Να βάλουμε τον opterio να δηλώσει συμμετοχή στην κλήρωση με το όνομά μας. 100% εγγυημένος τρόπος.

'Θέλω να ευχηθώ σε όλους τους υποψήφιους νικήτές για τα εισητήρια της συναυλίας, πλην βεβαίους του νεαρού με το ιδιαίτερο όνομα opterios, ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!'

Με τιμή
Κ.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ

Hταν ότι καλύτερο έχω δει σε συναυλία!!!!! Δεν μπορω να συνέλθω!!!

Ο χρήστης Mclaren-Queen έγραψε:

Εγω εψαχνα μπας και δω κανα καπελο αλλα δεν ειδα τπτ!Ειμασταν με τον hrdoukas, charmak και funis μπροστα απ τις κονσολες ηχου-εικονας!

Εκεί είμασταν οι αφεντιές μας!! Ο Χάρης μας ξεκουφανε λίγο (είναι λίγο παράφωνος και τσίριζε) αλλά νταξ.. Ο Roger ειχε τόσο τελειο ήχο που μέχρι κι αυτό χανόταν!!

ΥΓ Με μεγαλη διαφορα οτι καλυτερο εχω ακουσει-δει σε συναυλια!Οπτικοακουστηκο υπερθεαμα μας ειπαν οτι θα δουμε και η φραση αδικει αυτο που ειδαμε!Φοβερος ο Ροτζερ!

Ορθότατη τοποθέτηση που με βρίσκει 100% συμφωνη!!

ΥΓ2 Χρηστο περιμενουμε να ανεβασεις τις φωτο!!

Από τη συναυλία και μόνο!!
(μπράβο ρε Γιωργο θυμιζε του το... )

Εdit: Μάνο κακώς δεν είχαμε συνεννοηθεί νωρίτερα... Που να βρισκόμασταν έτσι μέσα στο χάος?

Εdit2: Για να πω και το αρνητικό, πάρα πολλά πράγματα δεν τα είδα στην συναυλία. Λίγο ο χαμός, λίγο κάποιοι τεράστιοι μπροστά μου (και δεν είμαι και καμιά κοντή!! ) έχασα αρκετά πραγματα.. Αλλά μπροστά σε αυτό που ζησαμε, αυτό περνάει λίγο στα ψιλά..

Μαγική συναυλία, να μερικές φωτο!

pentraks πραγματικά υπέροχες!!

Ο χρήστης alejandro έγραψε:
Bre paidia exete idea an uparxei ston orizonta kamia sunablia tou Laki Papadopoulou? H kapoia live emfanish se kapoio bar ths A8hnas?

Ο Λάκης παιζει συνέχεια σε διάφορα μπαράκια στα Εξάρχεια (συνηθως στη φτηνια, καμια 10αρια ευρα με το ποτο ). Αποκλείεται να μην τον πετυχεις μεσα στο καλοκαιρι... Παιρνε κανα Athens Voice να ενημερωνεσαι

Ο χρήστης pentraks έγραψε:
Μαγική συναυλία, να μερικές φωτο!
.........

Τελικά ειμαι ΠΟΛΥ Μ@Λ@Κ@Σ που αφησα ΚΑΙ αυτή τη συναυλία να περασει

συναυλιες που μου απεμειναν : Yes (!) , Flower Kings , Tangent , Transatlantic , Ska-p, Camel , Caravan, Supertramp, ELP

Copy-Paste από άλλο forum γιατί αυτά δεν γράφονται 2 φορές...

Μεγάλες στιγμές. Μου έρχονται συνέχεια flash back και είναι αδύνατο να συγκεντρωθώ να δουλέψω, όπως ήταν αδύνατον να κοιμηθώ και (περίεργα) εύκολο να ξυπνήσω με 3 ώρες ύπνο.

Μου έρχονται σκόρπια....το ρολόι που περιστρέφεται πλησιάζοντας σε συγχρονισμό με τον ήχο..πλησιάζει...και εκρήγνυται το Time....απίστευτο το Us and them με το rhythm της μπάντας να δίνει ρέστα και το σώμα μου να χορεύει μόνο του......το κόλλημα με το ρυθμό του Money (πόση διαφορά έχει αλήθεια όταν ο ήχος δονεί το στομάχι).....όλος ο κόσμος τραγουδά τέλεια το Another Brick in the Wall με τη γροθιά υψωμένη και το κομμάτι τελειώνει συγχρονισμένα με το πλήθος......

