Κοιτα αν μιλαγαμε για 10+ χρονια πριν πιστευω θα ημουν πιο χαλαρος, τα πραγματα στις μερες μας ειναι λιγο αγρια. Ενταξει ρε συ τον εφαγες τον γαιδαρο.

Μεταξυ μας παντως πιο πολυ θα ανυσηχουσα για την διαδρομη με το κτελ με την κολοεθνικη...δεν εχουν γινει και λιγα

Η ολιγόφαγη -ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΑΩ, ΔΕΝ ΠΕΙΝΑΩ- Έλλη βλέπει το πιάτο με την μακαρονάδα σαν βουνό. Τελικά σκάβει μία τρύπα στο κέντρο και αναφωνεί:

-Άσπρο πάτο!!!!!!

Ε δεν είσαι τυχαία πρόεδρος!!!

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ!

(και να κάνεις κι άλλο. Ένα παιδί δεν φτάνει!)

Ετοιμάσου να σε σκίσει κάπου στα 15 της...

Αυτές τις ημέρες ήμουν κλινήρης στο σπίτι. Όταν ερχόταν η ώρα να επιστρέψουν από το σχολείο τα άκουγα από την γωνία του δρόμου να έρχονται με φωνές και γέλια, να πιάνουν κουβέντα με όποιον έβρισκαν μπροστά τους, να τρέχουν στον κήπο ψάχνοντας να δουν τις χελώνες (τυπική καθημερινή διαδικασία) και στη συνέχεια να τρέχουν στις σκάλες, να χτυπάνε το κουδούνι (ενώ η κοπέλα που τα φέρνει άνοιγε με το κλειδί) και να μπουκάρουν στο σπίτι φωνάζοντας πετώντας παπούτσια και μπουφάν για να αρχίσουν κατευθείαν το παιχνίδι. Τις προάλλες πέτυχαν κάτω από το σπίτι έναν πλανόδιο ακορντεονίστα και τον έβαλαν να παίξει τα κάλαντα ( ) κι έπειτα ήλθαν τρέχοντας επάνω να μου ζητήσουν λεφτά για να του τα πετάξουν από την βεράντα.

Μία μέρα βρήκα ένα σημείωμα από τον γυιό μου το πρωί στο ψυγείο: Μπαμπά είσαι καλύτερα σήμερα;

Η ευτυχία που προσφέρουν τέτοιες σκηνές είναι ανεκτίμητη. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από τα παιδιά. Ιδιαίτερα από τα πολλά παιδιά. Αξίζουν κάθε κόστος.

Αυτά από μένα!

Γονείς προσοχή...

Μόλις έμαθα ότι στην πολυκατοικία μας πέθανε παιδάκι εχθές επειδή κατάπιε παιχνίδι κ πνίγηκε

Δε ξέρω πώς ν'αντικρύσω κ τι να πω στους γονείς του που είναι πολύ καλοί άνθρωποι

Κακά τα ψέμματα, έχουν μεγάλη ευθύνη...

1ον, επειδή του αγόρασαν επικίνδυνο για την ηλικία του παιχνίδι.
2ον, επειδή το άφησαν μόνο να ασχοληθεί με αυτό.

Κρίμα...

Το περιστατικό έγινε κατά τη διάρκεια πάρτυ

Πραγματικά κρίμα γιατί αυτό είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σ'ένα γονιό.
Δυστυχώς όμως όσο εύκολο είναι για τους τρίτους να αποδίδουν ευθύνες στους γονείς τόσο δύσκολο είναι να διανοηθούν το πόσο απίστευτα εφευρετικό είναι το μυαλουδάκι των παιδιών όταν πρόκειται να κάνουν κακό στον εαυτό τους όχι μόνο με ακατάλληλα παιχνίδια αλλά με οτιδήποτε κυριολεκτικά υπάρχει μέσα σε ένα σπίτι. Και όσο κι αν είναι ο γονιός συνέχεια πίσω του να το επιβλέπει, το διοαλάκι θα βρει πάντα τρόπο να κάνει την καταστροφική σκανδαλιά του.

Ο χρήστης NIGA έγραψε:
Πραγματικά κρίμα γιατί αυτό είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σ'ένα γονιό.
Δυστυχώς όμως όσο εύκολο είναι για τους τρίτους να αποδίδουν ευθύνες στους γονείς τόσο δύσκολο είναι να διανοηθούν το πόσο απίστευτα εφευρετικό είναι το μυαλουδάκι των παιδιών όταν πρόκειται να κάνουν κακό στον εαυτό τους όχι μόνο με ακατάλληλα παιχνίδια αλλά με οτιδήποτε κυριολεκτικά υπάρχει μέσα σε ένα σπίτι. Και όσο κι αν είναι ο γονιός συνέχεια πίσω του να το επιβλέπει, το διοαλάκι θα βρει πάντα τρόπο να κάνει την καταστροφική σκανδαλιά του.

γιατί να θέλει να κάνει κακό στον εαυτό του?

Ο χρήστης dmitspan έγραψε:
γιατί να θέλει να κάνει κακό στον εαυτό του?

Ε δεν το κάνει επίτηδες αλλά είναι μέρος της διαδικασίας να ψάχνει και να δοκιμάζει τα πάντα για να γνωρίσει τον κόσμο.

