Σ' ένα ορεινό χωριό, στα παλιά τα χρόνια (προ-ΚΤΕΛ εποχή), οι συγκοινωνίες γίνονταν, όπως και στα υπόλοιπα ορεινά της χώρας μας, με μονοπάτια και καλντερίμια, πολλά από τα οποία ήσαν θεόστενα κι από κάτω είχε απότομες πλαγιές, γλίστρες, βάτα και δε συμμαζεύεται.

Περπατάει λοιπόν μια νόστιμη χωριάτισσα (βλάχα, καραγκούνα, ρουμελιώτισσα, ό,τι τέλος πάντων θέλετε) φορτωμένη ξύλα και γλιστράει και πέφτει σ' ένα βαθύ χαντάκι. Μένει εκεί παγιδευμένη αρκετή ώρα, ώσπου ακούει κάποιον διαβάτη να περνάει. Φωνάζει που λέτε για βοήθεια. Πλησιάζει ο τσέλιγκας που πέρναγε από εκεί και λέει...

'Ώι μανούλα μ'. Η πιέμπτη γκαστρουμιένη που βγάζου σήμερις απού δω χάμ'!'

'Μα διν είμ' αγκαστρουμιένη', του λέει η γυναίκα.

'Κάτσ' μαρή!' Της λέει ο τσέλιγκας. 'Διν σ' ήβγαλα ακόμα!'

Σ' ένα ορεινό χωριό, στα παλιά τα χρόνια (προ-ΚΤΕΛ εποχή), οι συγκοινωνίες γίνονταν, όπως και στα υπόλοιπα ορεινά της χώρας μας, με μονοπάτια και καλντερίμια, πολλά από τα οποία ήσαν θεόστενα κι από κάτω είχε απότομες πλαγιές, γλίστρες, βάτα και δε συμμαζεύεται.

Περπατάει λοιπόν μια νόστιμη χωριάτισσα (βλάχα, καραγκούνα, ρουμελιώτισσα, ό,τι τέλος πάντων θέλετε) φορτωμένη ξύλα και γλιστράει και πέφτει σ' ένα βαθύ χαντάκι. Μένει εκεί παγιδευμένη αρκετή ώρα, ώσπου ακούει κάποιον διαβάτη να περνάει. Φωνάζει που λέτε για βοήθεια. Πλησιάζει ο τσέλιγκας που πέρναγε από εκεί και λέει...

'Ώι μανούλα μ'. Η πιέμπτη γκαστρουμιένη που βγάζου σήμερις απού δω χάμ'!'

'Μα διν είμ' αγκαστρουμιένη', του λέει η γυναίκα.

'Κάτσ' μαρή!' Της λέει ο τσέλιγκας. 'Διν σ' ήβγαλα ακόμα!'

Σ' ένα ορεινό χωριό, στα παλιά τα χρόνια (προ-ΚΤΕΛ εποχή), οι συγκοινωνίες γίνονταν, όπως και στα υπόλοιπα ορεινά της χώρας μας, με μονοπάτια και καλντερίμια, πολλά από τα οποία ήσαν θεόστενα κι από κάτω είχε απότομες πλαγιές, γλίστρες, βάτα και δε συμμαζεύεται.

Περπατάει λοιπόν μια νόστιμη χωριάτισσα (βλάχα, καραγκούνα, ρουμελιώτισσα, ό,τι τέλος πάντων θέλετε) φορτωμένη ξύλα και γλιστράει και πέφτει σ' ένα βαθύ χαντάκι. Μένει εκεί παγιδευμένη αρκετή ώρα, ώσπου ακούει κάποιον διαβάτη να περνάει. Φωνάζει που λέτε για βοήθεια. Πλησιάζει ο τσέλιγκας που πέρναγε από εκεί και λέει...

'Ώι μανούλα μ'. Η πιέμπτη γκαστρουμιένη που βγάζου σήμερις απού δω χάμ'!'

'Μα διν είμ' αγκαστρουμιένη', του λέει η γυναίκα.

'Κάτσ' μαρή!' Της λέει ο τσέλιγκας. 'Διν σ' ήβγαλα ακόμα!'