Μέσα στον Σεπτέμβριο θα γίνει η δημοσίευση στο πάρα κάτω link
Open Journal of Civil Engineering, 2015, 5, - Published Online September 2015 in SciRes. http://www.scirp.org/journal/ojce

Από τον περσινό παγκόσμιο διαγωνισμό τεχνολογίας που πήρε μέρος στο Μέγαρο μουσικής. Βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=8t-q8L-45RU
Στην επιστημονική μου ομάδα ο ομότιμος καθηγητής Παναγιώτης Καρύδης.

The Ultimate Anti-Seismic System η εργασία μου δημοσιεύθηκε.
http://www.scirp.org/journal/ojce/
http://www.scirp.org/Journal/PaperInfor ... erID=59888

Πώς να γράφετε Paper
http://www.slideshare.net/mariosbikos/i ... shop-paper

Τι είναι το διδακτορικό δίπλωμα σπουδών?
http://studentguru.gr/academics/f/48/t/42

Πάντως με τα όχι και τόσο καλά Αγγλικά μου και την μέσης εκπαίδευσης μάθησή μου το paper που έκανα πάει πολύ καλά.
Είναι αυτό που έχει το μεγαλύτερο impact από τα θέματα που δημοσιεύθηκαν τον Σεπτέμβριο και όχι μόνο!
Ανταγωνίζομαι δίπλα σε μεγάλα ονόματα καθηγητών και ερευνητών.
Τίτλος The Ultimate Anti-Seismic System http://www.scirp.org/journal/ojce/
http://www.scirp.org/Journal/PaperDownl ... erID=59888
http://file.scirp.org/Html/6-1880388_59888.htm

Ο χρήστης coupeas έγραψε:
Moυ αρέσει το πείσμα σου! Έστω και μια πιθανότητα να έχει να προχωρήσει δημιουργικά το paper σου πρέπει να την εκμεταλευτείς. Μακάρι οι σημερινοί νέοι που καθονται στις καφετέριες και ρουφάνε τον καφέ τους με τα λεφτά του μπαμπά και της μαμάς να είχαν το ίδιο πείσμα να δημιουργήσουν κάτι νέο που θα τους φέρει κέρδος και θα προσφέρει στον κόσμο.

Φίλε coupeas σε ευχαριστώ για την συμπαράσταση. Ένα είναι σίγουρο φίλε μου θα γίνει. Όπως είναι σίγουρο ότι θα γίνει αφού σταματήσω να πληρώνω τα δικαιώματα της πατέντας.
Υπάρχουν καθηγητές που πιστεύουν στην ευρεσιτεχνία πάρα πολλή.
Ο κορυφαίος καθηγητής της Ελλάδος πάνω στην αντισεισμική τεχνολογία των κατασκευών που για πολλά χρόνια ήταν αυτός ο διευθυντής στην πειραματική σεισμική τράπεζα στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο κύριος Παναγιώτης Καρύδης, συμμετείχε και μου προσέφερε την υποστήριξή του πάνω στην αντισεισμική μου ευρεσιτεχνία στον περσινό παγκόσμιο διαγωνισμό τεχνολογίας που έλαβε μέρος στο Μέγαρο μουσικής. Ευχαριστώ αυτόν και τον αδελφό μου για την βοήθεια ανάδειξης της ευρεσιτεχνίας μου.
Youtube Video

Απλά και κατανοητά.
Όπως λέει και το τραγούδι γιατί να κάνεις 20 πατώματα και να φάει η μούρη χώματα ? αλλιώς πρέπει να κάνουμε το εξής.
Αν έχουμε ένα ξύλινο ασταθή τραπέζι ( σαν αυτά που πουλά ο Μαρινόπουλος )
Επάνω του τοποθετήσουμε τρεις ξύλινες κολόνες.
Την πρώτη απλά την ακουμπάμε πάνω στο τραπέζι.
Την δεύτερη την καρφώνουμε με μία πρόκα κάτω από το τραπέζι, έτσι ώστε η μύτη της πρόκας να μπει στο κάτω μέρος της κολόνας.
Στην τρίτη κολόνα ανοίγουμε με ένα τρυπάνι μία τρύπα έτσι ώστε το τρυπάνι να διαπεράσει εγκάρσια την κολόνα και το τραπέζι μαζί.
Μετά περνάμε μέσα από την οπή μία βίδα και στο άνω και κάτω της μέρος τοποθετούμε και σφίγγουμε με δύο κοχλίες την κολόνα με το τραπέζι.
Αν κουνήσουμε το τραπέζι η κολόνα που απλά ακουμπάει πάνω στο τραπέζι θα ανατραπεί.
Οι άλλες δύο κολόνες αντέχουν στο κούνημα.
Αυτό έκανα και εγώ στις κολόνες της οικοδομής για να αντέχουν στο κούνημα του σεισμού.
Ας εξετάσουμε τώρα τις άλλες δύο κολόνες την βιδωμένη και την καρφωμένη.
Ποια κολόνα αντέχει πιο πολύ σε μία πλάγια δύναμη ?
Η καρφωμένη κολόνα και το τραπέζι συνδέονται με την πρόκα μέσο της συνάφειας μεταξύ ξύλου και πρόκας.
Δηλαδή μέσο τριβής.
Το μήκος της πρόκας που καρφώνεται μέσα στην κολόνα καθορίζει και το μέγεθος της αντοχής της στην πλάγια δύναμη που θα της εφαρμόσουμε.
Δηλαδή η τριβή που ενώνει την πρόκα με το ξύλο είναι ανάλογη του μήκους της πρόκας, της διαμέτρου της πρόκας και της αντοχής στην τριβή του πιο ανίσχυρου υλικού που στην περίπτωσή μας είναι το ξύλο.
Η κολόνα με την βίδα έχει διαφορετικό τρόπο λειτουργίας στην πλάγια δύναμη. Είπαμε έχει οπή οπότε ουδεμία συνάφεια η βίδα με το ξύλο. Οι κοχλίες πάνω κάτω είναι που συνδέουν το τραπέζι και την ξύλινη κολόνα.
Αν εφαρμόσουμε σε αυτή την μέθοδο μία πλάγια δύναμη η κολόνα θα έχει την τάση να ανασηκώσει μονόπλευρα την πλευρά της βάσης και του δώματός της.
Εκεί αντιδρά ο κοχλίας ως προς την άνοδο του δώματος της κολόνας. Η δύναμη που δημιουργείται μεταξύ κοχλία και δώματος ονομάζετε θλίψη.
Πια κολόνα εσείς λέτε ότι αντέχει στην πλάγια δύναμη περισσότερο. Αυτή που δέχεται θλίψη ή αυτή που δουλεύει μέσο τριβής?
Φυσικά η κολόνα με την βίδα είναι αυτή που μπορεί να δεχθεί περισσότερα πλάγια φορτία.
Η ασύνδετη κολόνα είναι αυτή που κατασκευάζουν σήμερα οι μηχανικοί.
Οι άλλες δύο είναι η ευρεσιτεχνία μου.
Ναι αλλά τι οι μηχανικοί απλά ακουμπάνε τις κολόνες στο έδαφος όπως την ασύνδετη κολόνα του τραπεζιού?
Όχι τις συνδέουν μεταξύ των με την δοκό και την πεδιλοδοκό. Αυτά τα δύο στοιχεία έχουν μία μεγάλη αντίδραση στην ροπή που
δημιουργείτε με την τάση ανασηκώματος της βάσης και του δώματος της κολόνας.
Είναι όμως μία άλλη αντίδραση μόνη και έρημη.
Εγώ τους πρόσφερα άλλες δύο πρόσθετες προς την δική τους αντιδράσεις ώστε τα γράφουμε στα @@@ μας τον σεισμό.
Και αυτοί ακόμα ονειρεύονται πως την αυγή παντρεύονται.

