-
Ο χρήστης drdino έγραψε:
Θα διαφωνήσω πως ο φόβος, τουλάχιστον όπως υπάρχει τώρα, υπήρχε και πριν την 9/11. Ο φόβος για επικείμενη τρομοκρατική επίθεση είναι κάτι νέο (σχετικά/συγκριτικά) και δυστυχώς δεν έχει μειωθεί καθόλου. Ίσα ίσα, αυξάνεται. Το ανέφερα αυτό διότι σύμφωνα με ορισμένους, θα έπρεπε να έχει μειωθεί με τόσες εισβολές σε κυρίαρχα κράτη. Αυτό που με ανησυχεί είναι που θα σταμτήσει αυτή η κατάσταση. Δεν βλέπουν ότι έχουμε μπέι σε έναν φαυλο κύκλο; Είμαι 21 χρονών και φοβάμαι για το που θα πάει ο κόσμος μας. Πόσο καλό μπορεί να είναι αυτό;titsataki, (να σε λέω νίκο;), εμένα μου ανέφερε χαρακτηριστικά ότι 'we are not allowed to lock our bags when we check them through. If we lock them, chances are that they are going to cut through the locks or rip through the suitcases if they can.' Μακάρι να μην ισχύει αυτό, γιατί μου έρχονται πολλά εφιαλτικά πράγματα στο μυαλό...
Κωνσταντίνος
Η ουσία του φόβου που ανέφερα, είναι ότι, εξαιτίας της 9/11 και της φύσης των επιθέσεων με τα αεροπλάνα. όταν πετάνε, φοβούνται οποιονδήποτε 'φαίνεται' τρομοκράτης. Αυτό, ακόμα και σε μικρό ποσοστό να συμβαίνει, αντιλαμβάνεσαι πως μόνο κακό κάνει σε μια κοινωνία.
Μακάρι να βελτιωθούν τα πράγματα, για το καλό όλων μας.[/b]
Ειναι λιγακι φυσικο. Προσωπικα θεωρω την ασφαλεια στα αεροδρομια των ΗΠΑ την χειροτερη σε σχεση με τα ευρωπαικα πριν την 9/11. Τωρα τα πραγματα εχουν βελειτωθει αλλα ακομα υπαρχει πολυ δουλεια. Και ενα μεγαλο προβλημα ειναι το μεγεθος των ΗΠΑ και την κυκλοφορια στα αεροδρομια.
Επισης μην ξεχναμε οτι ο κοσμος εχει τρομαξει οταν 3 αεροπλανα πεφτουν πανω σε δυο ουρανοξυστες. Οποτε ειναι προθυμοι να υποστουν μεγαλυτερη ταλαιπωρια για μεγαλυτερη ασφαλεια. Καχυποψια υπηρχε και πριν αλλα τωρα υποθετω οτι ειναι μεγαλυτερη και κυριως προς ατομα που φαινονται απο την Μεση Ανατολη. Κακο αλλα σιγα σιγα θα φυγει οσο πιο πολλοι ενημερωνονται και συνηθιζουν.
Η ασφαλεια στο αεροδρομιο εχει δικαιωμα να ανοιξει οτι θελει. Οποτε αν καποιος βαλει μεγαλα λουκετα υπαρχει η πιθανοτητα να θεωρηθουν υποπτα οτι κατι κρυβεται εκει και να ελεγχθουν. Και αν δεν μπορουν να τα ανοιξουν θα προσπαθησουν και μπορει να τα καταστρεψουν στην προσπαθεια. Υπαρχουν ειδικες κλειδαριες με συνδιασμο που ειναι θεωρημενες απο την ασφλεια και εχουν ειδικο συνδιασμο που αν χρειαστει ανοιγεται. Εγω προσωπικα δεν κελιδωνω τιποτα. Αλλα και δεν βαζω τιποτα ακριβο η μεγαλης αξιας για εμενα εκει μεσα.
