Γεια σας κι από 'μένα.

Αφορμη της εγγραφης μου στο blog ηταν ενα μηνυμα του Παπαμιχαλη, τις προαλλες, στο F/B. Το link του blog των 4Τ με το σχολιο: 'για να δεις τι ιντριγκα εχει ο χωρος...'
Ασχολουμαι με τα αυτοκινητα απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου. Μαλλον ειναι γραμμενο στο DNA μου. Και απο την πλευρα του πατερα μου αλλα και απο της μητερας μου, οι περισσοτεροι συγγενεις μου δηλαδη, ασχολουνταν με τα αυτοκινητα. Ειτε ως χομπυ, ειτε ως δουλεια. Τον θυμαμαι τον πατερα μου να κοκορευεται οτι 'οι Κοζανιτες ειναι απο τα καλυτερα 'τιμονια' στον κοσμο! Γιατι',ελεγε, 'οδηγουν κατω απο τις χειροτερες συνθηκες(χιονι-παγος με ορεινο στροφιλικι) και εχουν παντα τα αυτοκινητα τους προετοιμασμενα τελεια!' Δεν ελεγε ψεμματα... Στα 3 μου (χρονια, οχι κατι αλλο!) η πρωτη λεξη που εμαθα να γραφω δεν ηταν το ονομα μου...ηταν FIAT! Στα 9 μου θυμαμαι οτι 'κατεβασα' τον πατερα μου στην 'πλατεια'(θρακομακεδονων, οπου το '82 ηταν κυριολεκτικα ενα χωριο με τους παρισσοτερους δρομους να ειναι χωματοδρομοι) και οδηγησα εγω το Autobianchi μεχρι το σπιτι! Μεγαλη διαδρομη! Σκαρτα 500 μετρα και αλλαξα και επιτυχως απο πρωτη σε δευτερα και πρεπει να επιασα και τα 45 χ.α.ω! Τα εφτανα τα πεταλια, αλλα δεν φαινοταν να οδηγει ανθρωπος πισω απο το τιμονι! Απιστευτο συναισθημα! Ημουν πια Οδηγος!! Ετσι νομιζα...
Ηταν ο καιρος που ο πατερας μου μου αποκαλυψε οτι εχω θειο Ραλλιστα! 'Ειναι ξαδερφος μου και μεγαλωσαμε μαζι, στην ιδια γειτονια και δεν ειναι οποιος κι οποιος. Ειναι ο Γιωργος ο Ραπτοπουλος' ειπε. Η χαρα μου ηταν απεριγραπτη. 'Εχω θειο ραλλιστα!' Ασχετα με το οτι δεν τον ηξερα καν! Ημουν, δεν ημουν 10... Τον εμαθα λιγο αργοτερα, οταν ηρθε στο σπιτι μας την πρωτη φορα με το αγωνιστικο του Escort. Ναι-ναι την...'γρια'! Πηρε την αδερφη μου για συνοδηγο. Εγω και αλλοι δυο φιλοι απο την γειτονια (που τους πηγε κι αυτους βολτα μετα) ακολουθησαμε το Escort μεχρι τις 'Λεκανες'(εκει που ειναι σημερα το Ολυμιακο Χωριο) με τα ποδηλατα! Πεταγε ο Ραπτπουλος με το Escort στις Λεκανες. Χαζεψαν και μερικες οικογενειες που ειχαν παει στην περιοχη για πικ-νικ τοτε... Κιτρινος κατεβηκα θυμαμαι και με τα ποδια μου να τρεμουν! Οχι μονο εγω αλλα και οσοι εκαναν 'το λαθος' να τους παει βολτα! Απιστευτο για ενα παιδι σχεδον 10 χρονων, αλλα οτι εκαναν οι...Dukes, το εκανε ο Ραπτοπουλος με ανεση!
Τοτε ηταν που αγορασα το πρωτο μου περιοδικο για αυτοκινητα. Ηταν οι 4Τ της 01/01/1984. 'Καστρα και Πολιορκητες!' εγραφε το εξωφυλλο. Ηταν το ονομα του πιο Hot παιχνιδιου της εποχης. Ειχα λεφτα απ' τα καλαντα και το πηρα χωρις δευτερη σκεψη! Αυτα με τα McPherson, τις αντιστρεπτικες και τις υποστροφες ισχυος 'λογω της κακιστης ποιοτητας του Ελληνικου ασφαλτοταπητα' ηταν ακαταλαβιστικα και πολυ βαρετα για ενα παιδι. Οι φωτογραφιες και ποιο εχει την μεγαλυτερη 'τελικη' ειχαν σημασια! Παρολο που βαριομουν απιστευτα, διαβαζα τα περισσοτερα τεστ και τα αρθρα του περιοδικου.