Εγώ θα ήθελα να αναφερθώ, σε μία βασική παράμετρο, η οποία υπάρχει σε όλους τους σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς, (και στους ελληνικούς) και ονομάζεται: συντελεστής 'q' ή αλλιώς 'συντελεστής συμπεριφοράς'.
Συμφωνήσω ότι οι αντισεισμικοί κανονισμοί παρέχουν πλήρη αντισεισμική προστασία.Διότι αυτοί μας την παρέχουν επιστημονικά, οι μελετητές όμως καλούμαστε να συντάξουμε μελέτες με τα 'εργαλεία' που μας δίνουν κι ένα από τα πιο σημαντικά αυτών είναι ο συντελεστής 'q'.

Ο συντελεστής συμπεριφοράς είναι μία παράμετρος που επιλέγει ο μελετητής και αφορά τα σεισμικά φορτία που θα καταπονήσουν το κτίριο όταν έρθει ο σεισμός σχεδιασμού (κούφια η ώρα, αλλά πρέπει να προφυλαχθούμε αν έρθει), όπου για συνήθη κτίρια μπορεί να είναι από 1 εώς 3,5. Ο συντελεστής αυτός βρίσκεται στον παρανομαστή του κλάσματος που ορίζει το μέγεθος των σεισμικών φορτίων, άρα όσο πιο κοντά στο 3,5 είναι, τόσο μικρότερη είναι η φόρτιση που θεωρούμε ότι θα δεχτεί η κατασκευή κατά το σεισμό σχεδιασμού,άρα η κατασκευή θα διαστασιολογηθεί για μικρότερα σεισμικά φορτία. Αυτή η ευελιξία που παρέχουν οι κανονισμοί, οφείλεται στην θεμελιώδη παραδοχή ότι λόγω της πλαστιμότητας των κατασκευών, η οποία εξασφαλίζεται από τον ικανοτικό σχεδιασμό (αν εφαρμοστεί σωστά, που στην πράξη λίγοι επιβλέποντες ελέγχουν την ορθή εφαρμογή του), ένα μέρος της σεισμικής ενέργειας μετατρέπεται σε μόνιμη παραμόρφωση, άρα μειώνεται το φορτίο σχεδιασμού.
Όταν λοιπόν ο μελετητής επιλέγει q=3,5 αποφασίζει ότι η κατασκευή κατά το σεισμό σχεδιασμού θα αποκτήσει μόνιμες πλάστιμες παραμορφώσεις όμως δε θα καταρρεύσει. Να διευκρινίσω ότι πλάστιμη συμπεριφορά έχει ένα κουτάλι όταν πάμε να το λυγίσουμε, ενώ ψαθυρή συμπεριφορά έχει ένα μπισκότο, το οποίο δε λυγίζει καθόλου, αλλά αμέσως σπάει. Η πλαστιμότητα του κτιρίου όμως εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, οι οποίες δεν είναι και τόσο εύκολο να διασφαλιστούν 100%.Έστω και ένα κομμάτι της κατασκευής να συμπεριφερθεί ψαθυρά, γίνεται ο αδύναμος κρίκος της αλυσίδας που ονομάζουμε πλαστιμότητα.
Αν ο μελετητής επιλέξει q=1-1,75 τότε αποφασίζει ότι θα σχεδιάσει μια κατασκευή η οποία θα συμπεριφερθεί ελαστικά στο σεισμό σχεδιασμού, δε θα λάβει δηλαδή υπ'όψιν την πλαστιμότητα, δε σημαίνει όμως ότι το κτίριο δε θα είναι πλάστιμο. Απλά σε περίπτωση υπέρβασης της σεισμικής απόκρισης σχεδιασμού, τότε θα ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός άμυνας που λέγεται πλαστιμότητα.
Φυσικά το κόστος της πλήρους αντισεισμικής προστασίας αυξάνει το κόστος κατασκευής.Σύμφωνα με έρευνα, για τα συνήθη κτίρια του ελληνικού χώρου η αύξηση κυμαίνεται από 3 εώς 10% επί του τελικού κόστους της κατασκευής.
Αν το κόστος αυτό αξίζει...δε θα το απαντήσει ο μηχανικός...αλλά ο εργοδότης!
Θα έπρεπε λοιπόν ο μηχανικός να ενημερώνει για τη δυνατότητα επιλογής της συμπεριφοράς της κατασκευής του, με τις ανάλογες συνέπειες,στα αρχιτεκτονικά (μεγαλύτερες κολώνες και δοκάρια), στο κόστος αλλά και στην ασφάλεια την κρίσιμη στιγμή.Στην Ελλάδα αυτό που γίνεται κατά συντριπτική πλειοψηφία, είναι ο μηχανικός να επιλέγει από μόνος του q=3,5 χωρίς να μπαίνει στη διαδικασία συζήτησης με τον ιδιοκτήτη.Ίσως γιατί...'έτσι γινόταν πάντα'.

