Δύο φοιτητές βγαίνουν να ξεσκάσουν ένα Σαββατόβραδο σε κλασική «μπαρότσαρκα» και καταλήγουν τις πρώτες πρωινές ώρες σε κάποιο ύποπτο μπαρ να καπνίζουν μαύρο. Για κακή τους τύχη κάνουν ντου οι μπάτσοι και καταλήγουν στη στενή όλο το υπόλοιπο weekend και τη Δευτέρα το πρωί στο αυτόφωρο σε κακή κατάσταση (αξύριστοι κλπ) με ένα αυστηρό δικαστή να του κατακεραυνώνει από την έδρα:
-Δε ντρέπεστε, εσείς που θα έπρεπε να δίνετε το καλό παράδειγμα, καπνίζετε χασίς. Τι θα απογίνετε? Τι θα κάνετε στη ζωή σας κλπ.
Αρχίζουν λοιπόν τα παρακάλια και τα «πρώτη φορά ήτανε» και « δώστε μας μια ευκαιρία» και «δε θα ξαναγίνει». Να μην πολυλογώ, τον καταφέρνουν το δικαστή και τους αφήνει ελεύθερους με ένα όρο. Να επιστρέψουν σε 1 εβδομάδα και να του αναφέρουν πόσους ανθρώπους κατάφεραν μέσα σε αυτές τις 7 ημέρες να αποτρέψουν από τη χρήση ναρκωτικών. Ανάλογα με την επιτυχία τους θα είναι και η ποινή.
Από την άλλη στιγμή ο ένας από τους δύο αρχίζει να πιάνει γνωστούς και αγνώστους και να τους κάνει κήρυγμα για τις βλαπτικές επιδράσεις των ουσιών. Ο δεύτερος ατάραχος δεν κάνει τίποτα. Ο πρώτος (ο .. δραστήριος) όλο τον παρακινεί να κάνει κάτι για να παρουσιάσει έργο, αλλά εκείνος το μόνο που του λέει είναι «μην ανησυχείς, ξέρω τι κάνω». Περνάει η βδομάδα και σενιαρισμένοι πάνε στο δικαστή που τους ρωτάει τι κατάφεραν.
Ο πρώτος όλο χαρά λέει κ. δικαστά εγώ απέτρεψα 14 ανθρώπους αυτή την εβδομάδα από τη χρήση ουσιών

• Μπράβο παιδί μου, δύο την ημέρα. Πως τα κατάφερες?
• Να, τους έδειξα αυτό το σχήμα
  O O
• Και λοιπόν?
• Τους είπα έτσι είναι ο εγκέφαλος σας τώρα και έτσι θα γίνει αν παίρνετε ουσιες
• Μπράβο παιδί μου, απαλλάσσεσαι. Εσύ τι έκανες? λέει ο δικαστής γυρνώντας στο 2ο (τον αραχτό της ιστορίας)
• Εγώ απέτρεψα 237 λέει αυτός άνετος. Παθαίνει πλάκα ο δικαστής και ρωτά πως έγινε αυτό το .. θαύμα
• Απλό λέει ο 2ος, τους έδειξα αυτό το σχήμα
  O O
• Και λοιπόν? ρωτά όλο περιέργεια ο δικαστής
• Είναι απλό, απαντά ατάραχος ο 2ος φοιτητής. Τους είπα, έτσι είναι τώρα ο κ…… σας και έτσι θα γίνει μόλις μπείτε φυλακή για ναρκωτικά

