Ο χρήστης adis4gr έγραψε:

μπασκετ χωρις θεσσαλονικη δεν υπαρχει!

Τελευταία υπάρχει όμως Θεσσαλονίκη δίχως μπάσκετ...

Συγχαρητήρια στο μπαοκ που μας έκανε περήφανους. Συγχαρητήρια και στον Σούλη που κάθισε 2 χρονιές με παίχτες να μπαινοβγαίνουν από προπονήσεις (παράγινε φέτος το κακό) και να φευγοέρχονται από την ομάδα και έκανε ένα σύνολο το οποίο τουλάχιστον έδειχνε δεμένο και μαχητικό. Ο άνθρωπος χωρίς την εύνοια των διαιτητών και χωρίς χρήματα, λαγοπόδαρα και διασυνδέσεις αποδεικνύει ότι με σωστή δουλειά και επιμονή, μπορεί να φτιάξει ομάδες που να πέφτουν δύσκολα. Πρέπει να έχει και καλές επιδόσεις στην ψυχολογία.

Η σειρά είχε απίστευτο άγχος και ενδιαφέρον (όπως παλιά), αν και γενικά κακό μπάσκετ. Ο Άρης δεν περίμενα να έφτανε ως εδώ, ούτε στους μικρούς τελικούς ούτε στο 3-2 στο Παλατάκι, αλλά φαίνεται τι σημαίνει βαριά φανέλα και ντέρμπι. Ο Μπράουν έχει από τις καλύτερες σταυρωτές που έχω δει τα τελευταία χρόνια αν και παίζει λίγο μπάσκετ αλάνας. Ο Μπάβτσιτς είναι μεγάλο εργαλείο με σουτάκι απόξω και όγκο μέσα αν και αγχωμένο τον είδα, ο Αιρ Ταπούτος πάντα υπολογίσιμος και με στεναχωρεί που το Τριανδριόπαιδο δεν μπόρεσε να ανέβει επίπεδο. Ο Σλούκας με εμένα αντίπαλο προπονητή θα είχε φτύσει το γάλα που βύζαξε , ενώ ο Χατζηβρέττας δυστυχώς μεγάλωσε και κάνει πολλά φάουλ στην άμυνα. Ο Κινγκ μου άρεσε επίσης για τα δεδομένα 3-4ης ομάδας.

Ο ΠΑΟΚ που έβαζε γενικά πιο δύσκολους και ιδρωμένους πόντους από τον Άρη σε όλη τη σειρά, έπρεπε να τρέξει με Στίγκερς-Κρίστμας-Μάρσαλ και Ντόζιερ σε 2ο χρόνο στον αιφνιδιασμό, αλλά ο Σούλης προτίμησε να παίξει αργό μπάσκετ και λόγω κακής κίνησης χωρίς τη μπάλα δεν πηγαίναμε καλά. Ευτυχώς ξορκίσαμε την κατάρα των ριμπάουν' και σε συνδυασμό με τα άπειρα άστοχα σουτ εκατέρωθεν βγήκε θετικός απολογισμός. Ο Γκετσέφσκι είναι ψηλός τεχνίτης, μάλιστα σε μια συνομιλία με τον αναλυτή Άδη τον παρομοιάσαμε με τον Σάβιτς χωρίς τα 'κρυφά όπλα' όπως το ξύλο και οι τσιμπιές. Είναι βέβαια πιο αργός από το ριπλέι και σε αιφνιδιασμό δεν πρόκειται να τον δούμε ποτέ. Ο Μάρσαλ είναι μάλλον ο καλύτερος στο ένας εναντίον ενός, με χάρη που θυμίζει ΝΒΑ και ξένους παλιού καλού καιρού, θα μπορούσε να ήταν στο 1993-94 ξένος του Πανιωνίου . Το παλικάρι σταματιέται είτε με 2 παίχτες αποκλειστικά πάνω του είτε με τάκλιν. Ο Ντόζιερ με τις εμφανίσεις στη σειρά έδειξε ότι ανέβηκε επίπεδο σε σχέση με τις εκτοενδέκατες ομάδες και ότι μπορεί να παίξει σε καλές ομάδες ως εργαλείο. Σε μας βέβαια που δεν είμαστε καλή ομάδα, βγήκε ηγέτης. Σούλη, λύσε λίγο το θέμα με τους παίκτες που ξεχνάς στο μπάγκο και ΠΑΟΚ κράτα όσους μπορείς περισσότερους, ώστε να προχωρήσουμε του χρόνου με ήδη στημένη ομάδα και προσθήκες, όχι εκ νέου ρόστερ.