Νικος
ΥΓ: φυσικα και μπορεις να με λες Νικο. Γιαυτο υπογραφο σαν Νικος. Αν δεν ηθελα να γνωστοποιησω το ονομα μου δεν θα το μοστραρα
-
Μπορεί να με πεις καχύποπτο, αλλά αν άφηνα ξεκλείδωτη την βαλίτσα μου, θα φοβόμουν μήπως μου έβαζαν τπτ μέσα, και μετά άντε να αποδείξεις ότι δν είσαι ελέφαντας. Αυτό που έχει σημασία πάντως, είναι ότι μετά από τόσα χρήματα που έχουν ξοδευτεί και θα ξοδευτούν ακόμα, μετά από τόσους νεκρούς στρατιώτες, εγώ τουλάχιστον, δν βλέπω να τελείωνει κάπου αυτή η ιστορία.
-
Άσχημα τα πράγματα, όπως φαίνεται θα κλιμακωθεί η κρίση και Ισραηλινοί και Αμερικανοί θα εισβάλουν σε Συρία και Ιράν εκτός αν οι τελευταίοι ενδώσουν.
-
τρελός διάλογος Μπους-Πούτιν:
Μ: δεν μπορούμε να σας αναγκάσουμε να έχετε δημοκρατία σαν την δική μας, εσείς κυβερνάτε...
Π: Σίγουρα! Δεν θέλουμε δημοκρατία όπως αυτή του Ιράκ...ρε τον Ρούσκι...ετοιμόλογος!
-
Toν Απρίλιο που μας πέρασε, όπως πολλοί μπορεί να θυμούνται, είχε έρθει στη χώρα μας ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός Τιμ Ρόμπινς, ο οποίος είχε ανεβάσει το '1984'. Το παρακάτω είναι απόσπασμα από συνέντευξη που είχε δώσει στο Θανάση Λάλα (BHMAGAZINO #289, 30-4-06) και θίγει πολλά από αυτά που συζητήθηκαν στις προηγούμενες σελίδες.
-//-
ΤΡ: Έχουμε δει άλλωστε και ιστορικά ότι όταν μπλέκεται η θρησκεία με την πολιτική το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό. Αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα με το Ιράκ: μια ξεκάθαρη σύγκρουση θρησκειών, που υπαγορεύτηκε από τον πρόεδρο της χώρας μου, ο οποίος λέει ότι μιλάει στον Θεό και ότι Εκείνος του υποδεικνύει τι να κάνει.
ΘΛ: Μα, μιλώντας για πρόεδρο, δεν μιλάμε και για όλους εκείνους που τον ψήφισαν; Θέλω να πω, δηλαδή, είναι πράγματι ο Μπους το πρόβλημα ή μήπως το πρόβλημα είναι η ίδια η χώρα;
ΤΡ: Γι αυτό ακριβώς θέλησα να ανεβάσω το '1984'. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η κοινωνία στην οποία ζούμε διαθέτει μια πάρα πολύ αποτελεσματική μηχανή προπαγάνδας, που καλιεργεί τον φόβο στον μέσο άνθρωπο. Η προπαγάνδα, δε, είναι τόσο αποτελεσματική ώστε ο κόσμος πιστεύει ως αλήθειες προφανέστατα αναληθή πράγματα. Βασική αρχή στη λογική του Οργουελ είναι η 'διπλή σκέψη', δηλαδή το φαινόμενο να πιστεύεις σε δύο αντικρουόμενες έννοιες και μετά να επιλέγεις να ζεις σύμφωνα με τη μια που ταιριάζει στην εποχή σου. Με άλλα λόγια ένα από τα επιτεύγματα της κοινωνίας του Οργουελ είναι να κάνει τους πολίτες να ζουν με το ψέμα. Είναι ο τρόπος του 'Μεγάλου Αδερφού' και της κυβέρνησης να ελέγχουν τα πράγματα. Άλλο τέτοιο πρόβλημα είναι ο πόλεμος για το πετρέλαιο, το ότι κάποιοι επιθυμούν να κρατούν τον κόσμο φοβισμένο, έτσι ώστε ζώντας με το φόβο, ο κόσμος να επιθυμεί πόλεμο. Και το ερώτημα είναι: Γιατί να το κάνεις αυτό; Το '1984' λέει ότι ο πόλεμος