Το θέμα των εξόδων με το leasing αφορά όσους ελεύθερους επαγγελματίες δεν υπάγονται φορολογικά στις κλίμακες των μισθοτών. Ένα μεγάλο μέρος του εργατικού δυναμικού, είτε είναι μισθωτοί, είτε ελεύθεροι επαγγελματίες 'μπλοκάκηδες' για τους οποίους τα μόνα έξοδα που εκπίπτουν είναι οι εισφορές εργαζομένου καθός δεν φορολογούνται από το πρώτο ευρώ αλλά έχουν αφορολόγητο.
Έπειτα δεν είναι καλό να δείχνεις πάρα πολλά έξοδα γιατί να θυμάσαι οτι κάποια στιγμή αν χρειαστεί να επικαλεστείς ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών για μια αγορά, τα τεκμήρια σε συνδιασμό με το χαμηλό φορολογητέο εισόδημα, θα ροκανίσουν το ποσό που μπορείς να επικαλεστείς.
Προσωπικά, για να μπορέσω να αγοράσω αυτοκίνητο (το πρώτο μου) του κουτιού, έπρεπε να γίνω 30 χρονών. Είναι πολύ αστείο αμα το σκεφτείς. Ένας άνθρωπος ο οποίος π.χ. εργάζεται από τα 23-24 τελειώνοντας την τριτοβάθμια εκπαίδευση με το καλημέρα πέφτει στην παγήδα των τεκμηρίων. Για ένα μικρό σπίτι - γκαρσονιέρα, έχει κανείς σε ετήσια βάση τεκμήριο 3000 + 1500 = 4500. Αν βγαζει 8000 το χρόνο τα πρώτα χρόνια, μαζεύει λογιστικό κεφάλαιο περίπου 3500 το χρόνο. Άρα τυπικά θα μπορέσει να επικαλεστεί ανάλωση από παρελθονικά έτη για ένα αυτοκίνητο 16.000 ευρώ μετά από 4-5 χρόνια. Άρα κοντά στα 30 του.
Τραγικό πόσο λάθος είναι σχεδιασμένο το σύστημα και αναγκάζει κόσμο να πηγαίνει σε leasing ή σε μεταχειρισμένο 10ετίας.