Ο κανονισμός λοιπόν μας δίνει τη δυνατότητα για πλήρη αντισεισμική προστασία, οι μελετητές με τους ιδιοκτήτες επιλέγουμε αν θα την αξιοποιήσουμε...

Δεν υποστηρίζω ότι οι κατασκευές που μελετήθηκαν με q=3,5 (το 90% στην Ελλάδα κατά δική μου εκτίμηση) είναι επικίνδυνο να καταρρεύσουν. Εφόσον είναι εντός του επιτρεπόμενου εύρους (1-3,5) τότε είναι ασφαλείς. Όμως σε περίπτωση που έρθει σεισμός μεγαλύτερος από το μέγιστο για τον οποίον σχεδιάστηκαν, τότε θα έχουν σπαταλήσει το 'μαξιλαράκι ασφαλείας' που λέγεται πλαστιμότητα ή ανελαστική συμπεριφορα.
Συμπέρασμα
Όλα είναι συνάρτηση κόστους απόδοσης. Ο αντισεισμικός σχεδιασμός είναι μία μέθοδος που ακολουθούν παγκοσμίως
γύρω από τον συντελεστή συμπεριφοράς q. Είναι όμως μία μέθοδος όπου στο μέλλον μπορεί να αλλάξει και να βρεθεί μία άλλη μέθοδος σχεδιασμού.
Αυτήν την μέθοδο την βρήκα.
Αν με ακούσετε θα κατασκευάζετε δομικά έργα που το κόστος κατασκευής θα πέσει στο ήμισυ, και ο συντελεστής συμπεριφοράς θα διπλασιαστεί.
Πλήρη αντισεισμική προστασία υπάρχει.... απόλυτη και φθηνότερη μόνο η μέθοδος που αναφέρομαι την προσφέρει.
Σε αυτό το βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=l-X4tF9C7SE που αντιπροσωπεύει το σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό κατά την διάρκεια του πειράματος παρατήρησα το εξής.

1. Οι κόμβοι μεταξύ των επιμήκους υποστυλωμάτων και των δοκών στο δώμα ήταν υπέρμετρα πολύ ισχυροί.
   Αυτή η μεγάλη αντοχή των κόμβων ( κατά την ροπή ανατροπής του δοκιμίου που δημιούργησε η αδράνεια με το λίκνισμα του ) αρχικώς άντεξε χωρίς η ροπή να σπάσει την δοκό. Για τον λόγο αυτόν αρχικώς τα πίσω υποστυλώματα σήκωναν μέσο της δοκού τα μπροστινά και αυτό γινόταν εναλλάξ.
2. Την ώρα που ανασηκωνόταν μονόπλευρα το δοκίμιο του πειράματος τα κάθετα στατικά φορτία του ενός υποστυλώματος ήταν αστήρικτα λόγο του ότι έχαναν την επαφή τους με το έδαφος. Κατά την στιγμή αυτήν η δοκός δουλεύει σαν ένας μοχλός που έχει το υπομόχλιο στον απέναντι κόμβο, και τα κάθετα αστήρικτα στατικά φορτία του φέροντα είναι η δύναμη που δημιουργεί την ροπή σε αυτόν τον κόμβο.
   Η ροπή αυτή άρχισε να καταπονεί τον κόμβο με αποτέλεσμα αρχικός να αρχίσει να αποκόπτεται η δοκός από το υποστύλωμα.
   Αργότερα όταν μεγάλωσε η καταπόνηση έσπασε η δοκός πάνω στο υπομόχλιο που δεχόταν τις δύο αντίρροπες ροπές, δηλαδή εκεί όπου από την μία μεριά η δοκός ανέβαινε λόγο της ανύψωσης του δώματος του υποστυλώματος, και από την άλλη κατέβαινε λόγο των στατικών αστήρικτων φορτίων.
   Σταματώντας την άνοδο του δώματος του υποστυλώματος με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας σταματάνε και οι ροπές στους κόμβους.
   Για τον λόγο αυτόν στο άλλο πείραμα που έκανα https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q με το ίδιο δοκίμιο και με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας επάνω του δεν έπαθε τίποτα, αν και δοκιμάστηκε με μεγαλύτερη επιτάχυνση και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
   Με και χωρίς την ευρεσιτεχνία δίπλα δίπλα για πιο εύκολα συμπεράσματα. https://www.youtube.com/watch?v=zhkUlxC6IK4
   ΥΓ.
   Γιατί δεν μπορεί ο σύγχρονος αντισεισμικός κανονισμός με τον μεγαλύτερο συντελεστή q να κατασκευάσει τον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό και σταματά στον πλήρη?
   Διότι κανένας κόμβος στον κόσμο δεν μπορεί να αντέξει τόσο ώστε το ένα υποστύλωμα να ανασηκώνει μέσο της δοκού κατά τον σεισμό το άλλο απέναντι υποστύλωμα.
   Δηλαδή...Κανένας κόμβος δεν μπορεί να αντέξει τα αστήρικτα στατικά φορτία όλου του κτηρίου....( που δημιουργούνται κατά την ταλάντωση ) όσο οπλισμό και αν βάλουμε, και ότι διαστασιολόγιση και αν κάνουμε στα στοιχεία του φέροντα.

Πολλοί στα φόρουμ μου λένε ότι τα πειράματα που έκανα δεν ήταν σωστά γιατί είχαν μικρή μάζα
και τεράστια δυσκαμψία που σημαίνει πρακτικά μηδενική ιδιοπερίοδο.
Η γνώμη μου είναι