είναι υπεράνω της φιλοσοφικής σύγκρουσης των διαφορετικών απόψεων, ότι ο πόλεμος γίνεται από διαφορετικές κοινωνίες με σκοπό να ξοδεύονται χρήματα και να διαμοιράζονται πόροι. Ξοδεύονται, δηλαδή, χρήματα τα οποία υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσαν να δαπανηθούν στην πληροφορία, στο να ενημερωθεί ο μέσος πολίτης, να σχηματίσει άποψη, να είναι πιο υγιής. Τα χρήματα που θα μπορούσαν να ξοδευτούν για το καλό της μεσαίας τάξης σκορπίζονται στον πόλεμο με σκοπό να επιμηκυνθεί ισχύς μιας ελίτ, που η ύπαρξή της είναι άσχετη με την υπόλοιπη κοινωνία. Τώρα ο Μπους αποτελεί μέρος αυτής της ελίτ και, έχετε δίκιο, το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο. Μέρος της ευθύνης βεβαίως βαραίνει και τον Τύπο. Στις ΗΠΑ αυτή τη στιγμή ο Τύπος είναι κρατικά επιχορηγούμενος, υποστηρίζεται από επιχειρήσεις και δε μεταφέρει ειδήσεις που ενδέχεται να πλήξουν συμφέροντα. Εξακολουθεί να υπάρχει στην Αμερική κόσμος που πιστεύει ότι το Ιράκ διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής, ότι ο Μπους δεν κάνει τίποτε λάθος. Είναι μάλιστα αυτοί οι ίδιοι που κατακρίνουν τον Μπιλ Κλίντον για μια π... στο οβάλ γραφείο. Τον κατακρίνουν, δηλαδή, επειδή είπε ψέματα για μια προσωπική του υπόθεση. Ο Μπους όμως είπε ψέματα για τα όπλα μαζικής καταστροφής, για το ουράνιο, για τη δυνατότητα του Σαντάμ Χουσεϊν να παράγει πυρηνικά όπλα. Όλες οι πληροφορίες πριν από τον πόλεμο έδειχναν ότι δεν υπήρχαν όπλα μαζικής καταστροφής ούτε πυρηνικά, δηλαδή κανένας κίνδυνος. Ο Μπους είπε ψέματα, ανακάτεψε τον κόσμο, έχουμε χιλιάδες νεκρούς και κανένας σε αυτή τη χώρα δεν τον εγκαλεί. **Το πρόβλημα είναι ότι στην Αμερική δεν είμαστε ενημερωμένοι. ** Τα τελευταία 15 χρόνια είμαι μέλος της ομάδας Fair, που έχει σκοπό μεταξύ άλλων να θίξει το πρόβλημα της ελλιπούς ενημέρωσης. Κάποιοι άνθρωποι εδώ και χρόνια 'πριονίζουν' τις πληροφορίες και το αποτέλεσμα αυτής της στρατηγικής διακίνησης πληροφοριών από τα ΜΜΕ είναι ένα έθνος με πολλούς λανθασμένα ενημερωμένους ανθρώπους. Έτσι ο κόσμος αγνοεί μεγάλα εγκλήματα που έχουν γίνει στη Γερουσία, στο Κογκρέσο, ακόμη και στην προεδρία. Αδυνατούμε να συντονιστούμε επειδή απλώς δε γνωρίζουμε. Σε πόλεις με περισσότερες από μία εφημερίδες, όπως η Νέα Υόρκη, η Βοστώνη, το Σικάγο, το Λος Άντζελες, το Σαν Φρανσίσκο, ακόμα και το Ντάλας, οι ψήφοι πηγαίνουν σε Δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολιτικούς. Μας κυβερνούν όμως άνθρωποι που ψηφίστηκαν από Πολιτείες στις οποίες δεν υπάρχουν εφημερίδες ή υπάρχει μόνο μία πηγή ενημέρωσης, η οποία οποία μάλιστα μπορεί να χρησιμοποιηθεί συντεχνιακά και διαστρεβλωτικά. Στη Νέα Υόρκη είναι σαν να ζεις πιο κοντά στην Ευρώπη, μαθαίνεις περισσότερα πράγματα. Στην υπόλοιπη χώρα όμως είναι σαν να ζεις στα βάθη της Ανατολής.