Ο μικρός Γιωργάκης έχει στήσει στο σαλόνι και πάιζει με το τραίνο του. Η μαμά έρχεται σιγά-σιγά από την κουζίνα και τον καμαρώνει κρυφά πως κάνει το σταθμάρχη και 'κατευθύνει' τους συρμούς και τους επιβάτες. Σε μια στιγμή τον ακούει να λέει: 'η αμαξοστοιχία 125 αναχωρεί από το σταθμό μας και τη γραμμή 3 για Λαμία-Λάρισα-Θεσαλλονίκη. Παρακαλούνται οι επιβάτες να καταλάβουν τις θέσεις τους' και αμέσως μετά 'όσοι μ@^%*&$, καρ&^#%$# αργούν θα τους γράψω στ'α&^%^&%$ μου και θα φύγω'. Παρεμβαίνει αμέσως και με αυστηρό ύφος μαλώνει το Γιωργάκη: 'δε ντρέπεσαι, που τα άκουσες αυτά. Τα μικρά παιδιά δε μιλάνε έτσι. Στο δωμάτιο σου γρήγορα. 2 ώρες τιμωρία'. Περνάει το 2ωρο και ο μικρός ξαναγυρίζει και παρακαλεί τη μαμά του να ξαναπαίξει. Αυτή για να τον δοκιμάσει τον αφήνει να ξαναπαίξει.
Σε λίγο ξαναπάει κρυφά για να ακούσει τιι γίνεται. Οπότε ακούει το Γιωργάκη: 'αγαπημένοι μας επιβάτες, σας παρακαλώ να ανεβείτε στην αμαξοστοιχία της γραμμής 3 με προοσριμό Λαμία-Λάρισα-Θεσαλλονίκη. Σας ζητώ συγνώμη για την απρόοπτη καθυστέρηση, αλλά για όλα ....φταίει αυτή η κ^%$^%# που είναι στην κουζίνα'

Καλημέρα σε όλους,

θα συμφωνήσω με τον tiger ότι είτε κάνεις είτε δεν κάνεις παιδιά είναι εγωϊστικό. Εγώ τουλάχιστον δε γνωρίζω κανένα που αποφάσισε να κάνει παιδιά λέγοντας 'θέλω να προσφέρω αγάπη και φροντίδα καθημερινά για το επόμενο τέταρτο του αιώνα σε έναν άνθρωπο', χωρίς να προσδοκώ ανταπόδοση, ας κάνω ένα παιδί. Το θέμα όμως είναι, όπως και με το γάμο πάνω-κάτω, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μεταφέρει κανείς την εμπειρία του στους της αντίπερα όχθης. Αν έχεις παιδιά πάρα πολλές φορές νοιώθεις υπέροχα συναισθήματα, αν δεν έχεις γλυτώνεις από πάρα πολλές στεναχώριες και βάσανα. Σε κάθε περίπτωση οι εμπειρίες είναι αυστηρά προσωπικές, εξαρτώνται από πολλούς έξωγενείς παράγοντες και δε μεταβιβάζονται.
Οπότε συμφωνώ με kyan και ikar ότι ο καθένας κάνει ή δεν κάνει παιδιά αν θέλει, όποτε θέλει με το σύντροφο που θέλει. Εξάλλου όπως έλεγαν και οι παλαιότεροι:
'αν έχεις παιδιά να τα χαίρεσαι και αν δεν έχεις να χαίρεσαι'

