ΟΚ η Bristol δεν μπορεί να είναι....
η Mustang δε νομίζω...
χμμμμ....
( )

(πέρα από την πλάκα, όποιος δει το MkII του Νάσου από κοντά θα του κοπεί ο χαβαλές στο πιτς φιτίλ...)

Ο χρήστης SPITFIRE έγραψε:
Τα λες αυτα, γιατι αφησα πολλές Mercedes και Porsche πίσω μου, στην τελική κατάταξη

Κοίτα... απο τη μια οι Porsche είναι αγωνιστικά αυτοκίνητα και δεν είναι τώρα για 'παιχνιδάκια' με 35 και 50 χ.α.ω. οπότε τις δικαιολογώ απόλυτα αλλά και από την άλλη τα mercedes είχαν κανονίσει από πριν να σε αφήσουν να περάσεις για να μη γκρινιάζεις...
Αυτή είναι η αλήθεια , κύριοι!
( )

μου λέτε πως θα βρω τις φωτογραφίες που με έβγαζαν όλοι οι περαστικοι?

να βάλω αγγελία?

Η σημαία φεύγει και τα λίγα άλογα αρχίζουν και δίνουν τη δύναμη τους για τα επόμενα 230 χιλιόμετρα που έρχονται. 230 χιλιόμετρα που για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια θα διανύσει το ami όχι για να πάει μια βόλτα, μια εκδρομή, αλλά για να βγει πρώτο σε ράλι! Ποιος το περίμενε άραγε…
Ακούω τις συμβουλές και όντως προσπαθώ να κερδίσω χρόνο εκεί που μπορώ. Τα πρώτα λεπτά στο Ίλιο περνάνε με γρήγορους ρυθμούς για διαδρομή εντός πόλης αλλά σύντομα βγαίνουμε στην Λ.Αθηνών. Εκεί μπροστά μου βλέπω τρομερή κίνηση στο δρόμο και μια Mercedes με το νούμερο 65 να έχει κολλήσει και αυτή. Λίγες σφήνες και βρισκόμαστε στην αριστερή λωρίδα τρέχοντας όσο μπορώ. Περνάμε λίγα χιλιόμετρα και ποιος το πιστεύει…ακούγεται από το ami ένας θόρυβος σαν να χτυπάς ένα σίδερο με ένα άλλο στους ρυθμούς των στροφών. Ανάβω alarm, κάνω δεξιά σβήνω μηχανή…περιμένω λίγο και βάζοντας πάλι μπρος ο θόρυβος δεν υπάρχει. Για πρώτη φορά δεν με ενδιέφερε το αυτοκίνητο, αλλά ο αγώνας. Πρώτη φορά συμμετοχής και βλάβη στα 10 χιλιόμετρα? Ο αδερφός μου να υπολογίζει σαν τρελός ιδανικούς χρόνους και αποστάσεις. Εξάλλου με τα λίγα μέσα που είχαμε στο αυτοκίνητο οι υπολογισμοί έπρεπε να βγουν εκείνη την ώρα. Περνάνε τα χιλιόμετρα και πλέον τρέχουμε τρεις αγωνιζόμενοι μαζί. Εγώ, ένα πανέμορφο μπλε cooper και η πράσινη Mercedes.
Φεύγουμε από την εθνική και κατευθυνόμαστε σε επαρχιακούς δρόμους πλέον κομβόι το ami, 2 cooper και 2 πανέμορφες 911, μια κόκκινη και μια άσπρη. Ατέλειωτες ευθείες και σπάνιο θέαμα να βλέπεις 6-7 αυτοκίνητα εποχής στο δρόμο με αριθμούς στις πόρτες.

Η ειδική έφτασε...αλλά σύντομα ο ένας τρόπος που είχαμε σκεφτεί να χρησιμοποιήσουμε αποδείχθηκε λάθος και γιαυτό και οι 127 πόντοι ποινής. Συνεχίζουμε και οι επόμενες 2 ειδικές πάνε πολύ καλά! Περίπου 15 πόντοι ποινής για κάθε μια …άψογο αποτέλεσμα για τα δεδομένα που έχουμε στα χέρια μας!

Μπορώ να ξεχάσω τα παιδάκια στα μικρά χωρία να φωνάζουν «Πάτα κόρνα!!!!» και μόλις εσύ πατάς να ουρλιάζουν από χαρά? Γίνεται να ξεχάσεις τα πρόσωπα των κατοίκων λίγο απορημένα, λίγο με θαυμασμό ? Τέλος πρώτου leg και η Ελληνική ταβέρνα και πάλι εδώ! Καλό και περιποιημένο φαγητό , κουβέντα και κουτσομπολιά στο τραπέζι, ο χρόνος περνάει και μέσα στο ami και πάλι μετά από 2 περίπου ώρες για το 2ο και τελευταίο leg.