Αν -και οι δύο- μπορούσαμε να μείνουμε μακριά από κροτίδες, φωτοβολίδες κλπ. θα είχαμε και την έξωθεν καλή μαρτυρία σε σχέση με τα όργια και όρνια των τελικών. Δύο ταλαιπωρημένες ομάδες με αλλαγές ακόμα και στα τέλη Απριλίου, με απίστευτο κόσμο και γεμάτα γήπεδα, με κάτι φανέλες βαριές σαν μολύβι φάγανε τα λυσσακά τους σε 5 παιχνίδια με 2 μπρέικ μέχρι το τελευταίο λεπτό. Αυτό είναι πρωτάθλημα.

Ο χρήστης skous έγραψε:

Οι καλοι 1 παιζουν αργο μπασκετακι

Σε αυτό ψιλο-διαφωνώ.......

Αν είναι γρήγορος, αυτόματα ανεβαίνει επίπεδο μόνο και μόνο από τις προϋποθέσεις που δημιουργεί λόγω της ταχυτητάς του. Π.χ. Καλάθης (πο δεν τον θεωρώ φυσικά κορυφαίο, αλλά η ταχυτητά του του επιτρέπει να φτιαχνει αιφνιδιασμούς, να ανακατώνει τρελά τις άμυνες και να τσιμπάει φαουλάκια ακόμα και σε καταστάσεις 1-3 στην αρχή αιφνιδιασμού (που προφανώς χωρίς το φάουλ δεν θα τελείωνε ποτέ).

Δεν με καταλαβες ... καταρχας μιλαμε για σετ παιχνιδι και οχι αιφνιδιασμους, επισης δεν ειπε κανεις οτι το play δεν πρεπει να ειναι γρηγορο, ειπα οτι παιζει αργο μπασκετακι αλλαζοντας ρυθμο. Παιρνει το πικ με ταχυτητα, κοβει κρατωντας τον αμυντικο στην πλατη του παγωνοντας την φαση και διαβαζοντας την αμυνα και ξανα-επιταχυνει δημιουργωντας προυποθεσεις για ξεμαρκαριστο παιχτη-ασιστ. Αυτος ειναι ο πιο αποδοτικος τροπος παιχνιδιου για 1 με τις ημερινες αμυνες-συστηματα-επιπεδο.

Δες τι κανει εδω ο Καλαθης, παιρνει το πικ απ'τον πεκοβιτς και παει χαλαρος χαλαρος, ξαφνικα αλλαζει ρυθμο και δημιουργει προυποθεσεις για καλαθι.

Youtube Video

Ο χρήστης funkyreverend έγραψε:
Συγχαρητήρια στο μπαοκ που μας έκανε περήφανους. Συγχαρητήρια και στον Σούλη που κάθισε 2 χρονιές με παίχτες να μπαινοβγαίνουν από προπονήσεις (παράγινε φέτος το κακό) και να φευγοέρχονται από την ομάδα και έκανε ένα σύνολο το οποίο τουλάχιστον έδειχνε δεμένο και μαχητικό. Ο άνθρωπος χωρίς την εύνοια των διαιτητών και χωρίς χρήματα, λαγοπόδαρα και διασυνδέσεις αποδεικνύει ότι με σωστή δουλειά και επιμονή, μπορεί να φτιάξει ομάδες που να πέφτουν δύσκολα. Πρέπει να έχει και καλές επιδόσεις στην ψυχολογία.

