Τα φάρμακά σου...

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Αθάνατε Έλληνα ρεμπεσκέ της τελευταίας 30ετίας...
'Καλύτερα' ? Τι θα πει 'καλύτερα'? Αν είναι 'καλύτερα' να είναι κανείς αγρότης, να γίνουμε όλοι αγρότες. Αν είναι 'καλύτερα' να είναι κανείς υπάλληλος, να γίνουμε όλοι υπάλληλοι.
Έχει χαθεί το μέτρο, η όρεξη για δουλειά έχει δώσει την θέση της στην όρεξη γι' αφεντιλίκι. Καληνύχτα (και καλή τύχη...)

Με την οπτική ότι ως αγρότης έχεις την δυνατότητα να βλέπεις καθημερινά τα χειροπιαστά αποτελέσματα της εργασίας σου σε συνδυασμό με το χαλαρό πρόγραμμα-δεν θα σου κάνει κανείς παρατήρηση αν πας 2 ώρες αργότερα στο χωράφι-και την επαφή με την φύση, την κάνει καλύτερη δουλειά από οποιαδήποτε γραφείου.

Όμως ο αγρότης με την τσάπα στο χέρι πέθανε, πλέον χρειάζεται ανοιχτό μυαλό, έρευνα-διάβασμα και οργάνωση πέρα από την σκληρή δουλειά.

Το θέμα είναι ποιος προτιμάει να αφήσει το γραφειάκι του για να τρέχει στις λάσπες και να ψάχνεται για νέες καλλιέργειες κλπ?
Τουλάχιστον στο γραφείο κάνεις 5-10 στάνταρ πράγματα κάθε μέρα και τελειώνεις

Έτσι είναι, είναι πολύ απλά τα πράγματα: Όποιος δεν βρήκε τον δρόμο του στρωμένο με ροδοπέταλα, κάνει τις επιλογές του.
Κάπου κερδίζεις, κάπου χάνεις. Δεν μπορείς να τα έχεις μονά / ζυγά δικά σου!
Μια παρατήρηση μόνον: Οι λάσπες μπορεί να είναι κυριολεκτικές ή μεταφορικές, σε κάθε δουλειά που έχω δει μέχρι σήμερα 'λάσπες' υπάρχουν. Τουλάχιστον οι χωμάτινες με λίγο νεράκι φεύγουν...

ΥΓ. Επαγγελματίες αγρότες που να σκάβουν τα χωράφια με την τσάπα δεν υπάρχουν πλέον σ' αυτή τη μεριά της Γης...

Οι γονεις της πρωην μου ειναι αγροτες. Διαβσα πιο πανω για 'χαλαρο προγραμμα', 'ηρεμους ρυθμους', 'οχι σκοτουρες' κ κατι αλλα ωραια. Δεν εχουν επαφη με την πραγματικοτητα αυτα, ουτε καν καλο αστειο δεν ειναι...

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Αθάνατε Έλληνα ρεμπεσκέ της τελευταίας 30ετίας...
'Καλύτερα' ? Τι θα πει 'καλύτερα'? Αν είναι 'καλύτερα' να είναι κανείς αγρότης, να γίνουμε όλοι αγρότες. Αν είναι 'καλύτερα' να είναι κανείς υπάλληλος, να γίνουμε όλοι υπάλληλοι.
Έχει χαθεί το μέτρο, η όρεξη για δουλειά έχει δώσει την θέση της στην όρεξη γι' αφεντιλίκι. Καληνύχτα (και καλή τύχη...)

30ετίας;

'Ο έλληνας δεν είναι αγρότης. Το όνειρό του είναι να έχει μια μικρή μπουτίκ στην πόλη [...]', έγραφε ένα γαλλικό βιβλίο ιστοριο-γεωγραφίας το 1900

Θα πάω στο χωριό μου
του Δημήτρη Καμπουράκη

Το ακούω όλο και συχνότερα: «Θα πάω στο χωριό μου. Θα βάλω πατάτες, ντομάτες, μαρούλια, κοτόπουλα, κουνέλια. Θα μαζεύω το λάδι μου. Θα ‘χω το κρασί, το τσίπουρο μου. Εκεί τα πράγματα είναι φτηνά. Κι έπειτα τι να κάνω στην Αθήνα χωρίς δουλειά; Εκεί θα επιβιώσω.»

Αμ, δεν θα πας. Κι αν πας, θα φύγεις γρήγορα.

Γιατί θα μπεις στο internet στην «καλλιέργεια πατάτας» κι όλα θα μοιάζουν απλά, όμως στην πράξη τίποτα δε θα μπορείς να εφαρμόσεις. Τότε θα πάς στο καφενείο και θα ρωτάς πώς καλλιεργούνται οι πατάτες κι οι θαμώνες θα σε δουλεύουνε. Θα σού εξηγήσουν βέβαια, αλλά θα χασκογελάνε με νόημα. Θα ψάχνεις πατάτες με μπόλικα μάτια για να τις φυτέψεις και δεν θα βρίσκεις. Κι όταν τα καταφέρεις, θα πρέπει να σκάψεις τις αυλακιές στο χωράφι κι είναι μεγάλος ο κόπος της τσάπας σε λασπωμένο έδαφος κι ακόμα μεγαλύτερη η τέχνη της. Γιατί θ’ αγκομαχάς σκυφτός και θα ιδρώνεις κι όταν θα κοιτάς πίσω σου θα βλέπεις ότι τα πόδια σου πατούσαν εκεί που έσκαβες και το τσιμεντοποίησαν πάλι το έδαφος. Κι έτσι τη χαλασμένη αυλακιά πρέπει να την ξαναπάρεις από την αρχή και θα μπαίνουν σβώλοι από βρεγμένο χώμα μέσα στις γαλότσες σου, θα σού λερώνουν τις κάλτσες και θα βλαστημάς. Κι όταν παραχώσεις τους βολβούς στο χωράφι την άνοιξη, θα περιμένεις υπομονετικά (αλλά όχι ξεκούραστα) ως τον Ιούλιο. Θα πηγαίνεις κάθε πρωί στο μποστάνι, θα κοιτάς τις πατατιές που μεγαλώνουν, θα νιώθεις ικανοποίηση αλλά δεν θα είσαι σίγουρος αν προχωράνε καλά ή χάλια. Δεν θα ξέρεις αν χρειάζονται λίπασμα και πόσο, εσύ θα προτιμούσες κοπριά αλλά πού να τη βρεις και πως να τη μεταχειριστείς που είναι ζωική και βρωμάει;

