Δεν είμαστε λαός, ούτε πρόκειται να γίνουμε.
Τα ΜΜΜ πρέπει να είναι πολύ φθηνά, οι τζαμπατζήδες μετονομάστηκαν σε αντιστασιακούς, τα ΜΜΜ γεμάτα τζαμπατζήδες αλλοδαπούς που αράζουν με τα τσαντικά τους στις θέσεις, ενώ ηλικιωμένοι/ες κάθονται όρθιοι...
Δηλαδή, το μήνυμα είναι ΠΑΛΙ ότι μόνο αν είσαι μαλάκας πληρώνεις. Και αυτό είναι και...σωστό.
Κάτι λέγαμε για νοοτροπία λαού που πρέπει ν' αλλάξει, με παιδεία κλπ.
Ναι, εντάξει, πάμε παρακάτω...

Μετά μας φταίει ο Τράιφον.

Αυτό λέμε ρε Μάνο, να περιμένουμε να αλλάξει η νοοτροπία...Αυτή είναι η Ελ συνταγή.

Εγώ φταίω για όλα, εσείς είστε ο σουπερ ντουπερ γουαου λαός επί γης, τα έχουμε πει αυτά.
Υ.Γ.
Παίζει κανα σαλε σε Παρνασσό με jacuzzi για ρεβεγιόν;

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Δεν είμαστε λαός, ούτε πρόκειται να γίνουμε.
Τα ΜΜΜ πρέπει να είναι πολύ φθηνά, οι τζαμπατζήδες μετονομάστηκαν σε αντιστασιακούς, τα ΜΜΜ γεμάτα τζαμπατζήδες αλλοδαπούς που αράζουν με τα τσαντικά τους στις θέσεις, ενώ ηλικιωμένοι/ες κάθονται όρθιοι...
Δηλαδή, το μήνυμα είναι ΠΑΛΙ ότι μόνο αν είσαι μ@λ@κ@ς πληρώνεις. Και αυτό είναι και...σωστό.
Κάτι λέγαμε για νοοτροπία λαού που πρέπει ν' αλλάξει, με παιδεία κλπ.
Ναι, εντάξει, πάμε παρακάτω...

Μετά μας φταίει ο Τράιφον.

Αν είχαν βάλει τουρνικέ σε Μετρό/ΗΣΑΠ τότε θα βλέπαμε πόσα απίδια βάζει ο σάκος.....

Ο χρήστης tryphon έγραψε:
Εγώ φταίω για όλα, εσείς είστε ο σουπερ ντουπερ γουαου λαός επί γης, τα έχουμε πει αυτά.
Υ.Γ.
Παίζει κανα σαλε σε Παρνασσό με jacuzzi για ρεβεγιόν;

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Δεν είμαστε λαός, ούτε πρόκειται να γίνουμε.
Τα ΜΜΜ πρέπει να είναι πολύ φθηνά, οι τζαμπατζήδες μετονομάστηκαν σε αντιστασιακούς, τα ΜΜΜ γεμάτα τζαμπατζήδες αλλοδαπούς που αράζουν με τα τσαντικά τους στις θέσεις, ενώ ηλικιωμένοι/ες κάθονται όρθιοι...
Δηλαδή, το μήνυμα είναι ΠΑΛΙ ότι μόνο αν είσαι μ@λ@κ@ς πληρώνεις. Και αυτό είναι και...σωστό.
Κάτι λέγαμε για νοοτροπία λαού που πρέπει ν' αλλάξει, με παιδεία κλπ.
Ναι, εντάξει, πάμε παρακάτω...

Μετά μας φταίει ο Τράιφον.

Μάνο, ξαναδιάβασε αυτά που γράφτηκαν στις δυο προηγούμενες σελίδες (ειδικά το post του HighFidelity). Το πρόβλημα δεν οφείλεται σε όσους δεν πληρώνουν.