1. Τα πειράματα με μοντέλα μπορεί να έχουν ένα στατιστικό λάθος που είναι γύρω στο 20% της αλήθειας. Αν δηλαδή το κουνήσεις με 0,5 g επιτάχυνση και αρχίσει και αστοχεί σε αυτή την επιτάχυνση η απόκλιση μπορεί να είναι +ή - 10% Αν το κουνήσεις με 12 g πάλη το στατιστικό λάθος θα είναι +ή - 10% Αν τα σπίτια στην Ελλάδα κατασκευάζονται να αντέχουν 0,36 g τότε έχει σημασία αν το μοντέλο μου αστοχεί στα 10 ή 14 g? Που δεν αστόχησε ούτε σε αυτά οπότε δεν ξέρουμε σε πόσα g αστοχεί.
2. Τα πάρα πάνω που είπα στην πρώτη απάντηση μετράνε όταν κάνεις ένα και μοναδικό πείραμα. Αν όμως κάνεις δύο πειράματα με και χωρίς το σύστημά μου μπαίνει το ερώτημα ... γιατί το ένα μοντέλο έσπασε, και το άλλο ούτε που το κατάλαβε?
3. Τεχνικά στοιχεία πειράματος. Στο μοντέλο που δοκίμασα, δεν
   χρησιμοποίησα τα σωστά υλικά σκυροδέματος, και τον πλήρη
   οπλισμό που βάζουν στις κατασκευές.
   Υπήρχε λόγος που το έκανα.
   Δεν ήθελα το σκυρόδεμα που κατασκεύασα το μοντέλο να έχει
   ίδια αδρανή σε μέγεθος με το σκυρόδεμα που χρησιμοποιού-
   με στις κανονικές κατασκευές.
   https://www.youtube.com/user/TheLymperis2/videos
   Τα μοντέλα πρέπει να έχουν την κλίμακα εντός της δομής
   τους (στο μέτρο ελαστικότητας), ώστε η υπο κλίμακα ένταση
   του σεισμού να προκαλεί αντίστοιχες υπό κλίμακα μετακινή-
   σεις που να συμφωνούν με την ελαστική θεωρία.
   Αν έβαζα κανονικό μπετό, και οπλισμό, θα είχα μικρή μάζα
   και τεράστια δυσκαμψία που σημαίνει πρακτικά μηδενική ιδιοπερίοδο.

Νέα δημοσίευση http://www.thegreeksenergy.com/t69439-topic#381090

Αυτό συμβαίνει σε μία ταλάντωση μιας κατασκευής κατά την διάρκεια του σεισμού. Αν προσέξετε την δεύτερη φωτογραφία θα δείτε να συμβαίνουν τα εξής
α) Η αδράνεια της πλάκας προερχόμενη από την μετατόπιση του εδάφους σπρώχνει και λυγίζει τον κορμό και των δύο κολονών προς τα αριστερά και τις αναγκάζει να πάρουν το σχήμα ( S ) λόγο της ελαστικότητας που έχει ο κορμός των μικρών υποστυλωμάτων. Αυτή η παραμόρφωση αν είναι μικρή καλός ...( μέσα στην ελαστική περιοχή ) μετά η κατασκευή επανέρχεται στα φυσιολογικά της. Αν η μετατόπιση του σεισμού είναι μεγάλη τότε και η παραμόρφωση των κορμών των στοιχείων υποστυλώματος και δοκού είναι υπολειμματική της ελαστικής περιοχής και δεν επανέρχεται... απλά τότε σπάει την κολόνα και την δοκό χωρίς επαναφορά.
β) Οι δύο γωνίες του πλαισίου από 90 μοίρες που είναι στην φυσιολογική τους μορφή κατά την ταλάντωση η δεξιά γωνία μεγάλωσε και η αριστερή μίκρυνε.
Αυτή η αλλαγή των μοιρών στις γωνίες έχει σαν αποτέλεσμα από αριστερά το ένα άκρο της δοκού να σηκώνετε προς τα επάνω και από δεξιά το άλλο άκρο της να σπρώχνεται προς τα κάτω. Αυτή η διαφορετική κατευθύνσεων καταπόνηση στα δύο της άκρα την αναγκάζει να πάρει και αυτή η δοκός το σχήμα ( S ) όπως συμβαίνει και με την κολόνα.
γ) Η παραμόρφωση της κολόνας οφείλετε στους πάρα πάνω λόγους που αναφέραμε αλλά και για έναν ακόμα λόγο ο οποίος είναι η διαφορετική κατεύθυνση εδάφους - δώματος που οφείλεται στην α) αδράνεια της πλάκας β) στην μετατόπιση του εδάφους γ) στην ελαστικότητα του κορμού της κολόνας.

Όπως βλέπουμε υπάρχει ένας μεγάλος λόγος που γίνεται αυτή η παραμόρφωση.... και είναι ο λυγισμός των κολονών..... αυτό πρέπει να σταματήσει γιατί δημιουργεί παραμόρφωση και η μεγάλη ανελαστική παραμόρφωση = αστοχία.
Πως μπορούμε να σταματήσουμε αυτόν τον λυγισμό στις κολόνες? = Κατασκευάζοντας μεγάλες μακρόστενες κολόνες και όχι μικρές και τετράγωνες που λυγίζουν εύκολα.
Ωραία πέστε ότι κατασκευάζουμε τις μεγάλες μακρόστενες κολόνες θα σταματήσει ο λυγισμός του κορμού της κολόνας? = Ναι θα σταματήσει σε μεγάλο βαθμό.
Οπότε λύθηκε το πρόβλημα της παραμόρφωσης? = όχι..... και γιατί όχι αφού δεν λυγίζει ο κορμός της κολόνας πια.
Οταν η κολόνα είναι γερή και δεν λυγίζει ο κορμός της τότε συμβαίνει κάτι άλλο.... τι? = α) σηκώνεται η μία πλευρά του πέλματος της βάσης από το έδαφος β) σηκώνεται και το πάνω μέρος της κολόνας και πάλη παραμορφώνει την δοκό διότι αλλάζει πάλη μοίρες η γωνία που συναντιέται η κολόνα με την δοκό.
Ε... και τι συμβαίνει αν αλλάξει μοίρες η γωνία? = Όταν έχουμε ισχυρή άκαμπτη κολόνα και μικρό ελαστικό δοκό, η παραμόρφωση δεν μοιράζεται πια στον κορμό της κολόνας και της δοκού, αλλά όλη η παραμόρφωση πάει στον κορμό της δοκού την λυγίζει και την σπάει πιο εύκολα και από πριν.
Εδώ βλέπουμε ένα μεγάλο πρόβλημα που έχουν οι μηχανικοί. Μικρές κολόνες = ελαστικότητα = παραμόρφωση = αστοχία.
Μεγάλες κολόνες = μεγαλύτερη στρέψη της δοκού οπότε και πιο γρήγορο σπάσιμο.
Όλα αυτά συμβαίνουν διότι ο οπλισμός της μεγάλης άκαμπτης κολόνας δεν είναι ενωμένος με το έδαφος.
Ότι δεν είναι ενωμένο με το έδαφος και έχει γωνίες αυτά τα πάρα πάνω προβλήματα θα υπάρχουν.
Δηλαδή θα υπάρχει το πρόβλημα της δημιουργίας των ροπών και των παραμορφώσεων στους κορμούς των στοιχείων.
Τι έκανα και σταμάτησα αυτό το πρόβλημα των παραμορφώσεων?
Σταμάτησα στα άκαμπτα επιμήκη υποστυλώματα δύο πράγματα που συμβαίνουν και δημιουργούν την παραμόρφωση αυτή.
Σταμάτησα α) το ανασήκωμα της βάσης β) το ανασήκωμα του πάνω μέρους της κολόνας... πως?.. απλά βίδωσα στο πάνω μέρος τα δύο άκρα του μακρόστενου υποστυλώματος με το έδαφος. Τι έκανε αυτό το βίδωμα? = Σταμάτησε την παραμόρφωση όλης της οικοδομής.
Απλά ότι κάνει μία βίδα κάνει και η ευρεσιτεχνία μου σε μεγαλύτερη κλίμακα. = στερεώνει της κολόνες στο έδαφος και αυξάνει την απόκριση της κατασκευής αντίθετα προς τις σεισμικές δυνάμεις. Βασικά σταματάει την παραμόρφωση διότι σταματά τις ροπές στους κόμβους που παραμορφώνουν τον κορμό της κολόνας και της δοκού και τους σπάνε.
Οι μηχανικοί για να λύσουν εν μέρη το ανασήκωμα της βάσης τοποθετούν τους πεδιλοδοκούς. Όμως... Στα μεγάλα επιμήκη υποστυλώματα, (τοιχία) λόγω των μεγάλων ροπών που κατεβάζουν είναι πρακτικά αδύνατη η παρεμπόδιση της στροφής με τον κλασικό τρόπο κατασκευής των πεδιλοδοκών.
Αυτήν την έχτρα δύναμη που χρειάζονται για να σταματήσουν την στροφή στην βάση, στους κόμβους και στο δώμα της κάθε μιας κολόνας τους την δίνει η ευρεσιτεχνία.