Θα ‘χεις πάρει απόφαση να μην ρίξεις φυτοφάρμακα, αλλά στο καφενείο θα σε αποθαρρύνουν λέγοντας πως αν δεν ραντίσεις δεν θα βγάλεις ούτε μια τηγανιά για το γαμώτο. Μέχρι το Μάη τα φυτά σου θα σκεπάζονται από κάτι άγνωστα ζιζάνια που οι άλλοι ονομάζουν αβρωνιές και χοιρομουρίδες και τα τρώνε τσιγαριαστά ή χτυπητά με αυγά. Από τον Ιούνη το χωράφι θα θέλει συνέχεια πότισμα, όχι με το εύκολο λάστιχο αλλά με το τρεχούμενο νερό στ’ αυλάκι. Θα μπαίνεις στις λάσπες ως στον αστράγαλο κι όλο θα γεμίζει το μποστάνι με γλιστρίδες, αγριόβλητα και στίφνους που πρέπει να ξεριζώνεις, καθότι τα λιπάσματα δεν πάνε μόνο στις πατατιές. Κι όταν φτάσει ντάλα καλοκαίρι, (τότε που παλιότερα έπαιρνες το φέρυ και πήγαινες διακοπές στα μπαράκια των Κυκλάδων), εσύ θα πάρεις πάλι την τσάπα και θα δουλεύεις δέκα μέρες για να βγάλεις τις πατάτες. Προσεκτικά γιατί κάθε στραβή κίνηση τού εργαλείου κόβει τους βολβούς μέσα στη γη και θα πηγαίνει στράφι ο κόπος σου. Κι όταν με το καλό τελειώσεις, θα τις ρίξεις σε τελάρα που θα τα κουβαλάς με τον ώμο ως το σπίτι. Θα κουραστείς αφάνταστα, διότι εκατόν πενήντα κιλά πατάτες είναι πολλά τελάρα και το φορτωμένο πήγαινε-έλα μοιάζει ατέλειωτο. Όταν δεις τον σωρό με τη σοδειά στην αυλή θα ευχαριστηθείς που επιτέλους κατάφερες να βγάλεις τις πατάτες της χρονιάς σου, μα έπειτα θα συνειδητοποιήσεις ότι με 0,60 ευρώ που πουλιούνται στον μανάβη, ο σωρός σου κάνει 90 ευρώ. Και θα βλαστημήσεις πάλι, γιατί δούλεψες πέντε μήνες για 90 ευρώ, ενώ κάποτε στην Αθήνα τα ‘βγαζες για πλάκα σε μισή μέρα αραχτός πίσω από ένα γραφείο.

Θα έχει προηγηθεί και η αποτυχία στα λίγα όψιμα μαρούλια που έβαλες για δοκιμή στα τέλη τού χειμώνα και στα φάγανε οι γυμνοσάλιαγκες μέχρι να πεις κύμινο, θα έχουν αρχίσει να σού τη δίνουν και οι κότες. Καθότι πήρες καμιά εικοσαριά κοτοπουλάκια απ’ τον έμπορα μόλις έφτασες στο χωριό για να έχεις το δικό σου αληθινό κρέας χωρίς ορμόνες, όμως σιγά-σιγά ανακάλυψες ότι πρόκειται για κάτι βρωμοπούλια που τρώνε σαν αφορισμένα, χέζουνε σαν γελάδια, αλλά μεγαλώνουν με το πάσο τους. Κι επειδή είναι μεγάλος κόπος να σκύβεις και να μαζεύεις ένα τσουβάλι ξινίδια κάθε μέρα, αναγκάζεσαι να τα ταϊζεις με καλαμπόκι που είναι πανάκριβο αν το υπολογίσεις με το βάρος κάθε κότας. Κι αν δεν θέλεις να βρωμίσει η περιοχή πρέπει κάθε βδομάδα να φτυαρίζεις τις κουτσουλιές τους και μπήκε μια φορά αλεπού και σού ‘πνιξε πέντε, γεγονός που σ’ ανάγκασε να ξαναφτιάξεις το κοτέτσι απ’ την αρχή χωρίς τσαπατσουλιές. Και για να μην ξαναπλησιάσει το αρπακτικό πήρες σκύλο, τον οποίον έδεσες στον κορμό τού δέντρου εκεί δίπλα να γαυγίζει κι ας ήσουν (ως Αθηναίος) κάθετα αντίθετος σε τέτοιες βάναυσες πρακτικές. Και τώρα ψάχνεις καμιά γειτόνισσα να σου τα σφάξει, να στα ξεπουπουλιάσει και να τα καθαρίσει απ’ τα άντερα, διότι εσύ αδύνατο να το κάνεις.

