-
Σχόλιο του Μίκη για τα Παπαριζοβισσοβανδοτράγουδα που μολυνουν την ατμόσφαιρα,παρακαλώ για το σχολιασμό σας και ει δυνατόν να αποφευχθουν σχόλια που αφορούν την πολιτική πορεία του Μίκη γιατι δεν έχουν θέση στο παρόν θέμα.
Με ρωτάτε πού βρίσκεται σήμερα το ελληνικό τραγούδι. Η απάντησή μου είναι πουθενά. Δεν ακούγεται πλέον πουθενά. Εκτός από ελάχιστες ραδιοφωνικές εκπομπές κι αυτές σε ώρες χαμηλής ακροαματικότητας. Βεβαίως υπάρχει πάντα μέσα στα σπίτια μας και μέσα στις σκέψεις και στις καρδιές εκείνων που τα αγάπησαν και εξακολουθούν να τα αγαπούν και να τα τραγουδούν εκτός δημοσίων χώρων.
Όμως το ελληνικό τραγούδι που άλλοτε υπήρξε ο πραγματικός βασιλιάς της Ελλάδας, όμως ένας βασιλιάς εκλεγμένος από όλο τον λαό, εκθρονίστηκε από τον φυσικό του θρόνο που είναι τα ΜΜΕ και ειδικότερα το ραδιόφωνο και η τηλεόραση.
Στη θέση του οι νέοι ιδιοκτήτες επέβαλαν διάφορα άτεχνα, αφελή και ευτελή υποκατάσταστα που δεν έχουν καμμιά απολύτως σχέση με την ελληνική παράδοση και τον ελληνικό λαό. Και κυρίως με την μουσική παράδοση του λαού μας.
Το ερώτημα που κανονικά θα έπρεπε να τεθεί είναι το γιατί, το πώς και από ποιους έχει αποφασισθεί ο εξοβελισμός του καλού ελληνικού τραγουδιού από τα κανάλια και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, δηλαδή τους φυσικούς χώρους στους οποίους μπορεί να ακουστεί, να γνωριστεί και να διαδοθεί το τραγούδι.
Και φυσικά δεν αναφέρομαι σε ένα είδος τραγουδιού αλλά σε όλα: Ελαφρά, Λαϊκά, Ελαφρολαϊκά και ό,τι άλλο θέλετε, φτάνει να είναι καλά. Και τέτοια δόξα τω Θεώ υπήρξαν και υπάρχουν εκατοντάδες, για να μην πω χιλιάδες. Τραγούδια που συντρόφεψαν τους Έλληνες στις λύπες τους και στις χαρές τους, στα πάνω τους και στα κάτω τους και ζυμώθηκαν με την ψυχή και τη ζωή τους.
Σήμερα στα 100 τραγούδια που μεταδίδονται, είναι ζήτημα εάν τα 5 είναι καλά. Έτσι σε μια χώρα που όχι μόνο έζησε αλλά και επέζησε με το καλό, το όμορφο, το αυθεντικό ελληνικό τραγούδι, δεν ακούγονται πια δημοσίως τα τραγούδια αυτά αλλά ένας ομοιόμορφος τύπος ηχητικών ρυθμικών κατασκευών, που μου είναι ειλικρινά δύσκολο να καταλάβω πώς και ποιοι τα κάνουν και γιατί τα κάνουν. Όσο για την απήχησή τους, πρώτον είναι εύλογο να είναι μεγάλη αφού μονοπωλούν όλες τις ώρες της μέρας και της νύχτας των καναλιών και των
ραδιοφώνων και δεύτερον με κάνει ειλικρινά να θλίβομαι το να σκέφτομαι ότι υπάρχουν άνθρωποι που θρέφονται με τόσο ασήμαντα πραγματικά μουσικά υποπροϊόντα.
Είναι σαν να αντικαθιστά κανείς την Ύλη των Ανωτάτων Σχολών του Πανεπιστημίου με το Αναγνωστικό της Πρώτης Δημοτικού. Εκεί μας κατάντησαν.
Δεν άξιζε αληθινά στη χώρα μας, χώρα της ομορφιάς, της ποίησης και της μουσικής μια τέτοια σκληρή τιμωρία.
