Ο χρήστης DAP έγραψε:

Αυτος ο Κωνσταντινος Τζουμας πρεπει να'χει πολυ καλον promoter.
Ακουγα,διαβαζα σε κριτικες βιβλιων για το 'Ως εκ θαυματος',το αγορασα, το διαβασα και ξοδεψα αδικα το χρονο μου. Μια και μιση.

Στο τσακ δεν το πήρα κι εγώ για τις διακοπές. Τόσο κακό;

Ωωωωω ναι.Μαλλον οποιος εχει ξημεροβραδιαστει και 'πολυσχετισθει' στον μπιντε ( Κολωνακι) το 60 με 70 ισως το βρει ενδιαφερον.

Μααααστα.. ευχαριστώ επίσης, DAP, με γλίτωσες από έναν μικρο-πειρασμό. Δε λέω, πλάκα έχει ο τζουμντελαζουμ ντελαφουέντε να τον ακούς (αν μη τι άλλο έχει άποψη) αλλά στο γραπτό... σα να λέμε Χατζηφωτίου στο alternative του?

Ο χρήστης dirtoulios έγραψε:
........................................
Σε μια άλλη κατηγορία βιβλίων:
-Τα βιβλία του Patrick Leigh Fermor (Mani, Roumeli: travels in northern Greece, μεταξύ άλλων)
......................................

Αυτη η παραπανω αναφορα σου μ'εβαλε να ψαξω και να ξαναδιαβασω (στην ελληνικη μεταφραση) την 'ΡΟΥΜΕΛΗ' ,ενα πραγματικα αξιολογο βιβλιο.
Μπαινω στιο πειρασμο να αντιγραψω δυο γραμμες απο το τελευταιο κεφαλαιο που επιγραφεται 'Ηχοι του ελληνικου κοσμου'απο το βιβλιο αυτου του 'ξενου' συγγραφεα.

'Η Κερκυρα ειναι ο σοροκος που φουσκωνε το φλαμπουρο ενος δογη,η Ζακυνθος ειναι μια κιθαρα,η Κεφαλλονια μια βλαστημια,τα Κυθηρα το βουτηγμα του κουπιου στη θαλασσα,η Λευκαδα ο παφλασμος μιας τριαινας................'

Ο χρήστης DAP έγραψε:

η Κεφαλλονια μια βλαστημια

Τέλειωσα το Λίγο από το αίμα σου της Σώτης Τριανταφύλλου. Ωραίο βιβλίο, στο κλασσικό στυλ της συγγραφέως που θυμίζει το Άλμπατρος, ίσως και λόγο θεματολογίας. Αναφέρεται στους Άγγλους Αποικους της Αφρικής της αρχής-μέσης του προγούμενου αιώνα. Έχει και τις κλασσικές πολιτικές αναφορές της Σ.Τ. Αν γνωρίζετε το στυλ και σας αρέσει, διαβάστε το. Αν όχι ξεκινήστε μάλλον απ το Εργοστάστιο Μολυβιών ή το Άλμπατρος.

Τα Κινέζικα κουτιά της ίδιας δεν μου είπαν και πολλά. Οκ, ωραίο στυλ γραφής, σαφώς πιο αμερικάνικο από τα 'αγγλοθρεμένα' βιβλία της, αλλά μέχρι εκεί...

Στις διακοπές διάβασα το 'Μπαρούτι και Μέλι' του γνωστού Γιώργου Πολίτη. Ως φίλος της στήλης του (η οποία σταμάτησε τον περασμένο μήνα) ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα: Ζωντανός και περιγραφικός αφηγηματικός λόγος, χωρίς μακροσκελείς αναφορές. Σαν να δαιβάζω μια μεγαλύτερη Αριστερή Λωρίδα. Ως προς το ύφος αυτά, γιατί ως προς το περιεχόμενο μην περιμένετε αυτοκίνητα.Για όσους από μας έχουν αναμνήσεις απ τη δεκαετία του 80 , είναι ωραίο βιβλίο, έχει σκέψεις και αγωνίες που μπορεί ναχαμε κι εμείς βιώσει και να τις έχουμε ξεχάσει! Το συνιστώ στα σίγουρα!