Και κάθε βράδυ θα πηγαίνεις στο μοναδικό καφενείο τού χωριού, μόνο που θ’ ανακαλύψεις ότι οι περισσότεροι απ’ τους θαμώνες δεν είναι κάποιοι φιλοσοφημένοι γέροντες με λευκά μαλλιά και σοφές κουβέντες, αλλά κάτι στενοκέφαλοι μπεκρούλιακες με κιτρινισμένα δάκτυλα που λένε όλο τις ίδιες ιστορίες και τσακώνονται συνέχεια μ’ αυτούς που έχουν χωράφι σύνορο. Και πάλι θα βλαστημήσεις από μέσα σου. Διότι απ’ έξω θα έχει μπόλικο πολυδιαφημισμένο οξυγόνο της εξοχής, αλλά μέσα στο καφενείο θα ‘χει πολλή τσιγαρίλα και κάπνα απ’ τα μπουριά της σόμπας κι έναν αέρα εγκατάλειψης που φτάνει βαθιά μέσα στο πνευμόνι σου. Και εκεί θ’ ανακαλύψεις πάλι ότι στις φρικτές μέρες μας, που σιγά-σιγά μετατρεπόμαστε σε άνεργους μετανάστες, το «Δόξα-σοι-ο-Θεός-είμαστε-καλά» είναι το ίδιο δύσκολο και στη παγερή Αθήνα και στο μίζερο χωριό σου. Κι ακόμα χειρότερα, ότι ενώ οι άλλοι γύρω σου (εν τη αφελεία τους) ακόμα θα ελπίζουν στην εμφάνιση κάποιου προφήτη, εσύ δεν θα μπορείς. Ότι τους δικούς σου προφήτες τους σκότωσες τότε που περιδιάβαινες στη Βουκουρεστίου με έπαρση και μπαινόβγαινες στα μαγαζιά με τις λαμπερές βιτρίνες...
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Ο χρήστης Panosss έγραψε:

Οποιος αγροτης τη τελευταια 20 ετια δούλεψε και εκμεταλευτηκε τις ευρωπαικες επιδοτησεις, εζησε καλα και τωρα εχει οιοκονομικο υπόβαθρο και μάλλον και εργασια. Οποιος ηταν ρεμπεσκες και δεν δούλψε, δεν 'ανοιχτηκε' ( αυτο ειναι αλήθεια) δεν πήγε καλα και τώρα θα πεινασει διοτι εισοδημα μηδεν +επιδοτησεις ελάχιστες. Φυσικα δεν επιβραβεύω οτι οποιος ανοιχτηκε και ξεσκιστηκε στα δανεια έκανε καλά, απλά οποιος είχε μυαλο και φέρθηκε έξυπνα, τωρα θα επιβιωσει. Αλλα δυστυχος η πλειοψηφεια των αγροτων λογω αγραμματοσυνης ή κουτοπονηριας ξεγελαστηκαν απο επιτηδειους και είτε δανειστηκαν, χωρις σωστη (αποδοτικη) διαχειρηση είτε εβλεπαν μονο για την επομενη μερα να πιρνανε καλά και του χρόνου έχει ο θεος ( ΕΕ κτλ).
Η γεωργικη και κηνοτροφικη ζωη δεν ειναι ευκολη, αλλα οποιος ειχε ενα υποβαθρο, δούλεψε και εκμεταλευτηκε σωστα τα χρηματα που κερδισε ή του δοθηκαν πλέον ειναι σε καλυτεη μοίρα απο πολλους.
ΥΣ. και για να λεμε τη σκληρη αληθεια, ποιος αλλος εργασιακος τομέας πήρε τοσο ζεστό χρήμα εκτος απο τους αγρότες?

Αν είναι έτσι, τότε γιατί όποιος μπορούσε την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια από το επάγγελμα;
Δεν έχω προσωπική εμπειρία τι εστί αγρότης, αλλά γνώριζα παιδιά αγροτών.
Κανένα δεν ήθελε να γίνει αγρότης, και μάλλον δεν έγινε.

ευκολη δουλεια δεν ειναι, αλλα οπως λεει και ο ililias, οι αγροτες προτιμουσαν να αφησουν τη γη (που ηταν αφεντικα) και να ερθουν Αθηνα να γινουν υπαλληλοι με 700€ (πλεον 400-500€).

Ήταν αφεντικά; Πάντως, δεν τους φαινόταν.
Ποιος μας λέει ότι αγρότης είναι καλύτερο από υπάλληλος με 700 ευρώ;
Θα προτιμούσα να μας το πει ένας αγρότης.
(η επιλογή τους πάντως, το αντίθετο δείχνει)

Αφηναν τη γη τους, ποιοι? Οι γονοι οικογενειων που φύγαν προ 20-30ετιας που τοτε υπηρχαν 10 τρακτερια ανα χωριο πχ και οι τσαπα πήγαινε στο φουλ σε χωραφια μικρα περιτρυγυρισμενα απο πουρναρια και φρακτες απο πέτρες? Η καθε οικογενεια ειχε 'χ' παιδια, δεν μποραγε να μοιορασει τα λιγοστα χωρφια και να ζησουν όλοι, επιπλεον του οτι αρχισαν να βγαίνουν οι ανεσεις και τα γουστα της πολης, του διαμερισματος κλπ.
Σιγουρα η αγροτικη ζωη ηταν δύσκολη παλια και ολοι θελαν να ξεφυγουν να πανε να γινουν υπαλληλοι του '8ωρου' με το μισθο ντάγκα, καθε μηνα χωρις αλλες εννοιες. Όσοι μείναν όμως πίσω και φέρθηκαν και δούλεψαν εξυπνα πρόκοψαν, 'πρόκοψαν' επισης και οσοι εκμεταλευτηκαν τις τεραστιες επιδοτησεις και δανεια με χαμηλο επιτοκιο. Σιγουρα το περασμα του χρονου, οι τεχνολογικες ευκολιες βοηθησαν στον αγροτη να μην κουράζεται πολύ, αλλα φυσικα και δεν επαψε κατα κύριο λόγω η δουλεια τους και το εισόδημα τους να εξαρταται απο καιρικες συνθηκες, ορεξεις εμπόρων και καρτελ, κλπ. Αλλά ποιο επαγγελμα, ΕΕ κυρίως, δεν έχει ρίσκα?
Να μην αναφερω του κάθε wannabe ΔΥ, οπως και γω στις αρχες της προηγουμενης δεκαετιας. Ποιος δεν ήθελε το μισθο του οκταωρου, τις αδειες του σε ΔΥ (αλλά και σε ΙΤ). Αλλά και ως ΕΕ φάνταζε καλύτερη η επιλογή απο αγρότης, ειδικα΄αν ξεκιναγες παλιοτερα. Αφεντικο στο μαγαζι σου, συνηθως σε καποια πολη με ότι σε προσφέρει αυτή. Αλλά και αυτή η επιλογη δεν είχε τις δυσκολίες και τα άγχη της?
Δύο σημεια θέλουν προσοχη κατα τη γνώμη μου. Ο αγρότης και η αγροτική ζωη και το πως τη βλέπουμε σήμερα, έχει κολλησει στις προηγούμενες δεκαετιες που η χειρονακτικη δουλειά ήταν ο κανονας. Πλέον, επαναλαμβάνω, όποιος φέρθηκε και δούλεψε έξυπνα ως αγροτης πρεπει να εχει φτάσει σε ενα επίπεδο ζωης που ισως να το ζηλευει κάθε μή αγρότης, κυρίως υπάλληλος. Όποιος δεν πέτυχε, καπου το 'εχασε' στο δρόμο.
Ακομη σίγουρα δεν θα μπορουσαμε ολοι να γίνουμε αγρότες για τεχνικους λογους κυρίως, εκτος και αν δουλευαμε, ισως, συνεταιρικα και μοιραζομασταν τόσο τα κέρδη αλλά και τη δουλειά.
ΥΣ.Το σνομπαρισμα που εχει δεχτει ο αγροτης τις τελευταιες δεκαετιες απο τους μή 'επαρχιωτες' δεν εχει τελειωμο.