Αθήνα, 18.4.2006
Μίκης Θεοδωράκης -
Σχόλιο του Μίκη για τα Παπαριζοβισσοβανδοτράγουδα που μολυνουν την ατμόσφαιρα,παρακαλώ για το σχολιασμό σας και ει δυνατόν να αποφευχθουν σχόλια που αφορούν την πολιτική πορεία του Μίκη γιατι δεν έχουν θέση στο παρόν θέμα.
Με ρωτάτε πού βρίσκεται σήμερα το ελληνικό τραγούδι. Η απάντησή μου είναι πουθενά. Δεν ακούγεται πλέον πουθενά. Εκτός από ελάχιστες ραδιοφωνικές εκπομπές κι αυτές σε ώρες χαμηλής ακροαματικότητας. Βεβαίως υπάρχει πάντα μέσα στα σπίτια μας και μέσα στις σκέψεις και στις καρδιές εκείνων που τα αγάπησαν και εξακολουθούν να τα αγαπούν και να τα τραγουδούν εκτός δημοσίων χώρων.
Όμως το ελληνικό τραγούδι που άλλοτε υπήρξε ο πραγματικός βασιλιάς της Ελλάδας, όμως ένας βασιλιάς εκλεγμένος από όλο τον λαό, εκθρονίστηκε από τον φυσικό του θρόνο που είναι τα ΜΜΕ και ειδικότερα το ραδιόφωνο και η τηλεόραση.
Στη θέση του οι νέοι ιδιοκτήτες επέβαλαν διάφορα άτεχνα, αφελή και ευτελή υποκατάσταστα που δεν έχουν καμμιά απολύτως σχέση με την ελληνική παράδοση και τον ελληνικό λαό. Και κυρίως με την μουσική παράδοση του λαού μας.
Το ερώτημα που κανονικά θα έπρεπε να τεθεί είναι το γιατί, το πώς και από ποιους έχει αποφασισθεί ο εξοβελισμός του καλού ελληνικού τραγουδιού από τα κανάλια και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, δηλαδή τους φυσικούς χώρους στους οποίους μπορεί να ακουστεί, να γνωριστεί και να διαδοθεί το τραγούδι.
Και φυσικά δεν αναφέρομαι σε ένα είδος τραγουδιού αλλά σε όλα: Ελαφρά, Λαϊκά, Ελαφρολαϊκά και ό,τι άλλο θέλετε, φτάνει να είναι καλά. Και τέτοια δόξα τω Θεώ υπήρξαν και υπάρχουν εκατοντάδες, για να μην πω χιλιάδες. Τραγούδια που συντρόφεψαν τους Έλληνες στις λύπες τους και στις χαρές τους, στα πάνω τους και στα κάτω τους και ζυμώθηκαν με την ψυχή και τη ζωή τους.
Σήμερα στα 100 τραγούδια που μεταδίδονται, είναι ζήτημα εάν τα 5 είναι καλά. Έτσι σε μια χώρα που όχι μόνο έζησε αλλά και επέζησε με το καλό, το όμορφο, το αυθεντικό ελληνικό τραγούδι, δεν ακούγονται πια δημοσίως τα τραγούδια αυτά αλλά ένας ομοιόμορφος τύπος ηχητικών ρυθμικών κατασκευών, που μου είναι ειλικρινά δύσκολο να καταλάβω πώς και ποιοι τα κάνουν και γιατί τα κάνουν. Όσο για την απήχησή τους, πρώτον είναι εύλογο να είναι μεγάλη αφού μονοπωλούν όλες τις ώρες της μέρας και της νύχτας των καναλιών και των
ραδιοφώνων και δεύτερον με κάνει ειλικρινά να θλίβομαι το να σκέφτομαι ότι υπάρχουν άνθρωποι που θρέφονται με τόσο ασήμαντα πραγματικά μουσικά υποπροϊόντα.
Είναι σαν να αντικαθιστά κανείς την Ύλη των Ανωτάτων Σχολών του Πανεπιστημίου με το Αναγνωστικό της Πρώτης Δημοτικού. Εκεί μας κατάντησαν.
Δεν άξιζε αληθινά στη χώρα μας, χώρα της ομορφιάς, της ποίησης και της μουσικής μια τέτοια σκληρή τιμωρία.
Αθήνα, 18.4.2006
Μίκης Θεοδωράκης -
Σχόλιο του Μίκη για τα Παπαριζοβισσοβανδοτράγουδα που μολυνουν την ατμόσφαιρα,παρακαλώ για το σχολιασμό σας και ει δυνατόν να αποφευχθουν σχόλια που αφορούν την πολιτική πορεία του Μίκη γιατι δεν έχουν θέση στο παρόν θέμα.
