Ο χρήστης nass έγραψε:
Αν βιάζεσαι κατευθείαν. Αλλιώς πήγαινε από Σκάλα να δεις και το καράβι που 'χει ξωκείλει εκεί (ή θυμάμαι λάθος ?)

Το καράβι είναι ακριβώς έξω απ' το Γύθειο. Δεν έχει νόημα να πας από Σκάλα για να το δεις.

Edit: JC, ευχαριστούμε που μας γ@μησες ένα ακόμα πρωινό.

Ο νομός του Κιλκίς δε φημίζεται άμεσα για τα τόσα πολλά αξιοθέατά του. Βέβαια κάθε γωνιά της Ελλάδας έχει κάτι να αναδείξει. Η συγκεκριμένη διαδρομή μπορεί να μετατραπεί από μια ευκαιρία για να ξεδώσει κανείς και να κάνει μια όμορφη ενθουσιώδη διαδρομή σε μια ευκαιρία για να επισκεφθεί κανείς ένα πανέμορφο τοπίο πολύ κοντά στα Ελληνο – Φυρομικά σύνορα και να κάνει ένα γύρο μεγάλου μέρους της οροσειράς του όρους Πάικου.

6. Αξιούπολη – Σκρα – Καταρράκτες Σκρα Κούπας – Αρχάγγελος – Λιβάδια και επιστροφή

Χάρτης διαδρομής

Η επιστροφή όπως φαίνεται στο χάρτη κάνει κύκλο. Στην αρχή είχα ανακαλύψει το πάνω και δεξιά κομμάτι, από Αξιούπολη προς Καταρράκτες μέχρι τον Αρχάγγελλο. Από εκεί και πέρα ο δρόμος βγάζει στα χωριά της Αριδαίας που βρίσκονται περίπου στα 110 χμ από τη Θεσσαλονίκη. Με μεγάλη μου χαρά είδα ότι στον Αρχάγγελλο πρόσφατα ασφαλτοστρώθηκε το κομμάτι προς Λιβάδια (ή Μεγάλα Λιβάδια) που σε βγάζουν στον ορεινό όγκο του Πάικου [Εικ. 02]

Η αφετηρία της διαδρομής βρίσκεται στην Αξιούπολη. Η Αξιούπολη βρίσκεται σε απόσταση 65 χμ από τη συμπρωτεύουσα και μπορούμε να πάμε από την εθνική οδό που οδηγεί στο τελωνείο των Ευζώνων, αρχικά πηγαίνοντας προς Γιαννιτσά. Ακολουθούμε την έξοδο προς Πολύκαστρο και φτάνοντας εκεί, στα 3 χμ πιο δίπλα βρίσκεται η Αξιούπολη. Το όνομά της το παίρνει από τον ποταμό Αξιό που ρέει ανάμεσα στις 2 κωμοπόλεις.

Χιλιομετρικά αρχίζω τη διαδρομή στη μικρή πλατεία της Αξιούπολης. Από εκεί παίρνουμε την ανηφορική βόρεια κατεύθυνση προς τα χωριά Φανός Σκρά και Περίκλεια. Το υψόμετρο είναι χαμηλό καθώς μόλις έχουμε αφήσει πίσω μας την έυφορη πεδιάδα του νομού Κιλκίς. Ήδη από τα πρώτα χιλιόμετρα βλέπουμε πως η διαδρομή επάγει σε σπορτίβα οδήγηση. «Ξηγημένη» άσφαλτος, ανοιχτές ορατές καμπές και όμορφη χάραξη αρχίζουν την περιπλάνηση. Αρχικά προσέξτε για πλευρικούς ανέμους κατά τη διάρκεια της χαλαρής ανάβασης. Στα (3.1) υπάρχει διασταύρωση προς ταβέρνα στα δεξιά αν πεινάτε ή πεινάσατε ήδη. Στα (3.3) είμαστε στα 200m υψόμετρο και η άσφαλτος μας τα χαλάει λιγάκι. Μετατρέπεται σε αυτή τη «σαγρέ» επιφάνεια, που γλιστράει λίγο περισσότερο. Σε αυτό το σημείο είναι όμορφο κανείς να αγναντέψει προς την ανηφοριά την πορεία που τον περιμένει.