Ο χρήστης GGAB έγραψε:
Εύγε φίλε μου.........εύγε!!!!ειλικρινά σε θαυμάζω καθότι απο το αντικείμενο σου εχω λίγο μετά απο τα μαύρα μεσάνυχτα!

Σε ευχαριστώ πολύ φίλε μου!

Θα αρχίσω να βάζω ερωτήματα και να κάνω διαπιστώσεις για το πείραμα που έκανα. https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Αν διαπιστώσετε και εσείς κάτι θα μου είναι πολύ χρήσιμο να το ξέρω γιατί θα γράψω ένα άλλο paper σε άλλο καλύτερο περιοδικό.

1. Διαπίστωση
   Σε προσεκτική εξέταση του βίντεο διαπίστωσα ότι η δοκοί της σεισμικής τράπεζας στις οποίες τρέχει επάνω το μοντέλο μετά το 3.30 λεπτό που μεγαλώνει η επιτάχυνση αρχίζουν να σηκώνονται επάνω πάρα πολύ. Αυτό το ανασήκωμα φανερώνει μία πολύ μεγάλη ροπή ανατροπής της σεισμικής βάσης. Αν δεν ήταν βιδωμένο το μοντέλο αυτή η ανατροπή σίγουρα θα την είχε το μοντέλο και όχι οι δοκοί της σεισμικής βάσης.
   Ερώτηση. Οι μηχανικοί την υπολογίζουν αυτήν την ροπή?
   Αν ναι πως την αντιμετωπίζουν?

Υ.Γ
Η δύο δοκοί της σεισμικής βάσης είναι πακτωμένοι με βλήτρα πάνω στο γκρος μπετό και μπροστά είναι πακτωμένες με πολύ χονδρή αλυσίδα με τον από κάτω πέτρινο τοίχο.
Και όμως η ροπή ανατροπής είναι τόσο μεγάλη που τοις σηκώνει επάνω...
Σκεφτείτε πόσο μεγάλη είναι αυτή η ροπή σε ένα κανονικό πολυόροφο οίκημα.
Είναι αδύνατον οι πολιτικοί μηχανικοί να μπορούν με την δική τους μέθοδο σχεδιασμού ( χωρίς βίδα ) να αντισταθμίσουν δυνάμεις ( αντίθετες ) ισορροπίας
2) Το δεύτερο που παρατήρησα και συμβαδίζει απολύτως με την θεωρεία μου είναι το εξής.
Αυτά που γράφω στο πάρα πάνω posts πριν εμφανίζονται πλήρως στο πείραμα που έκανα https://www.youtube.com/watch?v=l-X4tF9C7SE
Αυτό το πείραμα δεν φέρει την ευρεσιτεχνία μου και αντιπροσωπεύει ένα μοντέλο 100% των σημερινών κατασκευών.
Αρχικός το μοντέλο με πολύ μικρή επιτάχυνση άρχισε να ταλαντεύεται να ανασηκώνεται και να λικνίζεται ολόκληρο μονόπλευρα εναλλάξ.
Αυτό συνέβη διότι η πάνω ανεστραμμένη δοκός που συνδέει μεταξύ των της δύο κολόνες είναι υπέρμετρα ισχυρή και είχε την δύναμη να σηκώνει την απέναντι κολόνα στον αέρα.
Αν τούτης μόλις άρχισε να μην αντέχει τα στατικά φορτία και τις ροπές που δημιουργούσαν φάνηκαν δύο ρωγμές, μία πάνω από την δοκό και μία κάτω από την τελευταία πλάκα.
Αυτές οι ρωγμές ανοιγόκλειναν και το μόνο που κρατούσε το μοντέλο όρθιο ήταν ο οπλισμός σύνδεσης κολόνας δοκού.
Σε αυτή την φάση της αστοχίας είχαμε σεισμική απόσβεση διότι η δοκός απαλλάχτηκε από τις ροπές που της προκαλούσαν οι δύο κολόνες.
Αυτή η αστοχία είναι προμελετημένη και σχεδιασμένη να γίνει από τους μηχανικούς πάνω στην δοκό κοντά στα άκρα της και λέγεται πλαστιμότητα.
Γιατί σχεδιάζουν την πλαστιμότητα? Μα φυσικά γιατί δεν μπορούν να κατασκευάσουν πιο γερές κατασκευές με τον σχεδιασμό που ακολουθούν σήμερα.
Γιατί έχουν σχεδιάσει να σπάει εκεί η δοκός?
Γιατί αν σπάσει η κολόνα θα πέσει το κτίριο.
Αν σπάσει στα άκρα η δοκός, εκτονώνεται μεγάλο μέρος της ενέργειας και δεν πέφτει η κατασκευή αμέσως. Έτσι έχουν την ευκαιρία και τον χρόνο οι κάτοικοι να βγούν από το κτίριο. Αν οι αστοχίες είναι πολύ μεγάλες το κτίριο θα πρέπει να κατεδαφιστεί. Αυτό το πείραμα από μόνο του δείχνει τι πραγματικά συμβαίνει στις κατασκευές σήμερα σε έναν ισχυρό σεισμό.
Το δικό μου πείραμα με και χωρίς την αντισεισμική τεχνολογία https://www.youtube.com/watch?v=zhkUlxC6IK4