Με ρωτάτε πού βρίσκεται σήμερα το ελληνικό τραγούδι. Η απάντησή μου είναι πουθενά. Δεν ακούγεται πλέον πουθενά. Εκτός από ελάχιστες ραδιοφωνικές εκπομπές κι αυτές σε ώρες χαμηλής ακροαματικότητας. Βεβαίως υπάρχει πάντα μέσα στα σπίτια μας και μέσα στις σκέψεις και στις καρδιές εκείνων που τα αγάπησαν και εξακολουθούν να τα αγαπούν και να τα τραγουδούν εκτός δημοσίων χώρων.
Όμως το ελληνικό τραγούδι που άλλοτε υπήρξε ο πραγματικός βασιλιάς της Ελλάδας, όμως ένας βασιλιάς εκλεγμένος από όλο τον λαό, εκθρονίστηκε από τον φυσικό του θρόνο που είναι τα ΜΜΕ και ειδικότερα το ραδιόφωνο και η τηλεόραση.
Στη θέση του οι νέοι ιδιοκτήτες επέβαλαν διάφορα άτεχνα, αφελή και ευτελή υποκατάσταστα που δεν έχουν καμμιά απολύτως σχέση με την ελληνική παράδοση και τον ελληνικό λαό. Και κυρίως με την μουσική παράδοση του λαού μας.
Το ερώτημα που κανονικά θα έπρεπε να τεθεί είναι το γιατί, το πώς και από ποιους έχει αποφασισθεί ο εξοβελισμός του καλού ελληνικού τραγουδιού από τα κανάλια και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, δηλαδή τους φυσικούς χώρους στους οποίους μπορεί να ακουστεί, να γνωριστεί και να διαδοθεί το τραγούδι.
Και φυσικά δεν αναφέρομαι σε ένα είδος τραγουδιού αλλά σε όλα: Ελαφρά, Λαϊκά, Ελαφρολαϊκά και ό,τι άλλο θέλετε, φτάνει να είναι καλά. Και τέτοια δόξα τω Θεώ υπήρξαν και υπάρχουν εκατοντάδες, για να μην πω χιλιάδες. Τραγούδια που συντρόφεψαν τους Έλληνες στις λύπες τους και στις χαρές τους, στα πάνω τους και στα κάτω τους και ζυμώθηκαν με την ψυχή και τη ζωή τους.
Σήμερα στα 100 τραγούδια που μεταδίδονται, είναι ζήτημα εάν τα 5 είναι καλά. Έτσι σε μια χώρα που όχι μόνο έζησε αλλά και επέζησε με το καλό, το όμορφο, το αυθεντικό ελληνικό τραγούδι, δεν ακούγονται πια δημοσίως τα τραγούδια αυτά αλλά ένας ομοιόμορφος τύπος ηχητικών ρυθμικών κατασκευών, που μου είναι ειλικρινά δύσκολο να καταλάβω πώς και ποιοι τα κάνουν και γιατί τα κάνουν. Όσο για την απήχησή τους, πρώτον είναι εύλογο να είναι μεγάλη αφού μονοπωλούν όλες τις ώρες της μέρας και της νύχτας των καναλιών και των
ραδιοφώνων και δεύτερον με κάνει ειλικρινά να θλίβομαι το να σκέφτομαι ότι υπάρχουν άνθρωποι που θρέφονται με τόσο ασήμαντα πραγματικά μουσικά υποπροϊόντα.
Είναι σαν να αντικαθιστά κανείς την Ύλη των Ανωτάτων Σχολών του Πανεπιστημίου με το Αναγνωστικό της Πρώτης Δημοτικού. Εκεί μας κατάντησαν.
Δεν άξιζε αληθινά στη χώρα μας, χώρα της ομορφιάς, της ποίησης και της μουσικής μια τέτοια σκληρή τιμωρία.
Αθήνα, 18.4.2006
Μίκης Θεοδωράκης -
Συμφωνώ απόλυτα με τον Μίκη Θεοδωράκη.
Μια φορά ο (εκπληκτικός και υπέροχος σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης) Σωκράτης Μάλαμας είπε το εξής (με δικά μου λόγια) σε μια εκπομπή του Λευτέρη Παπαδόπουλου στην ΕΤ3:
-Σήμερα ένας άνθρωπος δύσκολα θα κοιτάξει κάτι με υπομονή και επιμονή, δεν έχει διάθεση να εμβαθύνει. Αν δεν είναι κάτι κραυγαλέο, θα το προσπεράσει. Δεν υπάρχει χρόνος, δεν υπάρχει διάθεση για κάτι άλλο.
