τώρα δεν ξέρω αν μπορεί να κάνει μήνυση ή όχι. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω χρόνο να τρέχω με ηλίθιους. Το έσβησα, αλλά σκέφτομαι πώς θα προφυλάγεται ο καταναλωτής αν όλοι αυτοί δεν γίνοται γίνονται γνωστοί.
Η εποχές που τέτοιου είδους συζητήσεις γινόντουσαν στα καφενεία πέρασε. Από την άλλη δεν ξέρω το νομοθετικό ππλαίσιο για τα forums, τι ισχύει, τι επιτρέπεται και τι όχι... ευχαριστώ πάντως για την υπόδειξη After
Ο χρήστης After έγραψε:
Καλως τον και απο εδω(mybike)Θα σου προτεινα να σβησεις το ονομα του μαγαζιου, γιατι εχει το δικαιωμα να σου κανει μηνυση
Μπορεις να γραψεις, γνωστη αλυσιδα καταστηματων μοτοσυκλετων στο ταδε μερος, και εισαι οκ
χμμμ ΟΚ...
Τελικά το πήρα!Ένα μαύρο GSR600. Θα ήθελα όμως να μοιραστώ μαζί σας την περιπέτεια της αγοράς του. Ξεκαθαρίζω ότι δεν υπάρχει κάποιος σκοπός πίσω από αυτό το post. Υπάρχει απλώς η ειλικρινή μου διάθεση να μοιραστώ μαζί σας την γελοιότητα μερικών εμπόρων.
Την περασμένη εβδομάδα κάνοντας μια έρευνα αγοράς με ένα φίλο μου καταλήξαμε στο κατάστημα γνωστής αλυσίδας στη Μιχαλακοπούλου. To GSR στην είσοδο. Με τα πολλά ρωτάω τιμή. Μου λέει ο «έξυπνος» πωλητής ότι η τιμή του είναι στα 6500. Του προτείνω αν μπορεί να κατέβει κι άλλο σε περίπτωση που τα δώσω μετρητοίς. Μου λέει: «από τα δώρα που δίνουμε τι θες να πάρεις».
Διάλεξα κράνος, μανιτάρια, συναγερμό, βαλίτσα.
Μου λέει: με αυτά τα δώρα θα στο αφήσω 6400. Συζηταμε λίγο με το φίλο μου και πάμε πιο πάνω στη Μιχαλακοπούλου 200 που είναι ο Suzuki Sfakianakis. Κάναμε τις τυπικές μας ερωτήσεις κι εκεί. Ρωτάμε τιμή, μας λέει 6500 σκέτο, χωρίς τίποτα.
Σκεπτόμαστε λοιπόν με το φίλο μου ότι στο κατάστημα της γνωστής αλυσίδας είναι η καλύτερη πρόταση που θα μπορούσαμε να έχουμε καθώς το μηχανάκι κυμαίνεται στα 6500. Οπότε το κλείνω εκεί στα 6400 και με τα δώρα που μου υποσχέθηκε ο πωλητής.
Την περασμένη Παρασκευή με καλούν από το κατάστημα ότι βγήκε η άδεια στο όνομά μου και πινακίδες. Όταν πήγα να το πάρω μού λέει η κοπέλα στο ταμείο ότι το μηχανάκι κάνει 7000. Όταν της είπα ότι συμφωνήσαμε 6400 φωνάζει τον πωλητή.
Αυτός μου λέει ότι ποτέ δεν μου είπε τιμή 6400 και ότι η τιμή είναι 7000 μαζί με τα δώρα, αλλιώς 6500.
Επομένως, του λέω, δεν υπάρχουν δώρα γιατί τα πληρώνω. Αλλά γιατί δεν μου το είπες από την αρχή.
Μου απαντά: Σου το είπα αλλά δεν το κατάλαβες.
Του λέω: Ήταν κι ο φίλος μου μαζί και ακούσαμε το ίδιο πράγμα.
Μου απαντά: Δεν καταλάβατε σωστά.