Ο χρήστης cavalino gr έγραψε:
Στις διακοπές διάβασα το 'Μπαρούτι και Μέλι' του γνωστού Γιώργου Πολίτη. Ως φίλος της στήλης του (η οποία σταμάτησε τον περασμένο μήνα) ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα: Ζωντανός και περιγραφικός αφηγηματικός λόγος, χωρίς μακροσκελείς αναφορές. Σαν να δαιβάζω μια μεγαλύτερη Αριστερή Λωρίδα. Ως προς το ύφος αυτά, γιατί ως προς το περιεχόμενο μην περιμένετε αυτοκίνητα.Για όσους από μας έχουν αναμνήσεις απ τη δεκαετία του 80 , είναι ωραίο βιβλίο, έχει σκέψεις και αγωνίες που μπορεί ναχαμε κι εμείς βιώσει και να τις έχουμε ξεχάσει! Το συνιστώ στα σίγουρα!

+8C Competizione

Έβγαλε βιβλίο ο Πολίτης; Βουρ στον πατσά!

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Έβγαλε βιβλίο ο Πολίτης; Βουρ στον πατσά!

Το καλοκαιρι διάβασα 'Το θεώρημα του παπαγάλου' του Ντένι Γκετζ που μου άρεσε αρκετά, ξαναδιάβασα το 'Όταν έκλαψε ο Νίτσε' καθότι , τα 'έντεκα λεπτά' του Κοέλο που μου φάνηκε μπουρδίτσα, το 'Η θεωρία των χορδών' που ενώ ενθουσιάστηκα στην αρχη στο τέλος χαλάστηκα κάπως, τα 'μυστικά της αποκάλυψης' του Μποντσόν,που επίσης μου άρεσε, και τώρα διαβάζω το 'Η μάσκα του Ατρέα' του Χάρτλεϋ.

Πολύ καλός ο 'Παπαγάλος' Δυστυχώς το Άστρο της Βερενίκης ή κάπως έτσι του ίδιου μου φάνηκε αρκετά πιο βαρετό και το παράτησα (όχι ότι ήταν κακό, ίσως να μη μου ταίριαζε εκείνο τον καιρό)

Τα 11λεπτά τα διάβασα μέσα σε μια μέρα και γενικά δεν διαβάζω καθόλου γρήγορα (δυσκολεύομαι λίγο με τα δίφθογγα ). Φυσικά όπως ΚΑΘΕ βιβλίο του Κοελο που έχω διαβασει είναι μπούρδα, γεμάτα από ντεμέκ φιλοσοφικά τσιτάτα και γενικότερα παπαρολογίες. Αλλά διαβάζονται εύκολα. Νομίζω πως έχω ξαναεκφράσει και στο παρελθόν την απέχθειά μου για τη φράση 'όταν επιθυμείς κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει πραγματικότα'

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Τα 11λεπτά τα διάβασα μέσα σε μια μέρα και γενικά δεν διαβάζω καθόλου γρήγορα (δυσκολεύομαι λίγο με τα δίφθογγα ).

Φυσικά όπως ΚΑΘΕ βιβλίο του Κοελο που έχω διαβασει είναι μπούρδα, γεμάτα από ντεμέκ φιλοσοφικά τσιτάτα και γενικότερα παπαρολογίες. Αλλά διαβάζονται εύκολα. Νομίζω πως έχω ξαναεκφράσει και στο παρελθόν την απέχθειά μου για τη φράση 'όταν επιθυμείς κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει πραγματικότα'

Καλά εμένα ο Αλχημιστής μου άρεσε, αλλά μόνον αυτό (και τα χω διαβάσει και σχεδόν όλα )! Η φράση όμως όντως είναι η παραπληροφόρηση προσωποποιημένη! Αλλά εντάξει μωρέ, λίγη ελπίδα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.

Ο παπαγάλος ήταν ωραίο όντως!Αν και με κούρασε λίγο στη μέση (και δεν έχω και πρόβλημα με τα δίφθογγα, φαντάσου) καθότι στο θέμα του λογοτέχνη (εικόνες, αφήγηση, συναισθήματα πρωταγωνιστών) είχε περιθώρια βελτίωσης, πιο πολύ μου άρεσε η ιδέα και οι γνώσεις που εμπεριέχονταν στο βιβλίο! Η overall αποτίμηση είναι θετική!

Ναμαστε!