Ο Καββαθας με εμαθε να γραφω και να μιλαω σωστα Ελληνικα. Πρωτα ο πατερας μου και μετα ο Καββαθας μου μετεδωσαν οδηγικη παιδεια. Απ' αυτους εμαθα τι σημαινει 'Πραγματικος Οδηγος'. Να οδηγω πρωτα με ασφαλεια και μετα γρηγορα. Να φοραω ζωνη μπρος-πισω. Να σεβομαι τους αλλους οδηγους και οτι ο δρομος δεν ειναι τσιφλικι μου να κανω οτι γουσταρω. Να ειναι το αυτοκινητο μου αριστα συντηρημενο. Να, να, να... Σελιδες μπορω να γραψω! Σ' αυτους οφειλω το μηδεν στο ενεργητικο μου στα τρακαρισματα και οτι τωρα ζω και ειμαι σε θεση να γραφω αυτες τις αραδες.
Περασαν τα χρονια της αθωοτητας ομως ανπιστρεπτι, τελειωσα το Λυκειο, και μιας και δεν υπηρχε περιπτωση να ασχοληθω με αγωνες, γιατι ζουσα στην...Ελλαδα και τα χρηματα δεν υπηρχαν και...'Τι θα γινεις στην ζωη σου?? Ραλλιστας?? Ειναι αυτη δουλεια??', τελειωσα την Δελτα 'μηχανικος αυτοκινητων' (τεχνικος οχηματων δηλαδη). Δεν με πειραζε και πολυ γιατι ΦΑΝΤΑΖΟΜΟΥΝ οτι θα γινομουν ο TOP μηχανικος και θα φτιαχνω Porsche και αντικες στο συνεργειο του Ραπτοπουλου. Ενα μονο χρονο δουλεψα εκει μετα τον στρατο κι εφυγα...τρεχοντας! Τα επομενα 3, δουλεψα στην Κυπρο, στην αντιπροσωπια της FIAT. Αλλοι ανθρωποι. Ηταν τυχεροι οι Κυπριοι που ηταν υπο αγγλικη κατοχη και εμαθαν τουλαχιστον να δουλευουν σωστα και οχι the Greek way. Οταν γυρισα μονιμα πισω, ασχοληθηκα και με τις βελτιωσεις και με τις πωλησεις. Δεν με γεμιζε και ιδιαιτερα, ουτε η μια δουλεια, ουτε η αλλη και δυο χρονια αργοτερα τα παρατησα και δεν ξαναασχοληθηκα με τα αυτοκινητα επαγγελματικα. Λιγο καιρο αργοτερα, ετυχε να ασχοληθω με τις μηχανες και να διαβαζω το 0-300, αδελφο περιοδικο των 4Τ. Πηγα στα αγωνιστικα σχολεια οδηγησης του 0-300 (California SuperBike School) και παρακολουθησα τα δυο πρωτα 'Level' απο τα πεντε που εχει. Αποκαλυψη!! Εκει εμαθα να οδηγω πραγματικα γρηγορα και με ασφαλεια. Το εβλεπα στο δρομο. Ειδικα με το αυτοκινητο. Με βοηθησε και το οτι καθε μερα στην δουλεια οδηγουσα μικρο 1.300αρι και οι διαδρομες μου ηταν μονιμως στα βορεια προαστεια της Αθηνας. 'Εφαγα' στην κυριολεξια τον δρομο για Παρνηθα, Καλαμο, Ωρωπο, Νεα Μακρη και συμπληρωσα σ' αυτους τους δρομους πανω απο 300.000 χιλιομετρα κατω απο οποιεσδηποτε καιρικες συνθηκες για σχεδον 9 χρονια. Ημουν ο πιο γρηγορος τεχνικος ΑΤΜ της Group4! Αργοτερα βρηκα κι απο το QuattroRuote μια σχολη στην Ιταλια για δοκιμαστες αυτοκινητων. Καινουργια ονειρα αρχισαν να γεννιουνται στο αφελες μυαλο μου...
Στην ζωη μας ομως, ερχονται πολλες αναπαντεχες καταστασεις, που σε κανουν να αναθεωρεις αρκετες αποψεις γι αυτη. Μια ομηρια για να ανοιξω ΑΤΜ και μια σφαιρα, που απο θαυμα δεν με πετυχε, με εκανε να αναθεωρησω πολλες!
