Απόσπασμα από ένα πρόσφατο ενδιαφέρον άρθρο του New Scientist με κάποια αποτελέσματα από το World Values Survey:

'HERE's a fact to flatter the unbelievers among you: the bright young things at the University of Oxford are among the most godless groups ever studied in the UK. Of 728 students surveyed in 2007, 48.9 per cent claimed not to believe in any god, with 49.6 per cent claiming no religious affiliation. And while a very small number of Britons typically label themselves as 'atheist' or 'agnostic' (most surveys put it at about 5 per cent), an astonishing 57.3 per cent of the Oxford sample did.

This may come as no surprise. After all, atheism is the natural stance of the educated and the informed, is it not? It is only to be expected that Oxford students should be wise to what their own professor Richard Dawkins calls 'self-indulgent, thought-denying skyhookery' - and others call 'faith'. The old Enlightenment caricature, it seems, is true after all: where Reason reigns, God retires.

Of course, things are never quite that simple. Within the sample, for instance, the postgraduates (that is, the even-better educated) were notably more religious than the undergraduates, in terms of both belief in God and self-description. Although the greater number of non-Europeans in the postgraduate population is almost certainly a significant factor here, evidence from elsewhere backs the idea that there is no straightforward relationship between atheism and education...'

Για ολόκληρο το άρθρο όποιος ενδιαφέρεται ας δει

http://www.newscientist.com/article/mg2 ... tml?page=1

Mιας και έχω χρόνο ας γράψω λιγάκι πιο αναλυτικά τι εννοώ:

1. Στην μαθηματική εκπαίδευση της χώρας υπάρχει πρόβλημα σε όλα τα επίπεδα (από το δημοτικό μέχρι τα μεταπτυχιακά των πανεπιστημίων), το επίπεδο είναι χαμηλό. Μείωση της ύλης θα το υποβαθμίσει ακόμη περισσότερο. Ας έχουμε υπόψη μας πως τα μαθηματικά είναι fundamental science, χωρίς αυτά δεν μπορεί κανείς να παράγει τίποτε καινούργιο (τουλ στις θετικές επιστήμες και την μηχανική/μηχανολογίες κάθε είδους, οικονομικά κλπ). Ο Πλάτωνας έλεγε ότι η αλήθεια γυμνή υπάρχει μόνο στα μαθηματικά ενώ ο μέγας φιλόσοφος Κant έγραψε πως κάθε επιστήμη περιέχει τόση αλήθεια όσα και τα μαθηματικά που περιλαμβάνει (ο Kant ήταν μέγας θαυμαστής του Νεύτωνα). **Η φιλοσοφία θα πρέπει να είναι να προσπαθήσουμε να παράγουμε δημιουργούς και όχι χρήστες/γραμματείς/καταναλωτές. **Ο διευθυντής του κέντρου ερευνών της microsoft με την κωδική ονομασία station Q σε μια ειδυλιακή παραλία της Καλιφόρνιας λέγεται M.Freedman και είναι κάτοχος Fields Medal (το Νομπέλ των μαθηματικών) το 1986 (μαζί με τον καθηγητή μου Simon Donaldson από την Οξφόρδη) και όχι πληροφορικάριος. Αυτό δεν είναι τυχαίο, βλ

http://stationq.cnsi.ucsb.edu/~freedman/

Επίσης τα μαθηματκά είναι μια επιστήμη που δεν κοστίζει, δεν χρειάζεται εργαστήρια κλπ, όπως λένε στο Cambridge είναι 'pen and paper science'.

2. Δεν είναι απαραίτητο κάθε μαθητής να έχει δικό του υπολογιστή, εδώ στα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου (με τεράστια περιουσία) δεν έχει κάθε φοιτητής δικό του υπολογιστή. Το καλύτερο είναι στα σχολεία να υπάρχουν ένα ή δύο αίθουσες με 40-50 υπολογιστές και να πηγαίνουν όλοι οι μαθητές κάποιες ώρες στο εργαστήριο πληροφορικής για εκπαίδευση εννοείται με επίβλεψη. Η πληροφορική στα σχολεία σαφώς είναι χρήσιμη αλλά μην υπερεκτιμάτε την πληροφορική στο σχολείο, είναι ένα κλικ παραπάνω από το να χρησιμοποιεί ένας μαθητής το κινητό του, δεν έχει γνώσεις για να κάνει κάτι σοβαρό με τους υπολογιστές διότι δεν έχει το απαραίτηο background. Βασικά θα τον χρησιμοποιεί για να λύνει τα προβλήματα που του έβαλε ο καθηγητής στην τάξη (αντί να τα γράφει σε μια κόλλα χαρτί ή ένα τετράδιο πιθανώς), να βρίσκει πληροφορίες (ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια) και κυρίως για να κατεβάζει τραγούδια/φιλμ με torrent ή να κάνει chat.