ΥΓ. Πάντως να ξέρεις ότι γνωρίζω 'αλλοδαπούς' που πληρώνουν κανονικά το εισιτήριό τους.

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Δεν είμαστε λαός, ούτε πρόκειται να γίνουμε.
Τα ΜΜΜ πρέπει να είναι πολύ φθηνά, οι τζαμπατζήδες μετονομάστηκαν σε αντιστασιακούς, τα ΜΜΜ γεμάτα τζαμπατζήδες αλλοδαπούς που αράζουν με τα τσαντικά τους στις θέσεις, ενώ ηλικιωμένοι/ες κάθονται όρθιοι...
Δηλαδή, το μήνυμα είναι ΠΑΛΙ ότι μόνο αν είσαι μ@λ@κ@ς πληρώνεις. Και αυτό είναι και...σωστό.
Κάτι λέγαμε για νοοτροπία λαού που πρέπει ν' αλλάξει, με παιδεία κλπ.
Ναι, εντάξει, πάμε παρακάτω...

Μετά μας φταίει ο Τράιφον.

Λοιπόν σου έχω πει το καινούργιο χόμπυ μου;
Το είχα ξεκινήσει απο παλια χαλαρα να αφήνω το εισιτήριο στο μηχάνημα που χτυπάει εισητήρια.
Τώρα έχω γίνει πιο επαγγελματίας, τα δίνω στο χέρι κατ ευθείαν, μάλιστα πολλές φορές με περιμένουν κιόλας στο
σταθμό που πάω για δουλειά. Έχω υιοθετήσει ένα γέρο κι έναν αλλοδαπό.
Αλλά τώρα έχω αγριέψει ακόμα περισσότερο, απίστευτα, αν δε δώσω το εισιτήριο δε φεύγω απ το σταθμό, ειλικρινά
Και μη σου πω τι έχω σκοπό να κάνω στον πρώτο που θα μου την πει.....

ΥΓ η ορθογραφία μου όσο πάει και καλλιτερεύει

Ο χρήστης tasosdev έγραψε:

Λοιπόν σου έχω πει το καινούργιο χόμπυ μου;
Το είχα ξεκινήσει απο παλια χαλαρα να αφήνω το εισητήριο στο μηχάνημα που χτυπάει εισητήρια.
Τώρα έχω γίνει πιο επαγγελματίας, τα δίνω στο χέρι κατ ευθείαν, μάλιστα πολλές φορές με περιμένουν κιόλας στο
σταθμό που πάω για δουλειά. Έχω υιοθετήσει ένα γέρο κι έναν αλλοδαπό.
Αλλά τώρα έχω αγριέψει ακόμα περισσότερο, απίστευτα, αν δε δώσω το εισητήριο δε φεύγω απ το σταθμό, ειλικρινά
Και μη σου πω τι έχω σκοπό να κάνω στον πρώτο που θα μου την πει.....

Τζαμάτο!
Τι ώρες τα χρησιμοποιείς; Χρειάζομαι και εγώ κάποιον να με υιοθετήσει.

@InFiNiTy

Άλλαξες emoticons.

Ο χρήστης Ernani έγραψε:
@InFiNiTy

Άλλαξες emoticons.

H μαλακία που πέταξε ο τασοντεβ ήταν τόσο μεγάλη που δεν ήθελα να στιγματίσω τις μαϊμούδες μου δίπλα σε τέτοιο post.

Δεν πειράζει, αφού αυτά πρόκειται ν' αλλάξουν. Μόλις επικρατήσουν οι δημοκρατικές δυνάμεις του τόπου, θα εκτελεί τους τζαμπατζήδες με ρίξιμο στις ράγες και θα στέλνει το λογαριασμό της ΔΕΗ στην οικογένεια του κάθε αλήτη.

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Δεν πειράζει, αφού αυτά πρόκειται ν' αλλάξουν. Μόλις επικρατήσουν οι δημοκρατικές δυνάμεις του τόπου, θα εκτελεί τους τζαμπατζήδες με ρίξιμο στις ράγες και θα στέλνει το λογαριασμό της ΔΕΗ στην οικογένεια του κάθε αλήτη.