Η σειρά είχε απίστευτο άγχος και ενδιαφέρον (όπως παλιά), αν και γενικά κακό μπάσκετ. Ο Άρης δεν περίμενα να έφτανε ως εδώ, ούτε στους μικρούς τελικούς ούτε στο 3-2 στο Παλατάκι, αλλά φαίνεται τι σημαίνει βαριά φανέλα και ντέρμπι. Ο Μπράουν έχει από τις καλύτερες σταυρωτές που έχω δει τα τελευταία χρόνια αν και παίζει λίγο μπάσκετ αλάνας. Ο Μπάβτσιτς είναι μεγάλο εργαλείο με σουτάκι απόξω και όγκο μέσα αν και αγχωμένο τον είδα, ο Αιρ Ταπούτος πάντα υπολογίσιμος και με στεναχωρεί που το Τριανδριόπαιδο δεν μπόρεσε να ανέβει επίπεδο. Ο Σλούκας με εμένα αντίπαλο προπονητή θα είχε φτύσει το γάλα που βύζαξε , ενώ ο Χατζηβρέττας δυστυχώς μεγάλωσε και κάνει πολλά φάουλ στην άμυνα. Ο Κινγκ μου άρεσε επίσης για τα δεδομένα 3-4ης ομάδας.

Ο ΠΑΟΚ που έβαζε γενικά πιο δύσκολους και ιδρωμένους πόντους από τον Άρη σε όλη τη σειρά, έπρεπε να τρέξει με Στίγκερς-Κρίστμας-Μάρσαλ και Ντόζιερ σε 2ο χρόνο στον αιφνιδιασμό, αλλά ο Σούλης προτίμησε να παίξει αργό μπάσκετ και λόγω κακής κίνησης χωρίς τη μπάλα δεν πηγαίναμε καλά. Ευτυχώς ξορκίσαμε την κατάρα των ριμπάουν' και σε συνδυασμό με τα άπειρα άστοχα σουτ εκατέρωθεν βγήκε θετικός απολογισμός. Ο Γκετσέφσκι είναι ψηλός τεχνίτης, μάλιστα σε μια συνομιλία με τον αναλυτή Άδη τον παρομοιάσαμε με τον Σάβιτς χωρίς τα 'κρυφά όπλα' όπως το ξύλο και οι τσιμπιές. Είναι βέβαια πιο αργός από το ριπλέι και σε αιφνιδιασμό δεν πρόκειται να τον δούμε ποτέ. Ο Μάρσαλ είναι μάλλον ο καλύτερος στο ένας εναντίον ενός, με χάρη που θυμίζει ΝΒΑ και ξένους παλιού καλού καιρού, θα μπορούσε να ήταν στο 1993-94 ξένος του Πανιωνίου . Το παλικάρι σταματιέται είτε με 2 παίχτες αποκλειστικά πάνω του είτε με τάκλιν. Ο Ντόζιερ με τις εμφανίσεις στη σειρά έδειξε ότι ανέβηκε επίπεδο σε σχέση με τις εκτοενδέκατες ομάδες και ότι μπορεί να παίξει σε καλές ομάδες ως εργαλείο. Σε μας βέβαια που δεν είμαστε καλή ομάδα, βγήκε ηγέτης. Σούλη, λύσε λίγο το θέμα με τους παίκτες που ξεχνάς στο μπάγκο και ΠΑΟΚ κράτα όσους μπορείς περισσότερους, ώστε να προχωρήσουμε του χρόνου με ήδη στημένη ομάδα και προσθήκες, όχι εκ νέου ρόστερ.

Αν -και οι δύο- μπορούσαμε να μείνουμε μακριά από κροτίδες, φωτοβολίδες κλπ. θα είχαμε και την έξωθεν καλή μαρτυρία σε σχέση με τα όργια και όρνια των τελικών. Δύο ταλαιπωρημένες ομάδες με αλλαγές ακόμα και στα τέλη Απριλίου, με απίστευτο κόσμο και γεμάτα γήπεδα, με κάτι φανέλες βαριές σαν μολύβι φάγανε τα λυσσακά τους σε 5 παιχνίδια με 2 μπρέικ μέχρι το τελευταίο λεπτό. Αυτό είναι πρωτάθλημα.

