Πιανόμαστε από μια λάθος εκτίμηση ενός παραδείγματος. Το θέμα δεν είναι το χόμπι του καθενός. Ούτε κανείς απεργός θα σου πει μην κάνεις το χόμπι σου. Έχεις τα λεφτά; Καλώς το κάνεις.
Για εμένα όμως δεν μπορείς να τα χώνεις στον απεργό που κινδυνεύει να βρεθεί με τεράστια χρέη εις βάρος του(ένα μέρος, όχι όλοι φυσικά) επειδή απεργεί. Και απεργεί με ένα τέτοιο τρόπο ώστε να προκαλέσει την προσοχή της κοινης γνώμης. Δηλαδή αν φορούσαν σαν τους κινέζους ένα λευκό περιβραχιόνιο, υπήρχε περίπτωση να ασχοληθεί κανείς;;
Θα ασχολούμασταν εμείς οι κάτοικοι των πόλεων για το ζόρι που θα φάνε εκεί;; Προφανώς και όχι.
Είπαμε κατεβάζουν ανά περιοχές το ρεύμα γιατί αλλιώς θα γίνει γενικό μπλακ-αουτ σε όλη τη χώρα. ΔΕΝ έχουμε ρεύμα, και το μοιράζουν. Δεν είναι ότι έχουν ρεύμα, και λένε 'Κατέβασε τους διακόπτες για να δούνε οι υπόλοιποι'. Αν και πιστεύω ότι και αυτό θα το έκαναν σε ακραίες καταστάσεις. Δεν έχουν άλλο τρόπο αντίδρασης. Εγώ π.χ. που είμαι ελ. επαγγελματίας έχω δει αυξήσεις τρελές από το καλοκαίρι(17% το γάλα, 100% το αλεύρι, ανέβηκαν τα μεταφορικά κλπ), Ανεβαίνουν οι εισφορές στο ΤΕΒΕ 8%, ενώ οι συντάξεις μόνο το μισό(4%). Δεν μπορώ να αντιδράσω με κινητοποιήσεις, ούτε να κατεβάσω διακόπτες, ούτε να το κλείσω γιατί απλά θα καταστραφώ. Τι κάνω; Μετακινώ αναγκαστικά τις αυξήσεις στον επόμενο αγοραστή, είτε χονδρικής είτε λιανικής. Άρα θεωρητικά μετακινώ το χάσιμο. Ο απλός υπάλληλος τί μπορεί να κάνει; Δεν μπορεί να μετακινήσει το χρεός του αλλού. Δεν έχει άλλες πηγές εσόδων, οπότε απεργεί με δυσβάσταχτες οικονομικές απώλειες για τον ίδιο.
Σήμερα είναι η ΔΕΗ, αύριο κάποιος άλλος. Το ασφαλιστικό είναι προ των πυλών και εμείς κάνουμε ότι δεν ακούμε. Θα αντιδράσουμε μόνο όταν χτυπήσει αποκλειστικά την πόρτα μας. Μόνο που τότε θα είναι αργά. Αντί για τους υπαλλήλους(βολεμένους ή μη), πρέπει να αντιδράσουμε στην πολιτική του κράτους που πάει με αυτόν τον τροπο να 'λύσει' το θέμα του ασφαλιστικού. Μπράβο για τις κινητοποιήσεις ολονών.