Δεν κατάλαβες, αυτές οι δυνάμεις επικρατουν έτσι κι αλλιώς, απλά η πρακτική που αναφέρεις δεν έχει φτάσει η ώρα να γίνει αποδεκτή. Σιγά σιγά. Η κτηνοποίηση και η αποκοινωνικοποίοηση γίνεται σιγά σιγά. Οταν θα γίνουμε τόσο ζώα όσο χρειάζεται αυτή η πρακτική θα εφαρμόζεται.

Ο χρήστης InFiNiTy έγραψε:

@InFiNiTy

Άλλαξες emoticons.

H μαλακία που πέταξε ο τασοντεβ ήταν τόσο μεγάλη που δεν ήθελα να στιγματίσω τις μαϊμούδες μου δίπλα σε τέτοιο post.

Το χοντραίνεις τώρα. Εγώ έγραψα το σχόλιο χιουμοριστικά. Τέλος πάντων, επειδή ήταν αναμενόμενο:

viewtopic.php?f=13&t=42830&start=27780#p2409202

Να συμπληρώσω ότι το θέμα των ελέγχων είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα. Μην το πάμε πάλι όπως με τους ΔΥ που ζητάμε να απολυθούν ενώ τα αίτια του προβλήματος ξεκινάνε από ψηλά. Γιατί με αυτό το σκεπτικό θα αρχίσουμε να λέμε ότι και για την κατάντια στις συγκοινωνίες φταίνε οι του 'δεν πληρώνω'.

Προτείνω να στείλουμε στη Μακρόνησο όσους δεν πληρώνουν εισιτήριο καθώς επίσης και όλους τους ΔΥ και μετανάστες. Θα λυθούν όλα τα προβλήματά μας.

Ο χρήστης Ernani έγραψε:

Προτείνω να στείλουμε στη Μακρόνησο τους μισούς ΔΥ. Θα λυθούν όλα τα προβλήματά μας.

Θα ήτο μία λύσις. (δεν πιστεύω να τους ταίζουμε κι εκεί!! )
Ντάξ, δεν θα λύνονταν κι όλα μας τα προβλήματα. Μόνο το 50%.
Το υπόλοιπο 50% του προβλήματος, είναι να κάνεις τους υπόλοιπους δυ να δουλέψουν...

Εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με την Ελευθεροτυπία:

Της Άντας Ψαρρά

Να λοιπόν που τα πλέον απαισιόδοξα σενάρια για το βαθμό αναλγησίας μιας κατ’ όνομα «δημοκρατικής» εγχώριας ΑΕ επιβεβαιώθηκαν. Ξεπερνώντας σε αντεργατική τακτική ακόμα και τις εταιρείες Γιαννίκου-Κουρή και Μάνεση (Χαλυβουργεία) για να θυμηθούμε τα πιο σκαστά πρόσφατα παραδείγματα, η Ανώνυμη πλην όμως σχεδόν ονομαστική εταιρεία της εκδότριας της Ελευθεροτυπίας αποφάσισε να βυθιστεί συμπαρασύροντας όχι τις δύο τράπεζες όπως διαφήμιζαν μέχρι χθες τα ιστολόγια που λειτούργησαν μήνες τώρα σαν παπαγαλάκια της κας Τεγοπούλου αλλά 800 απλήρωτους εργαζόμενους. Η ενασχόληση όλο αυτό τον καιρό των ελάχιστων ευτυχώς δημοσιογράφων που συνειδητά ή ασυνείδητα παραπληροφορούσαν τους εργαζόμενους αλλά και τους αναγνώστες περί «μαγκιάς της Μάνιας» και σκευωρίας κυβέρνησης και τραπεζών στην προσπάθεια να κλείσει η Ε με πρωτοσέλιδα στην εφημερίδα αλλά και πολλά «ανώνυμα» δημοσιεύματα σε ρυπαρά ιστολόγια παρέσυραν ακόμα και πολιτικούς εκπροσώπους των αντιμνημονιακών κομμάτων της αριστεράς.

