Ο χρήστης corsair έγραψε:
Τα stall τα ξεκινησε απο το υψος που είχες αρχίσει και συ τις ασκήσεις στο αρχικο βίντεο? Αν ναι... τότε εχασε αρκετα γρήγορα υψος

Όχι, μην ψαρώνεις. Η Τριχωνίδα είναι αρκετά πιο χαμηλή από την Καλαμάτα.

Το aspect ratio είναι ο λόγος των διαστάσεων δεξιά-αριστερά με εμπρός πίσω;; Και όσο πιο ρηχό και πλατύ τόσο πιο ασταθές/ευέλικτο και προχωρημένο;

Έγραψα για aspect ratio; Γράψε λάθος. Το glide (λόγος καθόδου) είναι το πόσα μέτρα εμπρός πηγαίνει το πανί για κάθε μέτρο κάτω. Όσο πιο πολύ ανεβαίνουμε κατηγορίες, τόσο πιο καλό glide έχουμε και μπορούμε να πάμε πιο μακριά χωρίς ανάγκη για ανοδικά. Δεν γνωρίζω πως διαφέρει η κατασκευή ενός 2/3 από τον άσο μου, αλλά με το μάτι, το δικό μου έχει πιο μεγάλες μπούκες μπροστά και είναι πιο πλατύ.

Γενικά σαν έλεγχο έχεις μόνο το δεξιά αριστερά χερούλι που το λές φρένα και τα πόδια;
Τι κάνουν τα φρένα, πως αλλάζουν το σχήμα της αεροτομής; Δηλαδή τα κορδονάκια που φεύγουν από τα χερούλια πού πάνε;
Τα πόδια είπες ελέγχουν τη γωνία προσβολής, πως ακριβώς είναι συνδεμένα και με ποια κίνηση;
Το παρασουτάζ είναι η δεν είναι στολάρισμα ή πόσα είδη στολαρίσματος υπάρχουν;

Ελέγχεις το πανί με φρένα και σώμα προς την μεριά που θέλεις να στρίψεις. Μπορείς να στρίψεις και μόνο με το σώμα, αλλά σε μεγαλύτερη ακτίνα. Αεροδυναμικά δεν ξέρω πως λειτουργεί για να στο εξηγήσω, αλλά τραβώντας το φρένο δεν αφήνεις την συγκεκριμένη μεριά να πετάξει, οπότε το αλεξίπτωτο στρίβει. Αν κάνουμε σταδιακά όλο και πιο κλειστές στροφές, στο τέλος θα μπούμε σε σπειροειδή βύθιση (spiral), που είναι και ο γρηγορότερος τρόπος για να χάσουμε ύψος (μεχρι -18,5m/sec), αλλά και ο πιο επικίνδυνος γιατί αναπτύσσονται ιδιαίτερα μεγάλες επιταχύνσεις και μπορεί ακόμα και να λιποθυμήσεις.

Σε αυτή την εικόνα φαίνεται πως λειτουργεί η επιτάχυνση (speedbar). Το μπλέ σχοινάκι πιάνεται με γάντζους δεξιά και αριστερά στο πορτοκαλί σχοινάκι στο κάθισμα, και αφού περάσει από 2-3 ράουλα, καταλήγει στην οριζόντια μπάρα που κρέμεται κάτω από τα πόδια σου

Το παρασουτάζ ή deep stall είναι απώλεια στήριξης που δεν γίνεται επίτηδες από τον πιλότο. Προκαλείται όταν έχει μειωθεί πολύ η ταχύτητα της πτέρυγας, από πτήση με τα φρένα τραβηγμένα υπερβολικά, άσχημη είσοδο σε θερμικό, πτέρυγα που είναι βαριά από βροχή κλπ.

Το μενού έχει και full stall το οποίο όμως το κάνουμε επίτηδες τραβώντας και κρατώντας τέρμα και τα δυο φρένα. Full stall κάνουμε μόνο αν θέλουμε να καθαρίσουμε κάποια γραβάτα μετά από κλείσιμο (και εφόσον έχουμε αρκετό ύψος!). Full stall μπορούμε να κάνουμε επίτηδες μόνο σε SIV, είναι πολύ επικίνδυνη μανούβρα γιατί αν το βγάλεις ασύμμετρα, έχεις καλές πιθανότητες να μπεις σε twist.