Παρότι σήμερα οι περισσότεροι στην Ελλάδα ασχολούνται με τα οικονομικά μέτρα, εμένα με ανησυχεί σοβαρότατα κάτι που διάβασα στα Νέα, η Διαμαντοπούλου προωθεί ανανεωμένα προγράμματα σπουδών σε Δημοτικό - Γυμνάσιο **με σημαντικές περικοπές στην ύλη των μαθηματικών και των θετικών επιστημών (φυσική, χημεία, βιολογία) ** και ενίσχυση διαφόρων 'ανοησιών' του τύπου πληροφορική, 'διαδραστικούς' πίνακες, ηλεκτρονικό βιβλίο κλπ...

Ο χρήστης Spartan έγραψε:
Παραθέτω εδω όλο το άρθρο του Δελαστικ, γι΄αυτούς που δεν κανανε κλικ στον σύνδεσμο....

'Στην πολιτική επίθεση εναντίον της χώρας μας που έχει εξαπολύσει η Γερμανία και άλλες δυνάμεις της ΕΕ και στην κερδοσκοπική επίθεση που τη συνοδεύει, χρησιμοποιούνται ένα σωρό προπαγανδιστικοί μύθοι και ανακρίβειες, προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους Ελληνες εργαζόμενους και να παραλύσουν εκ των προτέρων τις όποιες αντιδράσεις τους στα μέτρα στραγγαλιστικής λιτότητας που υποχρέωσαν τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να εξαγγείλει. Επικεντρώνοντας όλη τη συζήτηση στο ύψος του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, επιχειρείται η παραπλάνηση της ανενημέρωτης κοινής γνώμης.

Χρεοκοπεί άραγε μια χώρα όταν επί σειρά ετών έχει ελλείμματα; Ναι, είναι η απάντηση που προσπαθούν να υποβάλουν. Οχι, είναι η σωστή απάντηση. Σε καμιά περίπτωση δεν αρκούν τα ελλείμματα για να οδηγηθεί μια χώρα σε χρεοκοπία.

Για του λόγου το αληθές, ας δούμε τι γίνεται στις οικονομικές υπερδυνάμεις του πλανήτη - την ευρωζώνη, τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία.

Και οι τρεις, ολόκληρη τη δεκαετία 2001 - 2010 (εννοείται ότι για το 2010 αναφερόμαστε σε προβλέψεις) είχαν ελλείμματα και μόνο ελλείμματα και τα δέκα ανεξαιρέτως συνεχή χρόνια!

Η ευρωζώνη 6,6% για το 2010 και 6,2% για το 2009, αλλά και 2,5% το 2002 ή 3% το 2003.

Πολύ χειρότερη η κατάσταση στις ΗΠΑ: έλλειμμα 10% το 2010 και 12,5% το 2009 ή 5,9% το 2008. Επίσης 3,7% το 2002 και 4,8% το 2003.

Στην Ιαπωνία απερίγραπτα χειρότερα τα πράγματα: έλλειμμα 8% το 2002 και επίσης 8% το 2003, αλλά και 5,8% το 2008 και 10,5% το 2009 ή 10,2% το 2010! Για ολόκληρη τη δεκαετία, τα ελλείμματα της Ιαπωνίας ήταν σαφώς χειρότερα από αυτά της Ελλάδας!

Ναι, λένε κάποιοι, όμως η Ελλάδα δεν έχει μόνο υψηλά ελλείμματα έχει και υψηλό δημόσιο χρέος. Η Ιαπωνία να δείτε! Στο 135,4% (!) του ΑΕΠ της βρισκόταν το δημόσιο χρέος της ήδη από το 2000 και καθόλου δεν έχει μειωθεί στη διάρκεια της δεκαετίας. Αντιθέτως έχει εκτοξευθεί στο 197,2% (!), όταν το ελληνικό δημόσιο χρέος ήταν 112,6% το 2009 και εκτιμάται ότι θα φτάσει στο 125% το 2010.