Το τελευταίο ψήφισμα των εργαζόμενων της Ε αναφέρεται με λίγα λόγια σε όλη την τελευταία περίοδο της καταστροφικής πορείας της εφημερίδας που έφτασε παραμονή της εκπνοής της προθεσμίας καταβολής του δώρου να προσφεύγει στο κατάπτυστο, ακόμα και για τα «υπάκουα» διευθυντικά στελέχη της Ε, και βολικό άρθρο 99. Φτάσαμε στο αποκρουστικό σημείο να επαληθεύεται στην πράξη η συμπόρευση της ιδιοκτησίας της Ε με όλες εκείνες τις ανυπόληπτες εταιρείες που προσέφυγαν στο άρθρο 99 και για τις οποίες χύθηκαν τόνοι μελάνι από τις σελίδες της Ε ακόμα και από διευθυντικές πένες.
Επί δύο χρόνια τώρα έγιναν αλλεπάλληλες εκδιώξεις στελεχών της εφημερίδας με την «κατηγορία» ότι ήταν φιλοπασόκ. Απομακρύνθηκε με απαράδεκτο τρόπο και πολιτικά υπονοούμενα ακόμα και ο εκδότης Θανάσης Τεγόπουλος που αν μη τη άλλο διασφάλιζε τη νομική υπόσταση της Ε και διέθετε μια βαθειά δημοκρατική άποψη. Εκπαραθυρώθηκαν συντάκτες και πετυχημένες στήλες της εφημερίδας απλά γιατί είχαν «αιρετικές» απόψεις. Λογοκρίθηκαν ακόμα και τα γράμματα διαμαρτυρίας αναγνωστών. Τα συνεχή καπρίτσια της ιδιοκτήτριας που απαγόρευε ακόμα και ειδήσεις αν δεν ήταν της αρεσκείας της που κατηγορούσε τους ίδιους τους συντάκτες της Ε με μπιλιέτα-κείμενα στην εφημερίδα απαξίωναν το φύλλο. Παράλληλα κάποιες πολυέξοδες και ανόητες επιχειρηματικές κινήσεις, το «κόψιμο» του γεωτρόπιου, η αποδόμηση της Βιβλιοθήκης, η έκδοση του ανταγωνιστικού free press, η επιμονή σε ένα γυναικείο περιοδικό που δεν τράβηξε, η φαινομενικά αταίριαστη σύμπραξη της τωρινής διεύθυνσης και της ιδιοκτησίας, όλα αυτά οδήγησαν τελικά στην ανεργία 800 ανθρώπους.

Στην προσπάθειά του να κατοχυρώσει τις καρέκλες του το διευθυντικό επιτελείο είχε όλο αυτό τον καιρό μοναδική ασχολία την προώθηση των όποιων πολιτικών ή άλλων επιλογών και τη κατασυκοφάντηση συντακτών της Ε που αντιδρούσαν στις αντιδημοκρατικές εσωτερικές εκκαθαρίσεις. Τα διευθυντικά στελέχη της τελευταίας περιόδου ξεφωνίζοντας για το μνημόνιο έπνιγαν τις φωνές των απλήρωτων εργαζόμενων και κουκούλωναν τα απολύτως μνημονιακά τυφλά επιχειρηματικά σχέδια της εταιρείας. Οι ίδιοι άνθρωποι, βολεμένοι στις καλές συντάξεις του ταμείου και στις έξτρα αμοιβές των προσωπικών τους εταιρειών δεν βρήκαν το χρόνο να σταθούν ούτε στιγμή κοντά στους εργαζόμενους.
Τις ελάχιστες φορές που η διεύθυνση και οι λιγοστοί απόλυτοι εκφραστές της βρέθηκαν στις συνελεύσεις των εργαζόμενων, ήταν είτε για να εμποδίσουν κινητοποιήσεις με «ηρωικές» και στεντόρειες τοποθετήσεις, είτε για να δικαιολογήσουν τη συμπεριφορά των εκδοτών, είτε για να στρέψουν την αγανάκτηση σε δήθεν πολιτικούς συνωμοτικούς σχεδιασμούς.