ΘΛ: Από την άλλη, ενώ υπάρχουν πολλοί ηθοποιοί στο Χόλιγουντ με επιρροή, ελάχιστοι αντιστέκεστε ή τέλος πάντων μιλάτε κάπως ανοιχτά για ζητήματα πολιτικής, ενώ ξέρετε ότι εσείς τουλάχιστον μπορείτε να ακουστείτε στον κόσμο, στον οποίο δεν φτάνει η πληροφόρηση. Το ποσοστό είναι εξαιρετικά χαμηλό - δε συμφωνείτε;
ΤΡ: Όντως είναι πολύ χαμηλό το ποσοστό και δεν πιστεύω ότι πρόκειται για σύμπτωση. Είναι και αυτό μέρος της στρατηγικής των τελευταίων 15 χρόνων, αποτέλεσμα των προσπαθειών κάποιων που εκφοβίζουν και περιθωριοποιούν τη ζωή όσων μιλούν για θέματα τα οποία ξεφεύγουν από την ατζέντα της ελίτ. Έχουν πετύχει να πείσουν την πλειοψηφία ότι οι διαφορετικές απόψεις ανήκουν σε μια ακραία μειονότητα. Και αυτό το πέτυχαν με εκφοβισμό, υπερπροβολή των απόψεών τους, επιτιθέμενοι σε όσους είναι εναντίων τους. Το αποτέλεσμα είναι όταν ανοίγεις το στόμα σου να έχεις πολλά προβλήματα και πολλοί ηθοποιοί δεν επιθυμούν να έχουν προβλήματα.
ΘΛ: Eίναι επιλήψημο να μη θες να έχεις προβλήματα;
ΤΡ: Όχι, αλλά πραγματικά εξαρτάται από την προσωπικότητά σου. Η φύση κάποιων τους επιβάλλει να είναι υπέυθυνοι. Είναι λυπηρό ότι πολλοί υπεύθυνοι άνθρωποι σιωπούν εξαιτίας του εκφοβισμού που υφίσταντοι. Εγώ ήμουν πολύ τυχερός που ζούσα το 2003 στη Νέα Υόρκη. Υπήρχαν τότε πολλοί που μας έλεγαν 'προδότες' επειδή εναντιωθήκαμε στην εισβολή στο Ιράκ και με όλον αυτό τον 'πόλεμο' που δεχόμασταν θα περίμενε κανείς ότι θα περπατούσαμε στον δρόμο και θα μας πετούσαν αυγά. Στην πραγματικότητα συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο: ο κόσμος μας έλεγε πολύ ευγενικά πράγματα όπως 'συνεχίστε να μιλάτε, μην τους αφήνετε να σας φοβίζουν, εσείς είστε η φωνή μας, προχωρήστε, δε θα έπρεπε να είμαστε στο Ιράκ'. Μας υποστήριζε, ήταν μαζί μας. Με άλλα λόγια, αυτός ο μεγάλος, άσχημος Αμερικανός δεν επικρατεί τόσο όσο ίσως εσείς νομίζετε. Οι Αμερικανοί δεν υποστήριζαν τον πόλεμο και η κυβέρνηση γνώριζε πως έπρεπε να κατασκευάσει υποστήριξη. Έτσι είπε ψέματα, 'έφτιαξε' ειδήσεις, έδωσε έμφαση σε λάθος ειδήσεις, αγνόησε άλλες που δεν υποστήριζαν την εισβολή. Και όλα αυτά επειδή έπρεπε να 'πουλήσει' την εισβολή στην αμερικανική κοινή γνώμη.
ΘΛ: Δε φαίνεται όμως το μόνο πρόβλημα της αμερικανικής κοινωνίας να είναι το Ιράκ. Υπάρχουν και άλλα σημάδια παρακμής.
TΡ: Ναι, είναι γεγονός. Έχουμε μια ξεπεσμένη οικονομία, αναποτελεσματικές κοινωνικές υπηρεσίες, ανεπαρκή εκπαιδευτικά προγράμματα, το βιοτικό επίπεδο δεν ανεβαίνει, το ίδιο κι ο βασικός μισθός... Και όλα αυτά τη στιγμή που ξόδεψαν για το Ιράκ περίπου 2 τρισ. δολάρια. Και αντί η κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της, προβάλλεται ως αιτία των προβλημάτων και μείζον θέμα στα ΜΜΕ ότι οι Μεξικανοί και γενικότερα οι μετανάστες εξαντλούν την αμερικανική οικονομία. Αυτό το ζήτημα δείχνει μια διάθεση - και είναι σκληρό αυτό - ολότελα ρατσιστική. Η προπαγάνδα που αποφάσισε να κάνει το FOX News κατά των μεταναστών δυστυχώς έχει απήχηση, παρ' ότι είναι παντελώς βασισμένη σε ένα ψέμα.
