Σας ευχαριστώ όλους για τις προτάσεις. Βασικά έψαχνα κάτι σχετικά καινούριο γιατί παλιά βιβλία π.χ. Ουμπέρτο Έκο ή Σαμαράκη που προτείνετε τα έχουμε διαβάσει τα περισσότερα. Και του Μάρκαρη επίσης τα έχουμε όλα (πολύ ευχάριστος!!!) Τα υπόλοιπα τα σημειώνω και πηγαίνω στο βιβλιοπωλείο!!!!!

Ο χρήστης snowbullet έγραψε:

Να εξελίσσονται στην σύγχρονη εποχή είπε ο άνθρωπας ρε σεις, και τον πήγατε στο μεσαίωνα

Κορυφή το Όνομα του Ρόδου πάντως.

δίκιο εχεις δεν το είχα προσέξει!

Απο τα λίγα και κάλά αστυνομικά που έχω διαβάσει είναι και του
ΙΑΝ RANKIN - 'SKΕΛΕΤΟΙ ΣΤΟ ΚΕΛΑΡΙ'
διαδραματίζεται στην Ιρλανδία
και ασχολείτε με το ρατσιστικο θέμα

Δεν είναι και το καλύτερό του, κατά τη γνώμη μου. Θα πρότεινα τους 'Αναστημένους' ή το 'Υπόθεση Αίματος'.

Niga, προτείνω να της πάρεις το Stalingrand του Antony Beevor. Είναι 600 σελίδες, αφορά τη Μάχη του Στάλινγκραντ, άρα φαντάζεσαι δράση... Το γεγονός ότι είναι ιστορικό βιβλίο και όχι μυθιστόρημα μπορεί να οδηγήσει και τις 600 ανωτέρω σελίδες στο κεφάλι σου, όμως.

Ο Ρανκιν διαβάζεται εύκολα και ευχάριστα, αλλά του λείπουν τα ιστορικά στοιχεία. Μια πρόταση που μου ρχεται στο μυαλό είναι ο 'Πίνακας της Φλάνδρας' του Αρτούρο-Πέρεθ Ρεβέρτε. Λίγο κάτω από 500σελ.
Θα πρότεινα και τον 'Μικρογράφο' της Μπρέντα Ρίμαν Βαντρίς, αλλά δεν διαδραματίζεται στην σύγχρονη εποχή (14ος αιώνας).

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Μια πρόταση που μου ρχεται στο μυαλό είναι ο 'Πίνακας της Φλάνδρας' του Αρτούρο-Πέρεθ Ρεβέρτε. Λίγο κάτω από 500σελ.
Θα πρότεινα και τον 'Μικρογράφο' της Μπρέντα Ρίμαν Βαντρίς, αλλά δεν διαδραματίζεται στην σύγχρονη εποχή (14ος αιώνας).

Ρεβέρτε είναι ακριβώς αυτό που θέλει! Τον Πίνακα της Φλάνδρας, το Αϊνιγμα της Σεβίλλης και τον Ναυτικό Χάρτη τα έχουμε διαβάσει (το τελευταίο το σκυλοβαρέθηκα) αλλά τώρα πήρα τη 'Λέσχη Δουμάς ή Η σκιά του Ρισελιέ'.

Ο Μικρογράφος φαίνεται πολύ ενδιαφέρον!

Ο χρήστης Asimov έγραψε:
...Φυσικα το αριστουργημα του παραμενει το 'Τι ωραιο πλιατσικο!', οπου ειχαμε αναφερθει εδω μεσα παλιοτερα....

Ε με τέτοιες συστάσεις, το πήρα. 'Δεν μπορεί', σκέφτηκα, 'κάποτε θα καταφέρω να το διαβάσω'. Και το διάβασα, έστω και ξενυχτώντας. Και αυτό ήταν πολύ, στην ηλικία μου ΔΕΝ ξενυχτάς διαβάζοντας.

Πίκρα, ρε συ Χρήστο. Αν ήμουν γύρω στα 20 μάλλον θα μου φαινόταν πολύ ενδιαφέρον, αλλά τώρα όλα αυτά που λέει τα γνωρίζω από πολλά χρόνια - μη σου πω ότι γνωρίζω και άλλα, που αποφεύγει. Άσε που με το τέλος του σαν να εξιλεώνει τους κακούς ήρωες...

Μα είπα κι εγώ, πως οι Λόρδοι τον βράβευσαν κιόλας...

Πάντως είναι καλογραμμένο, διαβάζεται εύκολα και δίνει μια άριστη εικόνα του πως και του γιατί της κατάντιας μας. Το πάσαρα στην κόρη μου. Έχει κι άλλα στη σειρά, αλλά κάτι μου λέει ότι θα το διαβάσει φέτος.