τα πες όλα σε 3 παραγραφους funk!!! ωραίος

Ο χρήστης cabala10 έγραψε:
εγω το μονο που θυμαμαι απο τοτε ηταν στο ισραηλ που πεταγαν οι ολυμπιακοι φωτοβολιδες απο το ενα πλοιο στο αλλο και οι ισραηλινοι να μην ξερουν τι να κανουν

Ε αυτά αξίζει να θυμάσαι.
Ή στη Σαραγόσα που νόμισαν οι Ισπανοί ότι οι βαζέλες ήταν αθλητές στίβου με το τρέξιμο που είχαν φάει στα στενάκια.

Ο χρήστης adis4gr έγραψε:
το βιντεακι που μπηκε στη προηγουμενη ειναι τα περιφημα 5 δευτερα του σαβιτς...
μου κανει εντυπωση που κανεις απο τους παλιους γαβρους δεν ανεφερε τπτ ουτε για τους τελικους του 92-93 κοντρα στον παο...

Tότε ήταν που κατέβηκαν οι βαζέλες χωρίς κάλτσες;
Που είναι οι κάλτσες σας ρε βαζέλες; Και τις κάλτσες μέσα λέμε.

Ο χρήστης funkyreverend έγραψε:
Ο Άρης δεν περίμενα να έφτανε ως εδώ, ούτε στους μικρούς τελικούς ούτε στο 3-2 στο Παλατάκι, αλλά φαίνεται τι σημαίνει βαριά φανέλα και ντέρμπι. Ο Μπράουν έχει από τις καλύτερες σταυρωτές που έχω δει τα τελευταία χρόνια αν και παίζει λίγο μπάσκετ αλάνας. Ο Μπάβτσιτς είναι μεγάλο εργαλείο με σουτάκι απόξω και όγκο μέσα αν και αγχωμένο τον είδα, ο Αιρ Ταπούτος πάντα υπολογίσιμος και με στεναχωρεί που το Τριανδριόπαιδο δεν μπόρεσε να ανέβει επίπεδο. Ο Σλούκας με εμένα αντίπαλο προπονητή θα είχε φτύσει το γάλα που βύζαξε , ενώ ο Χατζηβρέττας δυστυχώς μεγάλωσε και κάνει πολλά φάουλ στην άμυνα. Ο Κινγκ μου άρεσε επίσης για τα δεδομένα 3-4ης ομάδας.

Σαν ρόστερ ο Άρης, έστω και μετά τον Απρίλιο ήταν αρκετά καλύτερος και από τον ΠΑΟΚ και από τους υπόλοιπους φυσικά. Όπότε κακώς δεν τον περίμενες. Βέβαια σαν ομάδα ήταν τραγικός με κάποιες εκλάμψεις επί Σούποντιτς.
Ο Μπράουν δεν πρέπει καν να περνάει έξω από το παλέ, για τον Μπαβτσιτς συμφωνώ. Να μείνει, αν και στα δύο τελευταία παιχνίδια εξαφανίστηκε (στο 4ο δικαιολογείται). Ο Ταπούτος πολύ καλός παρά το ότι σχεδόν όλοι εδω μέσα τον αποκαλούν πρώην παίχτη. Το ότι έπαιζε ουσιαστικά τραυματίας είναι από τους κύριους λόγους που ο Άρης έχασε την σειρά. Χατζηβρέττας μόνο εκλάμψεις και αυτές σπάνιες πλέον, Χαραλαμπίδης δόκτορ Τζέκιλ και μίστερ Χάιντ. Μια ασταμάτητος, μια ανύπαρκτος.
Ο Σλούκας είναι παιχτάρα από τις λίγες και δεν θα μασούσε ούτε με εσένα προπονητή. Δυστυχώς δεν είναι δικός μας. Κινγκ μέτριος, για ένα εικοσάλεπτο σαν εναλακτική λύση καλός είναι. Για 2ος ξένος του Άρη δεν κάνει.

