ή

Ο χρήστης ililias έγραψε:

Να ενα χαρακτηριστικο παραδειγμα πονηρου...ποσα παιδια εχεις ρε λαμογιοπατέρα;
Ειδες το φτηνο εισιτηριου του λεωφορειου και ειπες ας κανω καμια δεκαρια

ο ililias ... έχει 4 (???) παιδιά

Ούτε καν 5. Να φανταστείς, ούτε το Ζαφίρα δεν γεμίζουμε καλά καλά, μένει μια θέση άδεια (γι' αυτό κ δεν μπορεί να στρίψει, του χαλάει το ζύγισμα).

Παλικάρια, τα παιδιά δεν τα κάνουμε σκεπτόμενοι τα λ7 αλλά τις αντοχές μας. Αυτές δοκιμάζονται κάθε μέρα, κάθε ώρα. Και όσο τα παιδιά μας μεγαλώνουν, μεγαλώνουν και οι υποχρεώσεις μας. Και όχι, δεν εννοώ τις οικονομικές.
Γνώμη μου είναι ότι όσοι δεν κάνουν παιδιά επικαλούμενοι οικονομικούς λόγους, λένε ψέμματα στους εαυτούς τους. Επίσης, εξαιρώντας τις περιπτώσεις προβλήματος, πως καλύτερα κανένα παρά ένα παιδί μόνον. Αν είναι μια φορά δύσκολο να μεγαλώσεις σωστά δυο+ παιδιά, το να μεγαλώσεις σωστά ένα είναι 10 φορές δύσκολο...

Το πρώτο statement, ειναι λογικό εφόσον το λέει κάποιος που πλέει σε πελάγη ευρωδολλαριών...

Το δεύτερο statement, θεωρώ πως δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα... εκτός και αν ο στόχος είναι να γίνουμε σαν τους γύφτους που κάνουν ενα τσούρμο παιδιά και τα σέρνουν παρατημένα απο πίσω τους. Η έννοια παιδί έχει σαφέστατα σοβαρή οικονομική διάσταση πέραν ολων των άλλων...

Ο χρήστης corsair έγραψε:

Παλικάρια, τα παιδιά δεν τα κάνουμε σκεπτόμενοι τα λ7 αλλά τις αντοχές μας
Γνώμη μου είναι ότι όσοι δεν κάνουν παιδιά επικαλούμενοι οικονομικούς λόγους, λένε ψέμματα στους εαυτούς τους

Το πρώτο statement, ειναι λογικό εφόσον το λέει κάποιος που πλέει σε πελάγη ευρωδολλαριών...

Το δεύτερο statement, θεωρώ πως δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα... εκτός και αν ο στόχος είναι να γίνουμε σαν τους γύφτους που κάνουν ενα τσούρμο παιδιά και τα σέρνουν παρατημένα απο πίσω τους. Η έννοια παιδί έχει σαφέστατα σοβαρή οικονομική διάσταση πέραν ολων των άλλων...

Έχω 4 παιδιά, δεν πλέω σε πελάγη ευρωδολλαριών (sic), έχω μια μέση οικογένεια που καταναλώνει 2 μισθούς 'κανονικών' ΔΥ τον χρόνο (ευτυχώς με γνωρίζουν αρκετοί εδώ μέσα κ μπορούν να το βεβαιώσουν).
Το αν είμαι σαν τους γύφτους, έκανα ένα τσούρμο παιδιά κ τα σέρνω παρατημένα από πίσω μου δεν μπορώ να το κρίνω, μπορώ να πω πως σε καμία περίπτωση δεν νιώθω έτσι.
Δεν έκανα παιδιά για να έχω φοροαπαλλαγές, ούτε σκέφτηκα τα λ7 πριν τα κάνω. Τα ήθελα, μπορούσα (οργανικά), τα έκανα.
Δεν είμαι (νομίζω) κανα φρικιό για τσίρκο, έχω πολλούς φίλους κ γνωστούς με 3 ή 4 παιδιά (ένας έχει 6, είναι εκτός συναγωνισμού) που είναι στην ίδια οικον κατάσταση μ' εμένα πάνω - κάτω, ούτε αυτοί μου φαίνονται για τσίρκο. Αντίθετα, για τσίρκο μου φαίνονται μερικοί με 1 ή 2, ονόματα δεν λέμε / υπολήψεις δεν θίγουμε, αλλά τους βλέπουμε καθημερινά έξω να τα κυνηγάνε, να τους φωνάζουν, εκείνα να σκούζουν, .....
Έχω κ ένα πολύ φιλικό ζευγάρι σε πολύ καλύτερη οικον κατάσταση από μένα, που δεν έχει παιδιά. Το σκέφτηκαν, τ' αποφάσισαν, τέλος.