Επειτα, ο περιορισμός της συζήτησης στο δημόσιο χρέος δεν επιτρέπει την πλήρη απεικόνιση της κατάστασης.

Αν επεκτείνουμε την ανάλυση στο συνολικό χρέος κάθε χώρας (το σύνολο του ποσού δηλαδή που έχει δανειστεί το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες, άρα δημόσιο συν ιδιωτικό χρέος), η εικόνα αλλάζει εντυπωσιακά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το συνολικό χρέος της Ελλάδας είναι στο ύψος του 179% του ΑΕΠ. Εξαιρετικά υψηλό, μπορεί να νομίσει κανείς. Ισως, αλλά ο μέσος όρος της ΕΕ είναι... 175%! Ιδιο δηλαδή με της Ελλάδας.

Στο συνολικό χρέος δε καθόλου «πρωταθλήτρια» της ευρωζώνης δεν είναι η Ελλάδα. Την ξεπερνούν η Ολλανδία (!) με 234%, η Ιρλανδία με 222%, το Βέλγιο με 219%, η Ισπανία με 207%, η Πορτογαλία με 197%, η Ιταλία με 194% και πάει λέγοντας.

Εντυπωσιακά στοιχεία προκύπτουν επίσης όταν ασχοληθεί κανείς με το εξωτερικό χρέος μιας χώρας (πόσα χρωστούν δηλαδή το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες μιας χώρας σε ξένες τράπεζες, δεδομένου ότι πάντα ένα τμήμα του χρέους αναφέρεται σε τράπεζες της ίδιας της χώρας).

Περιορίζοντας το δείγμα στις βαλλόμενες μεσογειακές χώρες (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία) και στην Ιρλανδία, η οποία ως... χώρα-φούσκα του νεοφιλελευθερισμού έχει συρρικνωμένο σχετικά δημόσιο χρέος αλλά αστρονομικό χρέος επιχειρήσεων και ιδιωτών, προκύπτει μια εντελώς διαφορετική κατάταξη αυτών των χωρών.

Στο εξωτερικό χρέος, λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι η Ιρλανδία χρωστάει στους ξένους το... 414% του ΑΕΠ της και η Πορτογαλία το 130% του δικού της ΑΕΠ.

Σε σαφώς καλύτερη μοίρα βρίσκονται η Ελλάδα με 89,5% του ΑΕΠ και η Ισπανία με 80% βάσει των στοιχείων που δίνει η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».

Υπάρχουν κι άλλες χώρες της ευρωζώνης, λοιπόν, που στην πραγματικότητα χρωστούν περισσότερα στις τράπεζες ή στους ξένους από την Ελλάδα.

ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ
Κερδοσκοπικά και πολιτικά τα αίτια

Εξι χώρες της ευρωζώνης τουλάχιστον με επικεφαλής την Ολλανδία και το Βέλγιο, έχουν συνολικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας! Δέκα ολόκληρα χρόνια η Ιαπωνία έχει δημόσιο χρέος τρομερά μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας και παράλληλα την ίδια δεκαετία έχει ελλείμματα κατά μέσο όρο πολύ χειρότερα από τα ελληνικά!

Ο κατά κεφαλήν εξωτερικός δανεισμός της Ιρλανδίας είναι σχεδόν οκταπλάσιος (!) από της Ελλάδας. Το γεγονός ότι για καμιά από αυτές τις χώρες δεν λένε ότι χρεοκοπεί (πολύ σωστά, άλλωστε), ενώ το λένε για την Ελλάδα (εντελώς αβάσιμα), αποδεικνύει ότι η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο πολιτικών και κερδοσκοπικών επιθέσεων.'

Κανει μία ανάλυση με στοιχεία, αρκετά εντυπωσιακά, πλην όμως άχρηστα γιατί το μόνο που κάνουν είναι να αποδεικύουν ότι η επίθεση εναντίον της χωρας είναι υποπτη και αδικη. Και την ωρα που περιμενεις να πει ΓΙΑΤΙ ειμαστε θυματα αδικης επιθεσης και ποιοι ειναι οι πολιτικοι λόγοι, τελειωνει το αρθρο...