Άποψη δικιά μου :
Αυτό ακριβώς λοιπόν εκμεταλλεύονται και οι μουσικές βιομηχανίες. Σερβίρουν προϊόντα απίστευτα χαμηλής ποιότητας, που όμως είναι κραυγαλέα.Από την άλλη, ο κόσμος αποδέχεται αυτά τα ευτελέστατα ακούσματα, είτε γιατί αγνοεί την ύπαρξη άλλων ακουσμάτων (δικιά του η ευθύνη), είτε γιατί αναγνωρίζει το γεγονός ότι είναι άθλια, απλά δίνοντας άλλοθι στον εαυτό του, τα ακούει σαν κάτι ανάλαφρο. Στο τέλος όμως αυτή η τακτική παραλύει τα λεπτά αισθητήριά του. Εξάλλου η βλακεία έχει πολύ μεγάλη δύναμη πάνω στον άνθρωπο...
Η νέα εξάλλου τακτική της μουσικής βιομηχανίας είναι ο αχταρμάς.
Δηλαδή, πιθανόν για να άρει κάποιες ενοχές του κοινού (έτσι πιστεύω), μπλέκει την νεοσύστατη σαβούρα με τα παλιά ελληνικά τραγούδια και φτιάχνει κάτι που είναι πιο ελκυστικό στον διστακτικό καταναλωτή.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η απονομή των βραβείων Αρίων στο Mega.Αυτό που μου προξενεί εντύπωση είναι πως μερικοί άνθρωποι, που από τα μικρατά τους ακούγανε κάποια συγκεκριμένη μουσική (π.χ. Death Metal), το οποίο προϋποθέτει την ύπαρξη μιας εδραιωμένης μουσικής άποψης, όταν μεγαλώνουν, παραδίδονται αμαχητί στα πιο άθλια και ελεεϊνά ακούσματα της σειράς. Διαγράφουν μονοκονδυλιά το παρελθόν τους.
Δεν θέλω να σχολιάσω δηλαδή το είδος και το ύφος της μουσικής πάνω στο οποίο είχαν προσυλωθεί (η εμβάθυνση που έλεγα πριν), αλλά εστιάζω στο τι έγινε στην συνέχεια. Εκτός και αν το συγκεκριμένο είδος της μουσικής ευθύνεται για την συνέχεια που ακολουθεί. -
Και ο Δημήτρης Ποταμίτης είχε πει
'Η Ελλάδα κυβερνιέται σήμερα σε κάθε επίπεδο από 2-3 χιλιάδες κωλόβλαχους που κάνουν πλάτες ο ένας στον άλλο και αλληλολιβανίζονται συνέχεια στα κανάλια και τις συναντήσεις τους'. -
για να καταλαβω
ποτε το ελληνικο τραγουδι ηταν καλο
επι Χιωτη Μαμπο
οταν μελλοποιουσαν ποιηματα μονο για την 'κουλτουρα ρε γαμωτο' (μερικα τους πετυχαν και βγαλαν καλα τραγουδια δεν μπορω να πω)
επι 'μανα δε με κολλαν τα ενσημα' Καζαντζιδη
επι 'ολα τα μωρα στην πιστα' και δωστου πιατα
επι Κοτσιρα ή επι Νταλαρατα παντα πλην ελαχιστων εξαιρεσεων γινονται (γραφονται) για **εσωτερικη καταναλωση **και αν τους 'εντεχνους' τους ενοχλει που δεν πουλανε να το γυρισουν στο 'ελαφρυ' ή να καταλαβουν σε ποσους απευθυνονται
ΥΓ1 Υπηρχαν και θα υπαρχουν εξαιρεσεις
ΥΓ2 Εχω τη αισθηση οτι ο Μικης εχει παθει μαλακινση (χρονια τωρα) -
Προσωπικα διαφωνω με τον Μικη στο κομματι που αναφερει οτι >το ελληνικό τραγούδι που υπήρξε ο πραγματικός βασιλιάς της Ελλάδας, όμως ένας βασιλιάς εκλεγμένος από όλο τον λαό
Το ελληνικο τραγουδι ηταν διαφορετικο καποτε οχι τοσο γιατι ο λαος ηταν διανοούμενος αλλά γιατι τα τοτε μεγαλα κεφάλια της μουσικης βιομηχανιας δεν θα μπορουσαν να διανοηθουν να πλασάρουν ημίγυμνες γιαγιές και φάλτσες πρεζονόπουστες.