Ο χρήστης kacey έγραψε:
Οι γονεις της πρωην μου ειναι αγροτες. Διαβσα πιο πανω για 'χαλαρο προγραμμα', 'ηρεμους ρυθμους', 'οχι σκοτουρες' κ κατι αλλα ωραια. Δεν εχουν επαφη με την πραγματικοτητα αυτα, ουτε καν καλο αστειο δεν ειναι...

Δηλαδή εάν τα βαμβάκια ποτιστούν στις 7 αντί στις 5:30 θα υπάρξει πρόβλημα? Τουλάχιστον τα αδέρφια του πατέρα μου δεν φαίνεται να αγχώνονται για αυτό. Δοκίμασε να πας στην δουλειά αργοπορημένος 2-3 μέρες σερί και μπορεί απ το να ακούσεις μίνι-παρατήρηση μέχρι και να απολυθείς.

Δεν έχει ήρεμους ρυθμούς η αγροτική ζωή???? δηλαδή το να τρως 1-2 ώρες σε πηγμένες λεωφόρους έχοντας σχολάσει αργότερα από το φυσιολογικό και με το παιδί-γυναίκα σου να περιμένει να το πας στο γιατρό π.χ είναι πιο χαλαρωτικό

Ένας αγρότης που δεν είναι αρπα-κόλα και δεν δουλεύει με μεθόδους προηγούμενων δεκαετιών έχει σαφώς πιο ήρεμους ρυθμούς. Για τις σκοτούρες από εκεί και πέρα ευθύνονται και αστάθμητοι παράγοντες π.χ καιρός κλπ.

Φαντάζομαι σαν γνήσιο αγροτόπαιδο μεγαλωμένο στον τεράστιο σιτοβολώνα που λέγεται Αθήνα και μάλιστα με γονείς πρώην συντρόφου αγρότες είσαι κολλητός με την πραγματικότητα.

Ρε παιδιά μην quotarete το ήλιθιο αρθρο του δημοσιογραφίσκου. Ο Καμπουράκης ο μπουρτζόβλαχος δεν θέλει να υπάρχουν αγρότες και δεν θέλει κανενας να παει να γίνει αγρότης. Τον βολεύει να παίρνουν δημόσια έργα οι διαπλεκόμενοι εργοδότες του και να κονομάει ενω και οι πέτρες γνωρίζουν οτι ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΖΗΜΙΟΓΟΝΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ. ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ.

Καμπουράκη αν δεν υπήρχαν οι Λατσηδες και οι Βαρδινογιαννηδες να ρίχνουν βρώμικο χρημα στα κανάλια στα χωράφια θα ήσασταν να φυτεύετε πατάτες. Αι και να χαθείτε βρωμοβλαχοι που μου το παίζετε πρωτευουσιάνοι.

Ο χρήστης dimik έγραψε:

Οι γονεις της πρωην μου ειναι αγροτες. Διαβσα πιο πανω για 'χαλαρο προγραμμα', 'ηρεμους ρυθμους', 'οχι σκοτουρες' κ κατι αλλα ωραια. Δεν εχουν επαφη με την πραγματικοτητα αυτα, ουτε καν καλο αστειο δεν ειναι...

Δηλαδή εάν τα βαμβάκια ποτιστούν στις 7 αντί στις 5:30 θα υπάρξει πρόβλημα? Τουλάχιστον τα αδέρφια του πατέρα μου δεν φαίνεται να αγχώνονται για αυτό. Δοκίμασε να πας στην δουλειά αργοπορημένος 2-3 μέρες σερί και μπορεί απ το να ακούσεις μίνι-παρατήρηση μέχρι και να απολυθείς.

Δεν έχει ήρεμους ρυθμούς η αγροτική ζωή???? δηλαδή το να τρως 1-2 ώρες σε πηγμένες λεωφόρους έχοντας σχολάσει αργότερα από το φυσιολογικό και με το παιδί-γυναίκα σου να περιμένει να το πας στο γιατρό π.χ είναι πιο χαλαρωτικό

Ένας αγρότης που δεν είναι αρπα-κόλα και δεν δουλεύει με μεθόδους προηγούμενων δεκαετιών έχει σαφώς πιο ήρεμους ρυθμούς. Για τις σκοτούρες από εκεί και πέρα ευθύνονται και αστάθμητοι παράγοντες π.χ καιρός κλπ.