Στα (4.7) περνάμε το χαρακτηριστικό γεφύρι και στα (5.1) ακόμα μια εναλλακτική για φαγητό το «Κοτζάντερέ». Από εκεί η άσφαλτος τμηματικά βελτιώνεται και ανηφορίζει. Στα (9.1) βρισκόμαστε σε πυκνή βλάστηση με βελανιδιές να κυριαρχούν. Η διαδρομή δίνει τα καλύτερά της χρώματα το φθινόπωρο.

Πάλι στο (10.5) η ποιότητα ασφάλτου μας τα χαλάει. Είμαστε στα 350m ύψος. Στο (11.2) προσοχή για μπαλώματα στο δρόμο και καλύματα φρεατίων, στο (12.7) αναπηδήσεις στο δρόμο. Στο (13.4) υπάρχει η διασταύρωση προς το χωριό του Φανού. Αφήνουμε το χωριό στα δεξιά μας και προχωράμε προς αριστερά, όπως υποδεικνύουν οι πινακίδες προς Καταρράκτες.

Στο (14.1) ως το (15.6) και μετά η διαδρομή στενεύει, γίνεται πιο απαιτητική. Στα (18.0) είμαστε στα 400m ύψος και η βλάστηση πυκνώνει περισσότερο. Στα (21.1) προσοχή στο κλειστό S που συνήθως συνδυάζεται από γλιτσερό οδόστρωμα. Δύο χιλιόμετρα παρακάτω υπάρχει κομμάτι με πεταλάκια. Στα (24.7) έχουμε φτάσει στη διασταύρωση του χωριού Σκρα (560m). Το χωριό είναι γνωστό για τη μάχη που είχε δώσει η Ελλάδα στα χρόνια του Α Παγκοσμίου Πολέμου εναντίον των Βούλγαρων.

Προχωρώντας άλλα 600 μέτρα στρίβουμε αριστερά προς Κούπα και βγαίνουμε από τον «κύριο» δρόμο. Προχωράμε περίπου 1.7 χμ και βρίσκουμε διακλάδωση. Κατεβαίνουμε αριστερά το φρεσκοστρωμένο κομμάτι και έπειτα από μισό χιλιόμετρα βρίσκουμε μέρος για στάθμευση, για να επισκεφτούμε τους καταρράκτες.

Οι καταρράκτες είναι μια μόνιμη ατραξιόν, όλο το χρόνο, αλλά προτιμότερο όταν είμαστε σε περίοδο του χρόνου με βροχές, π.χ. φθινόπωρο και χειμώνα. Τα αμάξια σταματάνε πάνω. Υπάρχει ένα προσεγμένο μονοπάτι με σκαλιά που μετά από 3 λεπτά κατηφόρας (φροντίστε να πάρετε νερό, υπάρχει βρύση πάνω στην αρχή του μονοπατιού) σε φέρνει στο χώρο των καταρρακτών. Στα δεξιά βρίσκεται ένα ρέμα-ποταμάκι που δεν έχει κάτι το ενδιαφέρον. Συνεχίζουμε αριστερά και περνάμε μια γέφυρα.

Το μονοπάτι διακλαδίζεται αριστερά που βρίσκονται πολλοί μικροί καταρράκτες, τους οποίους μπορείς να περπατήσεις στο διαμορφωμένο χώρο δίπλα τους. (Μια γαλότσα αδιάβροχη θα βοηθούσε αν θέλατε να πλησιάσετε περισσότερο).

Επιστρέφοντας πίσω αν συνεχίσουμε τη διακλάδωση προς την ευθεία, οδηγούμαστε στη σμαραγδένια λίμνη, και ακόμα πιο πάνω στο σπήλαιο – καταρράκτη. Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους.

Αυτή είναι η λεγόμενη σμαραγδένια λίμνη:

και αυτός ο καταρράκτης με το μικρό σπήλαιο:

Περισσότερες εδώ από μια χειμερινή μου επίσκεψη.

Επιστρέφουμε στο σημείο που αφήσαμε την κύρια πορεία της διαδρομής. Συνεχίζουμε και στο (26.8 ) βρίσκουμε 3 4 διασκεδαστικότατα απανωτά πέταλα όπου στο τελευταίο βρίσκεται ένα βυτίο βενζίνης - κουφάρι που λέγεται ότι το κλέψανε και το παρατήσανε, αφού αδειάσαν τη βενζίνη (;).

Από εκείνο το σημείο και μετά η χάραξη ανοίγει [Εικ. 13 και 14], αλλά ο δρόμος γίνεται αρκετά χοροπηδηκτός με βυθίσματα πάνω σε apex στροφών τα οποία «φρενάρουν» την οδηγική απόλαυση. Τα ψηλά δέντρα στο τέλος τη διαδρομής εξαφανίζονται και δίνουν τη θέση τους σε καλλιέργειες πιο χαμηλές.