Μ' αυτά κ μ' αυτά φίλε corsair, μου φαίνεται ότι άλλος δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα.
Πόσα παιδιά έχεις?

Ο χρήστης ililias έγραψε:

Παλικάρια, τα παιδιά δεν τα κάνουμε σκεπτόμενοι τα λ7 αλλά τις αντοχές μας
Γνώμη μου είναι ότι όσοι δεν κάνουν παιδιά επικαλούμενοι οικονομικούς λόγους, λένε ψέμματα στους εαυτούς τους

Το πρώτο statement, ειναι λογικό εφόσον το λέει κάποιος που πλέει σε πελάγη ευρωδολλαριών...

Το δεύτερο statement, θεωρώ πως δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα... εκτός και αν ο στόχος είναι να γίνουμε σαν τους γύφτους που κάνουν ενα τσούρμο παιδιά και τα σέρνουν παρατημένα απο πίσω τους. Η έννοια παιδί έχει σαφέστατα σοβαρή οικονομική διάσταση πέραν ολων των άλλων...

Έχω 4 παιδιά, δεν πλέω σε πελάγη ευρωδολλαριών (sic), έχω μια μέση οικογένεια που καταναλώνει 2 μισθούς 'κανονικών' ΔΥ τον χρόνο (ευτυχώς με γνωρίζουν αρκετοί εδώ μέσα κ μπορούν να το βεβαιώσουν).
Το αν είμαι σαν τους γύφτους, έκανα ένα τσούρμο παιδιά κ τα σέρνω παρατημένα από πίσω μου δεν μπορώ να το κρίνω, μπορώ να πω πως σε καμία περίπτωση δεν νιώθω έτσι.
Δεν έκανα παιδιά για να έχω φοροαπαλλαγές, ούτε σκέφτηκα τα λ7 πριν τα κάνω. Τα ήθελα, μπορούσα (οργανικά), τα έκανα.
Δεν είμαι (νομίζω) κανα φρικιό για τσίρκο, έχω πολλούς φίλους κ γνωστούς με 3 ή 4 παιδιά (ένας έχει 6, είναι εκτός συναγωνισμού) που είναι στην ίδια οικον κατάσταση μ' εμένα πάνω - κάτω, ούτε αυτοί μου φαίνονται για τσίρκο. Αντίθετα, για τσίρκο μου φαίνονται μερικοί με 1 ή 2, ονόματα δεν λέμε / υπολήψεις δεν θίγουμε, αλλά τους βλέπουμε καθημερινά έξω να τα κυνηγάνε, να τους φωνάζουν, εκείνα να σκούζουν, .....
Έχω κ ένα πολύ φιλικό ζευγάρι σε πολύ καλύτερη οικον κατάσταση από μένα, που δεν έχει παιδιά. Το σκέφτηκαν, τ' αποφάσισαν, τέλος.

Μ' αυτά κ μ' αυτά φίλε corsair, μου φαίνεται ότι άλλος δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα.
Πόσα παιδιά έχεις?

1. Μια οικογένεια 2 δημοσιων υπαλληλων μπορει να φτάνει 100κ προ φόρων... αλλα το προσπερνώ αυτό!