Σε όλα τα υπόλοιπα που γράφεις συμφωνώ απόλυτα, αν και δίνω περισσότερο credit στον Σούλη, ο οποίος έχει κάνει ένα μικρό θαύμα. Και οι δύο ομάδες για ευρωλίγκα δεν κάνουν. Χρειάζονται σημαντικές βελτιώσεις για να περάσουν τα προκριματικά και μπικικίνια δεν υπάρχουν.

Παρά το χαμηλό επίπεδο, οι μικροί τελικοί έδειξαν ότι για να αναβιώσει το μπάσκετ πρέπει οι αφοι Νάνοι και οι αφοί Χάνει να πάρουν δρόμο.

Σήμερα είναι και ο 5ος τελικός του ΝΒΑ. Συνήθως όποια ομάδα κερδίζει το 5ο τελικό με τη σειρά στο 2-2 παίρνει και το πρωτάθλημα. Αν και σαν θέαμα δεν είναι ότι καλύτερο, εχουν πολύ ενδιαφέρον, αφού όλα τα παιχνίδια ήταν κλειστά.

Ο χρήστης grig82 έγραψε:
Σήμερα είναι και ο 5ος τελικός του ΝΒΑ. Συνήθως όποια ομάδα κερδίζει το 5ο τελικό με τη σειρά στο 2-2 παίρνει και το πρωτάθλημα. Αν και σαν θέαμα δεν είναι ότι καλύτερο, εχουν πολύ ενδιαφέρον, αφού όλα τα παιχνίδια ήταν κλειστά.

Πέτζα κάνε το θαύμα σου...τον έχετε τεντώσει το Ντιρκ!

Ο χρήστης Καμπάς έγραψε:

Οι καλοι 1 παιζουν αργο μπασκετακι

Σε αυτό ψιλο-διαφωνώ.......

Αν είναι γρήγορος, αυτόματα ανεβαίνει επίπεδο μόνο και μόνο από τις προϋποθέσεις που δημιουργεί λόγω της ταχυτητάς του. Π.χ. Καλάθης (πο δεν τον θεωρώ φυσικά κορυφαίο, αλλά η ταχυτητά του του επιτρέπει να φτιαχνει αιφνιδιασμούς, να ανακατώνει τρελά τις άμυνες και να τσιμπάει φαουλάκια ακόμα και σε καταστάσεις 1-3 στην αρχή αιφνιδιασμού (που προφανώς χωρίς το φάουλ δεν θα τελείωνε ποτέ).

Δεν με καταλαβες ... καταρχας μιλαμε για σετ παιχνιδι και οχι αιφνιδιασμους, επισης δεν ειπε κανεις οτι το play δεν πρεπει να ειναι γρηγορο, ειπα οτι παιζει αργο μπασκετακι αλλαζοντας ρυθμο. Παιρνει το πικ με ταχυτητα, κοβει κρατωντας τον αμυντικο στην πλατη του παγωνοντας την φαση και διαβαζοντας την αμυνα και ξανα-επιταχυνει δημιουργωντας προυποθεσεις για ξεμαρκαριστο παιχτη-ασιστ. Αυτος ειναι ο πιο αποδοτικος τροπος παιχνιδιου για 1 με τις ημερινες αμυνες-συστηματα-επιπεδο.

Δες τι κανει εδω ο Καλαθης, παιρνει το πικ απ'τον πεκοβιτς και παει χαλαρος χαλαρος, ξαφνικα αλλαζει ρυθμο και δημιουργει προυποθεσεις για καλαθι.

Youtube Video

Οκ εγώ νόμιζα έλεγες να είναι αργός στα πόδια κλπ

Εγώ (δυστυχώς) βλέπω Μαϊάμι

Ο χρήστης Bayern7 έγραψε:
Tότε ήταν που κατέβηκαν οι βαζέλες χωρίς κάλτσες;

Τότε, τότε...

Επί Παγκάλου του Α'... Τι μου θύμισες... Αττίκ, οπωρώνες στην Κυψέλη, ο Σιγάλας με τα κινητά σκριν...