ΘΛ: Πάντως, είναι να απορεί κανείς όταν σας ακούει... Μια χαρά θα ήσασταν βολεμένος στα εκατομμύρια του Χόλυγουντ... Τι σας έχει πιάσει και πάτε κόντρα στην κυρίαρχη τάση;
ΤΡ: Θα σας πω ετούτο: Δε βρίσκομαι σε σύγκρουση με την κυρίαρχη τάση. Εκφράζω την κυρίαρχη τάση. Το κυρίαρχο ρεύμα στην Αμερική είναι εργαζόμενοι της μεσαίας τάξης, άνθρωποι με τους οποίους μοιράζομαι κοινές ανησυχίες. Η ψευδαίσθηση είναι ότι εκπροσωπώ μια εκκεντρική, τρελαμένη, αριστερίζουσα και όχι ελκιστική κλίκα. Η αλήθεια είναι ότι δε λέω κάτι ιδιαιτέρως ακραίο. Εκφράζω απόψεις με τις οποίες η πλειονότητα των Αμερικανών συμφωνεί. Δε θα απολογηθώ γι αυτό, δε θα δεχτώ την περιθοριοποίηση, δε θα επιτρέψω να με πείσουν πως ό,τι λέω είναι τρελό. Το δύσκολο δεν είναι να ακολουθώ το δρόμο που έχω διαλέξει. Το δύσκολο είναι, ενώ είμαι φιλελεύθερος, να σωπαίνω επειδή δε θέλω να 'χω προβλήματα. Πιστεύω ότι κανείς έχει περισσότερα προβλήματα όταν δεν ακολουθεί αυτό που είναι. Το ωραίο όταν ζεις σε μια ελεύθερη κοινωνία είναι να χρησιμοποιείς αυτήν ακριβώς την ελευθερία. Διαφορετικά υποσιτίζεσαι, γίνεσαι αδύναμος όπως όταν δεν ασκείσαι. Αν δε χρησιμοποιείς τα καλά μιας κοινωνίας τότε τι διάολο ζεις μέσα σε αυτή; Kαι ο καιρός για να εκμεταλλεύεσαι τα θετικά μιας κοινωνίας δεν είναι όταν όλα πηγαίνουν καλά, αλλά όταν πρέπει να κάνεις θαρραλέες επιλογές, όταν κάποιοι λένε ψέματα για έναν πόλεμο ή για τους μετανάστες. Το αποτέλεσμα της απόφασής μου να χρησιμοποιήσω τις ελευθερίες μου είναι για μένα μόνο θετικό. Έτσι έκανα καλούς φίλους, γνώρισα ανθρώπους με κοινή ιδεολογία και κρατάφερα να κρατήσω μακριά μου τους 'ρηχούς'.
ΘΛ: Νομίζετε ότι είναι ώρα να επαναδιατυπωθεί το 'αμερικάνικο όνειρο';
ΤΡ: Εννοείτε να το ξανασκεφτούμε; Μα ποιο είναι το 'αμερικάνικο όνειρο'; Κοιτάξτε κύριε Λάλα, μεγάλωσα σε ένα πολύ μικρό διαμέρισμα, με τέσσερα αδέρφια και τους γονείς μου. Τα πήγα αρκετά καλά. Δαν ξέρω αν θα τα κατάφερνα εξίσου καλά αν ζούσα σε άλλη χώρα. Άρα, είμαι η ζωντανή απόδειξη ότι αυτό μπορεί να γίνει. Πιστεύω όμως ότι όταν το 'αμερικάνικο όνειρο' γίνεται υλιστικό τα πράγματα δυσκολεύουν. Το δικό μου 'αμερικάνικο όνειρο' έχει να κάνει με ηθική και κοινωνική άποψη, με σκληρή δουλειά, δημιουργία, ενημέρωση για τα κοινωνικά δρώμενα, ηθική και κοινωνική υπευθυνότητα.