2. Το οτι δεν σκέφτηκες τα λεφτά... σήμαινε οτι τα είχες! Αυτό δεν ισχύει για ολους, ουτε ολοι έχουν την εργασιακη σιγουριά ενος Δ.Υ! Και φυσικά ξανατονίζω πως τα παιδιά έχουν οικονομική διάσταση σοβαρότατη και κάθε λογικός ανθρωπος το προσμετρα! Διαφορετικά μιλάμε για αλλες καταστάσεις είτε προς το αρνητικο (γυφτοι), είτε προς το θετικο (λεφτά υπάρχουν)...

Μπορώ να στο θέσω πολύ ποιο παραστατικά αμα χρειαστεί για να το καταλαβεις αυτο που λέω περι συνάρτησης χρημάτων/παιδιών....

btw, δεν έχω ΚΑΝΕΝΑ παιδί...

Όταν πλέον ζορίζεσαι μόνος, αν κάνεις παιδιά έχεις αμέσως υπαχθεί σε κατηγορία πτωχευμένου.
Για τη γυναίκα ισχύει άλλο λογισμικό...ανεβαίνει level

Για περισσότερες πληροφορίες αποτανθείτε στον hf που ετοιμάζεται για κουτσούβελα

Ο χρήστης corsair έγραψε:
.......... Μια οικογένεια 2 δημοσιων υπαλληλων μπορει να φτάνει 100κ προ φόρων... αλλα το προσπερνώ αυτό!

Kaκώς το προσπερνάς και εγώ οικογένεια 2 ΔΥ είμαστε και τα 100.000 ευρώ τα παίρνουμε έτσι για πλάκα

Ο χρήστης corsair έγραψε:

1. Μια οικογένεια 2 δημοσιων υπαλληλων μπορει να φτάνει 100κ προ φόρων... αλλα το προσπερνώ αυτό!

2. Το οτι δεν σκέφτηκες τα λεφτά... σήμαινε οτι τα είχες! Αυτό δεν ισχύει για ολους, ουτε ολοι έχουν την εργασιακη σιγουριά ενος Δ.Υ! Και φυσικά ξανατονίζω πως τα παιδιά έχουν οικονομική διάσταση σοβαρότατη και κάθε λογικός ανθρωπος το προσμετρα! Διαφορετικά μιλάμε για αλλες καταστάσεις είτε προς το αρνητικο (γυφτοι), είτε προς το θετικο (λεφτά υπάρχουν)...

Μπορώ να στο θέσω πολύ ποιο παραστατικά αμα χρειαστεί για να το καταλαβεις αυτο που λέω περι συνάρτησης χρημάτων/παιδιών....

btw, δεν έχω ΚΑΝΕΝΑ παιδί...

1. Μίλησα για 'κανονικούς' ΔΥ, σου απάντησε κ ο costaslio.
2. Δεν τα σκέφτηκα γιατί δεν παίζουν ιδιαίτερο ρόλο στο θέμα 'παιδί'. Ε, βεβαια, αν είσαι άπορος κ άστεγος, καλύτερα να μην κάνεις. Κ εγώ μπορώ να σου τα πω παραστατικότατα αν δεν καταλαβαίνεις, αλλά καλυτερα να τ' αποφύγουμε.

btw1, άρα εγώ γνωρίζω από πρώτο χέρι πράγματα που εσύ υποθέτεις.
btw2, αν το σκέπτεσαι χρηματοοικονομικά, ΜΗΝ κάνεις. Εσύ καλά θα πάθεις όσα πάθεις, εκείνο δεν φταίει τπτ.

Εγώ ήθελα 3 (είμαστε 3 αδέλφια και μου άρεσε σαν ιδέα) αλλά τώρα που όχι εύκολα έκανα το ένα βλέπω ότι δεν βγαίνουν... Και ακόμα κι αν βελτιωθούν τα πράματα από οικονομικής πλευράς θα είμαστε μεγάλοι...
Ο παράγων έξοδα στα παιδιά είναι απόλυτα υπαρκτός. Βέβαια παιδιά μεγαλώνουν και μόνα τους στα χωράφια ή με θετικό ισοζύγιο σε φανάρια αλλά θέλω να μπορώ να προσφέρω κάτι καλύτερο από αυτό. Το τι είναι αυτό διαφέρει και παίζει ρόλο στη συνολική δυνατότητα και μάλλον εξηγεί τις διαφορές και διαφωνίες μας. Άλλα κοστίζει το παιδί στο Κολλέγιο (βγαίνει πάνω από 1000 το μήνα) και διακοπές πολυήμερες σε γνωστά νησιά και στο εξωτερικό, νταντάδες, φροντιστήρια, σπουδές στο εξωτερικό κλπ κλπ και άλλο το παιδί που θα πάει δημόσιο, που θα το προσέχει η γιαγιά η οποία θα μαγειρεύει για όλους κλπ.

