Χάρη δεν το θυμόμουν για τον Ρερλ.
Δεν θα ψηφίσω κανέναν.
Δηλώνω πάντα όμως την προτίμηση μου στον Auriol λόγω της αντισυμβατικής του προσωπικότητας τόσο οδηγικά-αγωνιστικά όσο και σαν ανθρώπινη παρουσία.
Λόγω της υπεροχής του στην άσφαλτο που γουστάρω πολύ.
Λόγω ό,τι ήταν από τους πρώτους ΝοτιοΕυρωπαίους μαζί με το Sainz που σήκωσαν μύτη στους Φινλανδούς και κέρδισαν τις Χίλιες Λίμνες και για πολλούς ακόμα λόγους.
Επίσης η προτίμηση μου στον Kankkunen γιατί ήταν το μεγαλύτερο χέρι κατά την γνώμη μου στην ιστορία των ραλλύ (από αυτόν κατα την γνώμη μου είδαμε τις καλύτερες οδηγικές γραμμές πραγματικές ζωγραφιές) αν και 'διάλεγε παιχνίδια'. Δεν βολεύτηκε στην άσφαλτο μάλλον λόγω της συνήθειας που είχε να μην κάνει εντατικές δοκιμές, πράγμα αναγκαίο στην άσφαλτο και ίσως λόγω ό,τι σαν χαρακτήρας δεν ήταν ο άνθρωπος του ρίσκου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ό,τι όταν χρειάστηκε κέρδισε και στεγνές ss του Monte Carlo οπότε και εκεί μπορούσε.
Επίσης αν και οδηγικά δεν τον πάω, δεν μπορώ παρά να βγάλω το καπέλο στον SAINZ γιατί ήταν ο πιο σταθερός παίκτης όταν ήταν μέσα στο παιχνίδι, γιατί ήταν εξπέρ στην τακτική, γιατί ήταν αριστοκρατική-ηγετική προσωπικότητα από αυτές που χρειάζονται τα ραλλυ και γιατί είναι η ζωντανή απόδειξη ό,τι ακόμα και αν δεν είσαι ταλέντο εκ γενετής μπορείς με επιμονή και σκληρή δουλειά να πετύχεις.