ΘΛ: Γίνεται όμως ολοένα και πιο υλιστικό το 'αμερικάνικο όνειρο' - έτσι δεν είναι;
TΡ: Ναι, γίνεται για κάποιους. Αλλά δεν ήταν ποτέ για μένα. Και πιστεύω ότι είναι διαφορετικά πράγματα για διαφορετικούς ανθρώπους. Το δικό μου 'αμερικάνικο όνειρο' ξεκίνησε στη δεκαετία του 1960 και μέρος της έμπνευσής γι αυτό ήταν ο Τζων Κένεντι, ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, ο Ρόμπερτ Κένεντι, Μάλκολμ Χ, το ροκ-εν-ρολ, οι Beatles....
-//-
-
Δεν μας φτάνουν οι δικοί μας χίππηδες, τώρα θα μας έρχονται και οι χίππηδες εξ Αμερικής.
-
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Δεν μας φτάνουν οι δικοί μας χίππηδες, τώρα θα μας έρχονται και οι χίππηδες εξ Αμερικής.Είναι, πάντως, εντυπωσιακό με πόση άνεση βαφτίζουν ορισμένοι τους 'περισσότερο υποψιασμένους' [Αμερικάνους και μη] ως 'χίππηδες' κλπ και μετά νομίζουν ότι τους έχουν βάλει στο περιθώριο - και καλά.
-
**Το πρόβλημα είναι ότι στην Αμερική δεν είμαστε ενημερωμένοι. **
Αυτή η δήλωση είναι όλα τα λεφτά.
Βέβαια τον 21ο αιώνα, όποιος ενδιαφέρεται ενημερώνεται αλλά ο έλεγχος και πολλές φορές ο 'αυτο-έλεγχος' των ΜΜΕ (διαπλοκή στο ζενίθ γαρ) είναι το κάτι άλλο στη χώρα αυτή.
Θυμάμαι μετά τα γεγονότα στους 'δίδυμους πύργους' , οι Αμερικάνοι πολίτες να αναρωτιούνται καλόπιστα :'μα γιατί να μας μισούν';; (όχι αυτούς βέβαια)
Η επίσημη απάντηση μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ και των κυβερνητικών υπευθύνων : 'Επειδή μας...ζηλεύουν'
-
Ο χρήστης TRAVELLER έγραψε:
**Το πρόβλημα είναι ότι στην Αμερική δεν είμαστε ενημερωμένοι. **
Αυτή η δήλωση είναι όλα τα λεφτά.
Βέβαια τον 21ο αιώνα, όποιος ενδιαφέρεται ενημερώνεται αλλά ο έλεγχος και πολλές φορές ο 'αυτο-έλεγχος' των ΜΜΕ (διαπλοκή στο ζενίθ γαρ) είναι το κάτι άλλο στη χώρα αυτή.
Θυμάμαι μετά τα γεγονότα στους 'δίδυμους πύργους' , οι Αμερικάνοι πολίτες να αναρωτιούνται καλόπιστα :'μα γιατί να μας μισούν';; (όχι αυτούς βέβαια)
Η επίσημη απάντηση μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ και των κυβερνητικών υπευθύνων : 'Επειδή μας...ζηλεύουν'
Η διαπλοκη στην Ελλαδα στα ΜΜΕ νομιζω δεν εχει προηγουμενο πια.Εσχατως εγκαταλείφθηκε οποιοδηποτε ψηγμα δημοσιογραφίας και το γυρίσαμε στα παραθυρα με Καμπουριδη και πασης φυσεως πανασχετο και-καλα οργισμενο-εντιμο-δημοσιογραφο
-
Καμπουρίδη; Μάλλον Καμπουράκη εννοείς...
-
ναι,ο Καμπουριδης ήταν/είναι ο ελλην K.Rogers αν θυμαμαι καλά
-
Ο χρήστης Tiger έγραψε:
**Το πρόβλημα είναι ότι στην Αμερική δεν είμαστε ενημερωμένοι. **
Αυτή η δήλωση είναι όλα τα λεφτά.
Βέβαια τον 21ο αιώνα, όποιος ενδιαφέρεται ενημερώνεται αλλά ο έλεγχος και πολλές φορές ο 'αυτο-έλεγχος' των ΜΜΕ (διαπλοκή στο ζενίθ γαρ) είναι το κάτι άλλο στη χώρα αυτή.