Φαντάζομαι σαν γνήσιο αγροτόπαιδο μεγαλωμένο στον τεράστιο σιτοβολώνα που λέγεται Αθήνα και μάλιστα με γονείς πρώην συντρόφου αγρότες είσαι κολλητός με την πραγματικότητα.

Ασε ο kacey είναι η κλασική περίπτωση ''με λένε Ριζο και οπως θελει τα γυριζω'' . Μια βρίζει το κράτος, την αλλη το αγαπάει. Μια βρίζει τους μπάτσους ,την αλλη τους αγαπαει.

Eleos, αντε να πας να δεις αν ερχομαι ρε αστειατορα. Πετυχες διανα, ειναι συνηθες να αγαπαω το κρατος κ τους μπατσους.

Ο χρήστης dimik έγραψε:

Δηλαδή εάν τα βαμβάκια ποτιστούν στις 7 αντί στις 5:30 θα υπάρξει πρόβλημα? Τουλάχιστον τα αδέρφια του πατέρα μου δεν φαίνεται να αγχώνονται για αυτό. Δοκίμασε να πας στην δουλειά αργοπορημένος 2-3 μέρες σερί και μπορεί απ το να ακούσεις μίνι-παρατήρηση μέχρι και να απολυθείς.

Δεν έχει ήρεμους ρυθμούς η αγροτική ζωή???? δηλαδή το να τρως 1-2 ώρες σε πηγμένες λεωφόρους έχοντας σχολάσει αργότερα από το φυσιολογικό και με το παιδί-γυναίκα σου να περιμένει να το πας στο γιατρό π.χ είναι πιο χαλαρωτικό

Ένας αγρότης που δεν είναι αρπα-κόλα και δεν δουλεύει με μεθόδους προηγούμενων δεκαετιών έχει σαφώς πιο ήρεμους ρυθμούς. Για τις σκοτούρες από εκεί και πέρα ευθύνονται και αστάθμητοι παράγοντες π.χ καιρός κλπ.

Φαντάζομαι σαν γνήσιο αγροτόπαιδο μεγαλωμένο στον τεράστιο σιτοβολώνα που λέγεται Αθήνα και μάλιστα με γονείς πρώην συντρόφου αγρότες είσαι κολλητός με την πραγματικότητα.

Φαντασου οτι οταν επι 5 χρονια σχεδον ζουσαμε μαζι, ηξερα απο πρωτο χερι τι τραβανε οι ανθρωποι. Το να εισαι αγροτης δεν ειναι να φροντιζεις να γινει το ποτισμα στη σωστη ωρα. Αν τωρα οι δικοι σου συγγενεις ειναι απο τους βολεμενους αγροτες, ε ενταξει στην Ελλαδα υπαρχουν πολλοι τετοιοι.

Απο κει κ περα τα εχεις κανει λιγο πουτ@ν@ σε αυτα που γραφεις:

α) Αν το μονο προβλημα σου ως μη αγροτης ειναι το σταθερο ωραριο που δεν μπορεις να παραβιασεις ή η κινηση που τρως για να πας στη δουλεια σου, ε τοτε να σε ενημερωσω οτι δεν χρειαζεται να εισαι αγροτης για να μην τα εχεις αυτα. Απο την αλλη μερια, το οτι δεν τα εχεις αυτα ως αγροτης (που δεν ισχυει κιολας αλλα τεσπα, ας το παρουμε ετσι) δεν σημαινει οτι ο αγροτης ειναι χαλαρος κ light.

β) ασε που μετα το γραφεις κ μονος σου

Για τις σκοτούρες από εκεί και πέρα ευθύνονται και αστάθμητοι παράγοντες π.χ καιρός κλπ.

Δηλαδη δεν πειραζει που μεσα σε μια μερα εχασες τα παντα απο ενα χαλαζι ή μια πυρκαγια, εισαι χαλαρος επειδη δεν εχεις ωραρια κ επειδη στον ελευθερο σου χρονο χαζευεις προβατακια αντι να κοιτας τσιμεντενιες πολυκατοικιες? Ετσι ειναι, μαζι σου...

Ο χρήστης kacey έγραψε:
Eleos, αντε να πας να δεις αν ερχομαι ρε αστειατορα. Πετυχες διανα, ειναι συνηθες να αγαπαω το κρατος κ τους μπατσους.

Δηλαδή εάν τα βαμβάκια ποτιστούν στις 7 αντί στις 5:30 θα υπάρξει πρόβλημα? Τουλάχιστον τα αδέρφια του πατέρα μου δεν φαίνεται να αγχώνονται για αυτό. Δοκίμασε να πας στην δουλειά αργοπορημένος 2-3 μέρες σερί και μπορεί απ το να ακούσεις μίνι-παρατήρηση μέχρι και να απολυθείς.

Δεν έχει ήρεμους ρυθμούς η αγροτική ζωή???? δηλαδή το να τρως 1-2 ώρες σε πηγμένες λεωφόρους έχοντας σχολάσει αργότερα από το φυσιολογικό και με το παιδί-γυναίκα σου να περιμένει να το πας στο γιατρό π.χ είναι πιο χαλαρωτικό

Ένας αγρότης που δεν είναι αρπα-κόλα και δεν δουλεύει με μεθόδους προηγούμενων δεκαετιών έχει σαφώς πιο ήρεμους ρυθμούς. Για τις σκοτούρες από εκεί και πέρα ευθύνονται και αστάθμητοι παράγοντες π.χ καιρός κλπ.

Φαντάζομαι σαν γνήσιο αγροτόπαιδο μεγαλωμένο στον τεράστιο σιτοβολώνα που λέγεται Αθήνα και μάλιστα με γονείς πρώην συντρόφου αγρότες είσαι κολλητός με την πραγματικότητα.

Φαντασου οτι οταν επι 5 χρονια σχεδον ζουσαμε μαζι, ηξερα απο πρωτο χερι τι τραβανε οι ανθρωποι. Το να εισαι αγροτης δεν ειναι να φροντιζεις να γινει το ποτισμα στη σωστη ωρα. Αν τωρα οι δικοι σου συγγενεις ειναι απο τους βολεμενους αγροτες, ε ενταξει στην Ελλαδα υπαρχουν πολλοι τετοιοι.