Κατ' αρχήν συγχαρτήρια στο Naso79 για το θέμα. Είναι θέμα που μπορεί να τραβήξει σε μάκρος και μπορεί να προκαλέσει μεγάλες εντάσεις. Καλό είναι αυτό, να .... διακινείται το συναίσθημα. Δεν ξέρω αν είμαι ρατσιστής (οι περισσότεροι αρνούμαστε το χαρκτηρισμό όσο μας αφορά), αλλά θα ήθελα να μοιραστώ και εγώ μερικές σκέψεις μου.
Τα παιδιά των φαναριών είναι καθαρά μέλη (ακούσια συνήθως) επιχείρησης. Υφίστανται εκμετάλευση από μεγαλύτερους που μαζεύουν τις εισπράξεις. Τα λυπάμαι πολύ αλλά πιστεύω ότι αν σταματήσουμε να δίνουμε τότε θα σταματήσει και το φαινόμενο. Το να δίνει κανείς καραμέλες ή σοκολάτες μου άρεσε σαν ιδέα
Οι γύφτοι τώρα είναι πονεμένη ιστορία. Σίγουρα η Ελληνική κοινωνία δεν έχει καμία διάθεση να τους ενσωματώσει, όμως και στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν έχουν καμία διάθεση να ενσωματωθούν. Μένω σε πόλη (Πάτρα) που στην ευρύτερη περιοχή της έχει μεγάλο αριθμό γύφτων και λόγω της δουλειάς μου (στο Νοσοκομείο) έχω καθημερινή επαφή μαζί τους. το μόνο που θέλω να πω είναι για το φασισμό της μειοψηφίας. Καταννοώ την ανάγκη του σεβασμού της ιδιαιτερότητας του άλλου είτε αυτό αφορά τη θρησκεία, τη γλώσσα είτε τις όποιες πολιτισμικές συνήθειες. Δε με ενοχλεί που δε θέλουν να έχουν σπίτι, με ενοχλεί όμως που θεωρούν λογικό να έρχονται στο Νοσοκομείο βρώμικοι. Δε με πειράζει ότι μαζεύονται 50 άτομα στην αναμονή για ένα περιστατικό καθισμένοι στο πάτωμα, με ενοχλεί όμως με διάφορες ψεύτικες δικαιολογίες και φασαρίες να προσπαθούν να παρακάμψουν τη σειρά ή να αποφύγουν συμβατικές υποχρεώσεις στις οποίες υπόκεινται και όλοι οι υπόλοιποι εξεταζόμενοι. Δε με ενοχλεί ότι παρ'ότι τους απευθύνεσαι στον πληθυντικό θεωρούν ότι πρέπει να σου μιλούν σαν να είσαι ο τελευατίος τροχός της αμάξης.
Και ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΝΕΙ ότι όταν τους επισημαίνεις ότι πρέπει να ακολουθήσουν ορισμένους κανόνες, τότε η μόνιμη επωδός τους με πολλές φασαρίες και επιθετική συμπεριφορά είναι ότι προβαίνεςι σε διακρίσεις επειδή είναι γύφτοι και ανάλογα με την ημέρα είτε βρίζουν είτε απειλούν με κανάλια κλπ (ξέρετε όλο το σετάκι).
Νομίζω λοιπόν ότι όπως η πλειοψηφία επιβάλλεται να σέβεται τις ιδιαιτερότητες της μειοψηφίας γιατί στο τέλος αυτό καθορίζει και το βαθμό του πολιτισμού της, έτσι και η μειοψηφία οφείλει να σέβεται τον τρόπο ζωής των πολλών και να μην προσπαθεί εν ονόματι ενός κακώς εννοούμενου προοδευτισμού να επιβάλλει την άποψή της.
Σε κάθε περίπτωση η πολιτεία και όλοι μας οφείλει να προσπαθεί να τους βοηθήσει και να μη τους αντιμάχεται, αλλά ομολογώ ότι μερικές φορές αυτό είναι πολύ-πολύ δύσκολο

As 'dirty Harry' said: opinios are like assholes, everybody has one. Ας πω λοιπόν και εγώ τη δική μου assholia αρχίζοντας με ένα ερώτημα. Οι 'ειδικοί' από το Δημόκριτο τι ακριβώς έκαναν αμέσως μετά τη συντριβή στον τόπο του ατυχήματος? Εκτός αν αυτό είναι standard διαδικασία οπότε πάω πάσσο (η παρουσία τους αναφέρθηκε στα αρχικά δελτία και δεν είναι δική μου ιδέα). Αν δεν είναι standard διαδικασία τότε απαιτείται κάποια εξήγηση. 2ον όσο δε βρίσκεται η σορός του κυβερνήτη (που κάτι μου λέει ότι δε θα βρεθεί και ότι τελικά θα 'αναγνωριστεί' από το DNA σε κάποιο καμένο σώμα, τότε δικαιούμαι να νομίζω ότι κάτι ή κάποιος έριξε το αεροπλάνο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα μάθουμε ποτέ την πραγματική αλήθεια και κρίμα τόσο για τους επιβάτες όσο και για τους οικείους τους.
Και μια αναφορά στον κρετίνο που έκανε πλάκα για δήθεν SMS από τον ξάδελφο που ήταν στο αεροπλάνο προκειμένου να κερδίσει τα '15 λεπτά δημοσιότητας του': είναι στιγμές που πιστεύω ότι μερικές τιμωρίες της σαρία (ισλαμικός νόμος) θα έπρεπε να ήταν σε ισχύ

[quote='Pai Mei']Να σας θέσω τώρα ορισμένα άλλα ερωτήματα φίλοι μου, κουβέντα να γίνεται...

