Έχω ακούσει τρομερές και φοβερές ιστορίες για την παροιμιώδη αξιοπιστία των Mazda. Φίλος με 323 sedan του 1992, μετά από 320.000 χλμ., το μόνο που άλλαξε ήταν το κάθισμα του οδηγού ! Τα παλιότερα ήταν πραγματικά σκυλιά, αλλά έχω την εντύπωση ότι όταν γίνει η ζημιά, τότε θα την πληρώσεις χοντρά.
Έχουμε και λέμε:
Mazda 323 GTX (τετρακίνητο, τούρμπο). Το πρώτο μου αυτοκίνητο. Μετά από 50 γύρους στα Μέγαρα, με την τετρακίνηση να τρώει ζόρια σε ένα αυτοκίνητο 11 ετών, το μπροστινό διαφορικό παραδίδει το πνεύμα και εκτοξεύει το εξοδολόγιο στα 1400 ευρώ . Ομολογώ πάντως ότι αν είχα απευθυνθεί σε άλλη αντιπροσωπεία Mazda, μάλλον θα είχα γλιτώσει τα 400 ευρουλάκια . Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι το μοτέρ, παρά τα 160.000 χλμ. που είχε όταν το πούλησα, δε ζήτησε ποτέ τίποτα. Το σημαντικό είναι ότι τα τελευταία 50Κ που έγιναν στα χέρια μου ήταν σκισμένα. Η τουρμπίνα, που υποτίθεται ότι θέλει συντήρηση κάθε 60.000 χλμ, δεν είχε ανοιχτεί ποτέ .
Mazda MX5 Mk1 μοντέλο 1990: έρχεται στα χέρια μου με το οδόμετρο στα 130.000 χλμ, αλλά το πραγματικό νούμερο πρέπει να είναι 50-60Κ παραπάνω. Ο προηγούμενος ιδιοκτήτης αναφέρει ότι 'καίει λίγο λαδάκι'. Όταν το ελέγχω μετά από 2-2500 χλμ, η βελόνα δεν έχει καθόλου λάδι. Από τότε, καταγράφω κατανάλωση λαδιού 3-3.5 λίτρα/5000 χλμ . Συνεχίζω να του πίνω το αίμα. Ένα πρωί φεύγω βιαστικός για τη δουλειά παρ' ότι βλέπω νερά κάτω από το αυτοκίνητο. Στη Βουλιαγμένης, βλέπω καπνούς από το καπό και τη θερμοκρασία να έχει τερματίσει. Κρύωμα και συμπλήρωμα παραφλού, αλλαγή του κομμένου σωληνακίου και όλα εντάξει. Ένα μήνα μετά, στο άσχετο, χτυπάει μπιέλα. Ένα από τα κεντρικότερα συνεργεία Mazda της Αθήνας αρνείται να αναλάβει την επισκευή γιατί 'δεν έχει ξανανοίξει μοτέρ ΜΧ5 μέχρι σήμερα. Δε χρειάστηκε'
Mazda MX5 Mk2 μοντέλο 2000: το κράτησα 1,5 μήνα, περί τα 5000 χλμ από συνταξιούχο και δεν έκανε τσικ. Αλλίμονο
Mazda ΜΧ5 Mk2.5 μοντέλο 2002: το αγόρασα 2.5 ετών με 33.000 χλμ. Όταν είχε υγρασία, κατά την εκκίνηση παρατηρώ έντονο σκορτσάρισμα. Την πρώτη φορά νομίζω ότι είναι η ιδέα μου, τη δεύτερη αρχίζω να καταριέμαι. Στο forum του mx5 club διαβάζω ότι τα μοντέλα αυτά υπέφεραν από ελλατωμματικούς συμπλέκτες. Στο βιβλίο service αναφέρει ότι έχει ήδη αλλαχτεί ο δίσκος στα 12.000 χλμ. Αλλάζεται ξανά στα χέρια μου στα 38.000 χλμ μέσα στην εγγύηση.
Λίγο μετά, παρατηρώ λάδια κάτω από το αυτοκίνητο. Όχι πολλά, μία στάμπα. Επίσκεψη στη Mazda και η γνωμάτευση κάνει λόγο για διαρροή λαδιού στην ένωση των δύο κελύφων του κιβωτίου. Καλύπτεται από την εγγύηση.
Το Σάββατο, με το AC σε λειτουργία, ο χώρος μπροστά από τα πόδια του συνοδηγού έχει πλημμυρίσει με νερό. Το σωληνάκι της εξαέρωσης είχε βγει από τη θέση του και τα νερά αντί να ρίχνονται έξω από το αυτοκίνητο, κατέληγαν μέσα. Δε χρειάστηκαν παρά 30 sec στον τεχνικό της Mazda να επιδιορθώσει τη ζημιά. Μοτέρ, σασμάν και μετάδοση είναι αλεξίσφαιρες, παρά τη σκληρή χρήση στην οποία υποβάλλεται το ΜΧ μου.