Στο (37.8 ) είμαστε στα 800m σχεδόν και φτάνουμε στη διασταύρωση προς Λιβάδια στα αριστερά μας. Συνεχίζοντας ίσια κατευθυνόμαστε στο χωριό του Αρχάγγελου. Αν συνεχίσουμε ίσια, προς Αρχάγγελλο, Περίκλεια βγαίνουμε στα χωριά του Δήμου Αριδαίας στα οποία κυριαρχεί τουριστικά τα Λουτρά Πόζαρ (Λουτράκι) και το χιονοδρομικό του Καϊμακτσαλάν στην ευρύτερη περιοχή.

Διαφορετικά στη διασταύρωση στρίβουμε αριστερά και βρίσκουμε το όμορφο οδηγικά κομμάτι μέχρι τα Μ. Λιβάδια. Η ασφαλτόστρωση είναι πρόσφατη, χωρίς πολλές παγίδες, η κίνηση είναι χαρακτηριστικά μηδαμινή και ενδείκνυται για αρκετά ορεξάτους ρυθμούς. Η διαδρομή είναι μια θεαματικότατη στριφτερή συνεχής ανάβαση, ό,τι πρέπει για τους λάτρεις. Η κίτρινη διαγράμμιση θα σας μείνει αποτυπωμένη για 13χμ ανάβασης μέχρι τα 1200m υψόμετρο που βρίσκεται το γραφικό χωριό. Λίγο πιο πριν από το χωριό θα δείτε μικρές λιμνούλες από reservoir υδάτων που χρησιμοποιούνται για καλλιέργειες.

Από εκεί και κάτω κατηφορίζουμε σταδιακά προς την Καστανερή και έπειτα την κωμόπολη της Γουμένισσας. Η Καστανερή είναι ένα πολύ όμορφο χωριό που φημίζεται για … τα κάστανά του. Αυτό που κλέβει την παράσταση είναι η διαδρομή. Ο δρόμος είναι στενός και με μερικά φαγώματα. Τα δέντρα όμως που καταπίνουν το δρόμο επιβάλλουν μια στάση για φωτογραφίες και ξεκούραση.

Κατηφορίζοντας περνάμε το χωριό Γρίβα (500m) και πλέον είναι ορατός ο κάμπος του Κιλκίς. Φτάνουμε τη Γουμένισσα σε καμπίσιο υψόμετρο πλέον 250m, την οποία μπορούμε να προτιμήσουμε για τις ταβέρνες και το καλό της κρασί. Από τη Γουμένισσα η Αξιούπολη απέχει 10 χμ από όπου και άρχισε η όλη διαδρομή.

Νεξτ στοπ ο αμέτρητος Χολομώντας, μέσα από πανέμορφες διαδρομές που μερικές από αυτές συγκαταλέγονται στο rally Θερμαϊκού.

Αξιολόγηση:

Άσφαλτος: 3.5 / 5 (συνολικά από 2.5 ως 4 ανά σημεία)
Φύση: 5' / 5
Θέα: 4 / 5
Κίνηση: 4 / 5 (λιγοστή)
Οδηγικά: 3.5 / 5

Εδώ κάνει ένα μικρό πιτ στοπ καταγραφικά ο πληκτρολογών, since για δεκαήμερο θα λείπει στα πανέμορφα Γιάννινα +αν τολμήσει τα κρυα και στο χωριό που αναφέρω στη διαδρομή 3. Κοινώς θα λείπει στα κοκορέτσια προβατίνας, την μπατζαριά, το σπιτικό κρασί και τις λαχανόπιτες. Σλουρπ.

Προς τα εκεί, θα περάσω και θα καταγράψω το μικρό έπος της Θεσσαλίας. Κατεβαίνω Τρίκαλα, Μουζάκι, Αργιθέα, Πηγές, Εκτροπή Αχελώου. Αστροχώρι, Φραγκίστα Άρτα, game over. Χιονισμένες κορφούλες στο πρόγραμμα, Τύμπανος, Παρυφές Αγράφων, Γέφυρα Τριζόλου και άλλα πολλά αξιοθέατα. To play safe μαλλον με το λείψιππο της οικογενείας, πλην ψηλό και άνετο στις λακούβες, πέτρες, φαγώματα χωματόδρομους και αξιόπιστο κουβαδάκι. Άλλωστε

Να φύγετε. Να πατ' αλλού.

