ΦΤΑΙΝΕ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΔΥΣΤΗΧΩΣ
Η σαπίλα που μαστίζει την κοινωνία μας καθημερινά δεν έχει τελειωμό. Όλοι τους κοιτάνε πως θα κάνουν την κ@υλ@ τους για να περνούν καλά και πως θα αρπάξουν τα φράγκα επίσης για να περνούν καλά. Σαν θεατής από το 1990 έχω δει και ακούσει τα πιο απίθανα πράγματα. Δεν θα ξεχάσω ΠΟΤΕ πως ένιωσα στην ειδική Καρούτες ή Βωξίτες όταν ο Νάσουλας με το Mitsubishi και τα χρώματα της ASSOS πήγε ευθεία σε μια δεξιά στροφή όπου και βρίσκονταν αρκετοί θεατές (ασφαλές σημείο κατά τον κριτή με το ξυρισμένο κεφάλι που επέβλεπε το σημείο). Δεν χτύπησε κανείς λόγω ενός ευλογημένου βράχου που υπήρχε ανάμεσα στα πουρνάρια και λόγω του ότι πήδησαν σαν τα βατράχια οι «αδιάβαστοι» θεατές. Δεν φτάνει αυτό, ύστερα ο κριτής έδιωχνε τον κόσμο χωρίς να περάσει ο ουραγός. Με αυτά και αυτά πέρασαν τα χρόνια και αντί να αλλάξουν κάποια πράγματα προς το καλύτερο έχουν γίνει ακόμα χειρότερα. Δεν υπάρχει οργάνωση και κατ’ επέκταση συντονισμός, ασφάλεια, ενημέρωση και οτιδήποτε άλλο χρειάζεται μια διοργάνωση μηχανοκίνητου αθλητισμού ώστε να αγκαλιάσει αγωνιζόμενους, κριτές, θεατές κτλ.
Για τον χώρο του AUTO FESTIVAL τι να πει κανείς?
Με ΠΗΓΑΝ μια φορά σε ένα drift show και το μόνο που έκανα όλη την ώρα ήταν να έχω πάντα μία έξοδο διαφυγής αν και το σημείο όπου καθόμουν ήταν 10 μέτρα μακριά από την υποτιθέμενη διαδρομή. Από το πρώτο λεπτό που μπήκα σ’αυτό το ΜΑΝΤΡΙ ένιωσα τον φόβο μέσα μου.
Η επόμενη σκέψη μου?
ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΑΤΑΩ ΤΟ ΠΟΔΙ ΜΟΥ ΕΔΩ ΧΡΥΣΟ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ
Οι οδηγοί?
Στα μάτια μου φαίνονταν σαν κάτι «μανιακούς». Έμπαιναν για τους γύρους τους και κατά πάσα πιθανότητα ούτε ένας δεν είχε σκεφτεί ότι αν πήγαινε ευθεία σε κάποιο σημείο τι αποτέλεσμα θα είχε. Θέλω να πιστεύω ότι αυτοί οι οδηγοί που συμμετέχουν σε τέτοιου είδους διοργανώσεις, έχουν ξεφύγει από τον όρο «καγκουρας» και ζητούν ασφαλείς χώρους για να κάνουν αυτό που τους αρέσει.
ΑΛΛΑ να υπάρχει και κρίση για να αποφεύγονται δυσάρεστα γεγονότα.
Είναι πάρα πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν για να πάμε μπροστά και αυτό πρέπει να το καταλάβουν πρώτα απ’ όλους οι συμμετέχοντες, οι οποίοι έχουν και την δύναμη να το κάνουν.
Ότι και να γίνει τώρα το αγοράκι δεν γυρίζει πίσω δυστυχώς και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα αλλάξει το παραμικρό από αυτά που ξέρουμε μέχρι σήμερα από την υποτιθέμενη ηγεσία του σπορ.
Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και ταχεία ανάρρωση στον πατέρα και τον μικρό.