EDIT: μπήκα στο wiki και διάβασα λίγο κατάλαβα αρκετά για την κατασκευή και τον έλεγχο.
Μάλλον οι χειρισμοί περιλαμβάνουν και μεταφορά βάρους (πως και ως προς τι δεν ξέρω) και ξεχωριστά έλεγχο των ακριανών κορδονιών ή των κορδονιών της 2ης σειράς. Αυτά δεν κατάλαβα αν γίνονται με ξεχωριστά χειριστήρια σε προχωρημένα μοντέλα ή απλά επιλέγεις με τα δάχτυλά σου και τραβάς τα κατάλληλα κορδόνια.
Τα όργανα (βάριο, GPS, ασύρματο) που τα έχεις, τα φοράς πχ στον πήχυ ή στηρίζονται κάπου;

Κάποια αλεξίπτωτα όπως το δικό μου, έχουν 4 σειρές ιμάντες (A,B,C,D+ φρένα), άλλα 3, και τα κορυφαία αγωνιστικά του παγκοσμίου 2*****
Οι ιμάντες Α είναι οι risers, αυτοί που χρησιμοποιούμε για να σηκώσουμε το αλεξίπτωτο από το έδαφος. Αποτελούνται από 2 σειρές σχοινάκια η μια από τις οποίες είναι ευκρινώς μαρκαρισμένη από τον κατασκευαστή. Τραβώντας τα συγκεκριμένα σχοινάκια κλείνουμε τα ακροπτέρυγα και μειώνουμε την επιφάνεια του πανιού. Είναι μια μανούβρα που ονομάζεται Big Ears και την χρησιμοποιούμε για να χάσουμε ύψος σε μέρες που δεν κατεβάζει εύκολα. Από την στιγμή που τα χέρια μας κρατούν τους ιμάντες και όχι τα φρένα, είναι προφανές ότι στρίβουμε μόνο με το σώμα. Big Ears + επιτάχυνση είναι ένας ακόμα πιο γρήγορος τρόπος να κατέβουμε.

Η δεύτερη σειρά ιμάντες μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κάποια αλλά όχι σε όλα τα αλεξίπτωτα για το λεγόμενο B-Line stall. Είναι μια μανούβρα που μπορεί να μας κατεβάσει μέχρι και 8m/sec.

Τους D τους χρησιμοποιούμε για να σβήσουμε το αλεξίπτωτο στο έδαφος όταν κάνουμε ground handling με ένταση (εξαιρετική εξάσκηση και ο καλύτερος τρόπος να είσαι ασφαλής στον αέρα), ή αν χρειαστεί να τραβήξουμε εφεδρικό, για να σβήσουμε την κύρια πτέρυγα και να μπορέσουμε να την τραβήξουμε πάνω μας ώστε να μην ξαναμπεί σε πτήση μέχρι να φτάσουμε στο έδαφος.

Τα όργανα μας ( ) μπορούμε να τα έχουμε είτε πάνω μας (το Vario+GPS έχει ιμάντα με velcro για να το πιάνεις στο πόδι, και ο ασύρματος μπορεί να πιάσει πάνω στο κάθισμα), αλλά υπάρχουν και ειδικές τσάντες (cockpit) που πιάνουν με κρικάκι μπροστά από το κάθισμα και έχουν χώρο για ότι θέλεις, ακόμα και πυξίδα, που είναι καλή ιδέα να έχεις μαζί σου. Το δικό μου για κάποιο λόγο δεν κάθεται πολύ καλά στο καινούργιο μου κάθισμα και κάθε τόσο πρέπει να το γυρίζω για να βλέπω το υψόμετρο μου.