Απο κει κ περα τα εχεις κανει λιγο πουτ@ν@ σε αυτα που γραφεις:

α) Αν το μονο προβλημα σου ως μη αγροτης ειναι το σταθερο ωραριο που δεν μπορεις να παραβιασεις ή η κινηση που τρως για να πας στη δουλεια σου, ε τοτε να σε ενημερωσω οτι δεν χρειαζεται να εισαι αγροτης για να μην τα εχεις αυτα. Απο την αλλη μερια, το οτι δεν τα εχεις αυτα ως αγροτης (που δεν ισχυει κιολας αλλα τεσπα, ας το παρουμε ετσι) δεν σημαινει οτι ο αγροτης ειναι χαλαρος κ light.

β) ασε που μετα το γραφεις κ μονος σου

Για τις σκοτούρες από εκεί και πέρα ευθύνονται και αστάθμητοι παράγοντες π.χ καιρός κλπ.

Δηλαδη δεν πειραζει που μεσα σε μια μερα εχασες τα παντα απο ενα χαλαζι ή μια πυρκαγια, εισαι χαλαρος επειδη δεν εχεις ωραρια κ επειδη στον ελευθερο σου χρονο χαζευεις προβατακια αντι να κοιτας τσιμεντενιες πολυκατοικιες? Ετσι ειναι, μαζι σου...

Πάμε από την αρχή....

καταλόγισα τα συν και πλην της δουλειάς του αγρότη με βάση

α) την ποιότητα ζωής που σου προσφέρει το ελαστικότατο ωράριο και η επαφή-διαμονή στην φύση

β) την ίδια την εργασία η οποία είναι κοπιαστική, βρώμικη, χειρωνακτική

γ) το άγχος-σκοτούρες των οποίων μεγάλο μέρος προέρχεται κυρίως από αστάθμητους παράγοντες όπως ο καιρός

Η δουλειά γραφείου τώρα

α) ανελαστικό ωράριο, όχι και τόσο καλή ποιότητα ζωής με δεδομένο ότι εργάζεσαι σε μεγαλούπολη

β) πιο ξεκούραστη εργασία (σωματικά κυρίως)

γ) άγχος να απολυθείς, άγχος να πιάσεις αποδόσεις και στόχους που σου έχουν θέσει, ανασφάλεια γενικότερα

Διαφωνείς κάπου με τα παραπάνω?

Σε πολλα

Ο χρήστης dimik έγραψε:

Πάμε από την αρχή....

καταλόγισα τα συν και πλην της δουλειάς του αγρότη με βάση

α) την ποιότητα ζωής που σου προσφέρει το ελαστικότατο ωράριο και η επαφή-διαμονή στην φύση

Το οτι η αγροτικη δουλεια εχει ελαστικοτατο ωραριο, δεν ξερω που το βρηκες. Εγω αυτο που εχω δει απο τους δυο αγροτες που γνωριζα, ειναι οτι δεν υπαρχει ωραριο (τρεχουν μονιμα). Βεβαια κ στη πολη μπορει να τρεχεις μονιμα, οποτε εδω δεν αλλαζει κατι.

Το οτι εισαι αγροτης, δεν σημαινει απαραιτητα οτι εισαι στο Μικρο Σπιτι στο Λειβαδι. Μπορει να ζεις στην Κορινθο (=τσιμεντο) κ να πρεπει να ξεκινας κ απο τις 4 το πρωι για να εισαι στα χωραφια. Δεκτον, δεν εισαι στο κεντρο της Αθηνας αλλα αυτο απεχει απο το 'εχω καλη ποιοτητα ζωης επειδη δεν ζω σε μεγαλουπολη'.

β) την ίδια την εργασία η οποία είναι κοπιαστική, βρώμικη, χειρωνακτική

γ) το άγχος-σκοτούρες των οποίων μεγάλο μέρος προέρχεται κυρίως από αστάθμητους παράγοντες όπως ο καιρός

Αυτα τα δυο δηλαδη δεν σου γαμουν την ποιοτητα ζωης? Οταν σου βγαινει η παναγια καθε μερα, εσυ κοιτας το οτι αυριο μπορει να πας 2 ωρες αργοτερα? Το οτι μεσα σε μια μερα μπορει να χασεις τα παντα απο κατι που δεν ειναι στο χερι σου, αντισταθμιζεται απο το οτι τουλαχιστον θα το κανεις αναπνεοντας καθαρο αερα?

Η δουλειά γραφείου τώρα

α) ανελαστικό ωράριο, όχι και τόσο καλή ποιότητα ζωής με δεδομένο ότι εργάζεσαι σε μεγαλούπολη

Το ανελαστικο ωραριο δεν ειναι δεδομενο ουτε επειδη εισαι υπαλληλος, ουτε ακομα περισσοτερο επειδη εισαι 'στην πολη'. γενικα βλεπε το * πιο κατω.

β) πιο ξεκούραστη εργασία (σωματικά κυρίως)

γ) άγχος να απολυθείς, άγχος να πιάσεις αποδόσεις και στόχους που σου έχουν θέσει, ανασφάλεια γενικότερα

Ξανα μανα, τι ειναι χειροτερο: να φοβασαι μην απολυθεις (οπου εχασες τη δουλεια σου/μισθο σου κ απο αυριο ξεκινας να ψαχνεις αλλο - χωρις βεβαια εγγυημενα αποτελεσματα), ή το να φοβασαι μην χασεις μια ολοκληρη σοδεια (οπου εχασες ΚΑΙ τα οποια κερδη, ΚΑΙ οτι ειχες βαλει απο κοπο/χρημα/χρονο για να δημιουργησεις αυτη τη σοδεια)? Οταν δηλαδη οι πρωην 'πεθεροι' μου εχασαν δεν ξερω κ εγω ποσα αμπελια απο πυρκαγια, λες να ενιωσαν καλα επειδη τουλαχιστον δεν απολυθηκαν απο αγροτες?