Για τα εφέ που λέτε, δεν περίμενα τίποτα και γι'αυτό δε χαλάστηκα. Ο ήχος πάντως ήταν α-πί-στε-τος. Και το Terravibe μου άρεσε πολύ. Έχω την εντύπωση ότι σε ένα στάδιο θα έχανε η συναυλία. Η φύση έχει τον τρόπο της να μαγεύει και να δίνει το κάτι παραπάνω πιστεύω. Χαλάλι το περπάτημα, χαλάλι και το 60

Pink Floyd!!!

Μεγαλώσαμε γμτ!!!.. Η ανταπόκριση που πήρα από την συναυλία έλεγε πολλά!...Να είσαστε καλά που με θυμηθήκατε!!

Ο χρήστης kouk έγραψε:
:inlove:

Pink Floyd!!!

Μεγαλώσαμε γμτ!!!.. Η ανταπόκριση που πήρα από την συναυλία έλεγε πολλά!...Να είσαστε καλά που με θυμηθήκατε!!

Eπρεπε να έρθεις Νίκο να τραγουδήσεις και το τραγούδι της υπογραφής σου!!

Σαφώς και σε θυμηθήκαμε! Ειχαμε μια mini συνάντηση 4ΤF. Ηταν δυνατόν να λείπει ο πρόεδρος?

(όπως είπε και ο hrdoukas -ναι σε καρφώνω Χρήστο - το πλήρες ονομά σου είναι 'Προεδρος με ΜΩΒ BMW με άγνωστο μπλοκέ που δεν παίρνει μπροστά το χειμώνα' )

Οτι και να λέτε...είναι ΜΠΛΕ και παίνει κανονικότατα μπροστα!!

Ο χρήστης Funis έγραψε:

Εκεί είμασταν οι αφεντιές μας!! Ο Χάρης μας ξεκουφανε λίγο (είναι λίγο παράφωνος και τσίριζε) αλλά νταξ.. Ο Roger ειχε τόσο τελειο ήχο που μέχρι κι αυτό χανόταν!!

Ποιός καλέ; 20.000 άτομα φώναζαν, εγώ σε ενόχλησα;

ΥΓ2 Χρηστο περιμενουμε να ανεβασεις τις φωτο!!

Από τη συναυλία και μόνο!!
(μπράβο ρε Γιωργο θυμιζε του το... )

Για τη συναυλία έχω να πω προς το παρόν μόνο ....

Τα υπόλοιπα αργότερα, γιατί έχω κοιμηθεί 5 ώρες και ταξιδέψει κοντά 1800χλμ σε δύο μέρες και είμαι...

Το λεωφορείο εκτός από καταραμένα αργό είχε κλατάρισμα! Ούτε McLaren να ήταν...

Λοιπόοοοοον.......Μάζεψα κάπως τα κομμάτια μου και νομίζω πως μπορώ να γράψω δυο λογάκια....

Μια γενική εντύπωση: Απίστευτο, Φοβερό, Πέρα από κάθε φαντασία.

Η συναυλία είχε ΤΟΝ ήχο! Δεν φανταζόμουν ότι υπήρχε περίπτωση να ακούσω τέτοιο πράγμα live. Πεντακάθαρα όλα τα όργανα, όλες οι φωνές, τα εφέ! Όλα σε σωστές εντάσεις, ξεχώριζεις τα πάντα...Ήχος επιπέδου cd, μη πω και καλύτερα, καθώς ακούγονταν διάφοροι ήχοι από τα ηχεία που βρίσκονταν πίσω μας.

Όσον αφορά τα οπτικά εφέ:Υπέροχος φωτισμός, φοβερά χρώματα, φωτιές, σπίθες με το 'σκάσιμο' στο In the Flesh κλπ...

Το καλύτερο της υπόθεσης ήταν οι προβολές στο vdeo-wall (μεγάλο ορθογώνιο στην αρχή, στρόγγυλο στο dark side of the moon). Πανέμορφες εικόνες, ταινιούλες, εικόνες της γης, του φεγγαριού, του ήλιο, animation, comics και δεν συμμαζεύεται...Ό,τι πιο ταιριαστό μπορούσε να υπάρξει για background των τραγουδιών...