Καλά να περάσεις μεσιέ λε Φο(ρ)ντ.

Ναι ρε πήγα. Και εντυπωσιάστηκα ιδίως από φύση στο κομμάτι από Μουζάκι ως τις Εκτροπές του Αχελώου. Κλασσικά το κομμάτι Άρτας είναι η γνωστή στροφοβαβούρα.

Καταγράφηκε και θα αναλυθεί σύντομα

Καλημέρες από Γιάνινιινννινιινινινα

Ποιο Στέλβιο και π'τσες μπλε!

(αν και ομολογουμένως είναι αλλού τα αλπικά περάσματα, από πλευράς οδοστρώματος, πλάτους οδοστρώματος, σήμανσης κλπ)
Λεπτομέρεια: Τα παλούκια σήμανσης της οδού (για το πολύυυ χιόνι) μου θυμίζουν τους γύπες των φαραγγιών στο Λούκυ Λουκ (νερό ιδρωμένος;;; Τρελάθηκες;;;)

Έκανα χθες μια μικρή διαδρομούλα, από τον Αγ. Νικόλαο Νάουσας έως το Σέλι.
Πολύ ωραία διαδρομή, καλή άσφαλτος και ελάχιστη κίνηση (όπως θα δείτε και στο video).

H διαδρομή φαίνεται εδώ http://g.co/maps/wf2r6 . Το σημείο Α είναι η διασταύρωση στο 1:20 του video. Toν δρόμο από την αφετηρία μέχρι το Α δεν το έχει το google maps.
To πρώτο μέρος της διαδρομής φαίνεται στο παρακάτω screenshot (είναι η κόκκινη γραμμή που έχω τραβήξει παράλληλα με τον δρόμο)

Youtube Video

offtopic: χρησιμοποίησα το video stabilizer του youtube, επειδή έτρεμε σαν δαιμονισμένο το κινητό στη κινέζικη βάση του και στο video αντιστράφηκαν οι ρόλοι και φαίνεται να τρέμει το αμάξι. Καμία σχέση.

Ευχαριστω ολους για τις συμβουλες, απλα να πω οτι

α) Πηγα κατ'ευθειαν απο Σπαρτη Γυθειο.
β) Εκανα 2,5 ωρες (με κατουρημα) στο πηγαινε, 3+40 στο γυρνα λογω βροχης (που σταματησε ΑΚΡΙΒΩΣ οταν παρκαρα εξω απο το σπιτι εδω).
γ) Δεν γνωριζα οτι δεν υπαρχει ΕΟ απο Τριπολη για Σπαρτη, με συνεπεια οταν σε βγαζει αναγκαστικα ο δρομος απο την ΕΟ σε χωριουδακια, στην αρχη να νομιζω οτι χαθηκαμε, μετα να κανω παρτυ με τοπικο ταριφα

Εμενα μου αρεσε το κοματι απο το χωριο του Ανδρουτσου μεχρι την Αμφισσα.Ηταν και ενα εβο και καναμε και την πλακα μας.Λιγο απο ασφαλτινο ραλι.(ευτυχως που αυξησα μετατροχιο συνολικα τεσσερις ποντους ).

Ο χρήστης Bayern7 έγραψε:
Έκανα χθες μια μικρή διαδρομούλα, από τον Αγ. Νικόλαο Νάουσας έως το Σέλι.
Πολύ ωραία διαδρομή, καλή άσφαλτος και ελάχιστη κίνηση (όπως θα δείτε και στο video).
........................................

Ωραία διαδρομή!

Ο χρήστης Hellenic tifosi έγραψε:

Έκανα μια πιπεράτη διαδρομή προχθές. Ηράκλειο - Σφακιά. Μέχρι τις Βρύσες τίποτα το αξιοπερίεργο αλλά απο εκεί μέχρι τα Σφακιά ήταν όλα τα λεφτά. πάνω απο 30 απολαυστικά χλμ γεμάτα στροφιλίκια ανηφόρες και κατηφόρες. Είναι αλήθεια ότι είχα και πολλή όρεξη να ξελαμπικάρω λίγο οπότε έκανα το 'Παντάκι' να πετάει. Χωρίς να υπερβάλω, στο 1/5 της διαδρομής οφηγούσα στο... αντίθετο ρεύμα. Με βοήθησε βέβαια ότι δεν είχε πολύ κίνηση ο δρόμος. Το καταευχαριστήθηκα. Γενικά με το Πάντα πάντα περνάω ευχάριστα, θεωρώ ότι είναι πολύ παιχνιδιάρικο αυτοκίνητο με καλά κρατήματα, φρένα και αναρτήσεις.