Υπάρχουν παράγοντες που δεν αναφέρουμε που κάνουν τεράστια μείωση στο συνολικό έξοδο (και ταλαιπωρία) των γονιών. Γιατί πολύ εύκολα μεγαλώνεις παιδιά αν έχεις 2 γιαγιάδες νέες, ορεξάτες και κοντά σου. Και μερικοί που τους έπεσαν εύκολα και φτηνά τα 2-3 παιδιά επειδή οι ίδιοι πηγαίναν για καφέ ενώ η γυναίκα και οι 2 γιαγιάδες τρέχανε και δεν φτάνανε μέρα νύχτα και τρώγαν τις συντάξεις τους δεν θα έπρεπε να είναι στον ίδιο κουβά/χορό με άλλους που μόνοι τους οι 2 γονείς ασχολούνται. Τότε ακόμα και το 1 έχει θέματα, ποιος θα το προσέχει, θα δουλεύει ο ένας γονιός για να πληρώνει τη γκουβερνάντα; Πώς θα μαζευτούν οι 2 μισθοί;

Οπότε αν εργάζονται και οι δύο φεύγει ο μισός μισθός για κάποιον να προσέχει το μωρό.

Ο χρήστης onyx ! έγραψε:
... θέλω ...

Εδώ σταματάνε όλα. Όχι στο παιδί, τι μπορεί να χρειάζεται, τι του είναι περισσότερο απαραίτητο, αλλά στα 'θέλω' του γονιού.
Χωρίς παρεξήγηση, προσωπικές αιχμές ή τπτ άλλο, ισχύει για όλους μας.

Αυτα που λεει ο Ηλιας ειναι φυσιολογικα και σωστα,αλλα..σε φυσιολογικες συνθηκες.
Ενα νεο ζευγαρι στην Ελλαδα του σημερα με τι κουραγιο να κανει παιδια;
Δεν μιλαω για κολλεγια και ταξιδια στο εξωτερικο,μιλαω για το αν αυριο-μεθαυριο θα εχουν να δωσουν γαλα στα παιδια τους-τόσο απλα.Δεν ειμαστε πια η χωρα με τρελους ρυθμους αναπτυξης οπου μονο οι τεμπεληδες δεν μπορουν να βρουν εστω μια ψευτοδουλεια part-time,ειμαστε μια χωρα με 50% ανεργια στου νεους,χαμηλα εισοδηματα και...ελπιζω ο mod να τα μεταφερει ολα αυτα καπου πιο ταιριαστα

Τα νέα της οικογένειας...
Η κόρη τέλειωσε με την εξεταστική κ την Κυριακή κατέβηκε για καλοκαίρι. Δευτέρα πήγε να ψάξει για δουλειά, Τρίτη έκλεισε, χτες ξεκίνησε σερβιτόρα σε ξενοδοχείο. Δουλεύει 10 το πρωί με 6 το απόγευμα. Ο γιός Α οριστικοποίησε το μηχανογραφικό την Τρίτη κ ξεκίνησε δουλειά στο μαγαζί μας τα πρωινά, βοηθός ... όποιου χρειάζεται βοήθεια. Ο γιός Β ξυπνάει 8:30 κ έρχεται σ' εμένα. Έχει αναλάβει όλη την πρωινή βρωμοδουλειά (από κήπο κ ζώα μέχρι καθαριότητα χώρων και δουλειά όποτε έχουμε παραγωγή), κ εγώ είμαι χαλαρός πλέον στο γραφείο ή γύρω γύρω σε εξωδουλειές. Ο γιός Γ μένει σπίτι κ, εκτός του να λιώνει στην τιβί, ετοιμάζει το φαγητό. Χτες σφουγγάρισε όλο το σπίτι κ το βρήκαμε το μεσημέρι πεντακάθαρο. Σήμερα δήλωσε ότι θα βάλει το φαγητό στον φούρνο κ θα πάει για ψώνια της μάνας μου. Του είπαμε να πάρει κ τυρί, αλλά μάλλον δεν πρόκειται: Είναι ο μόνος στην οικογένεια που δεν θέλει να δει φέτα ούτε ζωγραφιστή.

