catalyst
Μίλησες για 'μεγάλους' και 'νέους'. Ο 'φίλος' μας έγραψε για ανθρώπους που άνοιξαν μαγαζί, το έκλεισαν παντρεύτηκαν, χώρισαν, πληρώνουν διατροφή.
Μάλλον μιλάει για τους 'μεγάλους' σου κι όχι για τους 'νέους' σου.

Άρα, μυγιάστηκες.

ΥΓ. Πλάκα κάνω ρε, εντάξει;

Επεξεργασία
2η επεξεργασία:
3η επεξεργασία: Κι ο Σαρμαδάκος μυγιάστηκε...

Kι εγώ μυγιάστηκα
Τοπικός τύπος? Κάπου το έχω ξαναδεί αυτό το στύλ γραφής αλλά δεν θυμάμαι το όνομα της εφημερίδας
Εμένα δεν μου αγόρασαν μηχανάκι ούτε αμάξι
Θα πάω να παραπονεθώ στον σπόνσορα μόλις επιστρέψει σπίτι

Είπαμε, μιλάει για τους μεγαλύτερουουουουουουουους.

Όχι δεν είναι τοπικός τύπος, Αθηναϊκός είναι. Μάλλον Νέα ή Βήμα, μου το έφεραν κι εμένα . Πάντως είναι των τελευταίων ημερών.

Ο χρήστης ililias έγραψε:

3η επεξεργασία: Κι ο Σαρμαδάκος μυγιάστηκε...

O σαρμαδάκος δεν κατάλαβε τι θες να πεις.
Γιατί δεν είναι το θέμα πόσα προσφέρουν στον καθέναν (φαντάζομαι πως όλοι οι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους), αλλά πόσο τα εκτιμά ο ευεργετούμενος και πόσο επαναπαύεται ή όχι σε αυτά. Εκτός και αν ξέρεις κανέναν που του αρέσει να το παίζει ασκητής/ήρωας.

Α, και για το καλό:

Εγώ απο γονεις, φιλους....γονεις φιλων κλπ αυτό που έχω δει είναι ότι οι μεγαλήτεροι θέλουν να προσφέρουν στους μικρότερους....ίσως γιατί οι παπουδες μας πέρασαν κατοχη....πολεμο κλπ...στερηθηκαν κάποια πράγματα....και προσπάθησαν στο μετρο του δυνατού να προσφέρουν όσο περισότερα γίνεται στα παιδια τους (γονεις μας). Οι γονεις μας λοιπον με την σειρά τους προσπαθησαν συμφωνα με τα οικονομικα τους να κανουν το ιδιο και σε εμας...έχωντας βέβαια ακομα απο πίσω τους δικους τους γονεις οι οποίοι θεωρούσαν χρεος τους να βοηθησουν το 40-50χρονο βλασταρι τους και το 20 χρονο βλασταρι του βλασταριου τους.....και παει λεγοντας.

Σίγουρα είναι λίγο τραγικό αυτό που συμβαινει...εχουμε παει λιγο στο άλλο ακρο (η γιαγια μου οταν ο πατερας μου πριν καποια χρονια θα μου αγοραζε το 106, τον ξεχεσε γιατί δεν της το ειπε να βοηθησει αφου ενιωσε ότι θιχτηκε ισως? δεν ξερω....πηγα την επομενη μερα ακουσα και εγω βεβαια ενα τρισαγιο του στυλ 'ετσι θα κανεις στα παιδια/εγγονια σου? θα τα παρατησεις στο ελεος του θεου κλπ κλπ ' πηρα 1500 € και ολοι ειμασταν ικανοπιημενοι!) το οποιο ομως μου αρεσει σε σχεση εμ την Αγγλια ας πουμε που τα παιδια απο μια ηλικια και μετα κανουν καποιες δουλειες στο σπιτι (πιατα, hoover κλπ) για το χαρτζηλικη....και όχι δεν θα μου πέσει ο κόλος να πλυνω τα πιατα....το κανω όταν μπαίνει ας πουμε η μανα μου στο σπιτι...εχει 3 πιατα στο σαλονι, διπλα στον καναπε τα παπουτσια....3 τασακια με στιβα αποτσιγαρα....παθαινει ενα εγκεφαλικο φωναζει και οι γειτονες νομιζουν οτι γινεται φονος...τα μαζευω γρηγορα γρηγορα....και τελος....τα λεφτα ομως μου τα δινουν γιατι ετσι γουσταρουν...οχι γιατι κανω δουλειες....αυτες ΠΡΕΠΕΙ να τις κανω/κανουμε για να βοηθαμε τους γονεις, αδερφια/συγκατοικους κλπ

Τελος ο πατερας μου ουτε μηχανακι μου πηρε ουτε μαγαζι μου ανοιξε...ουτε στο δημοσιο με εβαλε.... Τελικα δεν με αγαπανε οι γονεις μου καθολου!