Οι πολιτικοί μηχανικοί δεν έχουν εντοπίσει μερικά πάρα πολύ σοβαρά προβλήματα και σχεδιάζουν λάθος.
Το πρώτο λάθος είναι ότι οδηγούν τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού στις μικρές διατομές της κολόνας και της δοκού οι οποίες λόγο των διαστάσεών τους αδυνατούν να παραλάβουν επαρκώς τις επιβαλλόμενες φορτίσεις.
Ερώτηση Πως μεταφέρονται οι φορτίσεις του σεισμού στις μικρές διατομές?
Οι κόμβοι ( γωνίες ) είναι η συμβολή που ενώνεται η δοκός με την κολόνα. Αν αλλάξει την κατακόρυφο η κολόνα ( λόγο του σεισμού της αδράνειας και της ελαστικότητας ) αναγκάζει την δοκό να αλλάξει την οριζόντια θέση της. Αυτό το λίκνισμα της κατασκευής δημιουργεί ροπές ( στροφές ) στους κόμβους οι οποίες λυγίζουν τον κορμό της δοκού και της κολόνας και τις σπάνε.
Για να σταματήσουν τις ροπές που παραμορφώνουν και σπάνε την κατασκευή μόνο ένας τρόπος υπάρχει. Το βίδωμα του δώματος κάθε μιας κολόνας της κατασκευής με το έδαφος.
Ερώτηση Γιατί πρέπει να γίνει αυτό το βίδωμα ... τι καλό κάνει?
Η κολόνα κατά το λίκνισμα της κατασκευής που της επιβάλει ο σεισμός παραλαμβάνει μία μεγάλη ροπή ανατροπής από τις πλάκες λόγο αδρανειακών εντάσεων και χάνει την κατακόρυφό της. Σε αυτό συντελεί η ελαστικότητα του κορμού της και κατά δεύτερον το ανασήκωμα της βάσης της και του δώματός της. Αυτές οι αλλαγές τις κολόνας επιφέρουν μία κάμψη και παραμορφώνουν τον κορμό αυτής και της δοκού και γενικά όλη την οικοδομή και σπάει. Αυτό πρέπει να σταματήσει είναι λάθος σχεδιασμός των μηχανικών. Δεν φταίει ο σεισμός... φταίει η λανθάνουσα μέθοδος σχεδίασης.
Τι πρέπει να κάνουν. Βίδωμα του δώματος της κολόνας με το έδαφος.και-
Που οδηγούνται οι φορτίσεις του σεισμού με το βίδωμα της κολόνας στο έδαφος?
Η αντίδραση του μηχανισμού στην άνοδο του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων και η άλλη αντίδραση στο αντικριστό κάτω μέρος της βάσης των εκτρέπουν την πλάγια φόρτιση του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των η οποία είναι μεγάλη και ισχυρή. Με αυτήν την εκτροπή της πλάγιας φόρτισης του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των υποστυλωμάτων, καταργούνται οι στροφές στους κόμβους διότι τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού τις αναλαμβάνουν 100% τα επιμήκη υποστυλώματα, διότι αδυνατούν να στρέψουν τον κορμό τους και να δημιουργήσουν την αναφερθείσα παραμόρφωση των φερόντων στοιχείων του οργανισμού.
Πρέπει να απαντήσετε σε αυτό κύριοι μηχανικοί.
Βασικά όταν ο οπλισμός μια κατασκευής δεν ενώνεται με το έδαφος υπάρχει πρόβλημα παραμόρφωσης και κατάρρευσης..
Αυτό κάνει η πατέντα είναι ένας ρυθμιστής της παραμόρφωσης του κτιρίου ελέγχει τόσο το πλάτος ταλάντωσης, τους μηχανισμούς γενικώς, το έδαφος και γενικά τις παραμορφώσεις.
Είναι μία έχτρα βοήθεια πάνω στον σχεδιασμό των μηχανικών γιατί απλά δεν καταργεί αλλά ενισχύει την υπάρχουσα μέθοδο. Αυτό δεν έπρεπε να το θέλουν οι μηχανικοί?
Έστω και ένα 30% να αυξήσει την απόκριση της κατασκευής έχουμε σταματήσει τις ανελαστικές παραμορφώσεις.
Εγώ σας έδωσα την αρχή του νήματος. Το κουβάρι πρέπει να το ξετυλίξουν οι μηχανικοί.
Αυτή η πατέντα αυτό που κάνει είναι ότι μεταφέρει όλες τις φορτίσεις του σεισμού σε τρις μόνο περιοχές.
α) στο δώμα σαν θλιπτικό φορτίο αρνητικής όμως φοράς από την κατεύθυνση των στατικών κατακόρυφων φορτίων. ( Που αντέχει το σκυρόδεμα )
β) στα βάθη της γεώτρησης όπου έλκη το έδαφος προς τα επάνω.
γ) στο αντικριστό Π της βάσης σε μορφή θλιπτικής δύναμης.
Ενώ σήμερα η αντοχή του κτιρίου εξαρτάτε μόνο από την αντοχή των κορμών των φερόντων στοιχείων ως προς την στρέψη ( στροφή ) Αυτήν την αντοχή ( αντίδραση ) των στοιχείων ως προς την στρέψη δεν την καταργεί η ευρεσιτεχνία διότι δρα σε διαφορετικές περιοχές τις κατασκευής προσθετικά αφαιρώντας φορτίσεις κάμψης από τους κορμούς των στοιχείων, τις οποίες τις εκτρέπει αρχικά στα βάθη της γεώτρησης και κατά δεύτερον στην κατακόρυφη τομή του υποστυλώματος.