Τώρα περιμένω να δω πόσο θ' αντέξουν κ, κυρίως, ... αν αντέξουν.

Ο χρήστης onyx ! έγραψε:

Υπάρχουν παράγοντες που δεν αναφέρουμε που κάνουν τεράστια μείωση στο συνολικό έξοδο (και ταλαιπωρία) των γονιών. Γιατί πολύ εύκολα μεγαλώνεις παιδιά αν έχεις 2 γιαγιάδες νέες, ορεξάτες και κοντά σου. Και μερικοί που τους έπεσαν εύκολα και φτηνά τα 2-3 παιδιά επειδή οι ίδιοι πηγαίναν για καφέ ενώ η γυναίκα και οι 2 γιαγιάδες τρέχανε και δεν φτάνανε μέρα νύχτα και τρώγαν τις συντάξεις τους δεν θα έπρεπε να είναι στον ίδιο κουβά/χορό με άλλους που μόνοι τους οι 2 γονείς ασχολούνται. Τότε ακόμα και το 1 έχει θέματα, ποιος θα το προσέχει, θα δουλεύει ο ένας γονιός για να πληρώνει τη γκουβερνάντα; Πώς θα μαζευτούν οι 2 μισθοί;

Οπότε αν εργάζονται και οι δύο φεύγει ο μισός μισθός για κάποιον να προσέχει το μωρό.

Αυτό ακριβώς ισχύει και είναι πολύ τυχεροί όσοι έχουν βοήθειες. Αν δεν έχεις, πρέπει να είσαι πολύ ανθεκτικός και με τεράστια αποθέματα ψυχραιμίας και υπομονής.

Όμως και αυτά που γράφει ο Ηλίας έχουν βάση.
Δεν αμφισβητείται ότι η οικονομική κατάσταση κάνει δύσκολο το μεγάλωμα των παιδιών, ΑΛΛΑ:

βλέπω κάμποσους να ρίχνουν στην κρίση πράγματα που δεν έχουν σχέση με αυτήν.

Η φροντίδα προς τα παιδιά δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων. Εκτός αν...είναι. Δηλαδή αν κάποιοι είχαν μάθει να σπρώχνουν τα παιδιά από βρέφη σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, νταντάδες, γκουβερνάντες, παιχνιδότοπους με κλόουν κλπ, οπότε, ξαφνικά, διαπίστωσαν ότι πρέπει να κάτσουν και λίγο με τα παιδιά τους, να τους διαβάσουν ένα βιβλίο, να τα συνοδέψουν στις εξωσχολικές δραστηριότητες, να τους στήσουν ένα πάρτυ στο σπίτι μαγειρεύοντας, αφού το κέτερινγκ και οι παιδότοποι κοστίζουν.

Από εκεί και πέρα:

ΠΟΙΟΣ αναγκάζει τον 'πατέρα' ή τη 'μητέρα' να φορτώσει το 5χρονο στο μηχανάκι, ακράνωτο, αντί να πάρει λεωφορείο - αν υποθέσουμε ότι δεν κινεί το ΙΧ ή το πούλησε λόγω της κρίσης; Γιατί δεν χάνει λίγο χρόνο ή/και δεν κάνει λίγο κόπο παραπάνω, προτιμώντας να διακινδυνεύσει τη ζωή του βλασταριού του/της;

ΠΟΙΟΣ αναγκάζει τους γονείς να αφήσουν ατάιστο το παιδί τους, όταν η παρασκευή ενός σάντουιτς κοστίζει μισό ευρώ και ένα ποτήρι γάλα 20 λεπτά; Αν κάποιος είναι τελείως ανεχής, πάσο. Αλλά αν βρίσκει λεφτά για τσιγάρα, καμιά μπυρίτσα, συμβόλαιο κινητού, μάλλον είναι θέμα προτεραιοτήτων και όχι ανάγκης.