Ο χρήστης ripper έγραψε:
Παρά το χαμηλό επίπεδο, οι μικροί τελικοί έδειξαν ότι για να αναβιώσει το μπάσκετ πρέπει οι αφοι Νάνοι και οι αφοί Χάνει να πάρουν δρόμο.

Λοιπόοοον...

Σλούκας: Αριστερόχειρ πλέι-μέικερ με θράσος. Δεν αντιμετωπίστηκε από τον Σούλη/ΠΑΟΚ ως τίποτα από όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι διαθέτουμε αριστερόχειρα πλέι-μέικερ (λέμε τώρα) καλό σχετικά αμυντικό και εμείς, τον πρώην συμπαίχτη μου Αποστολίδη. Τον αφήσαμε -λανθασμένα- να κάνει τα παιχνίδια της ζωής του. Σε αυτούς τους παίχτες πρέπει να κλείνεις ΟΛΗ την αριστερή τους πλευρά (χέρι, πάσα, οπτική, μπάσιμο) αν παίζεις με δεξιόχειρα αμυντικό. Να του λες ΣΥΡΙΖΑ και να μη μπορεί να θυμηθεί τον Τσίπρα. Το να σου πάρουν τα βήματα είναι πανεύκολο, ειδικά ο Σλούκας που είναι γρήγορος. Από εσωτερικές αρειανές συμπαικτικές πληροφορίες μου δε, επηρεάζεται πολύ από σφυρίγματα και σκληρό ψυχολογικά παιχνίδι. Για αυτό και το θέατρο σε κάθε επαφή, αν του έκοβε κάποιος το βήχα νωρίς, κατά πάσα πιθανότητα το Παλατάκι θα το έβλεπε από τον πάγκο. Στον ΟΣΦΠ που αυτά περνάνε περισσότερο από τον Άρη, θα κάνει κάποια στιγμή καλό πέρασμα.

Ταπούτος: Εξαιρετικό κορμί, αριστερόχειρη επιθετική νοοτροπία με καλό σουτ. Τι άλλο να θέλει κανείς; Να είναι υγιής και να είχε λίγο μυαλό στο κεφάλι του. Κοινοί μπασκετικοί κύκλοι αναφέρουν ότι ήταν τεμπελάκος σε μερικά πράγματα. Για πολύ υψηλό επίπεδο, είναι πρώην παίκτης εκτός και αν τον γυρίσει κάποιος σε άνθρωπο ειδικών αποστολών. Για μικρότερες ομάδες, υπερβολικά υπολογίσιμος. Στα ΠΟΛΥ ΥΠΕΡ του, ότι μας έβαλε τόσα και σημαντικά καλάθια και δεν επεχείρησε να κάνει τον Ηλιάδη, δηλαδή πρόκληση στη κερκίδα και το ματς οίκο ανοχής. Τον συμπαθώ πολύ και δεν μου αρέσει που αποδοκιμάστηκε από τον κόσμο μας, μέχρι πέρσι τον χειροκροτούσαμε και δεν ήταν καθόλου εριστικός.

Σαφέστατα, σαν μονάδες ο Άρης ήταν καλύτερος, σε κάθε ματς βρισκόταν και διαφορετικός να κάνει τον ήρωα. Ψυχολογία άνω-κάτω όμως και όχι πολύ παιχνίδι ομάδας. Το 'δεν το περίμενα' έχει να κάνει και με τη σειρά του Αμαρουσίου, με την κόντρα Σουμποντιτζ με το Κράτος Σουπερ 3, κλπ. Θέλω να πω ότι αν λυγίζατε πριν φτάσετε στο 2-2, δεν θα μου φαινόταν αδικαιολόγητο. Μακάρι να μπείτε και εσείς Ευρωλίγκα, όπως και τότε με το Μαρούσι το αξίζετε βάσει κόσμου και ιστορίας.

Εν ολίγοις, χωρίς τα εκρηκτικά, η σειρά μπορεί να επαναφέρει τον κόσμο στο γήπεδο. Και αν ο ΠΑΟΚ με την ευκαιρία της Ευρωλίγκας ενισχυθεί, ο Άρης θα ενισχυθεί δύο φορές. Και αυτό μόνο καλό μπορεί να φέρει στο άθλημα, που ορθώς έγραψες ότι πρέπει να 'εξυγιανθεί'. Vorsprung durch Thessaloniki!!!

