κοιτα, αν δεν συμφωνει ο Σταλιν με τις συνηστωσες του Συριζα, τοσο το χειροτερο για τον Σταλιν.

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Ε ρε τα δεξιά αντανακλαστικά δεν κρύβονται. Δεν είπα ότι είναι καλός ή κακός ο σταλινισμός. Είπα ότι είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αν έχεις κόλλημα με κάτι...

Ολοι εχουμε κολλημα με κατι εδω...

Κάποιος που έχει δουλέψει μια ζωή (τρίτος, άσχετος, δεν μιλάω για τους παρευρισκόμενους) και αγωνιά για την τύχη αυτών που πέτυχε, μπορεί να σκέφτεται με απελπισία ότι ένας φραπεδιάρης καφενόβιος είναι χειρότερος καπετάνιος από αυτόν που έβγαλε με το ζόρι την εμποροπλοιάρχων κι έστειλε κιόλας 2-3 φορές το καράβι του στις ξέρες;

Περιμένει ο κόσμος να του πουν οι εναλλακτικοί πέντε σοβαρά πράγματα, ένα λογικό σχέδιο Α, Β, C, αναπτυξιακές ιδέες και ακούει ιδέες του μπάφου.
Ποιος φταίει μετά; Αυτός που δεν τους ψηφίζει ή αυτοί που πίνουν;

Ο χρήστης manosk έγραψε:

Περιμένει ο κόσμος να του πουν οι εναλλακτικοί πέντε σοβαρά πράγματα, ένα λογικό σχέδιο Α, Β, C, αναπτυξιακές ιδέες και ακούει ιδέες του μπάφου.
Ποιος φταίει μετά; Αυτός που δεν τους ψηφίζει ή αυτοί που πίνουν;

φταιει ο δεξιουλης που τους κραζει

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Περιμένει ο κόσμος να του πουν οι εναλλακτικοί πέντε σοβαρά πράγματα, ένα λογικό σχέδιο Α, Β, C, αναπτυξιακές ιδέες και ακούει ιδέες του μπάφου.
Ποιος φταίει μετά; Αυτός που δεν τους ψηφίζει ή αυτοί που πίνουν;

Ναι μλκ λες και τον ενδιαφέρουν τον κόσμο σοβαρά λογικά σχέδια και αναπτυξιακές ιδέες. Ή ψήφισε με αυτά στο κεφάλι του. Για δες τα αποτελέσματα των εκλογών και βγάλε ενα συμπέρασμα για τι νοιάζεται το μέσο ΕΛ πουτανόσπερμα.

ενας απο τους ελαχιστους...

Κυριακή, 7 Ιουλίου 2013

Ο Γιάννης Δραγασάκης για την οικονομία και το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ

Την ερχόμενη Τετάρτη ξεκινά το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ιδρυτικό με μία έννοια του ενιαίου πλέον κόμματος, αφού οι συνιστώσες καταργούνται και μετατρέπονται σε απλές εσωκομματικές τάσεις χωρίς τα πλουσιοπάροχα προνόμια του παρελθόντος. Ήδη οι αριστεριστές (όπως και το ΚΚΕ επίσης) κατηγορούν την ηγετική ομάδα ότι μετατρέπει τον ΣΥΡΙΖΑ σε 'σοσιαλδημοκρατικό κόμμα'. Κάθε όμως βήμα, ενός κόμματος που διεκδικεί την επόμενη κυβέρνηση, μακριά από την επιρροή της παλαβής αριστεράς των συνιστωσών, είναι όφελος για την κοινωνία που μαστίζεται από την κρίση και αναζητεί με αγωνία πιθανότητες εξόδου. Και αυτές σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν παρά να εδράζονται στην κοινή λογική.

