Ο χρήστης nidosan έγραψε:
Κατά τ' άλλα τίποτα το ιδιαίτερο - ένα ξεκούραστο ψοφίμι ήταν κι αυτό! Εκεί όμως που άρχισα να το συμπαθώ περισσότερο ήταν μετά τις πρώτες βόλτες στο βουνό με το αριστερό πόδι να ελέγχει το φρένο - μια και είχε βαρεθεί να κάθεται άπραγο! Tο Scoupe (με την κίνηση στους εμπρός τροχούς) είχε την τάση να υποστρέφει αρκετά με γρήγορη είσοδο σε κλειστές στροφές, οπότε έπρεπε να κόβεις περισσότερο και νωρίτερα απ' ότι θα ήθελες. Σε κατηφορικά στροφιλίκια με 'κλειδωμένη' 2α στο κιβώτιο και σβέλτους ρυθμούς ο έλεγχος του φρένου με το αριστερό την ίδια στιγμή που το δεξί πόδι αναλάμβανε (μέσω του κινητήρα) να εξουδετερώσει μέρος του φρεναρίσματος στους εμπρός τροχούς, σε άφηνε να το κινείς σα να ήταν πισωκίνητο, με την ουρά να ανοίγει γλυκά την τροχιά της και τη μούρη να κλείνει τη δικιά της, διαγράφοντας την επιθυμητή πορεία. Μπορούσε, μάλιστα, να γίνει και αρκετά προκλητικό με αυτό τον τρόπο εάν άγγιζες την υπερβολή (σε κατηφορική πάντα διαδρομή λόγω έλλειψης δύναμης!) αλλά το καλό ήταν ότι αν συνήθιζες το 'ένα πεντάλ ανά πόδι' είχες πολύ καλύτερο έλεγχο και γρηγορότερο φρενάρισμα 'πανικού' ώστε, μετά, το συμβατικό σου φαινόταν ξεπερασμένο!
Αυτός είναι ο τρόπος να περπατάς ένα αυτόματο, 'ένα πεντάλ ανά πόδι' και με βαριά πόδια μάλιστα.