Εκκίνηση και τα δύσκολα αρχίζουν. Συνειδητοποιούμε ότι έχουμε χαθεί. Σε 300 μέτρα περίπου πρέπει να έχω στρίψει δεξιά αλλά πώς να βρω τα 300 μέτρα σε οδόμετρο που μετράει χιλιόμετρα μόνο? Λίγοι κύκλοι εμείς και το μουσταρδί cooper και τελικά ακολουθούμε για καλό μας το γνωστό...μπλε cooper που περνάει κάθετα μπροστά μας!

Είμαστε και πάλι σωστοί και στις πρώτες ανηφόρες το θόρυβος πιο έντονος από ποτέ. Παύσεις να κρυώσει και πλέον τον εφιάλτη του γερανού τον έχω στο μυαλό μου... Για άγνωστο μέχρι στιγμής λόγο όταν το ami αρχίζει και ζεσταίνεται και πάλι, ο θόρυβος φεύγει και ετοιμαζόμαστε για την 1η ειδική. Δύσκολες στροφές, φουρκέτες, και ανηφόρες εφιαλτικές για τα 602 cc. Πώς να υπολογίσω 40 km/h όταν στην ανηφόρα θα πάω με 20? Κάτι καταφέρνουμε να κάνουμε και έτσι περνάει και η 2η ειδική. Έρχεται και η 3η και χάνουμε την ταμπέλα που μας δείχνει την αλλαγή της μέσης ταχύτητας. Συνεχίζουμε με την προηγούμενη πιο μεγάλη ταχύτητα και τελικά σίγουρα είμαστε 15 δευτερόλεπτα πιο γρήγοροι! Άρα, πρώτη και τελευταία ειδική, εφιαλτικές! Ο αγώνας τελείωσε και η επιστροφή για το Ίλιο έχει φτάσει. Καθόλου εύκολο όμως! Κίνηση στο δρόμο, άγνωστα στενά, λίγα κυβικά να βοηθούν, κούραση, άγχος και τελικά καταφέρνουμε να τερματίσουμε 4 λεπτά πριν τον ιδανικό χρόνο.
Να ξεχάσω από το 2ο leg τα 2 παιδάκια πάνω στην διακλάδωση του δρόμου που εγώ συνεχίζω ευθεία αντί να στρίψω αριστερά? Όσο πιο δυνατά μπορούσαν φώναζαν «Κύριε πάτω λάθος! Από εδώ πήγαν και οι άλλοι!» Φρένο..όπισθεν, αναστροφή και μόλις περνάω από μπροστά τους ακούω «καλή επιτυχία!!!»
Τι να πω…δεν περιγράφεται ένα τέτοιο συναίσθημα...

Απονομή αναμνηστικής πλακέτας , πειράγματα, ανταλλαγή εντυπώσεων και άπειρες αναμνήσεις στο μυαλό μας.

Ελπίζω να είμαι καλά να μπορώ να συναγωνίζομαι σύντομα μια Porsche 911, Bristol, αγωνιστικά Triumph και Alfa romeo, την αδυναμία μου Χ 1/9 και άλλα τόσα αυτοκίνητα που κάποιοι τα αγαπούν όσο τίποτα.

Ευχαριστώ το Triumph Club για την άψογη διοργάνωση και …το ami μου που για άλλη μια φορά μετά από 30 χρόνια δεν με πρόδωσε όπως δεν πρόκειται να το κάνει ποτέ.

Μπράβο στα παιδιά!

Άντε και καλή συνέχεια!

Ο χρήστης SirGus έγραψε:

Φεύγουμε από την εθνική και κατευθυνόμαστε σε επαρχιακούς δρόμους πλέον κομβόι το ami, 2 cooper και 2 πανέμορφες 911, μια κόκκινη και μια άσπρη. Ατέλειωτες ευθείες και σπάνιο θέαμα να βλέπεις 6-7 αυτοκίνητα εποχής στο δρόμο με αριθμούς στις πόρτες.

http://www.filestore.nl/sirgus/4troxoi/amicooper911.avi

Δυστυχώς εγώ έχασα την ευκαιρία να είμαι ο συνοδηγός του αυτοκινήτου με τον αριθμό 01 (Bristol) λόγω άλλης υποχρέωσης. Φαίνεται όμως ότι περάσανε καλά όσοι πήγανε και θέλουν κι άλλο!!
Ελπίζω να μου τύχει κι εμένα την επόμενη φορά. Μέχρι τότε θα μελετήσω για να καταλάβω τους κανονισμούς αλλά και τυχόν τεχνικές. Όποιος ξέρει κάτι που να βοηθάει (και δεν το φυλάει σαν επτασφράγιστο μυστικό) ας το μοιραστεί με τους άλλους. Υπάρχουν τίποτα τυφλοσούρτες, τρόποι λειτουργίας κλπ?