Στην προσπάθειά τους αυτή παρέσυραν πολλές φορές καλοπροαίρετους και αξιοπρεπείς συναδέλφους που κι αυτοί όπως και όλοι μας βάζαμε την εφημερίδα πάνω από τα προσωπικά μας εργασιακά συμφέροντα. Ποντάροντας και σωστά πάνω στο ότι κανένας συντάκτης της Ε δεν θα ήθελε να εκθέσει ακόμα και αυτή την θλιβερή διεύθυνση και την ιδιοκτησία γράφοντας εναντίον της εφημερίδας και με όπλο τη λογοκρισία κατάφεραν επί μήνες να περάσουν την εικόνα ενός ιδιότυπου πολέμου συμφερόντων απέναντι στην Ε. Τα συμφέροντα αυτά ασφαλώς και υπάρχουν δεδομένου ότι δεν ζούμε στη σοσιαλιστική κοινωνία. Όμως σε αυτά τα συμφέροντα έχει κρεμάσει η εκδότρια την επιβίωση της εφημερίδας. Και βέβαια αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία σε καμιά περίπτωση για την κατάργηση της πολυφωνίας στην άλλοτε εφημερίδα των συντακτών. Η ίδια η ιδιοκτησία επί καιρό δεν επιθυμούσε ακόμα και την αναφορά σε κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ ή σε θέματα που θεωρούσε αποκλειστικά δική της δικαιοδοσία. Αυτό βέβαια άλλαξε για προφανείς λόγους σκοπιμότητας στον «ανηλεή» πόλεμο κατά των τραπεζών και του σημερινού υπουργού Οικονομικών.