Σε μια εποχη που υπηρχε εντονη η φτωχεια και η αναγκη για επιβιωση, που ηταν πολιτικα ταραγμενη,κτλ ενα τετοιο μοντελο θα ηταν αδιανοητο και καταδικασμενο σε αποτυχία.Στην σημερινη εποχη τεινουμε περισσότερο σε αυτο που ειπε ο Σωκρατης Μάλαμας,ενδιαφερόμαστε μόνο για κραυγαλέα και για fast food πραγματα,το να κατσουμε να ξεχωρισουμε ποιοτικα τραγουδια ειναι 'χασιμο χρονου' (ακόμα και τα παιδια δεν εχουν πια ελευθερο χρονο) ενώ παράλληλα τα (αναρίθμητα πλεον) ΜΜΕ μας βομβαρδίζουν με άπειρα σκουπίδια για να μην αφησουν χωρο για οτιδήποτε αλλο.
Εν κατακλείδι,ειναι θέμα εποχης πιστευω.Ειναι επισης ενδιαφερον πως η εισροη των Αλβανων και η ενταξη της Ελλαδας σε Ε.Ε. και ΟΝΕ φαίνεται να συνήργησαν στην σκουπιδολατρία ως ένα είδος πατριωτικής άμυνας του Έλληνα.Δηλαδή ακούω Παπαρίζου και Βίσση γιατι αισθάνομαι τον Ελληνισμό μου να απειλείται απο έξωθεν εχθρους.
-
Ο χρήστης j.marr έγραψε:
για να καταλαβωποτε το ελληνικο τραγουδι ηταν καλο
επι Χιωτη Μαμπο
οταν μελλοποιουσαν ποιηματα μονο για την 'κουλτουρα ρε γαμωτο' (μερικα τους πετυχαν και βγαλαν καλα τραγουδια δεν μπορω να πω)
επι 'μανα δε με κολλαν τα ενσημα' Καζαντζιδη
επι 'ολα τα μωρα στην πιστα' και δωστου πιατα
επι Κοτσιρα ή επι Νταλαρατα παντα πλην ελαχιστων εξαιρεσεων γινονται (γραφονται) για **εσωτερικη καταναλωση **και αν τους 'εντεχνους' τους ενοχλει που δεν πουλανε να το γυρισουν στο 'ελαφρυ' ή να καταλαβουν σε ποσους απευθυνονται
ΥΓ1 Υπηρχαν και θα υπαρχουν εξαιρεσεις
ΥΓ2 Εχω τη αισθηση οτι ο Μικης εχει παθει μαλακινση (χρονια τωρα)Συμφωνώ.
Τραγούδια πολλά, όλων των ειδών, υπήρχαν και υπάρχουν. Το τι είναι καλό και τι είναι κακό, το κρίνει ο λαός. Κι αν ο λαός γουστάρει να ακούει Βανδή (που κι εγώ την απεχθάνομαι), δεν φταίνε τα ΜΜΕ που του την πασάρουν, αλλά αυτός που ΕΠΙΛΕΓΕΙ να δέχεται την πάσα. Ας πρόσεχε.
Στην εποχή του, ο 'Μάνα δε με κολλάν τα ένσημα' Καζαντζίδης χλευαζόταν από πολλούς ως μπασκλασαρία και λαϊκούρα. Σε κάποιους (ακόμα πιο πολλούς) όμως, έλεγαν κάτι τα τραγούδια που έλεγε, μιλούσαν για την καθημερινότητά τους και τα προβλήματά τους. Έτσι, αγαπήθηκε και ακούστηκε.
Για άλλους λόγους, ακούστηκε κι ο Χιώτης, και ο Νταλάρας, και οι Κατσιμίχα και ο Κότσιρας αν θέλετε.
Σήμερα, η 'ΣΕΞ' Κοκκίνου και η 'Τζαμπί' Βανδή από πολλούς χλευάζονται ως μη ποιοτικές, ξέκωλες, ξενόφερτες κλπ. Από πολλούς επίσης (περισσότερους? δεν ξέρω) λατρεύονται. Γιατί? Θέμα παιδείας είναι.