Τι έχετε ακούσει εσείς για τα Mazda; Μήπως δεν είναι πια τα σκυλιά του παρελθόντος;

Έχω ακούσει τρομερές και φοβερές ιστορίες για την παροιμιώδη αξιοπιστία των Mazda. Φίλος με 323 sedan του 1992, μετά από 320.000 χλμ., το μόνο που άλλαξε ήταν το κάθισμα του οδηγού ! Τα παλιότερα ήταν πραγματικά σκυλιά, αλλά έχω την εντύπωση ότι όταν γίνει η ζημιά, τότε θα την πληρώσεις χοντρά.
Έχουμε και λέμε:
Mazda 323 GTX (τετρακίνητο, τούρμπο). Το πρώτο μου αυτοκίνητο. Μετά από 50 γύρους στα Μέγαρα, με την τετρακίνηση να τρώει ζόρια σε ένα αυτοκίνητο 11 ετών, το μπροστινό διαφορικό παραδίδει το πνεύμα και εκτοξεύει το εξοδολόγιο στα 1400 ευρώ . Ομολογώ πάντως ότι αν είχα απευθυνθεί σε άλλη αντιπροσωπεία Mazda, μάλλον θα είχα γλιτώσει τα 400 ευρουλάκια . Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι το μοτέρ, παρά τα 160.000 χλμ. που είχε όταν το πούλησα, δε ζήτησε ποτέ τίποτα. Το σημαντικό είναι ότι τα τελευταία 50Κ που έγιναν στα χέρια μου ήταν σκισμένα. Η τουρμπίνα, που υποτίθεται ότι θέλει συντήρηση κάθε 60.000 χλμ, δεν είχε ανοιχτεί ποτέ .
Mazda MX5 Mk1 μοντέλο 1990: έρχεται στα χέρια μου με το οδόμετρο στα 130.000 χλμ, αλλά το πραγματικό νούμερο πρέπει να είναι 50-60Κ παραπάνω. Ο προηγούμενος ιδιοκτήτης αναφέρει ότι 'καίει λίγο λαδάκι'. Όταν το ελέγχω μετά από 2-2500 χλμ, η βελόνα δεν έχει καθόλου λάδι. Από τότε, καταγράφω κατανάλωση λαδιού 3-3.5 λίτρα/5000 χλμ . Συνεχίζω να του πίνω το αίμα. Ένα πρωί φεύγω βιαστικός για τη δουλειά παρ' ότι βλέπω νερά κάτω από το αυτοκίνητο. Στη Βουλιαγμένης, βλέπω καπνούς από το καπό και τη θερμοκρασία να έχει τερματίσει. Κρύωμα και συμπλήρωμα παραφλού, αλλαγή του κομμένου σωληνακίου και όλα εντάξει. Ένα μήνα μετά, στο άσχετο, χτυπάει μπιέλα. Ένα από τα κεντρικότερα συνεργεία Mazda της Αθήνας αρνείται να αναλάβει την επισκευή γιατί 'δεν έχει ξανανοίξει μοτέρ ΜΧ5 μέχρι σήμερα. Δε χρειάστηκε'
Mazda MX5 Mk2 μοντέλο 2000: το κράτησα 1,5 μήνα, περί τα 5000 χλμ από συνταξιούχο και δεν έκανε τσικ. Αλλίμονο
Mazda ΜΧ5 Mk2.5 μοντέλο 2002: το αγόρασα 2.5 ετών με 33.000 χλμ. Όταν είχε υγρασία, κατά την εκκίνηση παρατηρώ έντονο σκορτσάρισμα. Την πρώτη φορά νομίζω ότι είναι η ιδέα μου, τη δεύτερη αρχίζω να καταριέμαι. Στο forum του mx5 club διαβάζω ότι τα μοντέλα αυτά υπέφεραν από ελλατωμματικούς συμπλέκτες. Στο βιβλίο service αναφέρει ότι έχει ήδη αλλαχτεί ο δίσκος στα 12.000 χλμ. Αλλάζεται ξανά στα χέρια μου στα 38.000 χλμ μέσα στην εγγύηση.
Λίγο μετά, παρατηρώ λάδια κάτω από το αυτοκίνητο. Όχι πολλά, μία στάμπα. Επίσκεψη στη Mazda και η γνωμάτευση κάνει λόγο για διαρροή λαδιού στην ένωση των δύο κελύφων του κιβωτίου. Καλύπτεται από την εγγύηση.
Το Σάββατο, με το AC σε λειτουργία, ο χώρος μπροστά από τα πόδια του συνοδηγού έχει πλημμυρίσει με νερό. Το σωληνάκι της εξαέρωσης είχε βγει από τη θέση του και τα νερά αντί να ρίχνονται έξω από το αυτοκίνητο, κατέληγαν μέσα. Δε χρειάστηκαν παρά 30 sec στον τεχνικό της Mazda να επιδιορθώσει τη ζημιά. Μοτέρ, σασμάν και μετάδοση είναι αλεξίσφαιρες, παρά τη σκληρή χρήση στην οποία υποβάλλεται το ΜΧ μου.
Τι έχετε ακούσει εσείς για τα Mazda; Μήπως δεν είναι πια τα σκυλιά του παρελθόντος;