και σε άλλες χώρες οι γονείς βοηθάνε τα παιδιά τους -δεν νομίζω να υπάρχει χώρα στην οποία οι γονείς δεν νοιάζονται για τα παιδιά τους-

η διαφορά είναι ότι σε άλλες χώρες το παιδί είναι πιο εύκολο να ανεξαρτητοποιηθεί και επίσης οτι και να πάει στραβά δεν θα 'χαθεί'

Ο χρήστης j.marr έγραψε:
και σε άλλες χώρες οι γονείς βοηθάνε τα παιδιά τους -δεν νομίζω να υπάρχει χώρα στην οποία οι γονείς δεν νοιάζονται για τα παιδιά τους-

Σε πολλες περιπτωσεις οικογενειων Αγγλων και Γαλλων που εχω προσωπικη εμπειρια...απλα δεν πιστευα στα αυτια μου!

Καμια σχεση με εδω...

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
O σαρμαδάκος δεν κατάλαβε τι θες να πεις.
Γιατί δεν είναι το θέμα πόσα προσφέρουν στον καθέναν (φαντάζομαι πως όλοι οι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους), αλλά πόσο τα εκτιμά ο ευεργετούμενος και πόσο επαναπαύεται ή όχι σε αυτά. Εκτός και αν ξέρεις κανέναν που του αρέσει να το παίζει ασκητής/ήρωας.

Δεν θέλω να πω κάτι συγκεκριμένο*. Παρέθεσα ένα άρθρο που μου φάνηκε ενδιαφέρον (έχω κι εγώ μια ιδέα του τι γίνεται 'αλλού') για να το συζητήσουμε.
Η αντίδρασή μας όμως έδειξε ότι το άρθρο αγγίζει ευαίσθητες χορδές και δεν μπορούμε να το συζητήσουμε νηφάλια.

*Αν ήθελα να συζητήσω κάτι συγκεκριμένο, αυτό θα ήταν πότε τέλος πάντων, σε ποιά ηλικία δλδ, πρέπει να απογαλακτίζεται ο Έλληνας. Να στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις και να μην απαιτεί από την οικογένειά του. Και αν οι σημερινοί γονείς, οι άνθρωποι δλδ που μεγαλώνουν τις επόμενες γενιές Ελλήνων, είναι δίκαια τόσο προστατευτικοί ή αν θα μπορούσαν που και που να αφήνουν τα παιδιά τους να παίρνουν και καμιά απόφαση μόνα τους. Κι ας παθαίνουν και κανένα στραπάτσο.

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Δεν θέλω να πω κάτι συγκεκριμένο*. Παρέθεσα ένα άρθρο που μου φάνηκε ενδιαφέρον (έχω κι εγώ μια ιδέα του τι γίνεται 'αλλού') για να το συζητήσουμε.
Η αντίδρασή μας όμως έδειξε ότι το άρθρο αγγίζει ευαίσθητες χορδές και δεν μπορούμε να το συζητήσουμε νηφάλια.

*Αν ήθελα να συζητήσω κάτι συγκεκριμένο, αυτό θα ήταν πότε τέλος πάντων, σε ποιά ηλικία δλδ, πρέπει να απογαλακτίζεται ο Έλληνας. Να στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις και να μην απαιτεί από την οικογένειά του. Και αν οι σημερινοί γονείς, οι άνθρωποι δλδ που μεγαλώνουν τις επόμενες γενιές Ελλήνων, είναι δίκαια τόσο προστατευτικοί ή αν θα μπορούσαν που και που να αφήνουν τα παιδιά τους να παίρνουν και καμιά απόφαση μόνα τους. Κι ας παθαίνουν και κανένα στραπάτσο.

AN ήθελες να το συζητήσεις, θα σου έλεγα ότι καλό είναι να τον στηρίζουν μέχρι να τελειώσει τις σπουδές του και να βρει μια δουλειά. Το 2ο στην Ελλάδα μπορεί να είναι κάπως δύσκολο. Ειδικά με τις δουλειές των 700ευρώ και να θες να απογαλακτιστείς, είναι δύσκολο.