Η λογική λέει ότι ... στον σεισμό όλες οι κολόνες μετατρέπονται σε προβολικά συστήματα.
Ο πρόβολος για να μην αστοχήσει χρειάζεται μία πολύ ισχυρή πάκτωση μεγαλύτερη του φορτίου που κουβαλά. Στον πρόβολο αυτή η πάκτωση γίνεται στην πλάκα της κατασκευής.
Στις κολόνες κάπου πρέπει να γίνει.... και δεν βλέπω κάτι καλύτερο από το να γίνει στο έδαφος.
Όσο για τον οπλισμό του προβόλου αν είναι καλύτερη η προένταση ή ο χαλαρός οπλισμός ή ο συνδυασμός και των δύο συστημάτων, αυτό έχει λυθεί από την βιβλιογραφία.
Πάντως θεωρώ αδιανόητο και βλακώδες που οι μηχανικοί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι οι κολόνες πρέπει να πακτώνονται στο έδαφος γιατί απλά στον σεισμό δρουν σαν πρόβολοι, και πρέπει να έχουν την αντοχή να αντέξουν... αν όχι όλα τα στατικά φορτία της κατασκευής σαν να υφίσταντο σε οριζόντια προβολική φάση,,, τουλάχιστον πρέπει να αντέχουν την ροπή ανατροπής που δέχετε το κάθε ένα υποστύλωμα σε έναν ισχυρό σεισμό.
Φυσικά όλα αυτά χρειάζονται πειράματα και μετρήσεις.
Το να βάλεις όμως έναν ιδιώτη να τα κάνει όλα αυτά μόνος του είναι σαν να του ζητάς να πάει στο φεγγάρι.
Για τους υπολογισμούς των φορτίων του σεισμού που αναλαμβάνει η ευρεσιτεχνία εγώ θα υπολόγιζα
Α) Όλες τις αδρανιακές εντάσεις και θα τις μοίραζα στις διατομές των υποστυλωμάτων ελέγχοντας την τέμνουσα.
Β) Θα υπολόγιζα την ροπή ανατροπής των υποστυλωμάτων, για να βρω πόσα είναι τα φορτία παραλαβής του τένοντα του μηχανισμού και του εδάφους.
Γ) Θα υπολόγιζα την αντοχή του σκυροδέματος στην θλίψη και την κάμψη σε επιμέρους περιοχές.
Δ) Θα υπολόγιζα την αντοχή του μηχανισμού.
Ε) Θα υπολόγιζα την αντοχή των διαφόρων εδαφών.
Έναν ικανοτικό σχεδιασμό για τα πάρα πάνω και τίποτα άλλο.

H ευρεσιτεχνία αφορά την μέθοδο σχεδιασμού. Η επάρκεια της αγκύρωσης στο έδαφος είναι θέμα κόστους. Αν πας πιο βαθιά την γεώτρηση και έναν σκέτο τένοντα να βάλεις μέσα στο σκυρόδεμα πλήρωσης της οπής θα είναι επαρκής. Τώρα όπως σχεδιάζουν οδηγούν όλη την ροπή ανατροπής της κάθε μίας κολόνας και όλες τις αδρανειακές εντάσεις των πλακών πάνω στους κορμούς της κολόνας και της δοκού οι οποίες αφού εξαντλήσουν την ελαστικότητα που έχουν σπάνε από την μεγάλη κάμψη. Αν αυξήσουν τις διαστάσεις της δοκού και της κολόνας για να παραλάβουν περισσότερα καμπτικά φορτία αυτό είναι δώρον άδωρο διότι αυξάνοντας τις διαστάσεις αυξάνεις το πρόβλημα διότι αυξάνεις τις αδρανειακές εντάσεις.
Η λύση είναι ότι χρειάζεται να μεταφέρεις ( εκτρέψεις ) το σύνολον ή μέρος αυτών των σεισμικών φορτίσεων σε άλλες πιο ισχυρές περιοχές.
Αυτό κάνει η ευρεσιτεχνία. Η αντίδραση του μηχανισμού στην άνοδο του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων προερχόμενη από το έδαφος και η άλλη αντίδραση στο αντικριστό κάτω μέρος της βάσης των ( στο Π της βάσης ) εκτρέπουν την πλάγια φόρτιση του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των η οποία είναι μεγάλη και ισχυρή. Με αυτήν την εκτροπή της πλάγιας φόρτισης του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των υποστυλωμάτων, καταργούνται οι στροφές στους κόμβους διότι τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού τις αναλαμβάνουν 100% τα επιμήκη υποστυλώματα, διότι αδυνατούν να στρέψουν τον κορμό τους.
Αφού αδυνατούν 1) να στρέψουν τον κορμό τους ( λυγίσουν ) 2) να χάσουν την καθετότητα και 3) να ανασηκώσουν την βάση και το δώμα τους τότε δεν μπορούν να υπάρχουν και οι ροπές στους κόμβους που λυγίζουν και σπάνε τους κορμούς της κολόνας και της δοκού.
Αν αντί την αγκύρωση στο έδαφος είχαμε πακτώσει τον τένοντα μέσα σε 5 υπόγεια ή με ρητινούχα αποξειδωτικά σκευάσματα πάνω σε βράχο ( όπως κάνουμε με τα βλήτρα ) κάναμε την ίδια δουλειά.
Οι άλλες διαφορές είναι οι διαφορές μεταξύ αδρανή χαλαρού οπλισμού και προέντασης.
Δηλαδή το να πάει ο τένοντας μέχρι το δώμα και εκεί να μπει ένας κοχλίας στοπ ... είναι σαν να κάνεις προένταση σε πρόβολο.
Αν πακτώσεις μόνο την βάση με το έδαφος και μετά οπλίσεις το υποστύλωμα με χαλαρό οπλισμό είναι σαν να οπλίζεις τον πρόβολο με χαλαρό οπλισμό.
Τις διαφορές τις ξέρουμε από την βιβλιογραφία.
Η πραγματική καινοτομία της εφεύρεσης είναι ότι εφαρμόζω μία τάση στα άκρα του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων Αυτή η αντίθετη τάση στο δώμα πρέπει να προέρχεται από μία εξωτερική πηγή, και όχι εφαρμοζόμενη από μία πηγή η οποία να βρίσκεται πάνω στον ίδιο τον φέροντα. Αυτή η εξωτερική πηγή είναι το έδαφος κάτω από την βάση.