Το μονο περιοδικο που αγοραζα τοτε ηταν το IGNITION του Διονυση Χοϊδα. Οργανωνε τοτε ενα 'σχολειο' αγωνιστικης οδηγησης με Formula Gloria στα Μεγαρα. Η οδηγηση του μονοθεσιου στην πιστα ειναι απο τις πιο ομορφες εμπειριες της ζωης μου! Εκει γνωριστικα με τον Γιωργο τον Παπαμιχαλη. Τον αντιπροσωπο δηλαδη της Formula Gloria και της Maranello Racing Karts. Ηρθε μαζι με τον Διατσιδη οταν βγηκα στα pits, μετα το τελος του σκελους, να με ρωτησει που 'τρεχω'. 'Που τρεχω? Πουθενα! Στο Gran Turismo μονο...' ειπα. 'Σιγουρα δεν αγωνιζεσαι πουθενα?' ρωτησε ο Διατσιδης και συνεχισε 'μηπως κανεις καρτ?' 'Εκανα μια φορα πριν 5 χρονια στον Αγ κοσμα' απαντησα. 'Τελος παντων... Πηγες πολυ καλα. Βρες χορηγο για να τρεξεις Ιταλια' ειπε ξερα ο Διατσιδης κι εφυγε! Ωωωωχ! Τι ηθελε και το 'πε? Ηταν κι εκεινον τον καιρο που με ειχαν φλομωσει στο ψεμα απο την εταιρεια που δουλευα, επειδη τους...εσωσα και ημουν ο Ηρωας της εταιρειας (ο αρχιμαλακας δηλαδη που εβαλε την ζωη του για να σωσει...τα λεφτα της τραπεζας!)κι ετσι αναζωπυρωθηκε η φλογα του ονειρου των αγωνων στα 36 μου και αρχισαν τα σεναρια επιστημονικης φαντασιας για ακομα μια φορα να γυριζουν στο μυαλο μου.
Στον Παπαμιχαλη ειχα πει οτι ενδιαφερομαι να τρεξω με καρτ και οτι περιμενω χορηγια απο την δουλεια μου(οι αγωνες μονοθεσιου ηταν πολυ ακριβοι για μενα). Παραλληλα με τις προπονησεις που ξεκινησα να κανω(και να πληρωνω μονος μου) με την Maranello, μου αρεσε να βοηθαω στο στησιμο και στις επισκευες του καρτ. Με την Maranello ξεκινησα πριν απο 3 ακριβως χρονια στην 'πιστα'(γιατι για 'μενα δεν ειναι πιστα) της Αγ Μαρινας. [Τοτε δηλαδη που ρωτησε ο Nikos! στον Αγ Κοσμα για το κοστος χρησης της πιστας και του 'ζηταγε' ο Παπαμιχαλης(?),που τοτε δεν ηταν εκει η εδρα του, τα 2-πλα λεφτα απο τους υπολοιπους!!!]
Η χορηγια βεβαια, δεν ηρθε ποτε! Στην Ελλαδιτσα ζω και σε πολυεθνικη της Ελλαδιτσας δουλευα. Αν δεν εχετε δουλεψει ποτε, μην απορειτε για το πως ειναι. Πιστο αντιγραφο του ελληνικου δημοσιου. Με μια μικρη διαφορα! Ωραιο περιτυλιγμα και τους ευγενεις στους τροπους και στο ντησιμο μονο, υπαλληλους...
Τα ονειρα μου για αγωνες ξαναμπηκαν στο 'ντουλαπι' τους... Ο Παπαμιχαλης δεν 'μασησε'. Και μου εκανε μεγαλη εντυπωση γιατι ηξερε οτι απο μενα δεν θα επαιρνε και δεν θα εβγαζε λεφτα. Αυτο που μου εκανε την μεγαλυτερη εντυπωση ηταν οτι μου ειπε οτι θα τρεξω στα Βραχνεϊκα! 'Με τι καρτ και με τι λεφτα ρε Γιωργο?' του ειπα. 'Με καρτ της Ομαδας σου!' απαντησε... 'Με καρτ της...ομαδας μου?' Δεν πιστευα αυτο που ακουγα. Το πιστεψα λιγο καιρο αργοτερα... οταν πηγα στην Πατρα με δανεικο και ΟΧΙ ΝΟΙΚΙΑΣΜΕΝΟ καρτ απο την ομαδα για να τρεξω! Στα δοκιμαστικα του Σαββατου, συνεβει αυτο που μου ειχε πει ο Γιωργος οτι συμβαινει σχετικα σπανια και ειναι το οτι χειροτερο μπορει να σου συμβει: Σε τρακαρισμα απο εξοδο να στραβωσει το σασι του καρτ... Ε τα καταφερα και του το στραβωσα! Ανεπανορθωτα κιολας! Πηγε για πεταμα το σασι...Με πηρε πολυ 'απο κατω' για την ζημια που εγινε και σκεφτομουν την Κυριακη το πρωι να γυρναγα σπιτι μου αντι να τρεξω. Ο Παπαμιχαλης αν και στεναχωρηθηκε δεν το εδειξε! 'Συμβαινουν αυτα μωρε μαλακα' μου ειπε μονο και...'πιασε να το ισιωσουμε τωρα οσο γινεται για να τρεξεις αυριο!' Και εγινε ο αγωνας και καταφερα απο τυχη και μονο να βγω και εννατος! Ποτε δεν δεχθηκε λεφτα για την ζημια ο Παπαμιχαλης...

