Ο χρήστης christos.dimou έγραψε:
Γ. Προσωπικά @@@@@κα αν πάρουμε μετάλλιο ή όχι. Καλύτερα να μην πάρουμε μετάλλιο παρά να έχω τις Ρωμαϊκού τύπου φιέστες υποδοχής των Ολυμπιονικών μία ακόμα ευκαιρία για να φάνε οι κάθε λογής μαϊδανοί.
Ακριβώς αυτό.Πέραν του ότι είναι εγκληματικό και καταθλιπτικό είναι και το πλέον αντιαισθητικό.Και αν οι φίεστες ήταν Ρωμαϊκού τύπου..... πάει και στο διάολο.Δυστυχώς όμως ήταν κλασσικά'ελληνοχριστιανικού',κοπιαρισμένες από τις αναλόγου αισθητικής βεγγέρες για την 'πολεμική αρετή των ελλήνων',που διοργάνωνε στον ίδιο χώρο η 'επαναστάσις' των ημιαναλφάβητων καραβανάδων.
Πολύ φοβάμαι ότι όλα αυτά που καταμαρτυρούνται εδώ μέσα,είναι ελαφρώς ανεπίκαιρα.Θα προτιμούσα να τα διάβαζα πριν καμιά πενταετία ή έστω την επαύριο των ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας-τότε που όλα τα έσκιαζε η φοβέρα-και όχι σήμερα που η 'δρυς έπεσε και πας ανήρ ξυλεύεται'. Καταλαβαίνω απόλυτα το μπούχτισμα και την αγανάκτηση από τη διαρκή πλύση εγκεφάλου που υπέστημεν τόσα χρόνια,ώστε να γίνει πεποίθηση στο μυαλό του μέσου γραικύλου,ότι η Ελλάς που 'έδωσε τα φώτα του πολιτισμού στους ημιβαρβάρους και ανακάλυψε το ολυμπιακό ιδεώδες',ενώ δεν έχει στοιχειώση υποδομή στο εκπαιδευτικό της σύστημα,έπρεπε και μπορούσε να δημιουργήσει αθλητική υποδομή,που θα οδηγούσε στη βιομηχανία παραγωγής ολυμπιακών μεταλλίων και διεθνών διακρίσεων.Αυτό ήταν το ζητούμενο.Να αναβιώσει ένας σύγχρονος 'σοκολισμός' που θα υποστύλωνε την προβληματική εθνική συνείδηση ενός κοινωνικά ασπόνδυλου σώματος. Για το λόγο αυτό το εγχείρημα σχεδιάστηκε και σκηνοθετήθηκε από την πολιτική ηγεσία για να αγκαλιαστεί και να πατροναριστεί εν χορδαίς και οργάνοις από την εκκλησιαστική και οικονομική.Κατόπιν σερβιρίστηκε σε γκαιμπελικές δοσολογίες από τους λακέδες γραφιάδες της.Το γεγονός ότι εξαφανίστηκαν κάποια δισεκατομύρια σε τσέπες αρμοδίων και αναρμοδίων λαμόγιων ή ότι η ευρωστία της ελληνικής οικονομίας άντεχε να αναλάβει τη διοργάνωση αγώνων (από την οποία κάποια καθάρματα δεν νρέπονταν να ισχυριστούν ότι προσδοκούνται κέρδη και μακροπρόθεσμα οικονομικά οφέλη),δυστυχώς είναι δευτερευούσης σημασίας και πταισματικής βαρύτητας.Έτσι συμβαίνουν πάντα τα πράγματα εν Ελλάδι.Μήπως η πολιτική μετριότης,αλλά μέγας 'εθνάρχης', Ελευθέριος Βενιζέλος,δεν πείστηκε να διοργανώσει εκστρατεία και να το παίξει κατακτητής, την ώρα που η Ελλάδα τελούσε υπό καθεστώς διεθνούς οικονομικού ελέγχου,έχοντας κόψει το κατοστάρικο στη μέση;Αντί όμως να αντιμετωπιστεί από την ιστορία ως ο πολιτικός που συνέβαλε στη συρρίκνωση του ελληνισμού εντός των στενών ορίων του κοτετσιού που καλείται ελληνική επικράτεια.......η ελληνική ιστοριογραφία τον 'έκανε άγαλμα',ώστε να τον προσκυνούν τα δισέγγονα αυτών που ξεσπίτωσε από τις πατρίδες τους.
Γι'αυτό το λόγο νομίζω ότι είναι αλυσιτελές αν όχι και ελαφρώς άδικο να συγκεντρώνουν κατ'αποκλειστικότητα τα πικρόχολα σχόλια και την εμπάθεια οι αθλητές ή οι προπονητές φισουνατζήδες.Δεν αντιλέγω ότι η συμπεριφορά των περισσοτέρων από αυτούς ήταν για κλωτσιές.Αλλά δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς κάτι διαφορετικό,ιδιαίτερα σε μια κοινωνία αμενομαζώματος,την ώρα που έπρεπε να μοιραστεί το πλιάτσικο.Μην ξενχάτε ότι και μεταξύ αυτών, υπήρξαν διαβαθμίσεις στο βαθμό 'αγιογράφησης' τους και στην ασυλία που απολάμβαναν,αναλόγως της καταγωγής τους,της ελληνοφροσύνης που ήταν σε θέση να πουλήσουν και των υποκριτικών τους ταλέντων.Και τέλος πάντων το πρόβλημα δεν είναι, ότι αφού προηγουμένως φαρμακώθηκε με ό,τι σωληνάριο υπήρχε,διάλεξε να πέσει με τα μούτρα στο κεχρί και να αποθρασυνθεί ο κάθε ταλαίπωρος ομογενής,γηγενής ή μισθοφόρος.Ούτε ότι τους φισουνατζήδες προπονητές,κομισάριους και παρατρεχάμενους-με ύφος κοστουμαρισμένο ή περισσότερο λαϊκό-τους ανέθεσαν το ρόλο των σύγχρονων πνευματικών ταγών,πριν τους καταστήσουν ευκαιριακούς συνδαιτυμόνες τους στα τραπέζια των γιορτών της 'Δημοκρατίας'.Αναλώσιμοι ήταν-αν και ενδεχομένως οι περισσότεροι δεν το είχαν καταλάβει-και απλά ελπίζω να πρόλαβε να λιγδώσει το άντερο τους,πριν τη μετατροπή τους σε σύγχρονες πόρνες που τις φτύνει το 'εξαπατημένο' πόπολο.
Το πρόβλημα είναι ότι όλοι αυτοί,που ήταν λαλίστατοι,στήνοντας τις φιέστες και μοιράζοντας δεξιά και αριστερά τα ψίχουλα από το μεγάλο φαγοπότι,την ώρα που και ο τελευταίος που είχε στοιχειώδη σχέση με τον αθλητισμό, ήξερε ότι ούτε τοπικής εμβέλειας πρωταθλητισμός δεν γίνεται χωρίς τη φισούνα,τώρα το βουλώνουν.Ή σφυρίζουν αδιάφορα ή αντιδρούν σαν κρυφαδερφές που τις είπαν αδερφές.Πάντα όμως από τις θέσεις τους,έτοιμοι να προσφέρουν καινούργιες εθνικές υπηρεσίες.Δυστυχώς αυτών τα κεφάλια θα παραμείνουν εσαεί στη θέση τους,επειδή τελικά η δική μας η κεφάλα θέλει σπάσιμο.
Αυτά.Και να θυμάστε πάντα:μακριά τα παιδιά σας από τον πρωταθλητισμό.