Κανένας τυφλοσούρτης .....
Λίγη προετοιμασία χρειάζεται και κάμποση υπομονή.
Α.... και γερό στομάχι !!!! Δεν είναι τόσο απλό, για τον συνοδηγό, να προσέχει το Road Book , να κρατάει χρόνους , να ελέγχει τον χιλιομετρητή και να κάνει
υπολογισμούς, πάνω σε φουρκέτες με 48,2km/h. (για να ευλογήσουμε και τα γένια μας, οι συνοδηγοί)
Οσο για την υπομονή που αναφέρω παραπάνω, μην περιμένει κανείς καλά αποτελέσματα από τις πρώτες φορές γιατί απλά δεν γίνεται !
Παρεμπιπτόντως, τα αποτελέσματα του SirGus με το ΑΜΙ για μένα είναι άθλος
(καλά ο Spitfire είναι μάστορας ...)
Α... και για να μην το ξεχάσω ... καλώς σας βρήκα !!!

Ο χρήστης stubos έγραψε:
Κανένας τυφλοσούρτης .....
Λίγη προετοιμασία χρειάζεται και κάμποση υπομονή.
Α.... και γερό στομάχι !!!! Δεν είναι τόσο απλό, για τον συνοδηγό, να προσέχει το Road Book , να κρατάει χρόνους , να ελέγχει τον χιλιομετρητή και να κάνει
υπολογισμούς, πάνω σε φουρκέτες με 48,2km/h. (για να ευλογήσουμε και τα γένια μας, οι συνοδηγοί)
Οσο για την υπομονή που αναφέρω παραπάνω, μην περιμένει κανείς καλά αποτελέσματα από τις πρώτες φορές γιατί απλά δεν γίνεται !
Παρεμπιπτόντως, τα αποτελέσματα του SirGus με το ΑΜΙ για μένα είναι άθλος
(καλά ο Spitfire είναι μάστορας ...)
Α... και για να μην το ξεχάσω ... καλώς σας βρήκα !!!

καλώς ήρθες στην παρέα μας!

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια για τα αποτελέσματα μου!

Είχες πάρει μέρος και εσύ αν κατάλαβα καλά?

Ο χρήστης SirGus έγραψε:

Μπορώ να ξεχάσω τα παιδάκια στα μικρά χωρία να φωνάζουν «Πάτα κόρνα!!!!» και μόλις εσύ πατάς να ουρλιάζουν από χαρά?Γίνεται να ξεχάσεις τα πρόσωπα των κατοίκων λίγο απορημένα, λίγο με θαυμασμό ?

http://www.filestore.nl/sirgus/4troxoi/ ... r911-2.avi

Ο χρήστης SirGus έγραψε:
Ο αγώνας τελείωσε και η επιστροφή για το Ίλιο έχει φτάσει. Καθόλου εύκολο όμως! Κίνηση στο δρόμο, άγνωστα στενά, λίγα κυβικά να βοηθούν, κούραση, άγχος και τελικά καταφέρνουμε να τερματίσουμε 4 λεπτά πριν τον ιδανικό χρόνο.

http://www.filestore.nl/sirgus/4troxoi/amifinish.avi

Δεξί κάθισμα στην θρυλική DS.
Τρίτη συμμετοχή σε regularity και οι εντυπώσεις θαυμάσιες.
Το Ιστορικό Φθινοπωρινό Ραλλυ της ΕΛΠΑ (πρώτη μας συμμετοχή) ήταν μεγάλο σχολείο κυρίως γιατί ήταν τριήμερο και είχες χρόνο να διορθώνεις τους υπολογισμούς σου καθέ βράδυ, με την εμπειρία της ημέρας.
Το Ιστορικό Ακρόπολις, είχε υπερβολικά πολλές συμμετοχές και σε συνδυασμό με την κατηγορία Sporting η διοργάνωση τα βρήκε σκούρα. Βέβαια τα αυτοκίνητα και οι οδηγοί που συναντήσαμε μας αποζημίωσαν...
Πάντως, αγώνες σαν το Απολλώνιο και με την άψογη διοργάνωσή του είναι ιδανικοί για ξεκίνημα.
Αντε και ραντεβού με νέες συμμετοχές στο επερχόμενο Φθινοπωρινό !!!

stubos ωωω τον αγαπητό!!!!!

Αν νομίζατε οτι δεν θα σας ανακάλυπτα είστε γελασμένοι !!!!
Μόνο κάτι τουλίπες δυσκολεύομαι να βρώ .... (160,5 βαθμοί στην πρώτη ειδική και 25,8 σύνολο στις επόμενες 5)

stubos ο οδηγός τι κάνει?

Η DS καλά?

Η DS είναι μια χαρά και άρα και ο οδηγός. Οπως ξέρεις, αυτά είναι αλληλένδετα...
Εμαθες τίποτα για τα ύποπτα 'πυράκια' ή σταμάτησαν ?