***** Μετά από κάποια θανατηφόρα, ειδικά αυτά στο παγκόσμιο στην Πιεντραχίτα, τα 2-liners απαγορεύτηκαν από το Paragliding World Cup μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να ωριμάσει η τεχνολογία. Οι αθλητές είναι πλέον υποχρεωμένοι να πετούν με 3liners στους αγώνες.

Ο χρήστης onyx ! έγραψε:
Από το βίντεο κατάλαβα ότι εκτός από τα χερούλια μάλλον είναι εύκολο να πιάσεις συγκεκριμένα κορδόνια για να κάνεις πχ big ears ή άλλα κόλπα.

Το aspect ratio το είχες αναφέρει σχετικά με κάποιο προχωρημένο πανί.

Ξανακοίταξα την σελίδα γιατί είχα αρχίσει να αμφιβάλλω για αυτά που γράφω! Η Ozone το λέει για το Enzo. Το αναφέρει ως high aspect ratio paraglider. Φαντάζομαι ότι εννοεί πανί υψηλής απόδοσης. Και είναι. Τόσο υψηλής, που αν ένας πιλότος σαν εμένα πάει να το πετάξει, οι πιθανότητες είναι να βρεθεί κάτω πολύ πιο γρήγορα από ότι υπολόγιζε. Οι αντιδράσεις των 2-liners είναι ακραίες και δεν συγχωρούν ηλίθιους που νομίζουν ότι μπορούν να τα πετάξουν.

Η κίνηση του σώματος γίνεται ως προς τι, δεν υπάρχει κάτι σταθερό, υποθέτω ως προς το φτερό. Αλλά πως γίνεται, μάλλον κάνεις κίνηση ως προς ότι κρατάς (φρένα ή κορδόνια) δηλαδή τραβιέσαι με τα χέρια σου πιο πολύ από τη μια μεριά σε σχέση με την άλλη.

Ως προς την κατακόρυφο. Γέρνεις το σώμα προς την πλευρά που θέλεις να στρίψεις και τραβάς προοδευτικά το φρένο αυτής της πλευράς.

Το σπιράλ και το twist είναι το ίδιο πράμα; Ή το δεύτερο είναι με άξονα τον εαυτό σου ενώ το πρώτο με άξονα από την άκρη της πτέρυγάς σου και έξω; Και καλά χτυπάς αρκετά g έτσι, δεν του το είχα του σπιράλ! Υποθέτω μπορείς να το κάνεις ανοιχτό και αργό ή πιο κλειστό και γρήγορο...

Καμία σχέση το ένα με το άλλο.

Το spiral είναι κάτι που κάνεις επίτηδες για να χάσεις γρήγορα ύψος, ή για να παίξεις αν είσαι εξοικειωμένος με τον ελιγμό. Ανάλογα με το πόσο κλειστό είναι (και τι αντοχές έχεις) μπορεί παίξει ανάμεσα σε -11,5 και -18,5m/sec. Σκέψου το λίγο, μέσα σε ένα δευτερόλεπτο έχεις κατέβει από το ύψος ενός 5όροφου κτιρίου.

Το twist είναι μια κατάσταση στην οποία οι ιμάντες του αλεξίπτωτου μπλέκονται είτε μετά από άσχημο κλείσιμο, είτε από κακή έξοδο από full stall και μπορεί να καταλήξει σε ανεξέλεγκτο spin. Δεν θέλεις να το ζήσεις σε καμία περίπτωση και τις περισσότερες φορές καταλήγει σε εφεδρικό. Εξαίρεση αποτέλεσε ο φίλος μας ο Νίκος που δεν τράβηξε εφεδρικό (μάλλον λιποθύμησε, γιατί ο ίδιος δεν θυμάται τίποτα) και παρόλα αυτά επέζησε με αμυχές:
https://vimeo.com/26201476
(πήγαινε κατευθείαν στο 0:50).
Στο 1:00 έχουμε το κλείσιμο
Στο 1:07 το twist (το παιχνίδι χάθηκε, ώρα για εφεδρικό)
Στο 1:13 αρχίζει το ανεξέλεγκτο spin (ουέ λε ρεσέρβ; )
Στο 2:00 πρόσκρουση στο έδαφος