Το μόνο λογοτεχνικό που αξιώθηκα να διαβάσω ήταν ή 'Αηδονόπιτα', του Ισίδωρου Ζουργού. Αξίζει τον κόπο, παρά την υπερπληθώρα σχημάτων λόγου που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας (δε θυμάμαι μια σελίδα χωρίς μια προσωποποίηση, ή έστω, μια μεταφορά. Αξίζει το διάβασμα, όχι μόνο σαν λογοτεχνικό δημιούργημα, αλλά και σαν ιστορική καταγραφή -αρκετά ισορροπημένη, με κριτική διάθεση. Μου'μεινε αδιάβαστο το Moby Dick, που είπα να το διαβάσω στο πρωτότυπο (αν και έμαθα ότι η μετάφρασή του στα ελληνικά είναι εξαιρετική).
Απέφυγα τα μυθοπλαστικα και είπα να το ρίξω σε non-fiction (πως είν' στα ελληνικά αυτό?). Διάβασα λίγο Ραφαηλίδη, καλός ρε παιδί μου, χειμαρρώδης, αλλά καλύτερα να τον ακούς, παρά να τον διαβάζεις, μια και το γράψιμό του είναι αρκετά 'προφορικό', IMO.
Η Αηδονόπιτα ήταν το νυχτερινό μου διάλειμμα από την Εποχή των Ακρων - Ο Σύντομος Εικοστός Αιώνας του γνωστού και μη εξαιρετεου Hobsbawm. Νομίζω, ότι πέρα από πεποιθήσεις και τοποθετήσεις, είναι βιβλίο που πρέπει κανείς να το διαβάσει. Γύρισα στα φοιτητικά μου χρόνια, διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας σελίδες και παραγράφους (γράφει εξαιρετικά ο γέρος -η μετάφραση που και που χάνει τη μπάλα), με σημειώσεις, υπογραμμίσεις (κάτι που δεν έκανα ως φοιτητής, να λέμε την αλήθεια...) και σχόλια στα περιθώρια. Θα ήθελα πραγματικά, αν κάποιος/α το έχει διαβάσει, να έγραφε την άποψή του για το βιβλίο αυτό, από το οποίο νομίζω ότι βγήκα κερδισμένος.

Βλέπω μεγάλο ενθουσιασμό (το άκουσα και αλλού) και θα την κοιτάξω την Αηδονόπιτα, αν και γενικα για κάποιο λόγο δεν προτιμώ τους έλληνες συγγραφείς! Και δεν είναι ότι έχω διαβάσει έργα κατωτερης ποιότητας, απλά όταν είμαι στο βιβλιοπωλείο πάντα το μάτι μου πάει στους ξένους!

Ο χρήστης Funis έγραψε:
Βλέπω μεγάλο ενθουσιασμό (το άκουσα και αλλού) και θα την κοιτάξω την Αηδονόπιτα, αν και γενικα για κάποιο λόγο δεν προτιμώ τους έλληνες συγγραφείς! Και δεν είναι ότι έχω διαβάσει έργα κατωτερης ποιότητας, απλά όταν είμαι στο βιβλιοπωλείο πάντα το μάτι μου πάει στους ξένους!

Ναι... τείνοντας να φανώ καρα-συντηρητικός, δύσκολα θα 'παω' σε έλληνα συγγραφέα, πλην ορισμένων 'κλασικών'. Οι 'νέοι' (όσους από αυτούς ξέρω -και δεν είναι και πολλοί), αν και τους δόθηκαν, απ τη μερια μου, κάποιες ευκαιρίες, με απογοητεύουν (λχ Χωμενίδης, Τατσόπουλος -αν και η Τριανταφύλλου -που δεν είναι και τόσο νέα- έχει καλή και συνεπή πένα), ενώ η πιάτσα έχει κατακλυστεί από μυριάδες κυράτσες και κυράτσους που γράφουν 'αριστουργήματα' που τα διαφημίζει το Αλτερ, ή είναι της μόδας στην καλή κοινωνία (Νάσιουτζικ) ή θέλουν να γίνουν Φώσκολοι στη θέση του Φώσκολου (λχ. Καλλιοντζή: μακράν το χειρότερο βιβλίο που δοκίμασα να διαβάσω ποτέ....ούτε για ανακύκλωση δεν έκανε)..

Ο Ζουργός πάντως είναι καλός χειριστής του λόγου (αν και 'τσιμπημένος' στις εκφράσεις του, όπως έλεγα πριν). Άλλος ένας 'νέος' είναι ο Αλατζάς, που πέρυσι έβγαλε τα 'Διπλωμένα Φτερά', βιβλίο αξιόλογο.

Για την άλλη μου ερώτηση, κανείς?

Ο χρήστης dirtoulios έγραψε:
... Μου'μεινε αδιάβαστο το Moby Dick, που είπα να το διαβάσω στο πρωτότυπο (αν και έμαθα ότι η μετάφρασή του στα ελληνικά είναι εξαιρετική)....

Αν εννοείς αυτή την έκδοση, τότε:

+10^10.

