... η μαύρη μοίρα μου μάνα κακομοίρα μου...

Αν είν’ η μοίρα μου σακατεμένη
δεν φταίει ο κόσμος, ούτε και συ
Ό,τι αγαπάω εγώ πεθαίνει
και ξαναρχίζω απ’ την αρχή

Τωρα και γω θα ζησω
πισω πια δε γυρνω
θελω να ξαναρχισω
θελω να λυτρωθω.

Με τι καρδιά με τι πνοή
τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας λάθος
και αλλάξαμε ζωή.

Μα εγώ δεν ζω γονατιστός, είμαι της γερακίνας γιος, είμαι της γερακίνας γιος...

Γιε μου, είναι ο πόνος μου αβάσταχτος καλέ μου.....

Γιε μου που πας;
Μάνα θα παω στα κα-ρα-βια! (ντουμ-ντου-ντου-ντου-ντουμ )

Το νινί το νινί.... το νινί σέρνει καράβι...

Με πηρε ο υπνος και εγειρα
στου καραβιου τη πλωρη
και ηρθε και να ξυπνησε
του καπετανιου η κορη

Άσπρα καράβια στα όνειρα μας ....

Με αεροπλανα και βαπορια.....

To βαπόρι απ' την Περσία
πιάστηκε στην Κορινθία.
Τόνοι έντεκα γεμάτο
με χασίσι μυρωδάτο

Τώρα κλαιν όλα τ' αλάνια
που θα μείνουνε χαρμάνια.

με το Τραμ το τελευταίο .....

Αποψε κανεις μπαμ (δις)
σε βλεπουν και φρεναρουνε
και σταματουν τα τραμ.

... ντράγκα ντρούγκ το καμπανάκι ...

Σωπα ,οπου να' ναι θα σημανουν οι καμπανες
αυτο το χωμα ειναι δικο τους και δικο μας..

εσύ στο χώμα κι εγώ στη φυλακή....

στα κάστρα του Γεντί-Κουλέ....

... στο κελί 33 ...

Μα μέσα στο κελί μου θα φτιάχνω τον καφέ,
που θα τον φτιάχνω μόνος espresso ή φραπέ