Θυμάμαι μετά τα γεγονότα στους 'δίδυμους πύργους' , οι Αμερικάνοι πολίτες να αναρωτιούνται καλόπιστα :'μα γιατί να μας μισούν';; (όχι αυτούς βέβαια)
Η επίσημη απάντηση μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ και των κυβερνητικών υπευθύνων : 'Επειδή μας...ζηλεύουν'
Η διαπλοκη στην Ελλαδα στα ΜΜΕ νομιζω δεν εχει προηγουμενο πια.Εσχατως εγκαταλείφθηκε οποιοδηποτε ψηγμα δημοσιογραφίας και το γυρίσαμε στα παραθυρα με Καμπουριδη και πασης φυσεως πανασχετο και-καλα οργισμενο-εντιμο-δημοσιογραφο
Mπορείς άνετα να πεις ότι έχουμε τα γελοιωδέστερα δελτία ειδήσεων πανευρωπαϊκά (τουλάχιστο)
Αλλά να παραπληροφορούν εν γνώσει τους τον κόσμο για ζωτικά εθνικά θέματα δεν μπορώ να πω ότι έχω καταλάβει τέτοιο πράγμα.Κι έπειτα είναι και το άλλο : Δε σου αρέσει (παράδειγμα λέω) η φιλοκυβερνητική ΝΕΤ; Μπορείς να δεις κι ένα άλλο ηλεκτρονικό ή έντυπο μέσο , πώς 'βλέπει' τα πράγματα.
Δε σου αρέσει ούτε αυτό; Βάλε τον 902 (επίσης παράδειγμα)Εκεί είναι όλα όχι απλώς διαπλεκόμενα αλλά και στρατευμένα.
Υπάρχουν μικρά και ανεξάρτητα ΜΜΕ αλλά έχουν συνθλιβεί και αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα. Εχουν καταντήσει 'περιθώριο'.Θυμάμαι αλλά δυστυχώς δεν έχω 'αποδείξεις' την ανταποκρίτρια της ΝΕΤ στο ραδιόφωνο να λέει ότι κάποιες μέρες μετά τα γεγονότα των 'διδυμων πύργων', περνούσε από το Μανχάταν με το αυτοκίνητό της. Ακουγε ένα ραδιοσταθμό της Ν.Υ να λέει ότι όλα έχουν ομαλοποιηθεί και ο κόσμός έχει αρχίσει κανονικά να κυκλοφορεί στην περιοχή εκείνη. Της φάνηκε παράξενο και πήγε προς τα κει και με έκλπληξή της είδε να μην κυκλοφορά ψυχή αρκετές εκατοντάδες μέτρα πριν την περιοχή που είχε απαγορευθεί η κοκλοφορία.
Δεν είναι ακριβώς το τέλειο παράδειγμα διαπλοκής/στράτευσης αλλά έχει την αξία του...
-
Πάντως θεωρώ πως προτού κατηγορήσουμε τους Αμερικάνους για 'ανεξαρτησία' των ΜΜΕ, καλό είναι να κοιτάξουμε την καμπούρα μας.
Θεωρώ τη συμπεριφορά τους στα Εθνικά θέματα επιεικώς ανεύθυνη. Δε χρειάζεται να προσπαθούν πολύ για να μας το αποδεικνύουν συνέχεια.
Δεν αφήνω απέξω την 'αντικειμενική' παρουσίαση των γεγονότων τόσο στη Γιουγκοσλαβία, όσο και στο Ιράκ.Από κει και πέρα, ανάλογα ή και χειρότερα δείγματα υπάρχουν και στις ΗΠΑ. Πάντα όμως υπάρχουν φωνές, ακόμα και σε φερόμενα ως έγκυρα έντυπα, που παρουσιάζουν τα πράγματα και από την άλλη πλευρά
-
Αν και ο TRAV εχει ενα δικιο, δε θα διαφωνησω και με τον Στελιο.
Κυριως για το ότι και στην Αμερική, ΑΝ ψαξεις, βρισκεις.