Μια τέτοια φωνή στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Γιάννης Δραγασάκης. Δημοσιεύουμε παρακάτω αποσπάσματα από πρόσφατη ενδιαφέρουσα συνέντευξή του στον 9,84: (ΑΣ)

• Για την οικονομία:

'Υπάρχει παγκοσμίως μια υπερρευστότητα και ένα κλίμα κερδοσκοπικού πυρετού, όπου αυτή την εποχή αγοράζονται τα πάντα. Έτσι αγοράζονται και ελληνικά ομόλογα, τα οποία είναι λίγα και εν πάση περιπτώσει, δημιουργούνται κάποια θέματα, τα οποία εάν μεν ήταν διαρκή και γνήσια, θα έλεγε κανείς ότι είναι θετικά.
Επειδή όμως έχουν μια διάσταση φούσκας, μπορεί αυτό το πράγμα να ξεφουσκώσει απότομα, οπότε να έχουμε και πισωγύρισμα, όχι μόνο να μην έχουμε βελτίωση δηλαδή.

Από την μια πλευρά δεν αποκλείουμε αρνητική παλινδρόμηση, εάν οι προσδοκίες που έχουν οικοδομηθεί για μετά τις γερμανικές εκλογές δεν επιβεβαιωθούν. Από την άλλη μεριά, το καλύτερο σενάριο που διαγράφεται με την ακολουθούμενη πολιτική, είναι στην ιδανικότερη των περιπτώσεων να οδηγηθούμε σε μία φάση στασιμότητας, με εξαιρετικά υψηλή ανεργία και μια κατάσταση όπου από την μια θα υπάρχει κοινωνική εξαθλίωση και από την άλλη, θα μπορούν να στήνονται κερδοσκοπικά επεισόδια…

Δεν μπορεί η απάντηση στην κρίση να είναι πειστική, αν είναι μόνο διορθωτική ή βελτιωτική. Η έξοδος από την κρίση σημαίνει δημιουργία νέου οικονομικού υποδείγματος και αυτό ισχύει και για την Ευρώπη και πολύ περισσότερο για την Ελλάδα'.

Δημοσιογράφος (Β Πάϊκος): Για αυτά που ο πολύς κόσμος ονομάζει “κενά” στο λόγο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., πρέπει να έχει απάντηση σε δύο πράγματα. Πρώτα με ποιον θα κυβερνήσει; Μόνος του δεν φτάνει. Και δεύτερον, στο ερώτημα εάν οι πιστωτές δεν δεχτούν αυτό που εσείς θέλετε να κάνετε, την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου ή την απόσυρση, εσείς τι θα κάνετε;

Γ. Δραγασάκης: 'Σε ό,τι αφορά το πρώτο ερώτημα, θα το απαντήσει η ίδια η κοινωνία. Δηλαδή δεν μπορεί ένα κόμμα να απαντήσει σε ένα ερώτημα πρωθύστερο…
Σε μερικά ζητήματα η κρίση και η απάντηση πρέπει να έχει ένα στοιχείο δυναμικό.

Με βάση τις υπάρχουσες δυνάμεις και τις δημοσκοπήσεις, κανείς δεν μπορεί να κάνει κυβέρνηση. Άρα το ερώτημα αυτό είναι κάτι το οποίο θα κριθεί από το αποτέλεσμα των εκλογών, όποτε και αν γίνουν, αλλά εγώ θα έλεγα και περαιτέρω από την στάση της ίδιας της κοινωνίας απέναντι στα θέματα της κρίσης.

Και έρχομαι στο δεύτερο ερώτημα.

Η Ελλάδα μέχρι σήμερα είναι μια χώρα η οποία δεν έχει παρουσιάσει δικό της σχέδιο ούτε στην Ευρώπη, ούτε σε κανέναν.

Υπηρετούμε το μνημόνιο τυφλά, έχουμε μια γραμμή συναίνεσης που με τους υπάρχοντες συσχετισμούς δύναμης, σημαίνει υποταγή.
Υπάρχει ένα δεύτερο σενάριο το οποίο λέει να συγκρουστούμε. Ή όλα ή τίποτα.
Αυτό πάλι, με τις κρατούσες συνθήκες και στην Ευρώπη και στον κόσμο, εμείς το απορρίπτουμε.

