Ο βαρετός αγώνας. Οι φάσεις που παρακολούθησα ανάμεσα στον καταιγισμό των διαφημίσεων δεν με συγκίνησαν. Αν εξαιρέσουμε την εκκίνηση -που πάντα κόβει την ανάσα- και την αμέσως μετά προσπάθεια του Montoya να προσπεράσει τον αλύγιστο το μόνο γεγονός που κατάφερε να με βγάλει από την υπνηλία μου ήταν η εγκατάλειψη του Coulthard -του οποίου, παρεπιπτόντως, την πολύ καλή εκκίνηση έκανε 'γαργάρα' ο Πουρναράκης αλλά σχολίασε το άλλο παλλικάρι-, καλά να κάνουν πλάκα μαζί σου οι rookies στα δοκιμαστικά αλλά να εγκαταλείπεις και από μηχανικό πρόβλημα στον αγώνα είναι δυσβάσταχτο. Εδώ απαιτείται παπάς-εξορκιστής-δαιμονολόγος-παραψυχολόγος.
Γενικότερα όμως η (αγαπημένη μου) McLaren κάθε άλλο παρά ανταγωνιστική ήταν στη Μόντζα. Έχασα και το στοίχημα με τον Ιταλό και φανατικό οπαδό της Ferrari εξάδελφό μου (ήμουν υπέρ του Kimi).
Όσο για τη συνέντευξη τύπου είμαι σίγουρος ότι όσοι έχουν κάποια ευχέρεια στα αγγλικά θα προτιμούσαν να μην ακούν τον Έλληνα σχολιαστή, γιατί αυτός ο τρόπος της real-time μετάφρασης 'σκεπάζει' το μεγαλύτερο μέρος των λεγομένων των ομιλητών.
Ελπίζω σε καλύτερα.