Τις τελευταίες εβδομάδες έφυγαν αθόρυβα και απλήρωτα πολλές αναγνωρισμένες και αξιοπρεπείς «πένες» και δεν βρήκε η διεύθυνση ούτε ένα λόγο να πει γι’ αυτούς σε ένα κύριο άρθρο. Αντίθετα, με πρόδηλες τις πολιτικές επιδιώξεις, η διεύθυνση της καθημερινής κατά κύριο λόγο εφημερίδας αναλώνεται σε φιλοΣαμαρικούς και εθνικοπατριωτικούς μύδρους. Θυμίζουμε εδώ την αγωνία της διευθύντριας την ημέρα της πρώτης απεργίας, που συνέπεσε με την τρέλα του δημοψηφίσματος, στο να ανασταλεί η απεργία ώστε να μπορεί και η Ε να γράψει για την επικείμενη πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου, λες και δεν θα έβγαινε η είδηση αυτή από άλλο ΜΜΕ. Αγωνία που εκφράστηκε με αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα στις Ενώσεις που στήριξαν αυτή την απεργία. Θυμίζουμε ότι άγνωστο το πώς και το γιατί δεν έγινε η απεργία στο τυπογραφείο την ημέρα που έβγαινε η Κυριακάτικη δεξιά εφημερίδα του κυρίου Φ. Κρανιδιώτη κι ενώ όλη η υπόλοιπη Ε απεργούσε. Θυμίζουμε ότι ή ίδια η σημερινή διευθύντρια που κατηγόρησε ίσως και δίκαια κάποιες φορές προκατόχους της για φιλοπασόκ γραμμές στην Ε χρησιμοποίησε την εφημερίδα για να εκδώσει τις κομματικές διακηρύξεις της Σπίθας και τις πολιτικές απόψεις του Μαρκεζίνη ενώ ταυτόχρονα - κι αυτό είναι το αδιανόητο- δεν δημοσίευε άρθρα με αντίθετες απόψεις. Τέλος, όταν καταγγέλλεις το μνημόνιο και την αδικία καλό είναι να μην προσφεύγεις σε παρόμοιες πρακτικές διότι διαφορετικά είσαι τουλάχιστον αναξιόπιστος.
Οι εργαζόμενοι μήνες τώρα στάθηκαν σχεδόν βουβοί για να μην εμποδίσουν τις ύστατες προσπάθειες να βρεθεί μια λύση. Εκ των υστέρων βέβαια αποδεικνύεται ότι αυτές οι προσπάθειες ήταν απλά και μόνο λόγια για τις εντυπώσεις και τίποτε άλλο. Κανείς δεν έβαλε το χέρι στην τσέπη που αυγάτιζε τόσα χρόνια με τη δουλειά των εργαζομένων και φυσικά το ίδιο έκαναν και οι τράπεζες που κινούνται με τα δικά τους συμφέροντα. Η αδιαφανής διαχείριση, η απαξίωση των συντακτών, η σταδιακή κατάργηση της πολυφωνίας και οι πολιτικές επιδιώξεις της διεύθυνσης της εποχή της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας, έφεραν το θλιβερό σημερινό αποτέλεσμα για την άλλοτε εφημερίδα των συντακτών. Τα μπιλιετάκια της εκδότριας που έμπαιναν πέρα ακόμα και από τη βούληση των δικών της διορισμένων διευθυντών τελικά δεν ήταν παρά ανόητες εξυπνάδες που στην ουσία αποδείκνυαν κάθε φορά την αδιαφορία της για την εφημερίδα και τους εργαζόμενους εκεί. Αυτό δεν ήταν καμιά αντεξουσιαστική μαγκιά και δεν διέφερε καθόλου από την αντιεξουσιαστική πολιτική που διακήρυξε ότι ακολουθεί ο τ. πρωθυπουργός. Όποιος πιστεύει το δεύτερο μπορεί να πιστέψει εξίσου και το πρώτο. Άλλη μια ελληνική εταιρεία («λματ») έφτασε στο τέλος της μαζί με την καλύτερη ανεξάρτητη εφημερίδα που είχε ποτέ η Ελλάδα.

Καληνύχτα κυρία Τεγοπούλου και… yes, I’m talking to you!

http://ekprosoposeleftherotypias.blogsp ... 2/800.html

Ο χρήστης Panosss έγραψε:

Προτείνω να στείλουμε στη Μακρόνησο τους μισούς ΔΥ. Θα λυθούν όλα τα προβλήματά μας.

Θα ήτο μία λύσις. (δεν πιστεύω να τους ταίζουμε κι εκεί!! )
Ντάξ, δεν θα λύνονταν κι όλα μας τα προβλήματα. Μόνο το 50%.
Το υπόλοιπο 50% του προβλήματος, είναι να κάνεις τους υπόλοιπους δυ να δουλέψουν...

Σοβαρά πιστεύεις πως έχεις κάποια διαφορά με τον τρίφωνα σε κάτι;
Νομίζεις πως ο ρατσισμός κρίνεται απ το μέγεθος του υποσυνόλου;

O Νέιλ Κόλλινς των Financial Times, δίνει τη δική του παραλλαγή του παραμυθιού του Καρόλου Ντίκενς με τον Σκρούτζ, υπό τον τίτλο 'A Dickens of a mess'. Στον κόσμου του σήμερα, εν έτη 2011, τον σύγχρονο Σκρούτζ ενσαρκώνει ο διοικητής της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι. Στο ίδιο παραμύθι υπάρχει και το βαριά άρρωστο ελληνόπουλο το οποίο για να σωθεί, ο Σκρουτζ καλειται να αποφασίσει τη γιατρειά.

Φυσικά η γιατρειά του Σκρούτζ για το ελληνόπουλο δεν είναι άλλη από την επιστροφή στη δραχμή.