Απορρίπτοντας λοιπόν την σύγκρουση με τη λογική του “όλα ή τίποτα”, απορρίπτοντας την συναίνεση, υπάρχει χώρος ...μιας διεκδίκησης όπου μετράς τις δυνάμεις σου, θέτεις τους στόχους σου, αναζητάς συμμάχους και προσπαθείς να ανοίξεις αυτό τον καινούριο δρόμο, αν είναι δυνατό μαζί με άλλους, εφόσον δεν υπάρξουν άλλοι και μόνος σου…

Ακούω να λένε ότι με το πρώτο “όχι” της ελληνικής κυβέρνησης στους Ευρωπαίους, θα μας κόψουν την χρηματοδότηση. Δεν είναι τόσο απλό. Δεν μπορούν. Για να σου κόψει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα τη χρηματοδότηση, θα πρέπει οι τράπεζες σου να μην είναι φερέγγυες. Εφόσον οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιηθούν, πρέπει να φροντίσουμε να μην έχουμε πρόβλημα αφερεγγυότητας.
Και βέβαια, ας σταματήσουμε την μιζέρια και ας δούμε, ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, αν υπάρχουν άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία με τα οποία μπορούμε να δημιουργήσουμε ρευστότητα. Το κράτος έχει τη δυνατότητα έκδοσης ειδικού ομολόγου με το οποίο θα πληρώνει τους πιστωτές του, υπό τον όρο ότι θα το δέχεται πίσω και υπάρχουν άλλα μέσα τα οποία συζητούνται διεθνώς και τα συζητούμε κι εμείς'.

• Για την πορεία προς ενιαίο κόμμα και το συνέδριο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.:

'Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα βγει πιο ενιαίος και ισχυρός.
Θέλω μόνο να πω ότι ίσως το πράγμα να είναι πιο περίπλοκο. Δηλαδή υπάρχει ένα γενικότερο θεωρητικό ερώτημα. Πότε ο κόσμος ξεσηκώνεται; Πότε ριζοσπαστικοποιείται;

Μια συγκυρία που είναι ευνοϊκή γι’ αυτό, είναι όταν έχουμε απότομη αλλαγή των συνθηκών, δηλαδή απότομα ο κόσμος διαπιστώνει ότι δεν έχει δουλειά, δεν έχει εισόδημα και ξεσηκώνεται. Και έχει ίσως -ας μου επιτραπεί η φράση-, την αυταπάτη ότι μπορεί με μια κίνηση όλα να επανέλθουν όπως ήταν πριν.

Ίσως, λοιπόν, η φάση που περνάμε και την ονομάζουμε στασιμότητα και υποχώρηση, να είναι μια φάση προβληματισμού και δημιουργίας μιας βαθύτερης συνείδησης, όπου ο κόσμος συνειδητοποιεί ότι έχουμε μια σοβαρή κρίση, από την οποία δεν θα βγούμε αύριο το πρωί, θα χρειαστούν χρόνια, αλλά ας δούμε την πορεία να είναι στην σωστή κατεύθυνση.

Και επομένως, μην εκπλαγείτε αν δούμε έναν νέο ριζοσπαστισμό, όταν ακριβώς ο φόβος της απόλυτης κατάρρευσης υποχωρήσει και διαπιστώσει ο κόσμος ότι υπάρχει ξανά η πολιτική, υπάρχουν αντιπαραθέσεις, υπάρχουν διαφορετικοί δρόμοι και ας δούμε ποιος είναι ο σωστός…