Τραγούδια: Το κλασσικό setlist των τελευταίων συναυλιών:

FIRST HALF: In The Flesh, Mother, Set The Controls For the Heart Of The Sun, Shine On You Crazy Diamond, Have A Cigar, Wish You Were Here, Southampton Dock, The Fletcher Memorial Home, Perfect Sense parts 1 and 2, Leaving Beirut, Sheep.

SECOND HALF: Dark Side of the Moon.

ENCORE: The Happiest Days Of Our Lives, Another Brick In The Wall (Pt 2), Vera, Bring the Boys back Home, Comfortably Numb.

Τεράστια έκπληξη για μένα ήταν το Leaving Beirut! Πρέπει να παραδεχτώ πως αγνοούσα την ύπαρξή του μέχρι 2 μέρες πριν τη συναυλία και ηλιθιωδώς το έθαβα, ο αμαθής... Ο Roger με έκανε να καταπιώ τη γλώσσα μου... Συνοδευμένο από φοβερά 'κομικσο-στριπάκια' σε γκρι-μαύρα χρώματα και τους στίχους γραμμένους σε bubbles, ήταν το κάτι άλλο! Πραγματικά συγκινητικό...

Άλλο εντυπωσιακό ήταν το Flether Memorial Home. Φοβερές σκηνές φωτογραφίες και συνθήματα σε τοίχους (περί Bush, Blair, Bin Laden κλπ) που έκαναν τον κόσμο να αντιδρά...'Did thet expect us to treat us with any respect?'

Γενικότερα υπήρξαν πολλές αντιπολεμικές αναφορές, που προκαλούσαν ενθουσιασμό στο κοινό...

Για τα υπόλοιπα, πιο γνωστά τραγούδια, τι να πω;....Άψογα εκτελεσμένα, όλα τους! Μόνο που λείπαν μερικά parts από το Shine on you...

Οι στιγμές που τραγουδούσαν όλοι μαζί (us and them, perfect sense) ήταν εντελώς χάσιμο!

Μουσικοί: RESPECT!!! Απίστευτοι ΟΛΟΙ τους!
Ορίστε, έτσι ως ένδειξη θαυμασμού...

The Band:

Andy Fairweather Low – Guitar
Snowy White – Guitar
Dave Kilminster – Guitar and Vocals
Graham Broad - Drums
Jon Carin – Keyboards
Harry Waters – Hammond
Ian Ritchie - Saxophone
Katie Kissoon, PP Arnold and Carol Kenyon – Background Vocals

Να σχολιάσω τα φωνητικά; Τα drums, τις κιθάρες; Τον τύπο στα πλήκτρα που τραγούδησε αρκετά (ο Waters μάλλον είπε τα 2/3 τον τραγουδιών...). Τον ίδιο τον Waters που αλώνιζε την σκηνή με το μπάσο και τις χαρακτηριστικές κινήσεις του;

Το κιθαριστικό δίδυμο ήταν ΑΛΛΟΥ! Κλασσικός συνδυασμός στις συναυλίες του Waters: Ο παραπάνω απ' ότι χρειάζεται διακριτικός Snowy White (παίζω-ακριβώς-ό,τι-χρειάζεται-και-ούτε-μισή-νότα-παραπάνω) και ο πιο 'ποζεράς' Andy Fairweather Low. Ο πρώτος έκανε όλη τη 'βρώμικη δουλειά' και ο δεύτερος είχε τον ρόλο του αντικαταστάτη του Gilmour, κυρίως...

Γενικά, ο Waters απέδειξε το πόσο μεγάλη προσωπικότητα είναι. Ταλέντο, έμπνευση, τελειομανία (και μεγαλομανία, μάλλον) διαθέτει...

'Ευκαριστώ πολύ!'

'Εμείς ευχαριστούμε, κύριε Waters....'

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Λοιπόοοοοον.......Μάζεψα κάπως τα κομμάτια μου και νομίζω πως μπορώ να γράψω δυο λογάκια....

Μια γενική εντύπωση: Απίστευτο, Φοβερό, Πέρα από κάθε φαντασία.

Η συναυλία είχε ΤΟΝ ήχο! Δεν φανταζόμουν ότι υπήρχε περίπτωση να ακούσω τέτοιο πράγμα live. Πεντακάθαρα όλα τα όργανα, όλες οι φωνές, τα εφέ! Όλα σε σωστές εντάσεις, ξεχώριζεις τα πάντα...Ήχος επιπέδου cd, μη πω και καλύτερα, καθώς ακούγονταν διάφοροι ήχοι από τα ηχεία που βρίσκονταν πίσω μας.