Εν ολίγοις: δεν υπάρχει 'κακό' τραγούδι κύριε Θεοδωράκη. Υπάρχει 'κακό' κοινό στο οποίο βρίσκει απήχηση και τροφή το 'κακό' τραγούδι. Ας πρόσεχε αυτό το κοινό, ας πρόσεχε και το 'καλό' κοινό, ας προσέχατε κι εσείς οι 'καλοί' τραγουδοποιοί. Το κάθε τραγούδι έχει το κοινό που του αξίζει και το κάθε κοινό έχει τα τραγούδια που του αξίζουν.
-
Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:
Θέμα παιδείας είναι.τεινω (οσο το σκεφτομαι περισσοτερο) στο οτι δεν ειναι θεμα παιδειας (συνολικης) τα δεινα αυτου του τοπου αλλα αισθητικης
και ως ελληνες απο αισθητικη 0
μονο τις πολεις μας να κοιταξεις φτανει (οχι ολες)
-
Ο χρήστης j.marr έγραψε:
Θέμα παιδείας είναι.
τεινω (οσο το σκεφτομαι περισσοτερο) στο οτι δεν ειναι θεμα παιδειας (συνολικης) τα δεινα αυτου του τοπου αλλα αισθητικης
και ως ελληνες απο αισθητικη 0
μονο τις πολεις μας να κοιταξεις φτανει (οχι ολες)
Eγώ πάλι έχω την εντύπωση ότι και η αισθητική είναι παρακλάδι της παιδείας
Και βέβαια, παιδεία =/= μόρφωση, για να μην παρεξηγούμαστε.
-
Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:
Θέμα παιδείας είναι.
τεινω (οσο το σκεφτομαι περισσοτερο) στο οτι δεν ειναι θεμα παιδειας (συνολικης) τα δεινα αυτου του τοπου αλλα αισθητικης
και ως ελληνες απο αισθητικη 0
μονο τις πολεις μας να κοιταξεις φτανει (οχι ολες)
Eγώ πάλι έχω την εντύπωση ότι και η αισθητική είναι παρακλάδι της παιδείας
Και βέβαια, παιδεία =/= μόρφωση, για να μην παρεξηγούμαστε.
δεν διαφωνω
στο συγκεκριμενο παρακλαδι εχω ομως την εντυπωση οτι υπαρχει το σοβαροτερο προβλημα (απο αλλα) ισως γιατι (ΙΜΟ) η αισθητικη εμμεσως σου επιβαλεται και ο μιμητισμος ειναι χαρακτηριστικο του ανθρωπου
σε καποια αλλα παρακλαδια ισως να μην εχουμε τοσο προβλημα
-
Ενα από τα πράγματα , τα λίγα , που μας τιμούν σα Νεοέλληνες είναι ότι είμαστε συμπατριώτες αυτού του τύπου

http://www.alphatv.gr/index.asp?a_id=94&news_id=14106
Στην ουσία του θέματος του 'Τiger' δε μπορώ να μπω, διότι δεν το γνωρίζω και δε με έχει απασχολήσει και ποτέ.
Επιλέγω, σύμφωνα με τα δικά μου γούστα τι θα ακούσω, κι εκεί τελειώνει το πράγμα. -
Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:
Εν ολίγοις: δεν υπάρχει 'κακό' τραγούδι κύριε Θεοδωράκη. Υπάρχει 'κακό' κοινό στο οποίο βρίσκει απήχηση και τροφή το 'κακό' τραγούδι. Ας πρόσεχε αυτό το κοινό, ας πρόσεχε και το 'καλό' κοινό, ας προσέχατε κι εσείς οι 'καλοί' τραγουδοποιοί. Το κάθε τραγούδι έχει το κοινό που του αξίζει και το κάθε κοινό έχει τα τραγούδια που του αξίζουν.
Αυτή η περιχαράκωση γύρω από το 'καλό' και 'ποιοτικό' τραγούδι ευθύνεται για μεγάλο μέρος της κατάστασης στην ελληνική μουσική σήμερα...
-
Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Εν ολίγοις: δεν υπάρχει 'κακό' τραγούδι κύριε Θεοδωράκη. Υπάρχει 'κακό' κοινό στο οποίο βρίσκει απήχηση και τροφή το 'κακό' τραγούδι. Ας πρόσεχε αυτό το κοινό, ας πρόσεχε και το 'καλό' κοινό, ας προσέχατε κι εσείς οι 'καλοί' τραγουδοποιοί. Το κάθε τραγούδι έχει το κοινό που του αξίζει και το κάθε κοινό έχει τα τραγούδια που του αξίζουν.