Τι είναι η γραβάτα;

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=iC07Di4CgiU#t=10s
Το αλεξίπτωτο έχει μπλεχτεί μέσα στα σχοινάκια του και δεν πετάει κανονικά. Υπάρχουν γραβάτες μικρές όπως του τύπου στο βίντεο που μπορούν να καθαρίσουν τραβώντας τα σχοινάκια που έχουν μπλεχτεί και υπάρχουν γραβάτες τεράστιες που δεν καθαρίζουν με τίποτα. Εκεί full stall αν έχεις πάρα πολύ ύψος, διαφορετικά εφεδρικό. Και σίγουρα εφεδρικό αν μας βάλει σε twist και ξεκινήσει spin... όσο ακόμα έχουμε τις αισθήσεις μας.

Το κάθισμα είναι δεδομένο; Ρωτάω γιατι μου μοιάζει άβολο να τρέχεις στην απογείωση ενώ κάθεσαι όπως και το να προσφειώνεσαι ενώ κάθεσαι... Προφανώς αφού βρεθείς στον αέρα κάπως τραβιέσαι και κάθεσαι, είναι δύσκολο αυτό, θέλει μπράτσα;
Βρε θα τα μάθουμε όλα!

Βήμα βήμα, η διαδικασία απογείωσης είναι η ακόλουθη:

α) Απλώνω το πανί μου στο έδαφος αντίθετα στον άνεμο και ελέγχω ότι δεν έχω εμπλοκές στα σχοινάκια.

β) Δένομαι στο κάθισμα και μετά πιάνω τους ιμάντες του parapente στα καραμπίνερ του καθίσματος.

β) Βάζω την επιτάχυνση (δένω τα κρικάκια του πανιού σε αυτά του καθίσματος).

Από εδώ και εμπρός, υπάρχουν διάφοροι τρόποι να φύγεις. Εγώ προτιμώ να πιάσω με το δεξί χέρι όλους τους Α και το δεξί φρένο, και με το αριστερό χέρι το αριστερό φρένο και όλους τους Δ ώστε να μπορώ να σβήσω το πανί αν έχει ένταση.

δ) κάνω τοίχο ελέγχοντας και πάλι ότι το πανί είναι καθαρό από εμπλοκές. Αν σηκώνεται χωρίς την μια πλευρά πιο ψηλά από την άλλη είμαι σωστά τοποθετημένος σε σχέση με τον άνεμο.

ε) Ελέγχω αν υπάρχουν άλλοι πιλότοι που ετοιμάζονται να φύγουν και αν υπάρχει αλεξίπτωτο που πετάει κοντά στην απογείωση.

η) Τραβάω τους Α

Μόλις το πανί έρθει πάνω και είναι ίσιο (γιατί μπορεί να μην ανέβει σωστά και να ακυρώσεις), αφήνω τους Α και γυρνάω -εγώ πάντα δεξιόστροφα

Όταν έχουμε γυρίσει και εφόσον νιώθουμε το πανί με πίεση από πάνω μας, τρέχουμε προς τα εμπρός και τσιμπάμε λίγο τα φρένα αν νιώσουμε ότι πάει να μας προσπεράσει

Αφού έχουμε απομακρυνθεί από την πλαγιά, αφήνουμε τα φρένα (κάποιοι προτιμούν να τα κρατήσουν με το ένα χέρι), κρατιόμαστε από το κάθισμα -με προσοχή μην τραβήξουμε την λαβή του εφεδρικού- και μπαίνουμε μέσα. Μερικές φορές μας πετάει μέσα μόνο του το κάθισμα την στιγμή της απογείωσης.

Στο βίντεο βλέπουμε όλη την διαδικασία(για κάποιο λόγο που δεν θυμάμαι, ήμουν αγχωμένος στην απογείωση):

Youtube Video

Λίγα μέτρα πριν την προσγείωση βγαίνουμε από το κάθισμα και ετοιμαζόμαστε να τρέξουμε. 1 μέτρο πάνω από το έδαφος κάνουμε flare (στολάρουμε την πτέρυγα) ώστε να μηδενίσουμε την οριζόντια ταχύτητα της και τρέχουμε για να μην φάμε τα μούτρα μας με το που θα ακουμπήσουμε κάτω.