Exει και άλλα άρθρα, παλιότερα, τα οποία ως ενα βαθμό, δίνουν κάποιες απαντήσεις, όπως επίσης και αυτό. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid= ... d=10220863

Προσέξτε τους νεοέλληνες δημοσιογράφους, η Ελλάδα δεν έχει μόνο πρόβλημα χρέους, ελλειμμάτων, έχει και πρόβλημα ανταγωνιστικότητας, είναι ΑΣΤΕΙΟ να συγκρίνεται με Ιαπωνία, Μ.Βρετανία, κλπ, δείτε αυτό

http://www.bbc.co.uk/blogs/thereporters ... kable.html

Μου άρεσαν αρκετά σχόλια αλλά κυρίως ένα από κάποιον 88888 πριν 4-5 σελίδες. Να γράψω και εγώ μερικά, απευθύνομαι στο ΠΑΣΟΚ:

1. Η δημόσια διαβούλευση είναι καλή σαν ιδέα αλλά αργείτε υπερβολικά. Η χώρα έχει σημαντικά και εξαιρετικά επείγοντα προβλήματα, αυτά δεν περιμένουν και ίσως (το απεύχομαι ειλικρνά) τα γεγονότα σας ξεπεράσουν. Οι διάφορες διαβουλεύσεις θα έπρεπε να είχαν γίνει όσο είσαστε στην αντιπολίτευση 5 χρόνια και καθώς αναλαμβάνατε την διακυβέρνηση θα έπρεπε να μπουν οι 'τελικές πινελιές' στα διαφορα νομοσχέδια. Τώρα θα πρέπει να κάνετε 'την νύχτα μέρα' στη δουλειά για να κερδίσετε-ίσως- το χαμένο έδαφος. Χρησιμοποιείστε την πείρα του προκατόχου σας που είχε πει σε συνέντευξη πριν τις εκλογές πως '...άργησα υπερβολικά εμπλεκόμενος σε ατέρμονες συζητήσεις και διαβουλεύσεις...' (έμφαση στο υπερβολικά και όχι στην διαβούλευση, η συζήτηση φυσικά και χρειάζεται).
   Επίσης κάποια νομοσχέδια είναι πρόχειρα (πχ ρευστότητα τραπεζών) με αρνητικές συνέπειες και καθυστερήσεις και δεν τηρείται κάποια στοιχειώδης λογική, πχ κάποια έστω ανεπίσημη διαπραγμάτευση με υπηρεσίες της ΕΕ που εκ των πραγμάτων και με την θέλησή μας μας εποπτεύουν (σαν την ΕΚΤ στην συγκεκριμένη περίπτωση) πριν δημοσιοποιηθούν. Αυτά με την συλλογή αποδείξεων από τους πολίτες για πάταξη φοροδιαφυγής θα πρέπει να τα εφαρμόσετε με πρακτικό τρόπο, αλλιώς θα καταντήσουν ανέκδοτο.
2. Η ανοικτή διακυβέρνηση καλή ως ιδέα αλλά να μην μπερδεύουμε τις λέξεις, αυτή κυρίως εξυπηρετεί την ενημέρωση και όχι την διαφάνεια. Για παράδειγμα αν κάποιο κόμμα δημοσιεύσει τον ισολογισμό του στο διαδίκτυο, εγώ ως απλός πολίτης θα δω απλά κάποια νούμερα αλλά δεν έχω ιδέα αν αυτά ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Με τις θέσεις γραμματέων κλπ αξιοκρατία δεν υπήρξε. Απλώς διευκόλυνση για ηλεκτρονική αίτηση (θετικό). Για να δούμε την αξιοκρατία των επιλογών σας θα έπρεπε να μπορούσαμε να δούμε τα βιογραφικά όλων όσων είχαν κάνει αίτηση και να τα συγκρίνουμε με αυτά αυτών που τελικά επελέγησαν.
   3.Πράσινη ανάπτυξη. Σωστό αλλά ελπίζω να έχετε υπόψω σας πως σε καμία χώρα του πλανήτη οι ΑΠΕ δεν καλύπτουν πάνω από το 20% των ενεργειακών αναγκών. Θα ήθελα η Ελλάδα να παίζει ενεργό ρόλο σε διεθνή προγράμματα όπως το ITER (International Thermonuclear Experimental Reactor) μέσω πχ της ΔΕΗ για ελεγχόμενη σύντηξη (που παρέχει 50-100 φορές περισσότερη ενέργεια από την σχάση και μόλις το 10% των ραδιενεργών αποβλήτων από την σχάση!) Τα τέλη κυκλοφορίας θα πρέπει να είναι κυρίως ανάλογα των ρύπων (ούτε κυβικά, ούτε ιπποδύναμη, μηδέν ρύπους έχουν μόνο τα ηλεκτρικά, άρα και μηδέν τέλη). Τέλη ανάλογα με την χρήση δεν ξέρω πως μπορεί να εφαρμοσθεί.