Για να μην σας κουράζω, του είπα ότι «δεν είμαι τόσο ηλίθιος ώστε να βρω το μηχανάκι 6500 στον Σφακιανάκη και να έρθω να το πάρω 7000 από σένα»
Εν κατακλείδι. Οικονομικά δεν με έριξε. Απλά πλήρωσα τα δώρα όσο άξιζαν. Απλώς δεν μου έδωσε την δυνατότητα να επιλέξω. Ο τύπος απλώς την πούλησε με μια πώληση ξεπέτα. Επειδή λοιπόν ήταν τόσο ηλίθια ανήθικος, σκέφτηκα να τα μοιραστώ όλα αυτά μαζί σας, όχι τίποτα άλλο, αλλά επειδή πιστεύω ότι αυτό θα γίνεται σίγουρα και σε άλλους. Και από τη στιγμή που η άδεια εκδόθηκε, δεν υπάρχουν περιθώρια χωρίς να μπλεχτείς σε έναν γραφειοκρατικό κυκεώνα.
Τελικά το πήρα!Ένα μαύρο GSR600. Θα ήθελα όμως να μοιραστώ μαζί σας την περιπέτεια της αγοράς του. Ξεκαθαρίζω ότι δεν υπάρχει κάποιος σκοπός πίσω από αυτό το post. Υπάρχει απλώς η ειλικρινή μου διάθεση να μοιραστώ μαζί σας την γελοιότητα μερικών εμπόρων.
Την περασμένη εβδομάδα κάνοντας μια έρευνα αγοράς με ένα φίλο μου καταλήξαμε στο κατάστημα γνωστής αλυσίδας στη Μιχαλακοπούλου. To GSR στην είσοδο. Με τα πολλά ρωτάω τιμή. Μου λέει ο «έξυπνος» πωλητής ότι η τιμή του είναι στα 6500. Του προτείνω αν μπορεί να κατέβει κι άλλο σε περίπτωση που τα δώσω μετρητοίς. Μου λέει: «από τα δώρα που δίνουμε τι θες να πάρεις».
Διάλεξα κράνος, μανιτάρια, συναγερμό, βαλίτσα.
Μου λέει: με αυτά τα δώρα θα στο αφήσω 6400. Συζηταμε λίγο με το φίλο μου και πάμε πιο πάνω στη Μιχαλακοπούλου 200 που είναι ο Suzuki Sfakianakis. Κάναμε τις τυπικές μας ερωτήσεις κι εκεί. Ρωτάμε τιμή, μας λέει 6500 σκέτο, χωρίς τίποτα.
Σκεπτόμαστε λοιπόν με το φίλο μου ότι στο κατάστημα της γνωστής αλυσίδας είναι η καλύτερη πρόταση που θα μπορούσαμε να έχουμε καθώς το μηχανάκι κυμαίνεται στα 6500. Οπότε το κλείνω εκεί στα 6400 και με τα δώρα που μου υποσχέθηκε ο πωλητής.
Την περασμένη Παρασκευή με καλούν από το κατάστημα ότι βγήκε η άδεια στο όνομά μου και πινακίδες. Όταν πήγα να το πάρω μού λέει η κοπέλα στο ταμείο ότι το μηχανάκι κάνει 7000. Όταν της είπα ότι συμφωνήσαμε 6400 φωνάζει τον πωλητή.
Αυτός μου λέει ότι ποτέ δεν μου είπε τιμή 6400 και ότι η τιμή είναι 7000 μαζί με τα δώρα, αλλιώς 6500.
Επομένως, του λέω, δεν υπάρχουν δώρα γιατί τα πληρώνω. Αλλά γιατί δεν μου το είπες από την αρχή.
Μου απαντά: Σου το είπα αλλά δεν το κατάλαβες.
Του λέω: Ήταν κι ο φίλος μου μαζί και ακούσαμε το ίδιο πράγμα.
Μου απαντά: Δεν καταλάβατε σωστά.
Για να μην σας κουράζω, του είπα ότι «δεν είμαι τόσο ηλίθιος ώστε να βρω το μηχανάκι 6500 στον Σφακιανάκη και να έρθω να το πάρω 7000 από σένα»
Εν κατακλείδι. Οικονομικά δεν με έριξε. Απλά πλήρωσα τα δώρα όσο άξιζαν. Απλώς δεν μου έδωσε την δυνατότητα να επιλέξω. Ο τύπος απλώς την πούλησε με μια πώληση ξεπέτα. Επειδή λοιπόν ήταν τόσο ηλίθια ανήθικος, σκέφτηκα να τα μοιραστώ όλα αυτά μαζί σας, όχι τίποτα άλλο, αλλά επειδή πιστεύω ότι αυτό θα γίνεται σίγουρα και σε άλλους. Και από τη στιγμή που η άδεια εκδόθηκε, δεν υπάρχουν περιθώρια χωρίς να μπλεχτείς σε έναν γραφειοκρατικό κυκεώνα.