Φίλε sirgus εξαρτάτε από τι ποιότητα βαφής θέλεις να κάνεις. Σε φορτηγάκι που μεταφέρει υλικά οικοδομών (οικογενειακό) κάποτε έβαψα την πόρτα της καρότσας με στουπί αντί πινέλο και βάφτηκε μια χαρά!!!
Φυσικά και δεν στο προτείνω. Ο μεγαλύτερος εχθρός στην βαφή είναι η σκόνη, σε όλες τις φάσεις. Ρίχνει την ποιότητας της κατακόρυφα. Εκεί αποσκοπεί το στέγνομα του χρώματος σε φούρνο. Φαντάσου πόση σκόνη θα κάτσει στο αμάξι αν το έχεις τρις μέρες στο ύπαιθρο για να στεγνώσει. Αυτά που θα σου πρότεινα για σωστή βαφή είναι τα εξής:
α. Όλες οι εργασίες να γίνουν σε κλειστό χώρο που να κλείνει τελείως (με πόρτα) και όχι πυλωτή ή ακάλυπτος χώρος.
β. Απομάκρυνση όλης της σκουριάς από τα σημεία που θέλεις να βάψεις. Αν αυτό δεν είναι δυνατό επικάλυψη της σκουριάς με ειδικά υλικά που πωλούνται στο εμπόριο που αναδομούν τη σκουριά και την ξανακάνουν σίδερο.
γ. Χρήση αντισκουριακών υλικών (αστάρι) σε όσα σημεία έχει φύγει η πρώτη μπογιά.
δ. Αν θέλεις να φρεσκάρεις το χρώμα βάφοντας πάνω από το παλιό. Να το τρίψεις πρώτα με γυαλόχαρτο ώστε να γίνει αδρή για να πιάσει η νέα μπογιά.
ε. Μετά από κάθε εργασία και αφού στεγνώσει το υλικό που χρησιμοποίησες, καλό πλύσιμο και στέγνωμα για την απομάκρυνση ξένων σωμάτων και σκόνης.
στ. Αν βάψεις κοντά σε πλαστικά ή σημεία που έχουν άλλο χρώμα καλή μόνωση με χαρτί και χαρτοταινία.
ζ. Όχι πινέλο (θα το βλέπεις και θα το λυπάσαι) ή σπρέι (δεν έχουν ομοιόμορφη ροή μπογιάς). Πάντα με πιστόλι βαφής ή αν είναι μικρή επιφάνια με αερογράφο.
η. Επειδή δεν είσαι επαγγελματίας βάψε πρώτα σε μια παλιά λαμαρίνα για να ξεπάρει το χέρι στο πέρα δώθε του πιστολιού, για να μην έχεις τρεξίματα της μπογιάς.
Ελπίζω να σε βοήθησα. Πάντως να ξέρεις ότι και να κάνεις η ποιότητα της βαφής σου θα είναι υποδεέστερη από ενός επαγγελματία και η αντοχή της στο χρόνο θα είναι μικρότερη.
Συγγνώμη για την μακρηγορία.