Μαζεύουμε το χαζοχαρούμενο χαμόγελο.

Επαναλαμβάνουμε όσο πιο συχνά γίνεται.

Στην πτήση τα χέρια μας είναι στα φρένα, και μετά από κάποια ώρα γίνεται κουραστικό. Πολλοί αποκτούν την κακή συνήθεια να ξεκουράζονται κρατώντας τους ιμάντες (και εγώ το κάνω δυστυχώς). Αυτό δεν είναι καλό γιατί έτσι δεν έχεις σωστή πληροφόρηση από τα φρένα για την πίεση που έχει το πανί και είναι πιο δύσκολο να νιώσεις ένα επερχόμενο κλείσιμο και να το αποτρέψεις.

Όταν έφαγε το κλείσιμο ο Νίκος έπρεπε να αφήσει αμέσως τους ιμάντες και να προσπαθήσει να μαζέψει το πανί με τα φρένα. Μετά από κάποιο σημείο ήταν unrecoverable και η μόνη λύση ήταν εφεδρικό.
Όταν είμαστε έξω από το χορό βέβαια όλα είναι πιο εύκολα.

Γραβάτα είναι οποιοδήποτε μπλέξιμο του αλεξιπτώτου μέσα στα σχοινάκια του που δεν το αφήνει να ανοίξει 100% και να πετάξει σωστά.

Να επισημάνω ότι όλες οι extreme μανούβρες που αναφέρθηκαν σε αυτό το νήμα (spiral, full stall κλπ) δεν θα απασχολήσουν τον νέο πιλότο για πολύ καιρό, καθώς οι πρώτες του υψηλές πτήσεις γίνονται σε πολύ ήπιες και ασφαλείς συνθήκες.

Ωραία πτησούλα χτες, αν και οικογενειακές υποχρεώσεις με ανάγκασαν να πάω αργά και να φύγω νωρίς. 1 ώρα και 20 κάτι λεπτά στον αέρα με θερμικά κυρίως. Δεν πήγα πολύ ψηλά, αλλά ως κλασικός Λάππας είχα ένα low save και από τα 400 μέτρα έφτασα στα 996 όπου και έπαιξα άλλη μισή ωρίτσα. Ακολούθησε βεβιασμένο top landing (μπορούσα να πετάξω χαλαρά άλλη μισή ώρα και ένιωσα αρκετά άσχημα όταν μάζευα το πανί όταν όλοι οι άλλοι πετούσαν πάνω από το κεφάλι μου) γιατί βιαζόμουν να φύγω.

Η προσγείωση στην απογείωση είναι αρκετά πιο δύσκολη από ότι στον κάμπο, αλλά αν την κάνει κτήμα του ο πιλότος δεν θα εξαρτάται από άλλους για να γυρίσει στο αυτοκίνητο του. Κάποιες φορές στον Κιθαιρώνα την έχω (τις εύκολες μέρες), κάποιες άλλες όχι. Χτες ήθελε επιμονή:

Youtube Video

Παραδόξως, όταν το κάνεις εσύ φαίνεται πολύ πιο ήπιο και ήρεμο. Και αυτό ισχύει και σε extreme μανούβρες όπως κλεισίματα με επιτάχυνση στο SIV. Όταν το βλέπεις στο βίντεο που σε τραβούσαν από κάτω, λες 'παναγία μου' σε εμένα συνέβη αυτό; όταν το ζεις, είναι πιο χαλαρό.

Δεν ξέρω τι glide έχουν, ξέρω ότι είναι πολύ πιο γρήγορα από τα αλεξίπτωτα πλαγιάς. Είναι όμως σκέτο χτικιό να τα στήσεις (γύρω στα 30 λεπτά) και να τα κουβαλήσεις και φαντάζομαι αυτός ήταν ο κύριος λόγος που το parapente τα εκτόπισε. Για κάθε ένα αετό, θα δεις τουλάχιστον 20 parapente.