ΥΓ. Μερικές προτάσεις έλεγα να τις αντιγράψω εδώ, αλλά δεν προλαβαίνω. Αντί άλλου σχολιασμού επί της ουσίας, θα επισημάνω:

1. Αυτά που λέει για 'συντηρητικούς' και 'σοσιαλιστές', που αλλάζουν ρότα κατά το πως φυσάει ο άνεμος.
2. Αυτό για τους μικροπαραγωγούς, που δεν ήσαν πλέον ανταγωνιστικοί λόγω τιμής: Αποδεικνύει (ή υποδεικνύει) ο φίλος μας ότι οι καταναλωτές αρνούνται να στραφούν στην ποιότητα και στρέφονται στην τιμή - όχι;;;

Οχι, δεν ειναι τοσο απλο:
Διαβασε το επιμετρο της Τριανταφυλλου:
'...περιλαμβανει μια σειρα απο βρετανικες εικονες και στερεοτυπα -για να τα παραμορφωσει και να τα εξωθησει στο γελοιο' (περιγραφοντας) 'το γκραν γκινιολ της αστικης ταξης, σ' ενα βασιλειο οπου κατεστημενο ειναι η αδυσωπητη οικονομικη εξουσια'. Σου μοιαζει εξιλεωση αυτο;
Να συμπληρωσω εγω, με ενα δαντελενιο ξεδιπλωμα που ταιριαζει γαντι και στη συγχρονη ελληνικη πραγματικοτητα (ως γνωστο ακολουθουμε με διαφορα δεκαπενταετιας-εικοσαετιας).
Πολλα τα ξερεις ή τα υποψιαζεσαι -τα εχεις συνειδητοποιησει;

Μπα, προτιμώ το δικό μου επίμετρο.

Εξιλέωση είπα λόγω του τέλους (που δεν το γράφω μήπως και κάποιος το διαβάσει).
Και ναι, τα έχω συνειδητοποιήσει. Άλλωστε τα έχω δει και με τα μάτια μου - και σε βεβαιώνω ότι είναι απίστευτα σκληρότερα έτσι.

Οπότε, τώρα, πηγαίνετε αστοί μου κι αγοράζετε από τις βιολογικές φάρμες, όπου σκοτώνουν τα ζώα με αγάπη. Τώρα, βέβαια, όσα παίρνει ο κτηνοτρόφος τα παίρνει διπλά και τρίδιπλα ο αντίστοιχος Λόρδος, που έχει την εταιρία πιστοποίησης και διακίνησης. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

Ο χρήστης ililias έγραψε:

Πίκρα, ρε συ Χρήστο. Αν ήμουν γύρω στα 20 μάλλον θα μου φαινόταν πολύ ενδιαφέρον, αλλά τώρα όλα αυτά που λέει τα γνωρίζω από πολλά χρόνια - μη σου πω ότι γνωρίζω και άλλα, που αποφεύγει. Άσε που με το τέλος του σαν να εξιλεώνει τους κακούς ήρωες...

Δηλαδή τι καινούριο περίμενες να διαβάσεις; Λογοτεχνικό βιβλίο είναι, όχι τα unclassified απόρρητα αρχεία της cia. Το ωραίο της υπόθεσης είναι η οπτική ματιά του συγγραφέα στα γεγονότα.

Οπότε, τώρα, πηγαίνετε αστοί μου κι αγοράζετε από τις βιολογικές φάρμες, όπου σκοτώνουν τα ζώα με αγάπη. Τώρα, βέβαια, όσα παίρνει ο κτηνοτρόφος τα παίρνει διπλά και τρίδιπλα ο αντίστοιχος Λόρδος, που έχει την εταιρία πιστοποίησης και διακίνησης. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

Ηλία, πρέπει να πας διακοπές, να ξεφύγεις λίγο.

charmak66
Την Τρίτη γύρισα, ρε συ.

ΥΓ. Ακριβώς τη ματιά του συγγραφέα περίμενα να δω, αλλά για πες, το διάβασες; Το τέλος, σου άρεσε;

Ο χρήστης Asimov έγραψε:
:lipsealed:

Ο χρήστης ililias έγραψε:
charmak66
Την Τρίτη γύρισα, ρε συ.

ΥΓ. Ακριβώς τη ματιά του συγγραφέα περίμενα να δω, αλλά για πες, το διάβασες; Το τέλος, σου άρεσε;

Λίγο έκατσες.

ΑΝ θυμάμαι καλά (γιατί τις ταινίες και τα βιβλία τα ξεχνάω με ρυθμούς χρυσόψαρου, μου μένουν μόνο οι εντυπώσεις) τελειώνει με έναν κάπως εσωτερικό/καταθλιπτικό τρόπο, σα να αφήνει ατέλειωτη την ιστορία, με σκοπό να την συνεχίσει κάααποτε;

Όχι. Τελειώνει ... τελειώνει.

Σπανια παραταω βιβλια στη μεση, αλλα αλλος ενα χρυσο ταλεντο των αμερικανικων 80s μου εσπασε τα νευρα και τη διαθεση. Ποιος;
Ο Γουιλιαμ Γκιμπσον. Ειχα διαβασει προ 5ετιας τον 'Νευρομαντη'. Αριστουργημα! Πρωτοποριακο! Καταπληκτικο! μου ελεγαν, εμενα δε με ξετρελλανε, ισως γιατι ειχε πολυ ασαφως δημιουργημενο το cyber περιβαλλον στο οποιο εξελισσε την ιστορια του.