Αναλυτικά η παραλλαγή του παραμυθιού από τους FT

*'Ο Ebenezer Ντράγκι αναστέναξε. Δεν θα καταφέρει ποτέ να τελειώσει με αυτούς τους ισολογισμούς των τραπεζών, και είναι ήδη παραμονή Χριστουγέννων. Έχει ζαλιστεί από τα πολλά νούμερα. Τόσο πολλές εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, τόσες ρήτρες ασφαλείας, εγγυήσεις, αναχρηματοδοτήσεις… Αρχίζει να μισοκοιμάται. Βρίσκεται μία δεκαετία πίσω. Ένα χαρούμενο πρωινό γεμάτο αισιοδοξία, όταν ο κόσμος καλωσόριζε το νέο νόμισμα.

Πόσο όμορφη ήταν τότε η ζωή! Αυτοί οι ύπουλοι Βρετανοί αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στο ευρώ, αλλά εμείς θα τους δείξουμε! Το ενιαίο νόμισμα θα ενώσει την Ευρώπη οικονομικά και συμβολικά και σύντομα θα απειλήσει το δολάριο στην πρωτοκαθεδρία της παγκόσμιας αγοράς συναλλάγματος.

Αποκαθηλώνουμε τους Γιάνκηδες από τον θρόνο τους και αφήνουμε στο περιθώριο τους Βρετανούς. Με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια. Μέσα σε μία δεκαετία οι οικονομίες του βορρά και του νότου θα έχουν συγκλίνει σε μία μεγαλοπρεπή ισχυρή μηχανή. Το ευρώ θα είναι σαν το γερμανικό μάρκο, αλλά με πιο σκούρο χρώμα από τον ήλιο του νότου.

Ο Ebenezer δεν μπόρεσε να κρατήσει περισσότερο αυτές τις χαρούμενες σκέψεις. Ξύπνησε από θορύβους στην πόρτα του. Δύο άνδρες, ένας Ιταλός και ένας Ισπανός, είχαν απόλυτη ανάγκη από χρήματα. Ρώτησαν αν, υπό το πνεύμα των Χριστουγέννων, ο κ. Ντράγκι θα μπορούσε να τους βοηθήσει και αυτοί σε αντάλλαγμα θα υποσχεθούν ότι θα σταματήσουν να είναι πολυέξοδοι. Πλάκα κάνουν; Νομίζουν ότι μπορεί απλώς να τυπώσει χρήμα; Αυτά τα κάνει ο ύπουλος ανταγωνιστής του σε έναν άλλο οίκο εκκαθάρισης και οδεύει προς την καταστροφή.

Ο Ντράγκι άρχισε και πάλι να λαγοκοιμάται. Είχε, όμως, σπασμωδικά και περίεργα όνειρα. Έβλεπε την εικόνα ενός μικρού παιδιού από την Ελλάδα που οι γονείς του δεν μπορούσαν να του δώσουν το φάρμακο που απεγνωσμένα χρειαζόταν. Αποφάσισε ότι είναι απλώς κουρασμένος επειδή για τόση ώρα προσπαθούσε να βρει έναν τρόπο να ισοσκελίσει τα βιβλία των τραπεζών. Μερικές φορές πετάχτηκε νομίζοντας ότι είχε βρει τα χρήματα που χρειαζόταν. Σχεδόν αμέσως, όμως, συνειδητοποιούσε ότι τελικά η διαφορά ήταν μεγαλύτερη από όση είχε εκτιμήσει αρχικά. Αν είχαμε αντιμετωπίσει το πρόβλημα εξαρχής, τώρα δεν θα ήμασταν σε αυτήν την κατάσταση, σκέφτηκε με καημό.