Υπάρχει όμως μια κωλοστροφή λίγο μετά την Ίμπρο που δεν βλέπεις την τύφλα σου και με το ζόρι χωράνε δύο επιβατικά. Την έχουν φαρδύνει;

Είπα λοιπόν πιο πάνω ότι η διαδρομή ήταν πιπεράτη. Το είπα γιατί πήγα σε ένα ξενοδοχείο λίγο πρίν τα Σφακιά με το όνομα Vritomartis. Αν δε σας λέει τίποτα το όνομα ψάξτε το στο ίντερνετ. Είναι ένα ξενοδοχείο για τους οπαδούς του ... γυμνισμού!!!

Ντουρουντούς power

Σόρρυ τώρα το είδα, απαντάω με καθυστέρηση.
Γενικά ο δρόμος έχει αναβαθμιστεί. Έχουν γίνει 2-3 διαπλατύνσεις, έχουν πέσει καινούργια ασφαλτικά αλλά τα στροφιλίκια είναι ακόμα απολαυστικά.

Ψάχνοντας ψάχνοντας βρήκα τι δώρο θα μου πάρω για τα γενέθλια +καταγραφή άπειρες φώτο και τα γνωστά

Από το σημείο που αρχίζει η (έτσι κ αλλιώς δωσμένη με άσφαλτο εδώ κ 1.5 2 χρονια Μέτσοβο - Ανήλιο - Χαλίκι κατεβαίνεις προς τον Ασπροπόταμο και κάνεις μια διαδρομή, από Ανθούσσα που περνά τα σύνορα Θεσσαλιας και Ηπείρου και βγάζει (έλεος) Καλαρύτες ή /και Ματσούκι. Και μάλλον ειναι όλη ασφαλτοστρωμένη.

δείγμα εδώ http://www.youtube.com/watch?v=rqrgSXLwdrE
Μετράω μέρες για πατριδογνωσία, κεφάλαιο 17, παράγραφος 332. (ελπίζω να μη βαρυχειμωνιάσει ως τότε)

Αν κανείς ξέρει κάτι παραπάνω ας το καταθέσει εδώ. Πρόκειται για επικ. Σκέφτομαι να το αναλύσω σαν 'γύρο Τζουμέρκων', κατεβαίνοντας από Καλαρύτες, Άγναντα, Φραστά και μετά ανάβαση, Κατσανοχώρια. Πω, πω πρέπει να οργανωθώ!

πατριδογνωσίας συνέχεια:

Στο συρράκο-καλλαρύτες είχε βγει μια πολύ γνωστή φωτογραφία με τους Υπουργούς Γεωργίας της ΕΟΚ τότε δίπλα σε μια πλαγιά με περίπου 1000 πρόβατα αραγμένα
Ο πατέρας μου τυχαίνει να γνωρίζει τον βοσκό που τα έχει, μιας και οι συρρακιώτες ξεχειμωνιάζουν στο άκτιο. Και προφανώς αυτή η διαδρομή γίνονταν με τα πόδια

Ο χρήστης JimClark έγραψε:
Ψάχνοντας ψάχνοντας βρήκα τι δώρο θα μου πάρω για τα γενέθλια +καταγραφή άπειρες φώτο και τα γνωστά

Από το σημείο που αρχίζει η (έτσι κ αλλιώς δωσμένη με άσφαλτο εδώ κ 1.5 2 χρονια Μέτσοβο - Ανήλιο - Χαλίκι κατεβαίνεις προς τον Ασπροπόταμο και κάνεις μια διαδρομή, από Ανθούσσα που περνά τα σύνορα Θεσσαλιας και Ηπείρου και βγάζει (έλεος) Καλαρύτες ή /και Ματσούκι. Και μάλλον ειναι όλη ασφαλτοστρωμένη.

δείγμα εδώ http://www.youtube.com/watch?v=rqrgSXLwdrE
Μετράω μέρες για πατριδογνωσία, κεφάλαιο 17, παράγραφος 332. (ελπίζω να μη βαρυχειμωνιάσει ως τότε)

Αν κανείς ξέρει κάτι παραπάνω ας το καταθέσει εδώ. Πρόκειται για επικ. Σκέφτομαι να το αναλύσω σαν 'γύρο Τζουμέρκων', κατεβαίνοντας από Καλαρύτες, Άγναντα, Φραστά και μετά ανάβαση, Κατσανοχώρια. Πω, πω πρέπει να οργανωθώ!