Όσον αφορά τα οπτικά εφέ:Υπέροχος φωτισμός, φοβερά χρώματα, φωτιές, σπίθες με το 'σκάσιμο' στο In the Flesh κλπ...

Το καλύτερο της υπόθεσης ήταν οι προβολές στο vdeo-wall (μεγάλο ορθογώνιο στην αρχή, στρόγγυλο στο dark side of the moon). Πανέμορφες εικόνες, ταινιούλες, εικόνες της γης, του φεγγαριού, του ήλιο, animation, comics και δεν συμμαζεύεται...Ό,τι πιο ταιριαστό μπορούσε να υπάρξει για background των τραγουδιών...

Τραγούδια: Το κλασσικό setlist των τελευταίων συναυλιών:

FIRST HALF: In The Flesh, Mother, Set The Controls For the Heart Of The Sun, Shine On You Crazy Diamond, Have A Cigar, Wish You Were Here, Southampton Dock, The Fletcher Memorial Home, Perfect Sense parts 1 and 2, Leaving Beirut, Sheep.

SECOND HALF: Dark Side of the Moon.

ENCORE: The Happiest Days Of Our Lives, Another Brick In The Wall (Pt 2), Vera, Bring the Boys back Home, Comfortably Numb.

Τεράστια έκπληξη για μένα ήταν το Leaving Beirut! Πρέπει να παραδεχτώ πως αγνοούσα την ύπαρξή του μέχρι 2 μέρες πριν τη συναυλία και ηλιθιωδώς το έθαβα, ο αμαθής... Ο Roger με έκανε να καταπιώ τη γλώσσα μου... Συνοδευμένο από φοβερά 'κομικσο-στριπάκια' σε γκρι-μαύρα χρώματα και τους στίχους γραμμένους σε bubbles, ήταν το κάτι άλλο! Πραγματικά συγκινητικό...

Άλλο εντυπωσιακό ήταν το Flether Memorial Home. Φοβερές σκηνές φωτογραφίες και συνθήματα σε τοίχους (περί Bush, Blair, Bin Laden κλπ) που έκαναν τον κόσμο να αντιδρά...'Did thet expect us to treat us with any respect?'

Γενικότερα υπήρξαν πολλές αντιπολεμικές αναφορές, που προκαλούσαν ενθουσιασμό στο κοινό...

Για τα υπόλοιπα, πιο γνωστά τραγούδια, τι να πω;....Άψογα εκτελεσμένα, όλα τους! Μόνο που λείπαν μερικά parts από το Shine on you...

Οι στιγμές που τραγουδούσαν όλοι μαζί (us and them, perfect sense) ήταν εντελώς χάσιμο!

Μουσικοί: RESPECT!!! Απίστευτοι ΟΛΟΙ τους!
Ορίστε, έτσι ως ένδειξη θαυμασμού...

The Band:

Andy Fairweather Low – Guitar
Snowy White – Guitar
Dave Kilminster – Guitar and Vocals
Graham Broad - Drums
Jon Carin – Keyboards
Harry Waters – Hammond
Ian Ritchie - Saxophone
Katie Kissoon, PP Arnold and Carol Kenyon – Background Vocals

Να σχολιάσω τα φωνητικά; Τα drums, τις κιθάρες; Τον τύπο στα πλήκτρα που τραγούδησε αρκετά (ο Waters μάλλον είπε τα 2/3 τον τραγουδιών...). Τον ίδιο τον Waters που αλώνιζε την σκηνή με το μπάσο και τις χαρακτηριστικές κινήσεις του;

Το κιθαριστικό δίδυμο ήταν ΑΛΛΟΥ! Κλασσικός συνδυασμός στις συναυλίες του Waters: Ο παραπάνω απ' ότι χρειάζεται διακριτικός Snowy White (παίζω-ακριβώς-ό,τι-χρειάζεται-και-ούτε-μισή-νότα-παραπάνω) και ο πιο 'ποζεράς' Andy Fairweather Low. Ο πρώτος έκανε όλη τη 'βρώμικη δουλειά' και ο δεύτερος είχε τον ρόλο του αντικαταστάτη του Gilmour, κυρίως...

Γενικά, ο Waters απέδειξε το πόσο μεγάλη προσωπικότητα είναι. Ταλέντο, έμπνευση, τελειομανία (και μεγαλομανία, μάλλον) διαθέτει...