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

Τα 11λεπτά τα διάβασα μέσα σε μια μέρα και γενικά δεν διαβάζω καθόλου γρήγορα (δυσκολεύομαι λίγο με τα δίφθογγα ). Φυσικά όπως ΚΑΘΕ βιβλίο του Κοελο που έχω διαβασει είναι μπούρδα, γεμάτα από ντεμέκ φιλοσοφικά τσιτάτα και γενικότερα παπαρολογίες. Αλλά διαβάζονται εύκολα. Νομίζω πως έχω ξαναεκφράσει και στο παρελθόν την απέχθειά μου για τη φράση 'όταν επιθυμείς κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει πραγματικότα'

ειναι καλος για την τουαλετα (στην τουαλετα καλο ειναι και το μαρι κλερ βεβαιως βεβαιως)
εχουν πλακα ολες αυτες οι γκομενες που διαβαζουν κοελιο κ κανουν πλιτς πλιτς λες και βλεπουν μπροστα τους κορυφαια μαχη του NGE οπως αυτη του EVANGELION 02 με ASUKA LANGLEY εναντιον EVA SERIES.... νταξ δλδ...

επισης το 'οταν εκλαψε ο νιτσε'... εχει γινει τοσος χαμος μ'αυτο ενω νταξ... δεν ειναι κ το βιβλιο που θα φτασεις σε οργασμο ρε παιδι μου. βεβαια το χα διαβασει κ πριν 29 χρονια, μαλλον παραπανω οποτε.. παντως δεν φταιει οτι ειμαι ανοργασμικος: εχω φτασει σε οργασμο ακομα και με διαφημιση 090 στην τηλεοραση με ξανθια πατσουρα που πλενει αμαξι και φαινονται μονο τα βυζια της...

διαβασα αυτες τις μερες την ανοδο της ασημαντοτητας του κορνηλιου καστοριαδη. ο μπαμπας μου το διαβασε σε μια μερα και οταν τον ρωτησα να το σχολιασει μου ειπε 'μπλα μπλα μπλα' . εμενα μ'αρεσε παντως, αν και θα ηθελα περισσοτερη καφριλα. εχω αλλαξει πλεον. παλια με καλυπταν πολλα: η φονισσα του παπαδιαμαντη, η εμιλι ντικινσον, βιβλια για πολιτικη, φιλοσοφια, το εθνικο συνταγολογιο, ακομα και το 'δωματιο νουμερο 13'. πλεον δεν μπορω. θελω αιμα. φονους. αιμομιξιες. κομμενα χερια και αηδιαστικα πραγματα με αμεσοτητα, ουσια, πονο και γνωση. θελω πραγματα που να γαμανε το μυαλο, οχι απλως κατι ομορφο ή σκορπιες γνωσεις. βιβλια για wicca, σατανισμο, αποκαλυψη του 666 και καταστροφη του κοσμου, conspiracy theories και θρησκεια και φιλοσοφια και ψυχαναλυση και πραγματικα δεδομενα. ολα σε ενα.

βέφα αλεξιάδου έχεις διαβάσει

Ο Mobyς Dick για μένα είναι το πιο υπερτιμημένο βιβλίο έβερ. Όσοι βλέπουν στην πραγματικότητα τις φιλοσοφικές προεκτάσεις του βιβλίου, παρακαλούνται να μου τις δείξουν. Είναι απλά ένα βιβλίο ΓΙΑ ΦΑΛΑΙΝΕΣ

skye
μου χει πει μια φίλη μου για ένα τελείως άρρωστο βιβλίο που έχει και όπτικά 'τεχνάσματα'. Πετάει κάτι άδειες σελίδες, αλλάζει γραμματοσειρές κλπ κλπ. Αλλά δεν έχω ιδέα ποιο είναι. Πρέπει να θυμηθώ να την ρωτήσω.

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

skye
μου χει πει μια φίλη μου για ένα τελείως άρρωστο βιβλίο που έχει και όπτικά 'τεχνάσματα'. Πετάει κάτι άδειες σελίδες, αλλάζει γραμματοσειρές κλπ κλπ. Αλλά δεν έχω ιδέα ποιο είναι. Πρέπει να θυμηθώ να την ρωτήσω.

http://www.amazon.com/House-Leaves-Mark ... 51&sr=8-24

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Ο Mobyς Dick για μένα είναι το πιο υπερτιμημένο βιβλίο έβερ. Όσοι βλέπουν στην πραγματικότητα τις φιλοσοφικές προεκτάσεις του βιβλίου, παρακαλούνται να μου τις δείξουν. Είναι απλά ένα βιβλίο ΓΙΑ ΦΑΛΑΙΝΕΣ

Υπερβολές... γράφει και για ΦΑΛΑΙΝΟΘΗΡΕΣ, και για ΦΑΛΑΙΝΟΘΗΡΙΚΑ

+1, αλλά εντελώς όμως.