Παράδειγμα: νομίζεις ότι έχεις πάρει όλες τις προφυλάξεις. Τα παιχνίδια του είναι αυτά που πρέπει, τα συρτάρια με τα μαχαιροπήρουνα και τα απορρυπαντικά είναι ασφαλισμένα, τα φάρμακα είναι ψηλά να μην τα φτάνει, δεν υπάρχουν διακοσμητικά στο σαλόνι, τα τραπέζια έχουν πλαστικές προφυλακτικές γωνίες (που είναι το πρώτο πράγμα που μαθαίνει να βγάζει), οι πρίζες έχουν προφυλακτικά καπάκια και ενώ νομίζεις ότι τα έχεις προβλέψει όλα το βρίσκεις να έχει ξεβιδώσει ένα πόμολο ντουλάπας και να ετοιμάζεται να καταπιεί το παξιμάδι!

Ο χρήστης NIGA έγραψε:
... τα φάρμακα είναι ψηλά να μην τα φτάνει...

Τα φάρμακα ήταν ψηλά, να μην τα φτάνουν.
Ένα μεσημέρι, μετά από ημίωρη σιέστα με τη σύντροφο, βρήκαμε τα (δυο, τότε) παιδιά μας ξαπλωμένα στο διάδρομο. Γελάσαμε, στην αρχή, και τα βάλαμε στα κρεβάτια τους. Ανησυχήσαμε μόλις φτάσαμε στην κουζίνα και βρήκαμε ένα μπουκάλι ντιμετάπ άδειο. Είχαν βάλει καρέκλα να φτάσουν στον πάγκο της κουζινας κι από εκεί σκαμνί, για να φτάσουν ν' ανοίξουν το ντουλάπι. Είχαν μοιραστεί ένα μπουκάλι φάρμακο και ήσαν σαν τα κοτόπουλα! Καταλήξαμε στο Ρίο, όπου έμειναν ένα βράδυ για καλό και για κακό.
Τι μας έσωσε; Δυο πράγματα: Ότι το μπουκάλι ήταν μισό κι ότι (αγαπημένα όπως ήταν - και συνεχίζουν να είναι) το μοίρασαν ακριβώς, χρησιμοποιώντας ... μια σύριγγα.

11 χρόνια μετά, Τρέμω και μόνο στη σκέψη...

Έτσι είναι. Δεν μπορείς να τα προβλέψεις όλα. Ένα Σάββατο πρωί οι δεσποινίδες μας είναι δύο χρονών και χορεύουν στο σαλονι. Φυσικά τα πλαστικά προστατευτικά του τζακιού δεν έχουν ευδοκιμήσει στη θέση τους πάνω από εβδομάδα, γι'αυτό και δεν υπάρχουν πια. Ξαφνικά η Δάφνη σταματάει το χορό και πηγαίνει και στέκεται μπροστά στο τζάκι με την πλάτη. Κι όπως στέκεται, γυρίζει και πέφτει πάνω στη γωνία του τζακιού και σκίζει το πρόσωπό της ακριβώς δίπλα στο μάτι της. Στο νοσοκομείο που την πήγα για να της κάνουν ράμματα, με ρωτούσαν τι και πώς και με κοιτάζανε καχύποπτα......

Κι ένα πιο αστείο περιστατικό (επειδή δεν είχε συνέπειες). Τριάντα και... χρόνια πριν η θεία μου χάνει μέσα στο σπίτι την δίχρονη τότε ξαδέλφη μου. Ψάχνει παντού και τελικά την βρίσκει στην τουαλέτα να πίνει πανευτυχής νερό από την λεκάνη χρησιμοποιώντας ένα βρώμικο τασάκι! (Η σκηνή συνοδευόταν με τον ήχο της ηδονικής κατάποσης: φφφφφσσσσσσ, άαααειειεει....)

Ο χρήστης dmitspan έγραψε:

Πραγματικά κρίμα γιατί αυτό είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σ'ένα γονιό.
Δυστυχώς όμως όσο εύκολο είναι για τους τρίτους να αποδίδουν ευθύνες στους γονείς τόσο δύσκολο είναι να διανοηθούν το πόσο απίστευτα εφευρετικό είναι το μυαλουδάκι των παιδιών όταν πρόκειται να κάνουν κακό στον εαυτό τους όχι μόνο με ακατάλληλα παιχνίδια αλλά με οτιδήποτε κυριολεκτικά υπάρχει μέσα σε ένα σπίτι. Και όσο κι αν είναι ο γονιός συνέχεια πίσω του να το επιβλέπει, το διοαλάκι θα βρει πάντα τρόπο να κάνει την καταστροφική σκανδαλιά του.

γιατί να θέλει να κάνει κακό στον εαυτό του?

Κάνεις το κλασικό λάθος, να προσπαθήσεις να εξηγήσεις τις ενέργειες ενός παιδιού με την συλλογιστική ενός μεγάλου, Δημήτρη.

Τα παιδιά (κι εμείς όταν είμασταν παιδιά) ψάχνουν και ανακαλύπτουν τον κόσμο. Δεν ξέρουν τι επιπτώσεις μπορεί να έχει μια ενέργειά τους. Και δεν αντιλαμβάνονται τον θάνατο!

Και όση προσοχή και αν έχεις, πάντα κάπου, κάτι θα ξεφύγει!

Κρίμα για το παιδάκι!

Έτσι είναι δυστυχώς!
Ντεπόν έχει πει και ο δικός μου 5-6 μαζί χωρίς παρενέργεια. Ήταν στο σπίτι της γιαγιας του και τα είχε στο κομοδίνο. τον πρόλαβε και κατάφερε να του βγάλει και από το στόμα 3-4 που τα μασούσε. Αυτά σε ηλικία 1μιση.