Αυτή η περιχαράκωση γύρω από το 'καλό' και 'ποιοτικό' τραγούδι ευθύνεται για μεγάλο μέρος της κατάστασης στην ελληνική μουσική σήμερα...
Ακριβώς αυτό το νόημα έχει η πληθώρα εισαγωγικών που έβαλα
-
Μπορεί κάποιος να μου ορίσει ποια είναι η ελληνική μουσική?
Εγώ σαν ελληνική μουσική βλέπω την λεγόμενη δημοτική. Τα άλλα είδη μου φαίνεται ότι έχουν έρθει κυρίως από το εξωτερικό. -
Ο χρήστης Theofaman έγραψε:
Μπορεί κάποιος να μου ορίσει ποια είναι η ελληνική μουσική?
Εγώ σαν ελληνική μουσική βλέπω την λεγόμενη δημοτική. Τα άλλα είδη μου φαίνεται ότι έχουν έρθει κυρίως από το εξωτερικό.Δύσκολο!
Νομίζω πως η σύγχρονη ελληνική μουσική μπορεί να είναι κάτι σαν αυτό που κάνει ο Αγγελάκας στον τελευταίο του δίσκο. Παράδοση μπολιασμένη με ηλεκτρισμό. Ή ακόμα και άγνωστες μπάντες όπως οι Happy Dog Project που αναμιγνύουν την παράδοση με την jazz.
Όλα τα άλλα είναι απλά ελληνόφωνα είδη..Ειδικά το 'ελληνικό ροκ' είναι από τα μεγαλύτερα ανέκδοτα...
-
Παιδιά, κακό τραγούδι υπήρχε πάντα, ακόμα και στις χρυσές δεκαετίες του Ελληνικού τραγουδιού. Αυτό όμως που μας κάνει απαισιόδοξους για το σήμερα είναι ότι η αναλογία 'καλού/κακού' έχει αλλάξει δραματικά. Κακά τα ψέματα, σκεφτείτε τι κολοσσοί υπήρχαν πριν 40 χρόνια και τι έχουμε σήμερα.
Το θέμα δεν είναι ότι το Άξιον εστί και ο Επιτάφιος μελοποιήθηκαν, είναι ότι έγιναν ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ. Ο Ελύτης, ο Ρίτσος και ο Σεφέρης έγιναν τραγούδι στο στόμα της πλατιάς λαϊκής μάζας. Ακόμα κι αν κάποιος θεωρεί τον Καζαντζίδη 'κλαψιάρη' δε μπορεί να παραγνωρίσει ότι όντως άγγιξε την ψυχή του κατατρεγμένου Έλληνα που πάλευε να ορθοποδήσει. Ο έφηβος που στα 16 του ακούει Ρουβά και συγκλονίζεται, σίγουρα στα 25 του θα νιώθει μ@λ@κ@ς.
Όσο για την παραδοσιακή μουσική, άποψη μπορώ να εκφέρω μόνο για το είδος με το οποίο ασχολούμαι, και είναι σίγουρα ΠΟΛΥ φτωχότερο απ' όσο 40 χρόνια πριν.
Να ήταν άραγε οι δύσκολες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες που εμφάνισαν τόσο σπουδαίους ανθρώπους σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και τους έκαναν τόσο δημοφιλείς; Ποιός ξέρει!
-
Καλα ολοι παραπονιόμαστε οτι η Ελληνικη Μουσική παει (εχει παει μάλλον ήδη) κατα διαόλου αλλα το ΠΣΚ ολα τα σκυλάδικα θα είναι ΤΙΓΚΑ. Και κάθε μέρα τα δισκάδικα θα πουλάνε 20€ τα τελευταια δισκάκια που 'πουλάνε' και ας κράζουν οι δισκογραφικές οτι η πειρατεία σκοτώνει την μουσική. ΕΣΕΙΣ την σκοτώνεται με τα αυτα που πλασάρετε στον κοσμάκι. ΟΙ μαυροι δεν κάνουν πειρατεία απλα ΔΙΑΔΙΔΟΥΝ την μουσική την κάνουν ευκολη και άμεσα προσβάσιμη. Οσοι ειναι να αγοράσουν τα original θα τα αγοράσουν έτσι και αλλιώς. Ολα έχουν το σκοπό τους, τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτον τον κόσμο.