Η μικρη μου πειρα απο τους αγωνες, τον ειδικο τυπο και γενικοτερα απο τον χωρο του αυτοκινητου και του μηχανοκινητου αθλητισμου μονο απογοητευση και αηδια μπορει να μου φερει. Στην χωρα του μεσου και του βυσματος επαιξε και ο ειδικος τυπος μεγαλο ρολο. Επεσαν και οι μασκες των 4Τ... Κωστας Καββαθας, ο Πατριαρχης του ειδικου τυπου! 'Φωναζε' για την αμεροληψια και την διαφανεια των 4Τ ηταν ο πρωτος που τα 'πηρε' απο την πιτα της διαφημισης κι αυτος που 'εκπαιδευσε' τους επομενους διευθυντες συνταξης.Το πως ενας δημοσιογραφος, ασχετος απο αυτοκινητα, καταφερε να φτιαξει περιοδικο αυτοκινητου και χτυπησει σε πωλησεις περιοδικο lifestyle(και μαλακιας) οπως το ΝΙTRO μπορει μονο στις ταινιες και στην Ελλαδα να συμβει! Ο μπερες του Che Guevara με νεοφιλελευθερη τσεπη και lifestyle, οπου παντοτε ο δυστυχος διαλαλουσε στους 'Αντιλογους' του οτι επρεπε να οδηγει ολα τα ακριβα αυτοκινητα γιατι καποιος επρεπε να την κανει την βρωμικη δουλεια... Απο το '94 σταματησα να σας διαβαζω. Μερικα χρονια αργοτερα να διαβαζω και τους υπολοιπους... Δεν ειναι αλλωστε τυχαιο, οτι οσα περιοδικα αξιζαν να λεγονται περιοδικα ειδικου τυπου, εκλεισαν. Δυστυχως ΣΑΣ ΛΥΠΑΜΑΙ 'κυριοι' των 4Τ και οχι μονο...
Σπανιζει κυριοι, την σημερον ημερα, αλλα υπαρχουν ανθρωποι που δεν ειναι παντα ευγενεις στους τροπους τους και μπορει να αντιδρουν ασχημα και αποτομα οταν τους κατηγορουν δημοσια και αδικα, αλλα εχουν ενα μεγαλο χαρισμα! ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ!
Γιωργο Παμιχαλη σε ευχαριστω πραγματικα για τα ονειρα που μου εκανες πραγματικοτητα. Να 'τρεξω' σε πραγματικο αγωνα και δουλευω σε μια αγωνιστικη ομαδα οποτε εχω την ορεξη και την διαθεση.

Τσιρεκας Στεργιος

Υ.Γ.1: Ετυχε να γνωρισω μεσα απο την ομαδα της Maranello κι αλλα εξαιρετα παιδια. Πραγματικοι χομπιστες, αυτοι που αγαπουν το αθλημα αληθινα. Ενας που ξεχωριζε παντα για το ηθος του και την συμπεριφορα του ειναι ο Χρηστος ο Ασσημακοπουλος, ο ιδικοκτητης της σελιδας www.kratnews.gr. Gentleman μεσα και εξω απο την πιστα.
Υ.Γ.2: Nikos! Εξυπνα αφεντικα + ευπνοι υπαλληλοι = Κερδοφορια. Χαζα αφεντικα + χαζοι υπαλληλοι = Υπερωριες!
Y.Γ.3: Hatman, Δημητρη ΦΥΓΕ απο τα blog του ειδικου τυπου! Δεν σου αξιζει ουτε να 'ενημερωνεσαι', ουτε και να γραφεις σ' αυτα! Χιλιες φορες να κανεις δικο σου blog κι ας το διβαζουν μονο 5 ανθρωποι. Σπανιζουν αθλητες-χομπιστες σαν κι εσενα. Ευγε. Και αν μπορεις προσπαθησε να κανεις προπονηση ή και αγωνα στην Ιταλια. Θα καταλαβεις αργοτερα...