Τώρα αν ο Έλληνας γονιός στηρίζει αμέριστα το βλαστάρι του στην 'προσπάθειά' του να βγάλει μια σχολή 4ετούς φοίτησης σε 12 χρόνια, πρόβλημά του. Αλλά μη φτάνουμε και στο άλλο άκρο τύπου έγινες 18->είσαι μόνος σου.

ευαίσθητες χορδές = κύρηγμα για 51133587215η φορά (όχι εδώ μέσα απαραίτητα)

Συμφωνω απολυτα με τον charmak

Ναι ρε παιδιά, αλλά

1. Από τη μια βοηθάν(μ )ε, από την άλλη κήρυγμα.
2. Στηρίζω μέχρι να τελειώσει τις σπουδές του σημαίνει πχ αυτοκίνητο όταν περάσει;
3. Κόψε την πλάκα με τα 700 ευρώ, γιατί
4. Ποιός είπε ότι πρέπει να φτάσουμε στο 'έγινες 18->είσαι μόνος σου'; Και τι σημαίνει 'μόνος σου', τελικά;

Ίσως θα έπρεπε να καθορίσουμε τι σημαίνει 'στηρίζω'. Γιατί εδώ έχουν(με) όλοι **τις **τρελές απαιτήσεις, το τσογλάνι θέλει SL επειδή πέρασε ΤΕΙ μαιών και ο αρχιτσόγλανος να ελέγχει πλήρως το παιδί του στα 30φεύγα...

1. Βοηθαω, δε σημαινει αποκτω ισοβιο δικαιωμα στο κηρυγμα
2. Οχι, σημαινει οτι δεν λεω: 'δικη σου επιλογη οι σπουδες, δικο σου και το πρόβλημα πως θα την βγαλεις κατα τη διαρκεια'
3. Ηταν ευστοχο, οφειλω να ομολογησω
4. Απαντηση 2

Βοηθεια σημαινει: στεγη, φαγητο, φοιτητικα εξοδα (συγγραματα κλπ.), μικροεξοδα. Στα αλλα ο καθενας μονος του.

Μακάρι να ήταν τετοια η κατάσταση που οι γονεις να μην επρεπε να 'τσοντάρουν' τίποτα.Να έδινε το κράτος σοβαρό επαγγελματικό προσανατολισμό, να εδινε φοιτητικά δάνεια, να έδινε δυνατότητες απασχόλησης με αμοιβη στους φοιτητες κ.ο.κ.

Ετσι οι γονεις θα 'εδιωχναν' το παιδι στα 18 και θα αισθάνονταν και γελοίοι εαν δεν το κάνανε,και οι νεοι θα φτιαχνανε την ζωη τους(επαγγελμα και οικογενεια) στα 25 το πολύ, και οχι στα 35.'Παρθένος ετών 40' ειναι το εργό που παίζεται στην Ελλάδα!

Ο χρήστης Asimov έγραψε:
Βοηθεια σημαινει: στεγη, φαγητο, φοιτητικα εξοδα (συγγραματα κλπ.), μικροεξοδα. Στα αλλα ο καθενας μονος του.

Ε, τώρα ΜΗ ΧΕΣΩ!
Τι λες μωρέ, στη χώρα του 'μπαμπά θέλω αυτοκίνητο' και του 'δεν εγκρίνω κόρη μου το γαμπρό' (ή 'γιέ μου τη νύφη');

Δεν ειναι ολοι ετσι Γενικευεις Αυτοκινητο πηρα μονος μου στα 25
Οσο για τις... εγκρισεις, δε φταινε τα παιδια, φταινε οι γονεις, που 'και καλα' μεγαλωσαν με ιδανικα

Δεν γενικεύω εγώ, εξατομικεύεις εσύ.
Η τάση είναι αυτή, αν δεν το καταλαβαίνεις πρόβλημά σου. Αν **κάνεις **ότι δεν το καταλαβαίνεις, ακόμα μεγαλύτερο. Τη ζητάς την τηγανιά σου.
Ναι, δεν είναι όλοι έτσι, αλλά δεν είναι λιγότεροι από 9/10 'έτσι'.
Τέλος πάντων, από αυτά που γράφεις εγώ κατάλαβα ότι θεωρείς τους 'έτσι' λάθος. Το συζητάμε ή δεν γίνεται;

ΥΓ
Πριν από λίγο καιρό, σε μια Ελληνική πόλη αυτοκτόνησε μια κοπελιά 29 χρόνων. Οι δικοί της δεν την άφηναν να παντρευτεί αυτόν που ήθελε και την προηγούμενη της αυτοκτονίας της ανακοίνωσαν ότι της βρήκαν έναν καλό γαμπρό.