Εδω αντιστοιχα, αν ψωνισεις από το πανερι, το πιθανοτερο να ειναι μαπα το καρπουζι. Παραδειγμα: Ποσοι αγοραζουμε (κι εγω μεσα...) εφημεριδα με βαση το τί γραφει (και κυριως τί 'εξετασεις' εχει δωσει κι εχει περασει) κι οχι το τί DVD εχει βαλει σημερα;Οπως σε όλα, ετσι και στην ενημερωση, η προσωπικη μας παιδεια ειναι που οριζει τις επιλογες μας.
(Off topic ολιγον τι, ισως και να πηγαινε σε νημα περι ανεξαρτησιας των πηγων πληροφορησης κι ενημερωσης, αλλά να που τελικα ολα ειναι politics )
-
Το πρόβλημα είναι ότι εμείς λέμε 'Τα ΜΜΕ μας είναι για τα πανηγύρια' ενώ άλλοι γουστάρουν τρελά την αντικειμενικότητα των ΗΠΑμερικάνικων.
-
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Το πρόβλημα είναι ότι εμείς λέμε 'Τα ΜΜΕ μας είναι για τα πανηγύρια' ενώ άλλοι γουστάρουν τρελά την αντικειμενικότητα των ΗΠΑμερικάνικων.Με πρόλαβες.
-
Φοβερό userbar για τον αγαπητό μας Γαβριήλ...
-
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Το πρόβλημα είναι ότι εμείς λέμε 'Τα ΜΜΕ μας είναι για τα πανηγύρια' ενώ άλλοι γουστάρουν τρελά την αντικειμενικότητα των ΗΠΑμερικάνικων.Αυτό θα μπορούσες να το υποστηρίξεις αν είχες μεγαλύτερο δείγμα απ' αυτό το forum, τόσο όσον αφορά τους Αμερικάνους, όσο και εμάς.
Τι λες; Το έχεις; Ιδιαίτερα για τους Αμερικάνους; -
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ιδιοφυΐα για να καταλάβει το εξής:
οι μισοί ψηφοφόροι ψήφισαν έναν τύπο που τους οδήγησε στον πόλεμο κατά 'του κακού'. Οι άλλοι μισοί ψήφισαν για πρόεδρο έναν τύπο που ουδέποτε υποσχέθηκε ότι θα σταματήσει αυτόν τον πόλεμο. Τα κορυφαία ΜΜΕ των ΗΠΑ αναπαράγουν την ιδεολογία του κακού και του καλού, των υπανθρώπων και των νοικοκυραίων, των άπιστων και των πιστών, των φασιστών και των ελευθερωτών.
CNN, FOX, CBS έχουν περάσει στους πολίτες μηνύματα που καταπίνονται εύκολα και χωρίς σόδα. Οι άνθρωποι που αντιδρούν είναι ποσοτικά ελάχιστοι, όσοι δηλαδή ψήφισαν φιλελεύθερους και ένα μικρό τμήμα των δημοκρατικών.Και με ρωτάς αν έχω δείγματα;
Οι άνθρωποι στέλνουν ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ τους φαντάρους τους και ακούνε σαν χάνοι ότι υπάρχει παντού ΤΡΟΜΟΣ. Δέχονται αδιαμαρτύρητα να τους φακελώνουν αδιακρίτως, να τους υποκλέπτουν τις συνομιλίες και τα μηνύματα, να πληρώνουν για όπλα.Ο Γαβριήλ είναι ακροδεξιός για εμάς, όμως εκφράζει την κυρίαρχη τάση στις ΗΠΑ. Πρόκειται για μια ακροδεξιά χώρα με πολεμοκάπηλους εκλεγμένους ηγέτες και πολεμοκάπηλα ΜΜΕ.
-
Ενώ οι δικοί μας μισοί ψηφοφόροι έχουν δείξει λαμπρά δείγματα στο παρελθόν...
Δε διαφωνώ στην ουσία αυτών που λες, αλλά στο ότι το περιορίζειςΑπλώς ισχυρίζομαι ότι, αν κάποιος άλλος ήταν στη θέση των ΗΠΑ τα πράγματα θα ήταν τα ίδια. Η ιστορία επαναλαμβάνεται με μαθηματική ακρίβεια. Είναι στη φύση του ανθρώπου.
Περί ΗΠΑ και Αμερικανών (αντε πάλι!!!)