*Γενικα ο διαχωρισμος που κανεις (κ οι παραδοχες που θεωρεις οτι ισχυουν για τον καθενα) ειναι λαθος γιατι χωριζεις σε αγροτη κ σε υπαλληλο γραφειου, ενω αυτα που περιγραφεις εχουν να κανουν με αυτοαπασχολουμενο (ειτε αυτος ειναι αγροτης ειτε επιχειρηματιας ειτε ελ.επαγγελματιας) vs υπαλληλο. Δηλαδη το ελαστικο ωραριο μπορει να το εχει ο οποιοσδηποτε, δεν ειναι αναγκη να ειναι αγροτης. Επισης δεν ειναι απαραιτητο οποιος ζει στην πολη να ειναι υπαλληλος γραφειου-σκλαβος. Επισης εγω δεν εχω διαδρομες (επειδη εθιξες το θεμα 'πηζω στην κινηση'). Οποτε, όποτε θελω παω στο μαγαζι, οποτε θελω φευγω, κ ειναι στην αλλη γωνια απο το σπιτι.

Εγω αυτο που εχω να πω ειναι οτι η αγροτια ειναι σκληρη, επιπονη κ δυσκολη. Τα συν δεν εχουν να κανουν τοσο με το οτι ειναι αγροτια αλλα με το οτι εισαι αφεντικο του εαυτου σου. Αλλα τα πλην ειναι πολυ μεγαλυτερα κ πολυ σχετικοτερα με το οτι εισαι αγροτης, κ σε σχεση με εναν επιχειρηματια εχεις κ ενα ακομα μεγαλο παλουκι: το οτι εξαρτασαι απο καιρο/φυσικα φαινομενα/καταστροφες.

Και αυτο που εγραψα πιο πανω κ τρεξατε να κοροιδεψετε, ειναι οτι δεν υπαρχουν χαλαροι ρυθμοι, υπαρχουν πολλες σκοτουρες, κ ειναι πολυ δυσκολη δουλεια.

Έχοντας μητέρα που έφυγε από το χωριό της άρον άρον όταν ήταν 18 γιατί δεν ήθελε να δουλεύει μια ζωή στα καπνά (για όποιον δεν έχει ακουστά: πρωινό ξύπνημα κατά τις 02:00, δουλειά στο χωράφι μέχρι τις 7-8, μετά δουλειά στο σπίτι, αν είσαι γυναίκα έχεις και μαγείρεμα - δουλειές σπιτιού και τελείωμα δουλειάς όσο πάει - ο εργαζόμενος ή το καπνό και όλ' αυτά απλά για ένα ξεροκόματο) και έχοντας δει τους παπούδες μου να δουλεύουν με τέτοιους ρυθμούς όταν ήμουν πιτσιρίκι γνωρίζω τι πάει να πει αγροτική ζωή. Και φυσικά στην παραπάνω δουλειά, πρέπει να προσθέσουμε το ενδεχόμενο καταστροφής από κακοκαιρία, το να μην έχει καλή τιμή αυτό που καλλιεργείς, το να σου πιάσει μια ασθένεια, το να είναι απλά κακή χρονιά, κτλ... Δεν είναι τυχαίο ότι από τα 3 παιδιά των παπούδων μου και τα 2 του αδερφού του παπού μου (που όλοι μέναν στο ίδιο σπίτι φυσικά) κανένα δεν έγινε αγρότης.

Από την άλλη, γνωρίζω τι πάει να πει δουλειά σε γραφείο, με ωράρια ανύπαρκτα, λεφτά μέτρια έως κακά, συναδέλφους να θέλουν να σε φάνε, να ΠΡΕΠΕΙ να παραδόσεις κάτι την τάδε μέρα, αλλά να απεργεί το σύμπαν, κτλ... Το ελεύθερο ωράριο μου έλεγε πολλά όσο ήμουν υπάλληλος, πλέον όμως σαν ΕΕ μου λέει ότι συνήθως (όταν έχεις δουλειά) θα δουλεύεις παραπάνω (και συνήθως αυτό ισχύει και στο χωράφι).

Προσωπικά έχω μία κλίση προς το χωράφι (χωρίς όμως να το έχω ζήσει ο ίδιος). Όπως είπαν και άλλοι πιο πάνω, τίποτα δεν είναι παράδεισος, οπότε ο καθένας (που μπορεί) κάνει τις επιλογές του. Σίγουρα πάντως, αν κάποιος πάει να γίνει αγρότης σκεπτόμενος ότι θα είναι χαλαρός και το χωράφι (ή το θερμοκήπιο) απλά θα γεννάει λεφτά ενώ αυτός θα κοιτάει τα πουλάκια που κελαηδάνε, θα εκπλαγεί δυσάρεστα (για να το πω ευγενικά... )

Αυτο που δεν καταλαβαινω εγω ειναι γιατι απεναντι στο 'αγροτης' βαζετε μονο το 'υπαλληλος γραφειου' κ μαλιστα κακου γραφειου σε κακη δουλεια κ σε κακο αντικειμενο.

markvag εχεις κλιση προς το χωραφι ακριβως επειδη δεν το εχεις ζησει (= δεν εχεις φαει την .... τσαπα, για να μη πω κατι αλλο ), ενω εχεις φαει στη μαπα τα κακα του γραφειου. Φυσιολογικη αντιδραση ειναι αυτη. Γενικα το ξενο, το μη συνηθες, μας ιντριγκαρει, ακριβως επειδη το συνηθες το εχουμε συνηθισει κ αν δεν μας αρεσει κιολας, μας εχει γαμησει κ την ψυχολογια. Αυτο δεν σημαινει οτι το πρωτο θα ειναι κ καλυτερο.