@fasoulis
Για την επιστήμη, το να λες το σύμπαν δημιουργήθηκε εκ Θεού είναι 'εκτός ύλης', σαν να προσπαθείς να βρεις την τιμή μιας συνάρτησης (πχ πυκνότητα πιθανότητας) σε σημείο που ΔΕΝ ανήκει στο πεδίο ορισμού (αυτό ΔΕΝ σημαίνει πως η τιμή είναι μηδέν). Από την άλλη ο υπολογισμός του Penrose δίδει μια τιμή γελοιωδώς μικρή για τυχαίο ενδεχόμενο. Υπάρχει πρόβλημα (αν και στο άρθρο σωστά επισημαίνεται ότι η ερώτηση ποιος δημιούργησε το σύμπαν δεν είναι επιστημονική...όπως ούτε και το γιατί δημιουργήθηκε).
@tolisdriver
Προφανώς ο κλασικός ορισμός πιθανότητας (του Laplace νομίζω) ευνοϊκά αποτελέσματα δια συνολικά, δεν εφαρμόζεται εδώ, ο Penrose χρησιμοποιεί τον γενικότερο ορισμό Kolmogorov (για την ακρίβεια μια παραλλαγή αυτού από την στοχαστική ανάλυση αν θυμάμαι καλά). Σωστά επισημαίνει ο Ζώης παραπάνω πως δεν έχει νόημα επανάληψη πειράματος στο σύμπαν διότι KAI ο χρόνος δημιουργήθηκε κατά το big-bang.
@Ζois
Για απόδειξη της ύπαρξης του Θεού κατά τη γνώμη μου είναι κάπως υπερβολικό να λέμε ότι υπάρχει, αν και πράγματι ο Γκέντελ και πολλοί άλλοι, αυτό πίστευε/πιστεύουν, προσωπικά μιλώ για arguments in favour.

Λοιπόν κατ' αρχή να ξακαθαρίσω πως μιλάμε για κλασική κοσμολογία (η κβαντική είναι σε πολύ ομιχλώδη κατάσταση, ουσιαστικά δεν υπάρχει παρά μόνο μια σειρά προτάσεων θεωριών που ακόμη και αυτές είναι ατελείς). (Επίσης να θυμόμαστε πως όταν λέμε “κενό” στην κβαντική φυσική δεν εννοούμε ανυπαρξία/τίποτε (σαν το κενό σύνολο των μαθηματικών) αλλά κατάσταση ελάχιστης ενέργειας (την ιδιοσυναρτηση που αντιστοιχεί στην μικρότερη ιδιοτιμή του τελεστή της Χαμιλτονιανής).

@mjacob
Για να κάνω το παράδειγμά σου να μοιάζει με αυτό που συζητάμε εδώ σκέψου ότι εάν ρίξεις την ζάχαρη και οι κρύσταλλοι όταν φτάσουν στο έδαφος διαταχθούν έτσι ώστε να σχηματίζουν την λέξη mjacob, σίγουρα θα προβληματιστούμε πολύ για το περί τυχαιότητας (το ενδεχόμενο αυτό φυσικά και μορεί να συμβεί με πιθανότητα πολύ μεγαλύτερη από αυτές που συζητάμε εδώ αλλά επίσης εξωπραγματικά μικρή).