Η ενιαία φωνή είναι επιδίωξη. Εγώ με τον όρο ωρίμανση είχα πει ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πρέπει να γίνει μια δύναμη συνευθύνης.
Δηλαδή, όποιος είναι ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μπορεί να έχει διαφορετικές απόψεις, αλλά προς την κοινωνία θα υπάρχει μια κοινή ευθύνη, διότι η κοινωνία θα εμπιστευθεί τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ως σύνολο και όταν λέω ΣΥ.ΡΙΖ.Α., εννοώ τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και μια κυβέρνηση που θα έχει ως κορμό της τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Δεν θέλουμε να μονοπωλήσουμε εμείς την προοπτική της εξόδου. Ακριβώς λοιπόν αυτό το στοιχείο της ενιαίας τάσης, του ενιαίου σχεδίου απέναντι στην κοινωνία πρέπει να το κατακτήσουμε'.

http://aristeristrouthokamilos.blogspot ... ost_7.html

Ο χρήστης spiros έγραψε:
ενας απο τους ελαχιστους...

• Για την οικονομία:

'Υπάρχει παγκοσμίως μια υπερρευστότητα και ένα κλίμα κερδοσκοπικού πυρετού, όπου αυτή την εποχή αγοράζονται τα πάντα. Έτσι αγοράζονται και ελληνικά ομόλογα, τα οποία είναι λίγα και εν πάση περιπτώσει, δημιουργούνται κάποια θέματα, τα οποία εάν μεν ήταν διαρκή και γνήσια, θα έλεγε κανείς ότι είναι θετικά.
Επειδή όμως έχουν μια διάσταση φούσκας, μπορεί αυτό το πράγμα να ξεφουσκώσει απότομα, οπότε να έχουμε και πισωγύρισμα, όχι μόνο να μην έχουμε βελτίωση δηλαδή.

Από την μια πλευρά δεν αποκλείουμε αρνητική παλινδρόμηση, εάν οι προσδοκίες που έχουν οικοδομηθεί για μετά τις γερμανικές εκλογές δεν επιβεβαιωθούν. Από την άλλη μεριά, το καλύτερο σενάριο που διαγράφεται με την ακολουθούμενη πολιτική, είναι στην ιδανικότερη των περιπτώσεων να οδηγηθούμε σε μία φάση στασιμότητας, με εξαιρετικά υψηλή ανεργία και μια κατάσταση όπου από την μια θα υπάρχει κοινωνική εξαθλίωση και από την άλλη, θα μπορούν να στήνονται κερδοσκοπικά επεισόδια…

Δεν μπορεί η απάντηση στην κρίση να είναι πειστική, αν είναι μόνο διορθωτική ή βελτιωτική. Η έξοδος από την κρίση σημαίνει δημιουργία νέου οικονομικού υποδείγματος και αυτό ισχύει και για την Ευρώπη και πολύ περισσότερο για την Ελλάδα'.

Δημοσιογράφος (Β Πάϊκος): Για αυτά που ο πολύς κόσμος ονομάζει “κενά” στο λόγο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., πρέπει να έχει απάντηση σε δύο πράγματα. Πρώτα με ποιον θα κυβερνήσει; Μόνος του δεν φτάνει. Και δεύτερον, στο ερώτημα εάν οι πιστωτές δεν δεχτούν αυτό που εσείς θέλετε να κάνετε, την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου ή την απόσυρση, εσείς τι θα κάνετε;

Γ. Δραγασάκης: 'Σε ό,τι αφορά το πρώτο ερώτημα, θα το απαντήσει η ίδια η κοινωνία. Δηλαδή δεν μπορεί ένα κόμμα να απαντήσει σε ένα ερώτημα πρωθύστερο…
Σε μερικά ζητήματα η κρίση και η απάντηση πρέπει να έχει ένα στοιχείο δυναμικό.

Με βάση τις υπάρχουσες δυνάμεις και τις δημοσκοπήσεις, κανείς δεν μπορεί να κάνει κυβέρνηση. Άρα το ερώτημα αυτό είναι κάτι το οποίο θα κριθεί από το αποτέλεσμα των εκλογών, όποτε και αν γίνουν, αλλά εγώ θα έλεγα και περαιτέρω από την στάση της ίδιας της κοινωνίας απέναντι στα θέματα της κρίσης.

Και έρχομαι στο δεύτερο ερώτημα.