ΟΚ, μπορεί κάποιος να κάτσει και να σκεφτεί διάφορες πιθανές και απίθανες απαντήσεις και καταστάσεις, αλλά η αλήθεια συχνά τσούζει.

Αν ησουνα στην αμερικη θα ειχαν ονομασει καπως την παθηση σου...πχ childloverism ή kidaffectionato

Ο χρήστης Megane98hp έγραψε:
Εδώ και αρκετές μέρες νιώθω ένα έντονο μούδιασμα. Μια ζαλάδα, κάτι σαν γλυκό μεθύσι. Πως περνάει ο καιρός. Η κοράκλα μου μεγάλωσε, ήρθε η στιγμή να πάει στο δημοτικό.
Πήγαμε στο σχολείο. Ντυμένη με τα καλά της, δεν σταματούσε να τρέχει πάνω κάτω με τα άλλα παιδιά. Εγώ την κοιτούσα και καμάρωνα. Σοβαρός εξωτερικά αλλά μέσα μου... Χ-Ε-Σ-Μ-Ε-Ν-Ο-Σ!!!!

Η ΚΟΡΑΚΛΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ!!!!

Ξεκινάει ο αγιασμός. Ο παπάς έλεγε τα δικά του κι από κάτω τα παιδιά γελάκια, πειράγματα κλπ κλπ. Απίστευτο μεθύσι, απίστευτη χαρά. Δε ξέρω αν κατάλαβε ο κόσμος ή αν φαινόταν ότι είχα το γνωστή ηλίθια έκφραση στο προσωπό μου του χαζομπαμπά. Αν το κατάλαβαν ή αν δεν το κατάλαβαν βασικά δεν με πολυπειράζει να πω την αλήθεια.

Καλή σχολική χρονιά να έχουν όλα τα παιδάκια του κόσμου και καλή δύναμη στους γονείς.

Μπραβο σου που μοιραζεσαι τα τοσο προσωπικα σου συναισθηματα!
Να την χαιρεσαι και Καλη προοδο!

Μπορώ να πω πως σήμερα είμαι στην ίδια (μην πω χειρότερη) κατάσταση με τον Μανώλη: Μου τηλεφώνησε όλο χαρά η κόρη μου ('μπαμπούκο μου καλημέρα' ) για να μου ανακοινώσει ότι πέρασε στην ακρόαση κ αρχίζει πρόβες στην ορχήστρα συμφ μουσ της ΕΡΤ.

τί όργανο παίζει?

Βιολί.

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Μπορώ να πω πως σήμερα είμαι στην ίδια (μην πω χειρότερη) κατάσταση με τον Μανώλη: Μου τηλεφώνησε όλο χαρά η κόρη μου ('μπαμπούκο μου καλημέρα' ) για να μου ανακοινώσει ότι πέρασε στην ακρόαση κ αρχίζει πρόβες στην ορχήστρα συμφ μουσ της ΕΡΤ.

Και εις ανώτερα

Νομιζω οτι το αυτο που δυσκολευει το να μεγαλωσεις σωστα/χαρουμενα παιδια ειναι οτι οι περισσοτεροι (μελλοντες) γονεις δεν ειναι σε καλη ψυχολογικη κατασταση αυτη τη στιγμη

Επιπλεον εχει διαφορά να ειναι τωρα τα παιδια σου σε μια ηλικια που περασανε τα περισσοτερα τους χρονια σε πιο καλες καταστασεις απο το να παρεις την αποφαση να ξεκινησεις τωρα ζωντας σε αυτη την αβεβαιοτητα