@tolisdriver
Σαφώς και δεν αποδεικνύεται η δημιουργία, αλλά το άρθρο προσφέρει ξεκάθαρα αφορμές για προβληματισμό στον αβασάνιστο (από τους περισσότερους δυστυχώς) ισχυρισμό περί τυχαιότητας. Ως επιστήμονας προσυπογράφω σίγουρα την εξής φράση (αλλά όχι μόνο φυσικά) στο άρθρο του Ζώη που είναι και η ουσία:
“Συνεπώς, αυστηρά επιστημονικά μιλώντας, και οι δύο απαντήσεις είναι πρακτικά εξίσου μη ικανοποιητικές”.

@markvag
Το παράδειγμα που ανέφερα πιάνει μόνο την ουσία του υπολογισμού ο οποίος τελικά ανάγεται σε υπολογισμό πιθανότητας μιας κατανομής σφαιριδίων σε θήκες και το χρησιμοποίησα ενδεικτικά για να δείξω πως μπορεί να εμφανισθούν τέτοιοι τεράστιοι αριθμοί. O υπολογισμός του Penrose καθαυτός είναι πολύπλοκος και απαιτεί εκτεταμένη γνώση φυσικής και μαθηματικών, αναμφίβολα όσοι γράφουν σε αυτό το thread είναι εφυείς απότι βλέπω αλλά δεν ξέρω πόσα μαθηματικά και φυσική γνωρίζουν, να πω μόνο ότι ο υπολογισμός του Penrose αφορά καταρχή χώρο φάσεων και όχι configuration space (που ανέφερα εγώ), και χρησιμοποιεί θεώρημα Liouville, εξισώσεις Χάμιλτον/Poisson, δυναμικά συστήματα, θερμοδυναμικούς νόμους, στατιστικούς ορισμούς εντροπίας, ΓΘΣ, συμπλεκτική γεωμετρία κλπ. Αφού τα κάνεις όλα αυτά, τελικά μετράς “σφαιρίδια” σε “κυψελίδες” (στον χώρο φάσεων που έχει διάσταση όχι 4 όπως ο χωρόχρονος αλλά νούμερα όπως 10 εις την 80 κλπ-- ο χώρος φάσεων περιλαμβάνει και όλα τα πιθανά “άλλα” σύμπαντα που δυνητικά θα μπορούσαν να υπάρξουν με κάποιες ασθενείς προϋποθέσεις, πχ να ισχύουν οι ίδιοι νόμοι της θερμοδυναμικής με αυτούς που ξέρουμε, αλλά δεν χρησιμοποιεί καθόλου την γνωστή ανθρωπική αρχή).

Ο αυστηρός μαθηματικός ορισμός είναι ο εξής: Χαοτικό είναι ένα σύστημα στο οποίο η καμπύλη που αναπαριστά την εξέλιξή του στον χώρο των φάσεων δεν τέμνει τον εαυτό της. Σχηματικά, εάν σκεφτούμε πως τα ντετερμινιστικά συστήματα και τα τυχαία αντιπροσωπεύουν τα δύο άκρα, τα χαοτικά βρίσκονται στο ενδιάμεσο αλλά πολύ προς την μεριά των τυχαίων (και όχι στη μέση). Από εκεί προκύπτει μια όμορφη θεωρία για τοπολογικούς χώρους (τα γνωστά φράκταλς) με πραγματική (μετρική) διάσταση Χάουσντορφ.

Το παράδειγμα με το βιβλίο ακριβώς δαφωτίζει αυτό το σημείο: Σκέψου πως με μόλις 24 γράμματα και 10 εκατομ. χαρακτήρες (κουτάκια) στο βιβλίο, προκύπτουν κάπου 10 εις την 10 εκατομ. διατάξεις με επανάθεση. Στην περίπτωση του σύμπαντος έχεις 10 εις την 80 σωμάτια να τα διατάξεις σε πόσα κουτάκια: όσα ο όγκος του σύμπαντος (υπέθεσε χονδρικά σφαίρα ακτίνας 13.7 δισεκατομ. ετών φωτός) διαιρεμένα με τον όγκο που καταλαμβάνει ένα στοιχειώδες σωμάτιο, πχ πρωτόνιο, υπέθεσε κύβο με ακμή 10 εις την πλην 15 μέτρα! (προφανώς πολλά “κουτάκια” θα είναι άδεια, ο συσχετισμός διατάξεων με επανάθεση με το μοίρασμα σε κουτάκια είναι κλασικό στην στατιστική, αυτό το επιχείρημα είναι χονδροκομμένο, για να δείξει το απίστευτο νούμερο που προκύπτει, τάξη μεγέθους. Για περισσότερες λεπτομέρειες και μεγαλύτερη ακρίβεια, δες το βιβλίο του Penrose). Οι περισσότεροι άνθρωποι δυστυχώς λένε “τύχη” ελαφρά καρδία χωρίς να έχουν επίγνωση για τι νούμερα μιλάνε...