Η Ελλάδα μέχρι σήμερα είναι μια χώρα η οποία δεν έχει παρουσιάσει δικό της σχέδιο ούτε στην Ευρώπη, ούτε σε κανέναν.

Υπηρετούμε το μνημόνιο τυφλά, έχουμε μια γραμμή συναίνεσης που με τους υπάρχοντες συσχετισμούς δύναμης, σημαίνει υποταγή.
Υπάρχει ένα δεύτερο σενάριο το οποίο λέει να συγκρουστούμε. Ή όλα ή τίποτα.
Αυτό πάλι, με τις κρατούσες συνθήκες και στην Ευρώπη και στον κόσμο, εμείς το απορρίπτουμε.

Απορρίπτοντας λοιπόν την σύγκρουση με τη λογική του “όλα ή τίποτα”, απορρίπτοντας την συναίνεση, υπάρχει χώρος ...μιας διεκδίκησης όπου μετράς τις δυνάμεις σου, θέτεις τους στόχους σου, αναζητάς συμμάχους και προσπαθείς να ανοίξεις αυτό τον καινούριο δρόμο, αν είναι δυνατό μαζί με άλλους, εφόσον δεν υπάρξουν άλλοι και μόνος σου…

Ακούω να λένε ότι με το πρώτο “όχι” της ελληνικής κυβέρνησης στους Ευρωπαίους, θα μας κόψουν την χρηματοδότηση. Δεν είναι τόσο απλό. Δεν μπορούν. Για να σου κόψει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα τη χρηματοδότηση, θα πρέπει οι τράπεζες σου να μην είναι φερέγγυες. Εφόσον οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιηθούν, πρέπει να φροντίσουμε να μην έχουμε πρόβλημα αφερεγγυότητας.
Και βέβαια, ας σταματήσουμε την μιζέρια και ας δούμε, ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, αν υπάρχουν άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία με τα οποία μπορούμε να δημιουργήσουμε ρευστότητα. Το κράτος έχει τη δυνατότητα έκδοσης ειδικού ομολόγου με το οποίο θα πληρώνει τους πιστωτές του, υπό τον όρο ότι θα το δέχεται πίσω και υπάρχουν άλλα μέσα τα οποία συζητούνται διεθνώς και τα συζητούμε κι εμείς'.

Οχι αλλιώς ετσι και με λίγη γιουβέτσι.

Αυτό το 'αφοσιωμένοι στο κίνημα' που θα 'εποπτεύουν' επιχειρήσεις κλπ δεν είναι τόσο επαναστατικό σαν σκέψη.
Από το '81 και μετά τέτοιου είδους 'αφοσιωμένοι στο κίνημα' έφαγαν με 8 πηρούνια για πολλά χρόνια.

Ο Βενιζέλος άνετα θα μπορούσε να τους κάνει μήνυση για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας.

Κάντε τον σταυρό σας όχι οι τσιπρέοι, να αποκτήσουν έναν ενιαίο λόγο….
Σε τρία χρόνια, και εφόσον δουλέψουν οι κυβερνόντες, δεν θα χρειάζεται να πάνε ούτε στα χωρία τους οι βουλευτές της κυβερνητικής παράταξης να πείσουν!!!!....... μερικές ώρες στην TV, και θα μπορέσουν να τους αποδημήσουν, και να τους στείλουν εκεί που πρέπει. Κάθε φορά που θα ανακοινώνουν τα μανιφέστα, της κομούνας και των κολχόζ, εάν δεν δουλέψει η δικομματική με λύσσα για την ανάκαμψη, μην σας φανεί παράξενο να δείτε την ΧΑ πρώτο κόμμα……. Και μετά……………
Α.

το προβλημα ειναι οτι ειναι πιο πιθανο οι τσιπραιοι να αποκτησουν ενιαιο λογο παρα αυτη η κυβερνηση να παραξει εργο

και για του λογου το αληθες:

ΣΥΡΙΖΑ: Διαγραφή χρέους έπειτα από διαπραγμάτευση (upd)

Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε κατά πλειοψηφία την προγραμματική θέση για διαγραφή μέρους του χρέους της χώρας, από κυβέρνηση της Αριστεράς, μετά από διαπραγμάτευση και λογιστικό έλεγχο.