Συμφωνούμε στα υπόλοιπα, αλλά ο Σλούκας δεν έκανε τα παιχνίδια της ζωής του. Όλη τη χρονιά είναι πολύ καλός. Δηλαδή με τη λογική σου, όλοι οι προπονητές λάθος τον αντιμετώπισαν.
Αυτός και ο Παπανικολάου έιναι ότι καλύτερο έχουμε σε αυτές τις ηλικίες. Ίσως και ο Παπάς.

ΥΓ: Θέλω να δω αν καταφέρει να αναγεννηθεί ο Βεργίνης, αν και δεν το νομίζω.

Ώπα. Ο Σλούκας έκανε τη σειρά με τον ΠΑΟΚ (4 τουλάχιστον καλά παιχνίδια), τα 2 πρώτα του Αμαρουσίου (σειρά πάλι) και σε κανονική περίοδο τα ματζ με τον Ηρακλή και ΠΑΟΚ το ένα. Έχει μεγάλη διαφορά το να κάνεις ένα-δύο-πέντε παιχνίδια στην κανονική περίοδο με αντιπάλους που έχουν να ασχοληθούν και με άλλους παίκτες από σένα, στα πλέιοφ τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Η αντίπαλη ομάδα σε μια σειρά έχει τον χρόνο και την υποχρέωση να ασχοληθεί σοβαρά με όσους τη ματώνουν. Δεν έχεις απαίτηση σε έναν Άρη που έχει Χαραλαμπίδη, Χατζηβρέττα, Μπράουν στη μπεριφέρεια να ασχοληθεί ο Χουγκάζ με το αποκλειστικό του κλείσιμο για ένα ματς. Στη σειρά όμως, ο Σούλης έβλεπε ότι μας φθείρει με consistency (μην πάθουμε και κάνα infection ) και έπρεπε να αντιμετωπιστεί αναλόγως. Ασταμάτητος δεν είναι, αν ήταν θα τον έβλεπες στο ESPN.

Για αυτό και στο ΝΒΑ που ασχολούνται πραγματικά με την ανάλυση, τα πλέιοφ στατιστικά είναι σημαντικά, ενώ οι παίκτες που κρύβονται, εκμηδενίζονται ή μπαίνουν μπροστά είναι γνωστοί. Ο Τζόρνταν δεν ήταν Τζόρνταν όταν έβαζε 35 στην regular, αλλά όταν έβαζε 30 στα πλέιοφ και έπαιρνε δύσκολες επιθέσεις με την ομάδα στραμμένη πάνω του.

Ο Βεργίνης πιστεύω μπορεί να ξαναπαίξει ρόλο, δεν ξέρω αν θα τον εμπιστευθεί κάποιος κλειδιά ηγέτη ξανά. Για τον Παπανικολάου , το αν θα γίνει remake του Πάρε τα λεφτά και τρέχα θα εξαρτηθεί πολύ από τον επόμενο προπονητή του ΟΣΦΠ.

Μήπως να σταματήσουμε να μιλάμε για μπάσκετ και να ασχοληθούμε με κοντούς, κροτίδες και διαιτησίες;

Ο γέρο-λεύκο-Ντιρκ...

Ο χρήστης funkyreverend έγραψε:
Ο Τζόρνταν δεν ήταν Τζόρνταν όταν έβαζε 35 στην regular, αλλά όταν έβαζε 30 στα πλέιοφ και έπαιρνε δύσκολες επιθέσεις με την ομάδα στραμμένη πάνω του.

Mην γραφουμε ετσι για να γραφουμε ... O Jordan ειναι ισως ο μονος παιχτης στην ιστορια του παιχνιδιου με τοσο μεγαλους αριθμους, που παρ'ολα αυτα οι αριθμοι του στα playoff ανεβαιναν αντι να πεφτουν.