Τωρα πηρα το 'Μνημονικος Τζονι'. Συλλογη 10 διηγηματων. Διαβασα το πρωτο σε 2 μερες (πρωτοφανες για μενα, κανονικα θα μου εφταναν 1-2 ωρες το πολυ). Το δευτερο ζοριστηκα πολυ να το τελειωσω, στο τριτο αφησα το βιβλιο στο πλάι. Σκεφτηκα οτι μπορει να μην εχω διαθεση για διαβασμα τωρα στον καυσωνα.

Παω στη βιβλιοθηκη στις 1 το βραδυ και λεω θα παρω οτι πιο ευχαριστο και ευκολοδιαβαστο εχω στη βιβλιοθηκη. Πηρα μια ιστορια του Μονταλμπανο (Καμιλλερι). Σε μια ωρα ειχα ρουφηξει 50 σελιδες. Αρα το προβλημα ηταν στον Γκιμπσον.

Επειδη το αλλο απο τα λιγα βιβλια που εχω παρατησει ειναι ο Τρυποκαρυδος του Ρομπινς, τελικα μηπως υπαρχει κατι που δεν πιανω στους ταλαντουχους ανερχομενους συγγραφεις των 70-80ς; Μηπως φταινε οι μεταφρασεις; Μηπως απλα μου αρεσουν οι αταλαντοι κατερχομενοι;

Εχει διαβασει κανεις Γκιμπσον να μου πει αν δεν πιανω κατι ή απλα δε μ'αρεσει;

Ο χρήστης greo έγραψε:

Επειδη το αλλο απο τα λιγα βιβλια που εχω παρατησει ειναι ο Τρυποκαρυδος του Ρομπινς, τελικα μηπως υπαρχει κατι που δεν πιανω στους ταλαντουχους ανερχομενους συγγραφεις των 70-80ς; Μηπως φταινε οι μεταφρασεις; Μηπως απλα μου αρεσουν οι αταλαντοι κατερχομενοι;

Δεν είναι και τόσο καλό όσο γράφει το οπισθόφυλλο ( ή όσο διαφημίστηκε, τελος πάντων). Το Άρωμα του Ονείρου του ίδιου μου άρεσε πολύ περισσότερο.

ΜΕ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΕΡΙΑ-PACO IGNACIO TAIBO II

πήγα σήμερα να αγοράσω το fatherland του harris κ δεν το βρήκα... τελικά αγόρασα το Στάλινγκραντ, του Antony Beevor. Κ μετά λεω να πάω για το Βερολίνο του ίδιου ιστορικού... θα σας πω εντυπώσεις μόλις γυρίσω από τις διακοπές.

Ο χρήστης PeterPan έγραψε:
πήγα σήμερα να αγοράσω το fatherland του harris κ δεν το βρήκα... τελικά αγόρασα το Στάλινγκραντ, του Antony Beevor. Κ μετά λεω να πάω για το Βερολίνο του ίδιου ιστορικού... θα σας πω εντυπώσεις μόλις γυρίσω από τις διακοπές.

Eξαιρετικό καλοκαιρινό ανάγνωσμα.

thanks! τώρα το ντύνω!

Ο χρήστης PeterPan έγραψε:
thanks! τώρα το ντύνω!

Για να μη κρυώσει; Πώς το ντύνεις;

τα βιβλία της σχολής τα ντύνω με ένα πολύ λεπτό νάυλον, χωρίς κόλλα, κ το στερεώνω με κολλητική ταινία στις έσω επιφάνειες του εξώφυλλου... για να μπορεί να βγει αν χρειαστεί, αλλά κ για να προστατεύει το εξώφυλλο... το είχα δει σε ένα βιβλίο του καθηγητή μου, κ από τότε το κάνω κ εγώ στα δικά μου... το βιβλίο του κόστιζε περίπου 450 euro... βέβαια κ τα βιβλία μας δεν πάνε πίσω... είναι πανάκριβα... κάποτε έχασα ένα βιβλίο 150 σελίδων κ το αγόρασα 45 euro...

τα λογοτεχνικά τα ντύνω με το κλασικό νάυλον που έντυνα τα βιβλία του σχολείου μου παλιά...αυτό με την κόλλα... κ έτσι μπορώ να τα παίρνω κ στην παραλία, χωρίς να τα χαλώ, αν πέσει νερό ή τίποτα άλλο πάνω τους...

ίσως είμαι μίζερος, όμως τα βιβλία μου τα αγαπώ πραγματικά... ακόμα κ αν τύχει να δανείσω κάποιο σε κάποιον, φοβάμαι μήπως το χαλάσει...

από την άλλη, το κάθε τσάκισμα έχει κ την ιστορία του...