'Ευκαριστώ πολύ!'

'Εμείς ευχαριστούμε, κύριε Waters....'

i second that
charmak με καλυψες πληρως!

το κλασσικο Another Brick in the Wall pt II ηταν επικαιρο οσο ποτε αλλοτε στην Ελλαδα και η ειρωνεια ειναι οτι μαλλον ο Waters δεν το ξερε

Διαβάζω και διαβάζω αυτά που γράφετε.....

Ο χρήστης mirage έγραψε:
Διαβάζω και διαβάζω αυτά που γράφετε.....

+1

ΚΡΟΥΣ δεν πειραζει ρε θα πας SCORPIONS

Δυο λόγια κι από μένα...
Κατ'αρχήν χάρηκα πολύ που γνώρισα από κοντά τους charmak66, funis, flowerpower, mclaren-queen και rallymaniac. Ακόμα μερικά nicknames απέκτησαν σάρκα και οστά.
Ειναι περιτό να πω οτι ήταν η καλύτερη συναυλία από όλες όσες έχω πάει (και πιθανότατα θα πάω στο μέλλον).
Πριν από κάποια χρόνια είχα βρεθεί στο σπίτι ενός γνωστού μου με ένα σουπερ ντουπερ ηχοσύστημα και με έβαλε να ακούσω το DSOTM. Συνειδητοποίησα οτι εγώ με το ταπεινό μου ραδιοκασετόφωνο, τόσο καιρό άκουγα τον μισό δίσκο. Χτες για πρώτη φορά ΕΝΙΩΣΑ το DSOTM, με τα άλλα δύο μέρη της συναυλίας να μην υστερούν ουτε στο ελάχιστο.

Αναπόφευκτα μου ήρθε στο μυαλό το Pulse των 'υπόλοιπων' Floyd όπως το είδα από το dvd και το cd και έκανα συγκρίσεις.
Σαφώς πιο συγκρατημένος ο Waters στην χρήση εφέ και με 'θεατρική' παρουσία έδωσε το στίγμα της διαφορετικότητας του σε σύγκριση με τους υπόλοιπους οι οποίοι πριν από 12 χρόνια στην περιοδεία του Division Bell παρουσίασαν ένα ενυπωσιακότερο αλλά ίσως και λίγο εφετζίδικο και αμερικανίζων show. Στην εκτέλεση των παλιότερων κομματιών τους μάλιστα έκαναν και κάποιες 'εκσυγχρονιστικές' επεμβάσεις αμφιβολου αποτελεσματος. Βεβαια η συγκεκριμένη δουλεια έχει πάρει συγχωροχάρτι για όσα πταισματα (θεωρω οτι) έχει μόνο και μόνο εξ αιτίας του καταπληκτικού Gilmour στο Comfortably Numb...
Ο Waters παίζοντας όλα τα κομμάτια κατα 99% όπως και στις πρωτότυπες εκτελέσεις ήταν σαν να μας έλεγε 'ΕΓΩ είμαι οι Pink Floyd'.
Κάποιες σκόρπιες παρατηρήσεις:

[list:2h6ryuz3]Αυτοί που πληρώσαν 'Διακεκριμένο' εισιτήριο το ξέρουν οτι έχασαν ένα μέρος από την ηχητική ηδονή;
Δεν είχα ποτε επαφή με την ατομική δισκογραφία του Waters αλλά το Perfect sense μου άρεσε πάρα πολυ ενώ το Leaving Beirut ήταν ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ (και παρουσιασμένο με πολύ έξυπνο τρόπο)

Ο χρήστης cavalino gr έγραψε:

Ο κιθαρίστας πώς σας φάνηκε;
Γνώμη μου;Μέχρι το Comfortably Numb έπειξε εξαιρετικά.Στο τελευταίο νομίζω οι περισσότεροι θυμηθήκαμε τον Gilmour...

Εγώ πάλι θυμήθηκα λίγο και την Clare Torry (όχι οτι και οι 3 τραγουδίστριες δεν ήταν φωνάρες)
[/list:u:2h6ryuz3]

Νομίζω οτι θα κάνω πολύ καιρό να φύγω από το TerraVibe

Αμα συνεχισετε, θα σας προτεινω ολους για ban

ΔΕΝ το αντεχω λεμε. Πληγωνομαι. Δε με λυπάστε;

ΠΑΛΙΟΤΥΧΕΡΑΚΗΔΕΣ