Τι είδους γυναίκα θα θέλατε να είχατε δίπλα σας;

Και τέλος...

Πώς θα σας φαινόταν να έχετε δίπλα σας μία δυναμική γυναίκα, αποφασιστική, με λόγο, με ικανότητα διαχείρισης πολύπλοκων καταστάσεων, ψύχραιμη, με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά δηλαδή, που συνήθως συναντά κανείς σε εμάς τους άντρες;
quote]

Χμμ, έξυπνη, με χαμόγελο που να φωτίζει το πρόσωπο, λεπτή και μελαχροινή. Όσο για την ομορφιά αυτό είναιπροσωπικό θέμα.

'Πάρτε τα μάτια μου να δείτε' όπως λέει και ο σοφός λαός

Όσο για το δεύτερο υποθέτω ότι θα με τρόμαζε λιγάκι. Τελικά θα μου άρεσε αν άφηνε και λεφτά για ψώνια στο σπίτι.
Τώρα άν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά τα συναντά κανείς σε άνδρες σηκώνει μεγάλη συζήτηση

Ο χρήστης Random1 έγραψε:
Τι εννοεις με το να εχει καποιος την ικανοτητα να αυτοσαρκαστει..

Ειλικρινα δεν το καταλαβαινω αυτο....

Στα αλλα εχεις δικιο αν και εγω εχω αρχισει να απογοητευομαι με τις γυναικες και δεν ασχολουμαι σοβαρα αλλα πολυ χαλαρα και αλαργα

Μπορεί να είναι ΄λάθος έκφραση. Εννοούσα πάντως το γεγονός να πιστεύεις κάτι (όπως την πρόταση που ανέφερα) και ταυτόχρονα να γελάς με τον ευατό σου γιατί βλέπεις το λάθος που περικλείει. Και να έχεις το θάρρος και την άνεση να το κάνεις δημόσια.

Καλημέρα και καθυστερημένα καλό μήνα σε όλους.

Κατ'αρχήν νομίζω ότι η χρήση της λέξης ιδανική εμπεριέχει μία αντίφαση. Το ιδανικό αποτελεί στόχο συνήθως άπιαστο και μέτρο σύγκρισης για να ορίζουμε την επιτυχία ή άποτυχία μας.
Ανεξαρτήτως αμπελοφιλοσοφίας, συμφωνώ ότι η κατανόηση (αμφίδρομη πάντα) είναι σημαντική, εφ'όσον αυτό σημαίνει κατευνασμό του εγωϊσμού και όχι συμβιβασμό.
Θα ήθελα πάντως η γυναίκα που θα είναι δίπλα μου να μπορεί να παραδεχθεί δύο απλά πραγματάκια:

1. ότι αν και θα είναι πάντα το σημαντικότερο πράγμα για μένα αυτό δεν πρέπει να αποδεικνύεται άπαξ ημερησίως (και πολλές φορές δις και τρις πριν από 'εκείνες τις μέρες του μήνα')
2. ότι η ακόλουθη φράση είναι σωστή: 'οι γυναίκες παντρεύονται πιστεύοντας ότι ο άνδρας του θα αλλάξει (για την ακρίβεια θα τον αλλάξουν) και οι άντρες ότι η γυναίκα τους δεν θα αλλάξει. Γιατί μόνο αν κανείς έχει τη δύναμη να αυτοσαρκαστεί μπορεί να αντέξει τη μακροχρόνια συμβίωση με έναν άλλο άνθρωπο (άγνωστο μέχρι πρότινος)