Mεθαύριο θα κλείσει (προγραμματισμένο) ο LHC και θα ξανανοίξει με το νέο έτος, καλά πάμε μέχρι στιγμής

http://cdsweb.cern.ch/journal/CERNBulle ... 7580?ln=en

Μιας και υπάρχει ενδιαφέρον ας γράψω μερικά ακόμη: Η Ειδική Θεωρία Σχετικότητας συσχετίζει (μέσω των μετασχηματισμών Λόρεντζ) δεδομένα μεταξύ αδρανειακών παρατηρητών/ΣΑ (εάν θέλουμε να συσχετίσουμε και δεδομένα μεταξύ μη-αδρανειακών πάμε στην Γενική Θεωρία Σχετικότητας). Ο ορισμός του ΣΑ που αναφέρθηκε παραπάνω από την wiki είναι αυτός που υπάρχει στα περισσότερα βιβλία φυσικής, ωστόσο δεν είναι απόλυτα ακριβής επειδή δεν υπάρχει σώμα που να μην αλληλεπιδρά με κανένα άλλο στο σύμπαν (ισχύει μόνο κατά προσέγγιση/επαρκής για διαστημικές πτήσεις). Ο αυστηρός ορισμός είναι ότι αδρανειακό είναι ένα σύστημα αναφοράς στο οποίο η μετρική παίρνει την κανονική της μορφή (στηρίζεται στο θεώρημα αδράνειας του Οξφορδιανού Sylvester για όσους γνωρίζουν περισσότερα μαθηματικά). Υπάρχει μόνο ένα δεδομένο στο οποίο συμφωνούν όλοι οι αδρανειακοί παρατηρητές: Στην σχετικότητα του Γαλιλαίου είναι η έννοια του ταυτόχρονου, στην σχετικότητα του Einstein είναι η ταχύτητα του φωτός.

Για το ερώτημα τύχη ή δημιουργία στο σύμπαν, έχουν γραφεί χιλιάδες πράγματα, δεν υπάρχει σαφής απάντηση, δες ένα εξαιρετικό άρθρο του Ioannis Zois

http://sites.google.com/site/ipzoisscie ... eology.pdf

(που γράφει και εδώ, αν και τάσσεται σιωπηρά ίσως με ήπιο τρόπο υπερ τη δημιουργίας, τα επιστημονικά στοιχεία που επικαλείται είναι ακριβή και αντικειμενικά)

Στις 30 Νοε ο LHC ξεπέρασε το 1Τev kαι έγινε ο ισχυρότερος επιταχυντής (αν και έχουμε δρόμο μέχρι τα 7Tev), see

http://press.web.cern.ch/press/PressRel ... 8.09E.html

Για την ερώτηση παραπάνω: Η έννοια της κίνησης και της περιστροφής είναι σχετικές και όχι απόλυτες, εξαρτώνται από το Σύστημα Αναφοράς (ΣΑ). Στη φυσική πρώτα επιλέγεις ΣΑ (αδρανειακό ή όχι) και μετά κοιτάς τις εξισώσεις να δεις τι κίνηση εκτελεί ένα σώμα (και τι δυνάμεις δέχεται) ως προς το επιλεγμένο εκ των προτέρων ΣΑ, συνεπώς το να λες περιστρέφεται το σώμα και μετά να ρωτάς ως προς πιο σύστημα είσαι ... φάουλ, η ερώτηση δεν έχει νόημα, είναι λογικό πρωθύστερο.

YΓ: Δεν υπάρχουν σωστά και λάθος ΣΑ, υπάρχουν μόνο αδρανειακά και μη αδρανειακά, όλα τα αδρανειακά είναι ισοδύναμα (αυτό λέγει η αρχή σχετικότητας και του Γαλιλαίου και του Einstein, μόνο που ο δεύτερος αλλάζει την αναλλοιώτητα της ταυτοχρονίας με την αναλλοιώτητα της ταχύτητας του φωτός).