Από εκεί αντλώ αυτήν την εξωτερική δύναμη και μέσο του μηχανισμού την μεταφέρω πάνω στο δώμα.

α)Ένα κοντό υποστύλωμα δεν μπορεί να έχει την ίδια ελαστικότητα με ένα μεγαλύτερου ύψους υποστύλωμα. Το μικρό έχει μικρότερη ελαστικότητα.
β)Ένα μικρό υποστύλωμα δεν μπορεί να έχει την ίδια ελαστικότητα με ένα πολύ μεγαλύτερο υποστύλωμα. Το μεγάλο έχει μικρότερη ελαστικότητα.
γ) Ένα επιμήκη υποστύλωμα σχήματος κάτοψις (+), (-), (Γ) δεν μπορεί να έχει την ίδια ελαστικότητα με ένα τετράγωνης κάτοψις υποστύλωμα ιδίας μάζας. Το τετράγωνο υποστύλωμα έχει μεγαλύτερη ελαστικότητα.
δ) 'Ένα υποστύλωμα του ισογείου δεν μπορεί να έχει την ίδια ελαστικότητα με ένα υποστύλωμα των πάρα πάνω ορόφων διότι τα φορτία που δέχεται είναι περισσότερα και αυτό συμβάλει να χάνει μεγάλο μέρος της αρχικής του ελαστικότητας.
Οπότε εδώ βλέπουμε ένα μεγάλο πρόβλημα που το θεωρώ πολύ σοβαρό. Βλέπουμε μία διαφορετική ελαστικότητα των υποστυλωμάτων που αποτελούν τον φέροντα οργανισμό της κατασκευής.
Τι σημαίνει όμως η διαφορετική αυτή ελαστικότητα?
Σε μία πλάγια δύναμη του σεισμού προς το κτήριο τα ελαστικά υποστυλώματα δεν φέρνουν καμία ισχυρή αντίδραση προς τις δυνάμεις του σεισμού γιατί με την ελαστικότητα που διαθέτουν ( την κάνουν ) λυγίζουν τον κορμό του και αφήνουν όλα τα φορτία του σεισμού να τα παραλάβουν τα άκαμπτα υποστυλώματα.
Αυτό δεν είναι δίκαιο και είναι σχεδιαστικό λάθος του σημερινού αντισεισμικού σχεδιασμού. Υπάρχει λύση που προσφέρει η ευρεσιτεχνία για αυτό το πρόβλημα της ανισομερούς κατανομής των σεισμικών φορτίσεων πάνω στον φέροντα οργανισμό
Πια είναι η λύση.
Πρέπει να ξεχωρίσουμε τα ελαστικά από τα άκαμπτα υποστυλώματα.
Τα ελαστικά υποστυλώματα να παίρνουν όλα τα στατικά φορτία.
Τα άκαμπτα υποστυλώματα να παίρνουν τις σεισμικές αδρανειακές εντάσεις.
Η λύση στο βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=zhkUlxC6IK4

Για το Ρεκόρ Γκίνες!
Μάστορας ( εγώ ) έγραψα Scientific Research σε ξένο διεθνή ακαδημαικό περιοδικό με κριτές για την πατέντα μου..και έγινε το πρώτο θέμα του περιοδικού όλων των εποχών μέσα από χιλιάδες άλλες δημοσιεύσεις σε λιγότερο από ένα χρόνο.
Αν αυτό δεν είναι για ρεκόρ Γκίνες τότε τι είναι?
Ο τίτλος του θέματος είναι The Ultimate Anti-Seismic System
Most popular papers in Open Journal of Civil Engineering
http://www.scirp.org/journal/HottestPap ... rnalID=788

Με την μέθοδο του αντισεισμικού σχεδιασμού η οποία εφαρμόζει με έναν μηχανισμό την πάκτωση των κόμβων της ανώτατης στάθμης με το έδαφος ευελπιστώ να εκτρέψω τις εξωτερικές πλάγιες αδρανειακές εντάσεις του σεισμού σε πιο ισχυρές περιοχές της δομής από αυτές τις περιοχές όπου οδηγούνται σήμερα. Αυτές οι ισχυρές περιοχές έχουν την ικανότητα να παραλαμβάνουν δυναμικά την ενέργεια του σεισμού προλαμβάνοντας και αποτρέποντας την εμφάνιση του στρεπτοκαμπτικού λυγισμού πάνω στον κορμό των φερόντων στοιχείων, όπου ευθύνεται για τις εντάσεις και αστοχίες στις κατασκευές. Βασικά σταμάτησα την παραμόρφωση των κατασκευών στον σεισμό προσφέροντας για πρώτη φορά τόση μεγάλη ασφάλεια στις κατασκευές καθώς και στο περιεχόμενό τους.
Βασικά νίκησα τον σεισμό.
Πάρα πολλά φόρουμ των πολιτικών μηχανικών αφού πρωτίστως με πολέμησαν, και απαξίωσαν αβάσιμα την ιδέα μου μετά μου απόκλεισαν και την είσοδο στα φόρουμ. Είμαι σίγουρος ότι το έκαναν γιατί δεν μπορούσαν πια να με αντιμετωπίσουν επιστημονικά και διότι δεν ανήκω στον κλάδο τους.
Είναι πολύ λυπηρό επιστήμονες να μην δέχονται τον διάλογο πάνω στην εφαρμοσμένη έρευνα η οποία είναι η τροφή της επιστήμης. Μία μεγάλη εφεύρεση είναι σαν το μικρό παιδί .... όσο περνάει ο χρόνος μεγαλώνει.
Δυστυχώς όμως μεγαλώνει στην Ελλάδα η οποία ανήκει στις χώρες όπου η επιστήμη συχνά περιφρονείται, όχι μόνο από τους αδαείς αλλά και από τους θεσμούς.

Ο χρήστης adensa έγραψε:

Πως γίνετε να έχω καλές κριτικές από το εξωτερικό και να μου απαγορεύουν την είσοδο σε όλα τα φόρουμ των πολιτικών μηχανικών στην Ελλάδα? Απάντηση
Οι απαντήσεις των επιστημών στα φόρα των πολιτικών μηχανικών για την πατέντα μου. http://www.michanikos.gr/topic/45878-%C ... %B1/page-3
Σε λίγες μέρες δημοσιεύεται και η νέα πατέντα μου στην Αμερική.