Θα μου επιτρέψετε να προσθέσω μερικά πράγματα με βάση την αρχή της κουβέντας – μιλώντας γενικά για το σκάκι και πως μπορώ να βελτιώσω το παιχνίδι μου:
Αν και είδα 2-3 αναφορές, δεν έγινε ο απαραίτητος τονισμός του θέματος.
Αφορά το βιβλίο του Τριαντάφυλλου Σιαπέρα «Το Σκάκι».
Το βιβλίο αυτό θα τολμήσω να το χαρακτηρήσω ως τη «Βίβλο» του Έλληνα σκακιστή. Δε νομίζω ότι υπάρχει σκακιστης γραμμένος στην ομοσπονδία που δεν το έχει διαβάσει (με ευνόητες εξαιρέσεις). Κοινώς, ΑΝ θέλετε να μάθετε σκάκι, ΠΑΡΤΕ αυτό το βιβλίο. Δεν είναι ανάγκη να αγοράσετε και τους 2 τόμους ευθύς εξ’αρχής, ξεκινήστε με τον 1ο.
Είναι βιβλίο ευκολοδιάβαστο, όχι στείρο (παράθεση κινήσεων και διαγράμματα) και μπορεί κανείς να το διαβάζει και χωρίς σκακιέρα μπροστά του, σε κάποιες περιπτώσεις – πριν κοιμηθεί πχ. Έναν αρχάριο παίκτη θα τον «απασχολήσει»/ «βολέψει» για 2 χρόνια περίπου, ίσως και περισσότερα.
Από εκεί και μετά, βέβαια, εκτός από το να διαβάζει κανείς σκάκι, πρέπει και να ΠΑΙΖΕΙ. Και όχι μόνο με αντίπαλο τον υπολογιστή. Οι συζητήσεις για το πρόβλημα «ποιο πρόγραμμα είναι ισχυρότερο το Χ ή το Ψ ή το Ζ» μεταξύ αρχαρίων, είναι σα να έχεις ένα παιδί 10 χρονών και θέλεις να του μάθεις πυγμαχία, και δεν σου αρκεί ο γυμναστής της γειτονιάς σου αλλά ρωτάς «ποιος είναι καλύτερος για το γιό μου, ο Τάισον ή ο Χόλιφιλντ». Στο ανώτερό του επίπεδο, παίζοντας με το Fritz 11 εδώ και 2 χρόνια, έχω κόψει αν θυμάμαι καλά 2 ισοπαλίες, όντας παίκτης με +/-1900 ΕΛΟ και εμπειρία 25 ετών.
Το να παίζει κανείς μόνο με υπολογιστή, έχει και ένα μειονέκτημα:ο άνθρωπος ακόμα και αν είναι ένας πολύ δυνατός παίκτης, πάντα μπορεί να κάνει λάθος-να μη δει ένα ματ ή να στήσει ένα κομμάτι-όπως κι εσύ. Είναι βαρετό να παίζεις συνέχεια με αλάνθαστους παίκτες.
Ο ιδανικός αντίπαλος κατά γενική ομολογία – για να βελτιώσεις το παιχνίδι σου - είναι ένας παίκτης λίγο καλύτερος από σένα. Αν λοιπόν, έχετε όρεξη να μάθετε σκάκι, πηγαίνετε σε κάποιον σύλλογο και παίξτε με τους παίκτες εκεί.
Πιστέψτε με, το να τρέχεις μια μηχανή και να κρέμεσαι στα πρόσημα και να λές «Ά! κοίτα! Το πρόσημο από -0,27 πήγε -0,46 – ο Κάρλσεν έπαιξε λάθος εδώ κ τώρα ο Αρονιάν βελτιώνει τη θέση του» απέχει πάρα πολύ από το να πεις «παίζω» ή «ξέρω» ή «καταλαβαίνω» σκάκι.
Εκτός των άλλων μην ξεχνάτε ότι είναι διαφορετικό να σου πουν ότι ΕΔΩ, σε ΑΥΤΗ τη θέση, έχεις μια κίνηση που κερδίζει, παρά να τη βρεις εσύ στη διάρκεια της παρτίδας.
Το σκάκι δεν είναι οι μηχανές ή ο Άναντ ή οι νόβελτις στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Είναι η χαρά του να παίζεις στη λέσχη με το καλαμπούρι, οι νίκες της ομάδας στο πρωτάθλημα, η πρώτη σου νίκη σε επίσημη, τα ταξίδια και η παρέα, η πρόοδος που βλέπεις ότι κάνεις, οι απίστευτες νίκες σε χαμένες θέσεις ή οι ήττες σε τόσο κερδισμένη θέση που σού’ρχεται να κόψεις το σκάκι (συμφωνεί πιστεύω ο φίλος koutsan) και πολλά άλλα…

Κι αν δεν φτάσετε να γίνετε Γκρανμαίτρ, δεν πειράζει.

“Playing chess well is a sign of a gentleman. Playing chess very well is a sign of a waisted life.”