Δεν είχε πια κανένα νόημα. Καλύτερα να πήγαινε σπίτι του. Η ώρα είχε περάσει και εκείνος, εξουθενωμένος, έπεσε στο κρεβάτι. Σχεδόν αμέσως ονειρευόταν. Να και πάλι αυτό το μικρό αγόρι από την Ελλάδα. Οι γονείς του, ρακένδυτοι, θρηνούν. Το αγόρι πέθανε. Λες και ήταν χαρακτήρας από αυτές τις φθηνές μελοδραματικές ταινίες. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό, σκέφτηκε ο Ντράγκι. Τότε κοίταξε την ημερομηνία: 24 Δεκεμβρίου 2015. Έβλεπε στο μέλλον. Αχ, αν μπορούσε μόνο να δει τις τιμές των μετοχών εκείνη την ημέρα, θα έβγαζε μια περιουσία!

Λογικεύτηκε. Άρχισε να σκέφτεται το αγόρι και όχι το ταλαίπωρο νόμισμά του. Αν ο μικρός Τίμαιος πεθαίνει το 2015, τότε υπάρχει ακόμη χρόνος να σωθεί. Ποιο ήταν και πάλι το πρόβλημα που έπρεπε να λύσει; Το φάρμακο υπάρχει και έχει δοκιμαστεί πολλές φορές. Το αποτέλεσμα δεν είναι απολύτως βέβαιο και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και από τον ασθενή. Συνήθως, όμως, η θεραπεία έχει αποτελέσματα. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Αν οι μικροί Έλληνες θέλουν να σωθούν, θα πρέπει να τους επιτραπεί να φύγουν από το πολύτιμο ευρώ και (μακριά από εμάς) να κάνουν υποτίμηση.

Άρχισε να σκέφτεται πώς μπορούσε να γίνει αυτό το σχέδιο. Τον πήρε και πάλι ο ύπνος. Νάτος και πάλι ο μικρός Τίμαιος. Δείχνει τόσο χαρούμενος και υγιής παίζοντας στην παραλία. Πίσω του, εκατοντάδες τουρίστες που απολαμβάνουν τον ήλιο και ούζο σε καταπληκτικές τιμές, με την ευγενική συνδρομή των νέων πτήσεων της Ryanair στα ελληνικά νησιά. Ίσως πάει και ο ίδιος κάποια στιγμή εκεί, σκέφτηκε, και κοιμήθηκε και πάλι μέχρι το πρωί των Χριστουγέννων'.
*
http://news247.gr/oikonomia/o_sugxronos_skroytz_to_arrwsto_ellhnopoylo_kai_h_epistrofh_sth_draxmh.1549634.html

'Υποσυνόλου'´;; Με εκπλήσσεις, δεν περίμενα να ξέρεις τόσο δύσκολες λέξεις.

Ο χρήστης tasosdev έγραψε:

Προτείνω να στείλουμε στη Μακρόνησο τους μισούς ΔΥ. Θα λυθούν όλα τα προβλήματά μας.

Θα ήτο μία λύσις. (δεν πιστεύω να τους ταίζουμε κι εκεί!! )
Ντάξ, δεν θα λύνονταν κι όλα μας τα προβλήματα. Μόνο το 50%.
Το υπόλοιπο 50% του προβλήματος, είναι να κάνεις τους υπόλοιπους δυ να δουλέψουν...

Σοβαρά πιστεύεις πως έχεις κάποια διαφορά με τον τρίφωνα σε κάτι;
Νομίζεις πως ο ρατσισμός κρίνεται απ το μέγεθος του υποσυνόλου;

αφού είναι φιλαράκια πως θα έχουν διαφορές.

Στο ίδιο παραμύθι υπάρχει και το βαριά άρρωστο ελληνόπουλο το οποίο για να σωθεί, ο Σκρουτζ καλειται να αποφασίσει τη γιατρειά.

Επιτέλους ήρθε ο καιρός που το γυρίσαμε στα παραμύθια. Όταν δε τα άλλα PIGS θα έχουν βγει εκτός κρίσης θα πιάσουμε το Λύκο και τα εφτά κατσικάκια...