Η φωτογραφική μηχανή και η κάμερα σε κάνουν λίγο παρατηρητή και δεν σε αφήνουν να βιώσεις αναπόσπαστος ένα γεγονός. Παρόλο που μου αρέσουν και οι δυο δεν νομίζω να τις έπαιρνα σε ένα Ακρόπολης. Άσε που το φετινό θα είναι το πρώτο μου οπότε ούτε σκέψη θα το ρουφήξω μέχρι το μεδούλι.

Κι εγώ τώρα πλεόν τραβάω ελάχιστες φωτογραφίες πάνω στον αγώνα. 1-2 σε κάθε ειδική για να θυμάμαι που ήμουν. Εκεί που του δίνω και καταλαβαίνει είναι τα απρόοπτα και στο SP.

καλημέρα,

παίρνω και τα 2 μαζι μου. Συμφωνω πως με το να 'τραβάς' χάνεις πολύ μεγάλο κομμάτι από το θέαμα.. από την άλλη είναι ΄πολύ ωραίο να κρατάς για πάντα τα περάσματα, τα μέρη που παρακολούθησες, τις παρέες που κάθε χρόνο είναι μαζί και φυσικά τα απολαυστικά τους σχόλια και τις πλάκες. έχουμε περάζει πολλά χειμωνιάτικα βράδια χαζεύοντας ακρόπολις π.χ. του '97 περιμένοντας το επόμενο και απολαυμάνοντας ξανά και ξανά τις στιγμές..

Φωτογραφική μηχανή,διότι,κάθε μία φωτογραφία είναι καί μία 'ιστορία' ενώ μία ιστορία είναι όλο τό βίντεο.
Εξηγώ:
Βλέπεις σέ κάθε μία φωτό*,τά πατήματα καί σχολιάζεις (σάν ειδικός τού...καναπέ φυσικά),ενώ βλέποντας τό πέρασμα τού αυτοκινήτου σέ βίντεο έχεις (νομίζω) μικρότερη ευχαίρια.
Δέν βλέπεις τόσο καλά μέν τά περάσματα εκείνη την ώρα,αλλά τά βλέπεις ολόκληρο τόν χρόνο μετά!!!
Ειδικά μέ σλάιντς καί προβολέα,τό ράλλυ...ξαναρχίζει!!!

*Οι φωτό είναι τέσσερις-πέντε μπορεί καί παραπάνω,από τό κάθε αυτοκίνητο σέ κάθε πέρασμα,σέ λειτουργεία 'κατα ριπάς'

ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΜΕΡΑ ΙΣΩΣ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΟΛΗΣ...ΑΛΛΩΣΤΕ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΙΑΠΩΝΕΖΟΙ...
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΟΜΩΣ, ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΟΠΤΙΚΗ..
ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΩΣ ΠΑΤΑΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΟΔΗΓΟΣ, ΨΑΧΝΕΙΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗΝ 'ΚΑΛΗ' ΓΩΝΙΑ ΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΕΜΠΛΟΥΤΙΖΕΙΣ, ΤΟΝ ΗΔΗ ΦΟΡΤΩΜΕΝΟ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΓΩΝΑ,ΔΙΝΩΝΤΑΣ ΤΟΥ ΜΙΑ ΝΕΑ ΔΙΑΣΤΑΣΗ..
ΚΥΝΗΓΑΣ ΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΑΣΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ...

Εμείς σαν παρέα έχουμε 2 μηχανές και 1 κάμερα για 5 άτομα. Συνήθως απλώς τραβάμε λίγα αυτοκίνητα σε κάθε πέρασμα έτσι που να μη χάνουμε το κλίμα του αγώνα, αλλά να έχουμε και αναμνήσεις.

Πάντως, οι φωτογραφικές είναι απαραίτητες για τα 'εκτός αγώνα'. Δηλαδή τις τοποθεσίες, τα παρεάκια, τα γέλια και τα φαγοπότια.

παρ' όλο που συμφωνώ απόλυτα με το ότι όταν τραβάς με κάμερα το ακρόπολις χάνει τη γλύκα του για σένα, ποτέ δεν μπορώ να αντισταθώ να μήν πάρω μαζί μου τη βιντεοκάμερα.
Μετά όλα περνιούνται στον υπολογιστή βέβαια....
Στο 50ό ήμουν Παύλιανη και είχα τραβήξει ΤΑ πλάνα και μόλις γυρνάω σπίτι αντιλαμβάνομαι ότι είχαν χαλάσει οι κεφαλές και το μόνο που φαινόταν ήταν χιόνια στο καμπαναριό!
Βέβαια η κάμερα δεν ήταν τότε δικιά μου αλλά η άπώλεια ήταν ίδια...

Ο χρήστης EMMANOYHL έγραψε:
Η φωτογραφική μηχανή και η κάμερα σε κάνουν λίγο παρατηρητή και δεν σε αφήνουν να βιώσεις αναπόσπαστος ένα γεγονός. Παρόλο που μου αρέσουν και οι δυο δεν νομίζω να τις έπαιρνα σε ένα Ακρόπολης. Άσε που το φετινό θα είναι το πρώτο μου οπότε ούτε σκέψη θα το ρουφήξω μέχρι το μεδούλι.

Εχε τα παρα ποδα!!!!
Μπορει να βγει καποιος μπροστα σου και να εχεις ΤΗ φαση.

Πέρυσι και φέτος βιντεοκάμερα με ψηφιακή φωτό, δύο σε ένα
Σίγουρα χάνεις την ουσία αν έχεις μια κάμερα στο χέρι και τραβάς, αλλά από την άλλη αποτυπόνεις και κάποιες στιγμές που θες να θυμάσε!
Τι κάνω λοιπόν για να τα έχω και τα δύο...
Βρίσκω με δοκιμές και κυρίως την ώρα που περνάνε τα πλοηγά την κίνηση της κάμερας και απλά την έχω και γράφει κοιτόντας με την άκρη του ματιού την οθόνη της και έχοντας τα μάτια μου στο αυτοκίνητο.
Σιγά σιγά συνηθίζεις και κάνεις την κίνηση μηχανικά.
Ίσως έτσι χάσω (στην κάμερα) κάποια πράγματα, αλλά όλα φτιάχνοντε στο μοντάζ

και τα δυο...η κάμερα σε τρίποδο με μεγάλο εύρος και η φωτογραφική στο χέρι...

Αν είναι να παω για να δω αγώνα και τελικά να τον δω μέσα από το βίντεο ή τις φωτογραφίες τότε ποιός ο λόγος να παρω τα βουνά και να μη καθήσω σπίτι να το δω στη τηλεόραση ;
Οι καλύτερες φωτογραφίες 'τυπώνωνται' στο σκληρό που έχουμε μέσα στο κεφάλι μας, όλα τα άλλα νομίζω ότι είναι για να δείχνουμε στους φίλους μας ότι να εμείς πάμε και στο 'Ακρόπολις'.

Όσο για το αν γίνει κάποια έξοδος μπροστά μας κ.λ.π. καλύτερα να πάμε να δούμε αν το πλήρωμα είναι καλά και να βοήθησουμε να ξαναμπεί το αυτοκίνητο στο δρόμο (πάντα προσέχοντας και τη δική μας σωματική ακεραιότητα) και ας αφήσουμε την 'αποκλειστικότητα'.