Μάπα σήμερα η μέρα για μένα, έκανα 200 χιλιόμετρα για μια τσουλήθρα 6 λεπτών. Αν είχα πάει μισή ώρα νωρίτερα, θα είχα πετάξει καλά γιατί όταν τσιμπήσεις το πρώτο θερμικό και βγεις ψηλά, μετά είναι πολύ πιο εύκολο να μείνεις ψηλά.

Εγώ μπορεί να πάτωσα χτες, αλλά ο ΜΙΚ που ξεκίνησε στις 3 εκτοξεύθηκε μέχρι τα 2 χιλιόμετρα και έγραψε πτησαρα!

http://vimeo.com/43803075

Σανοφεμπιτς!

Όλοι σχεδόν οι πιλότοι χρησιμοποιούν κάποιο Variometer (vario for short). Το δικό μου είναι αυτό: http://www.brauniger.com/english/produc ... etino.html και είναι Vario και GPS σε μια συσκευή.

To Vario το θέλουμε για να ξέρουμε σε ποιο σημείο να παραμείνουμε (είτε κάνοντας δυναμικό, είτε κυκλώνοντας). Στα ανοδικά κάνει το χαρακτηριστικό μπιπ μπιπ που ακούγεται στα βίντεο μου. Όσο πιο γρήγορη η άνοδος, τόσο πιο έντονος και δυνατός ο τόνος (σαν τα ραντάρ παρκαρίσματος). Είναι ένας ήχος που σε φυσιολογικές συνθήκες ο πιλότος θέλει να ακούει, δεν ενοχλεί, και ακριβώς επειδή είναι ο ήχος της επιτυχίας συνοδεύεται από πλατιά χαμόγελα. Οι χειρότερες μέρες είναι αυτές που το Vario ακούγεται ελάχιστα, ή ακούγονται μόνο τα έντονα καθοδικά με τον χαρακτηριστικό σπαστικό ήχο. Το GPS το θέλουμε για να ξέρουμε την ταχύτητα μας (αν η ταχύτητα του ανέμου πλησιάζει την ταχύτητα του πανιού και βλέπεις κάτω από 10χλμ/ώρα στο GPS, τότε δεν πλησιάζεις την πλαγιά). Οι περισσότεροι πιλότοι επίσης χρησιμοποιούν το Vario τους για να καταχωρήσουν τις πτήσεις τους στο Leonardo. Δεν κατάφερα ποτέ να το συνδέσω με το Mac και υποψιάζομαι ότι παίζει να είναι το ένα και μοναδικό πράγμα για το οποίο θα χρειαζόταν να περάσω windows (άρα δεν πρόκειται να ασχοληθώ).

Ο μόνος τρόπος να συνεννοούμαστε στον αέρα, αλλά και με αυτούς που είναι στο έδαφος, είναι το VHF και τον τελευταίο καιρό έχει πλημμυρίσει ο τόπος φθηνά Κινέζικα μηχανήματα. Κρίμα που δεν έχουν ασχοληθεί και με τα vario οι Ασιάτες, το δικό μου είχε στοιχίσει ένα εξωφρενικό ποσό.

Τον τελευταίο καιρό έχει αυξηθεί επίσης ο αριθμός των πιλότων που καταγράφουν τις πτήσεις τους με κάμερες. Κλασικά, σήμερα που μπήκε πτησάρα (για τα δεδομένα του Κανδηλίου), είχα ξεχάσει να την ανοίξω και έχασα καταπληκτικά πλάνα με 5 parapente να κάνουμε δυναμικό σύριζα στον κάθετο βράχο και πάνω από τον γκρεμό.

http://www.paragliding.gr/el/1-1.htm

Και τα πουλιά.

Αετό δεν έχω πετύχει ποτέ. Γεράκια συνέχεια. Μερικές φορές κυκλώνουμε τα ίδια θερμικά.