Που η αφαιρετική ικανότητα μας, η ικανότητα να φιλτράρουμε αυτα που μας ποτίζουν αφου απο παντού τα ερεθίσματα ειναι ΙΔΙΑ, θες ράδιο η TV; όλα τα κανονίζουν οι δισκογραφικές, όλα το χρήμα!Ζήτω η μουσική της αμφισβήτησης, ζήτω τα '70s ακούσματα που ακόμα ζουν και βασιλεύουν η πηγή είναι αστείρευτη, δύσκολη και ΟΧΙ για όλους (ευτυχώς)...
-
Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Μπορεί κάποιος να μου ορίσει ποια είναι η ελληνική μουσική?
Εγώ σαν ελληνική μουσική βλέπω την λεγόμενη δημοτική. Τα άλλα είδη μου φαίνεται ότι έχουν έρθει κυρίως από το εξωτερικό.Δύσκολο!
Νομίζω πως η σύγχρονη ελληνική μουσική μπορεί να είναι κάτι σαν αυτό που κάνει ο Αγγελάκας στον τελευταίο του δίσκο. Παράδοση μπολιασμένη με ηλεκτρισμό. Ή ακόμα και άγνωστες μπάντες όπως οι Happy Dog Project που αναμιγνύουν την παράδοση με την jazz.
Όλα τα άλλα είναι απλά ελληνόφωνα είδη..Ειδικά το 'ελληνικό ροκ' είναι από τα μεγαλύτερα ανέκδοτα...
ελληνικο ροκ απλα δεν υφισταται.
υπαρχουν μονο οι Τρυπες ( post -punk? πες το οπως θες, σιγουρα παντως κορυφαιοι.- ), ο Παυλαρας, Ο Ασιμος, αντε και τα κρινα που εμενα ντεν μου αρεσουν.
Τα αλλα ειναι κλαιν μαιν.. Πλιατσικας θελει κρεμασμα στην πλατεια και ντοματες, και ολοι οι δηθεν φλωροι που πουλανε δηθεν ροκ, και αυτοαποκαλουνται και εντεχνοι μαλιστα. στα γκρεμια ρε γιδια! στα τσακιδια!
τοσα χρονια δεν εχουν κανει κατι αξιολογο μουσικα. τοσα χρονια τα ιδια και τα ιδια, πουλανε δηθεν κουλτουρα με χαζα τραγουδακια φθηνες απομιμησεις του ντυλαν που μπορει να γραψει και η γιαγια μου, και δισκους ηλιθιους με κατι χαζα ονοματα οπως 'τα δοκαρια στο γρασιδι περιμενουν τα παιδια' ή ' υπαρχουν χρυσοψαρα εδω' ( ελα ρε, τι μας λες; στα αρκιδια μας μεν! )
τωρα τι να πω; να αρχισω να κραζω τους αλλους αμουσους πηλινα σκατα, παπακωστανταρας και ολους τους αλλους καραγκιοζηδες χλεμπο-κοτσιρες που τι; χειροτεροι και απο την καθε Κοκκινου ειναι. τουλαχιστον αυτη προβαλλει και δινει κ*λο γιατι ξερει οτι αυτο μπορει να πουλησει στους ανιδεους μουσικα καθυστερημενους που την ακουνε.
ασικτιρ μου ανεβηκε η πιεση βραδιατικαεπισης συμφωνω με τον τραβελερ
αλλα θελω να πω και κατι αλλο.
οσοι παραπονιεστε οτι στο ραδιοφωνο ακουτε μονο αυτες τις παπαριες, μαλλον ακουτε τους λαθους σταθμους.
πιαστε κανα 3ο προγραμμα, κανα planet, ο,τιδηποτε.. μη νομιζετε οτι κανω και διαφημιση. αλλα μη μου λετε ακουτε τα ιδια και τα ιδια. απλα αλλαξτε σταθμο -
[quote='pentraks']Καλα ολοι παραπονιόμαστε οτι η Ελληνικη Μουσική παει (εχει παει μάλλον ήδη) κατα διαόλου αλλα το ΠΣΚ ολα τα σκυλάδικα θα είναι ΤΙΓΚΑ. Και κάθε μέρα τα δισκάδικα θα πουλάνε 20
To ελληνικο τραγούδι σήμερα