Season --> 30,12ppg - 6,2reb - 5,3ast - 49,7%fg
Playoffs --> 33,45ppg - 6,4reb - 5,7ast - 48,7%fg

Καντε τον κοπο να παρακολουθησετε αυτη τη στατιστικη κοντρα:

Youtube Video

Μιλαμε για τρομακτικα νουμερα, εξωπραγματικα ποσοστα και ρεκορ που δεν θα καταριφθουν ποτε. Εβαλα την συγκριση με τον τζαμπαρ μιας και ειναι ο παιχτης που τον κοντραρει περισσοτερο απο στατιστικςη αποψης, πιστεψτε με, δεν θελετε να δειτε την αντιστοιχη με τον Kobe, μιλαμε απλα για το χαος ... Ηταν ειναι και θα ειναι ο best ever και οποιος τολμαει να ξεστομισει αλλου τυπου μαλακια ειναι απλα ιεροσυλος, ασχετος, η γενημενος μετα το 90'.

Δεν έγραψα αυτό που (μάλλον) κατάλαβες. Φυσικά και είναι best ever και δεν είμαι γεννημένος μετά το '90 (δεν ξέρω ωστόσο αν είμαι σε κάποιο ποσοστό). Το ότι έγινε ο Τζόρνταν έχει ακριβώς να κάνει με το ότι στα πλέιοφ έπαιρνε φόρα σε σχέση με την κανονική περίοδο. Ακόμα και οι 30 σε σειρές στα πλέιοφ δεν έχουν την ίδια βαρύτητα με 35 στην κανονική περίοδο. Τότε βαραίνει η μπάλα και το παιχνίδι καθενός φαίνεται, αν βρίσκεσαι να παίζεις κάθε τρεις-τέσσερις μέρες με τον ίδιο αντίπαλο.

Και η μεγάλη αξία του φάνηκε εκεί που οι Μπουλς κάθε άνοιξη παίζανε δύο-τρία επίπεδα πάνω (90 και μετά).

Ο χρήστης funkyreverend έγραψε:
Δεν έγραψα αυτό που (μάλλον) κατάλαβες. Φυσικά και είναι best ever και δεν είμαι γεννημένος μετά το '90 (δεν ξέρω ωστόσο αν είμαι σε κάποιο ποσοστό). Το ότι έγινε ο Τζόρνταν έχει ακριβώς να κάνει με το ότι στα πλέιοφ έπαιρνε φόρα σε σχέση με την κανονική περίοδο. Ακόμα και οι 30 σε σειρές στα πλέιοφ δεν έχουν την ίδια βαρύτητα με 35 στην κανονική περίοδο. Τότε βαραίνει η μπάλα και το παιχνίδι καθενός φαίνεται, αν βρίσκεσαι να παίζεις κάθε τρεις-τέσσερις μέρες με τον ίδιο αντίπαλο.

Και η μεγάλη αξία του φάνηκε εκεί που οι Μπουλς κάθε άνοιξη παίζανε δύο-τρία επίπεδα πάνω (90 και μετά).

Kαι απεναντι σε πολυ ισχυρους αντιπαλους.

Αλλωστε στα Playoffs φαινεται ακομα περισσοτερο η διαφορα π.χ μεταξυ λεμπρον-τζορνταν.Ο τζορνταν ηταν ακομα πιο αποδοτικος απο τη regular season,ο λεμπρον το ιδιο γιουρουσι συνεχιζει και στα πλευοφς..τη μια 40 ποντους,την αλλη οχτω.Πολλοι λενε οτι δεν πρεπει να υπαρχει συγκριση,γιατι ηταν αλλες οι εποχες κλπ.Εγω πιστευω πως οταν καποιος ειναι ο καλυτερος στον τομεα του,ειναι για παντα.Οσο κ αν εξελιχθει το αθλημα παντα βλεποντας jordan μενεις με το στομα ανοιχτο.Δεν ηταν πραγματα πρωτοποριακα για την εποχη του μονο,αλλα ακομα και για σημερα.Δεν ξερω τι θα κανει στο μελλον ο λεμπρον,αλλα ακομη δεν εχει γινει ο dominant player Που ηταν ο Jordan