Αναρρωτιέμαι αν στο protagon.gr δημοσιεύουν κάποια απάντηση στις σοφίες των πολύτιμων συνεργατών/αρθρογράφων ή έχουν το πλαίσιο απάντησης για μόστρα. Κανείς δεν φαίνεται να επιθυμεί να τοποθετηθεί σε όσα γράφει πχ ο Καμπουράκης ή άλλοι επιφανείς.

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Αναρρωτιέμαι αν στο protagon.gr δημοσιεύουν κάποια απάντηση στις σοφίες των πολύτιμων συνεργατών/αρθρογράφων ή έχουν το πλαίσιο απάντησης για μόστρα. Κανείς δεν φαίνεται να επιθυμεί να τοποθετηθεί σε όσα γράφει πχ ο Καμπουράκης ή άλλοι επιφανείς.

Αρκει να πατησεις εκει που λεει 'σχόλια',εχει 105

Na βοηθησω κ εγω στη συζητηση μιας κ εχω επαφη με αγροτες κ γνωριζω τι προβληματα αντιμετωπιζουν κ ποια ειναι τα αρνητικα της αγροτικης ζωης
1)δεν βρισκουν συντροφο γεμισε η επαρχια γεροντοπαλικαρα
2)ανθυγιεινη εργασια (δηλητηρια )
3)αγχος(φοβερο) να πουλησουν τα προιοντα τους ,αν δεν τους τα καταστρεψει ο καιρος
4)οι περισσοτεροι δεν γνωριζουν τι σημαινει διακοπες
5)γερνουν προωρα διοτι ειναι εκτεθειμενοι χειμωνα καλοκαιρι στις καιρικες συνθηκες .Σε μια σαρανταρα αγροτισσα βαλτε διπλα μια υπαλληλο της ιδιας ηλικιας κ θα δειτε αμεσως την διαφορα
Ενα ζευγαρι υπαλληλων (ΔΥ /ΔΕΚΟ) εχουν ετησιο εισοδημα 50-60χιλ τον χρονο ,υπαρχουν αγροτες με τετοια εισοδηματα ???????????μην βιαστειτε να απαντησετε με ενα ναι ,γιατι για να μεινουν 60 σε εναν αγροτη πρεπει να συγκεντρωσει 100

Μμμ, στο '+' συγκεκριμένα, γιατί πατώντας στα σχόλια, με βγάζει απλώς χαμηλά στη σελίδα.

Γιώργο, για ζευγάρι ΔΥ πλέον υπολόγιζε πλέον κάπου τα μισά.

Ο χρήστης kacey έγραψε:
Αυτο που δεν καταλαβαινω εγω ειναι γιατι απεναντι στο 'αγροτης' βαζετε μονο το 'υπαλληλος γραφειου' κ μαλιστα κακου γραφειου σε κακη δουλεια κ σε κακο αντικειμενο.

markvag εχεις κλιση προς το χωραφι ακριβως επειδη δεν το εχεις ζησει (= δεν εχεις φαει την .... τσαπα, για να μη πω κατι αλλο ), ενω εχεις φαει στη μαπα τα κακα του γραφειου. Φυσιολογικη αντιδραση ειναι αυτη. Γενικα το ξενο, το μη συνηθες, μας ιντριγκαρει, ακριβως επειδη το συνηθες το εχουμε συνηθισει κ αν δεν μας αρεσει κιολας, μας εχει γαμησει κ την ψυχολογια. Αυτο δεν σημαινει οτι το πρωτο θα ειναι κ καλυτερο.

Μα κανένας δεν λέει ότι η αγροτιά είναι παράδεισος, το θέμα είναι ότι δεν μιλάμε για αγρότη περασμένων εποχών, μιλάμε για οργανωμένη αγροτική παραγωγή με πλάνο, εξοπλισμό κλπ κλπ, το να πάρει κάποιος το τρακτέρ και τα χωράφια του παππού του και να πει έγινα αγρότης εννοείται δεν είναι αρκετό.

Με όποια αστική δουλειά και να συγκρίνουμε την αγροτιά είναι καλύτερη απλά γιατί δεν σε περιορίζει....εκτός το ότι μπορείς να καλλιεργείς διαφορετικά πράγματα, έχεις την δυνατότητα αν είσαι μερακλής να προχωρήσεις και σε μεταποιήσεις κλπ.
Γενικά το αντικείμενο της δουλειάς σου δεν είναι τόσο περιορισμένο.

Η επαφή με την φύση και η δυνατότητα να δουλεύεις στο ύπαιθρο παρά τα αρνητικά (βροχή, κρύο, λιοπύρι κλπ) είναι ασύγκριτα καλύτερο από το να δουλεύεις οπουδήποτε αλλού από ψυχολογικής απόψεως. 'Οπως επίσης και το γεγονός ότι δεν έχεις πολύ συγκεκριμένο timeframe, ρε φίλε σήμερα θέλω να ξεκινήσω την συγκομιδή στις 10 κι όχι στις 8, μόνο που έχεις την δυνατότητα-ελευθερία να το κάνεις σημαίνει πολλά. Στην πραγματικότητα ελάχιστοι αστοί έχουν αυτήν την πολυτέλεια.

Τα ρίσκα για τον αγρότη είναι γνωστά γι αυτό και είναι στο χέρι του να προσπαθήσει να τα μειώσει όσο γίνεται, είπαμε μιλάμε για σωστό αγρότη ο οποίος ψάχνεται και δεν λέει έτσι έμαθα από τον πατέρα μου έτσι κάνω. Για τις φυσικές καταστροφές πέρα από τις αποζημιώσεις φροντίζεις και για καμιά καβάτζα.

Στο κάτω κάτω είναι και λιγάκι υποκειμενικό, προσωπικά θα προτιμούσα να είχα χωράφια παρά να ήμουν CEO σε μεγάλη εταιρεία...και τα χωράφια σαν εταιρεία θα τα διαχειριζόμουν αλλά τουλάχιστον θα ήμουν-ένιωθα ελεύθερος έξω στα χωράφια μου παρά στην γραφειάρα του CEO.