αλλάζεις στο 307 με τόσα λεφτά..

Μα δεν πλερώνω [sic] (προς το παρόν)...

EU urged to freeze Turkey talks

Turkey's bid has polarised opinion in Europe

The European Commission has recommended that some elements of talks with Turkey about its hopes of joining the EU should be frozen.

The recommendations follow the breakdown of talks over the divided island of Cyprus. Turkey's refusal to recognise the Cypriot government has become an obstacle to Turkey's membership hopes. Turkish television channels quoted Prime Minister Tayyip Erdogan as saying the recommendation was 'unacceptable'. After Finland said on Monday that talks over the Cyprus issue were deadlocked, the European Commission brought forward an announcement it was due to make next week. It said eight of the 35 areas of negotiation between the EU and Turkey should be suspended. It also said no area of negotiation should be declared complete until the Cyprus situation is resolved. This was a much tougher conclusion than was expected and could act as a major disincentive for Turkey to resume any negotiations, says the BBC's Jonny Dymond in Brussels.

Final decision awaited
'There is a unanimous decision by the member states to conduct accession negotiations with Turkey... Turkey has undoubtedly made progress. But it has still not implemented all obligations it has agreed to,' EU Commission President Jose Manuel Barroso said in a statement. The EU insists that Turkey fulfils its commitment to open its ports to traffic from Cyprus, but Turkey says it will not do so until the EU eases its embargo on Turkish-controlled northern Cyprus. Cyprus has been divided since 1974, when Turkish troops invaded to counter a Greek Cypriot coup backed by the military junta ruling Greece at the time. The final decision on whether to suspend negotiations will be made by EU foreign ministers, or by heads of government when they meet in mid-December. Some countries want to go further than the European Commission recommends and suspend negotiations in more areas, says our correspondent in Brussels.
Suspending some chapters would not mean Turkey's application would be halted altogether, but could make it difficult to get full negotiations back on track, he adds. Finnish Prime Minister Matti Vanhanen will visit Turkey on Friday to meet his Turkish counterpart Mr Erdogan, in a last-ditch effort to reach a breakthrough.