Πτυχιούχος ή μη υπάλληλος με μισθό 600-800 ευρώ μετά τις σπουδές και το στρατιωτικό και σε 'υπό απόλυση' κατάσταση καθημερινά βάσει των γούστων ενός αφεντικού, δεν μπορεί υπό λογικές συνθήκες να ξεφύγει από το οικογενειακό σπίτι.

Νοίκι 200 ευρώ για μια τρύπα, φαγητό 200 ευρώ αν μαγειρεύει μόνος του, μετακίνηση 100 ευρώ, λογαριασμοί (ΔΕΗ-ΟΤΕ-κινητό-κοινόχρηστα) κανένα 100άρι με μεγάλη φειδώ στην κατανάλωση.... τί μένει για να ζήσει λίγο σαν άνθρωπος και όχι σαν μηχανή; Πώς θα βρει γυναίκα, πώς θα αγοράσει ρούχα-παπούτσια, πώς θα βγει με τους φίλους να διασκεδάσει ως κοινωνικό ον;

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Πτυχιούχος ή μη υπάλληλος με μισθό 600-800 ευρώ μετά τις σπουδές και το στρατιωτικό και σε 'υπό απόλυση' κατάσταση καθημερινά βάσει των γούστων ενός αφεντικού, δεν μπορεί υπό λογικές συνθήκες να ξεφύγει από το οικογενειακό σπίτι...

Στη Σλοβενία των 400 ευρώ και με αντίστοιχο κόστος ζωής τα κατάφερνε. Και τώρα η χώρα είναι ένα έτος φωτός μπροστά από τη δική μας.
Στην Αμερική με πολλαπλάσια όλα, επίσης. Κι ας χρωστούσε τα δάνεια μια ζωή.
Σε ολόκληρη την Ευρώπη, μια από τα ίδια. Στην Τουρκία και τα Βαλκάνια, δεν γνωρίζω. Αλλά σε όλες μα όλες τις χώρες του 'ανεπτυγμένου' κόσμου, η μάνα δεν ταΐζει τον 30χρονο κανακάρη της στο στόμα, ούτε τον ξυπνάει στις 11 και του έχει αφήσει καφέ και χαρτζιλίκι στο κομοδίνο.

Θα επανέλθω...

Ο χρήστης ililias έγραψε:

Πτυχιούχος ή μη υπάλληλος με μισθό 600-800 ευρώ μετά τις σπουδές και το στρατιωτικό και σε 'υπό απόλυση' κατάσταση καθημερινά βάσει των γούστων ενός αφεντικού, δεν μπορεί υπό λογικές συνθήκες να ξεφύγει από το οικογενειακό σπίτι...

Στη Σλοβενία των 400 ευρώ και με αντίστοιχο κόστος ζωής τα κατάφερνε. Και τώρα η χώρα είναι ένα έτος φωτός μπροστά από τη δική μας.
Στην Αμερική με πολλαπλάσια όλα, επίσης. Κι ας χρωστούσε τα δάνεια μια ζωή.
Σε ολόκληρη την Ευρώπη, μια από τα ίδια. Στην Τουρκία και τα Βαλκάνια, δεν γνωρίζω. Αλλά σε όλες μα όλες τις χώρες του 'ανεπτυγμένου' κόσμου, η μάνα δεν ταΐζει τον 30χρονο κανακάρη της στο στόμα, ούτε τον ξυπνάει στις 11 και του έχει αφήσει καφέ και χαρτζιλίκι στο κομοδίνο.

Θα επανέλθω...

Περασαμε και στην Ελλαδα την φαση με το ζωνάρι σφιγμένο,τοτε που τραγουδούσε ο Καζαντζίδης,τωρα καλώς ή καλώς, δεν θελουμε να την ξαναπεράσουμε,θελουμε ανεσεις και πραγματα που ειναι πολυτελειες τα χαρακτηρίζουμε αναγκαία (καφες 5Ε,κινητο,ακριβα ρουχα,αυτοκινητο κτλ)