Να πας τότε, έχοντας διαβεί τον Άραχθο προς Δυσμάς, και στο μοναστήρι της Παναγιάς της Τσούκας (απ' το χωριό Ελληνικό), συνεχίζεις προς Σερβιανά για να βρεις κάθετα την ΕΟ Ιωαννίνων-Άρτης, στο Μπιζάνι ανεβαίνεις στα οθωμανικά οχυρά (τον 'τάφο της Ελλάδας' κατά τους Γερμανούς μηχανικούς που τα έφτιαξαν για τους Τούρκους), και πιο κάτω στην κοιλάδα του Λούρου (πριν το Χάνι Τερόβου) κατεβαίνεις στην ποταμιά δεξιά, στο Χάνι Εμίν Αγά, στρατηγείο του ΕΣ το 1912-13 και νυν μουσείο (πτωχό πλην ωραίο).

'Στα Πεστά και στο Μπιζιάνι
μάνα μου τι κρύο κάνει.
Στα Πεστά, στη Μανωλιάσσα
που δεν πήραμε ανάσα'

'Βουνά και χώρες γύρισα σ' Ανατολή και Δύση
το χάλι του Ελληνικού Στρατού δεν το 'χα απαντήσει'

(ποιηματάκια της ηρωικής φανταρίας των Βαλκανικών Πολέμων, μέρος της οποίας παράτησε βιος και μαγαζιά στην Αμερική και ήρθε σε καραβιές, κατά χιλιάδες, να πεθάνει για την Πατρίδα - ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκεπάζει)

Τα έχω περάσει αυτά, αλλά μου έδειξες μερικά άγνωστα ιστορικά χάιλάιτς. Μια που είμαι ακόμα εδώ, κανόνισα μινι εκδρομη προς Αγναντα Πράμαντα, Καταρράκτες (ελπίζω να 'δουλεύουν') και Μελισσουργούς και πέριξ

Ο χρήστης JimClark έγραψε:
Τα έχω περάσει αυτά, αλλά μου έδειξες μερικά άγνωστα ιστορικά χάιλάιτς. Μια που είμαι ακόμα εδώ, κανόνισα μινι εκδρομη προς Αγναντα Πράμαντα, Καταρράκτες (ελπίζω να 'δουλεύουν') και Μελισσουργούς και πέριξ

Ωραίο πανδοχείο υπήρχε (και γιατι να μην υπάρχει ακόμα) μεταξύ Πραμάντων και Μελισσουργών

Ο χρήστης JimClark έγραψε:
Τα έχω περάσει αυτά, αλλά μου έδειξες μερικά άγνωστα ιστορικά χάιλάιτς. Μια που είμαι ακόμα εδώ, κανόνισα μινι εκδρομη προς Αγναντα Πράμαντα, Καταρράκτες (ελπίζω να 'δουλεύουν') και Μελισσουργούς και πέριξ

να πας ειναι πολυ ομορφα!

Ο χρήστης Coyot έγραψε:

Τα έχω περάσει αυτά, αλλά μου έδειξες μερικά άγνωστα ιστορικά χάιλάιτς. Μια που είμαι ακόμα εδώ, κανόνισα μινι εκδρομη προς Αγναντα Πράμαντα, Καταρράκτες (ελπίζω να 'δουλεύουν') και Μελισσουργούς και πέριξ

Ωραίο πανδοχείο υπήρχε (και γιατι να μην υπάρχει ακόμα) μεταξύ Πραμάντων και Μελισσουργών

θυμασαι το ονομα του;

Η Φτέρη μήπως;

Άνετα η Φτέρη. Γιατί έχει τουλάχιστον 5 6 πινακίδες διαφημιστικές.

Χθες καταγράφηκε το λουπ του Άραχθου κομπλέ με στάσεις άγναda Πραμαda, Μελισσουργούς (εκεί πέτυχα εμβρόντητο κολλητάρι του Σινανάι και του έδωσα οδηγίες για Καλαρίτες, έπικ), Καταρράκτες, Κρυοπηγη και τις 2 γέφυρες Πολιτσας και Πλάκας. Σύντομα με φωτοϋλικό.