Η πρόταση υποστήριζε την κατ΄ αρχήν αμφισβήτηση του συνόλου του χρέους, την χρησιμοποίηση αυτής της αμφισβήτησης ως πολιτικού όπλου και τέλος την μονομερή διαγραφή του χρέους αν κάθε άλλη προσπάθεια αποβεί μάταιη.

Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ απέρριψε την τροπολογία της αριστερής πλατφόρμας για το πέρασμα των τραπεζών υπό δημόσιο έλεγχο καθώς και για εθνικοποίηση στρατηγικών τομέων της Οικονομίας, καθώς και άλλη τροπολογία για το ευρώ.

Η θέση της αριστερής πλατφόρμας ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ, εάν δεν είναι δυνατή η εφαρμογή του προγράμματος μίας κυβέρνησης της Αριστεράς, εντός της ευρωζώνης.

από ΑΠΕ

ΣΥΡΙΖΑ: Το Συνέδριο απέρριψε πρόταση για ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ

Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ απέρριψε την τροπολογία της αριστερής πλατφόρμας σχετικά με το ευρώ.

Η θέση της αριστερής πλατφόρμας ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ, εάν δεν είναι δυνατή η εφαρμογή του προγράμματος μίας κυβέρνησης της Αριστεράς, εντός της ευρωζώνης.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

οριστε ενιαιες θεσεις, μη ακραιες!

Διαπραγμάτευση απο τη θέση του αφερέγγυου μπαταχτσή------------> 'What can possibly go wrong'

Ο χρήστης spiros έγραψε:
και για του λογου το αληθες:

...

οριστε ενιαιες θεσεις, μη ακραιες!

Σε λίγο έτσι όπως το πάνε αυτοί θα ψάχνουμε να βρούμε αν έχουν διαφορές σε σχέση με τους άλλους και ειδικά με την ΔΗΜΑΡ.
Όχι ότι με χαλάει, αλλά θα ήταν προτιμότερο να έχουν κάποιες πραγματικά αντίθετες απόψεις.
Η λέξη 'ριζοσπαστική' μάλλον θα πρέπει να αφαιρεθεί από το όνομά τους.

Ρακιντζής: «Έστειλα λίστα με 2.200 επίορκους στο Μανιτάκη. Ακόμα τους ψάχνουν»

Αιχμές κατά του Αντώνη Μανιτάκη άφησε ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής, λέγοντας ότι του έστειλε λίστα 2.200 επιόρκων, αλλά ακόμη ψάχνουν αν τους βρούν. Συγκεκριμένα, σε συνέντευξή του το πρωί, στον Βήμα Fm, ο κ. Ρακιντζής είπε, όταν ρωτήθηκε αν είχε καλή σχέση με τον πρώην υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης. «Οχι! Τρεις φορές τον είδα όλες κι όλες. Αυτό το θέμα είναι προσωπικό. Αφήστε το...». Στη συνέχεια ανέφερε: «Του έστειλα έναν κατάλογο με μια λίστα 2.200 επίορκων με ποινικά κατηγορητήρια και την παρέδωσε στο Σώμα Ελεγκτών-Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης και θα μπορούσαν να είναι από εκεί αυτοί που θα φύγουν. Ε, ακόμη ψάχνουν να τους βρουν...». Οι αιχμές δεν σταμάτησαν εκεί αφού ο κ. Ρακιντζής υποστήριξε ότι πήγαινε και ο ίδιος για κατάργηση μέσω της συγχώνευσης των ελεγκτικών φορέων του Δημοσίου «Ηθελαν να με καταργήσουν διά της συγχωνεύσεως. Δεν το κατάφερε ο κ. Μανιτάκης. Με τον κ. Μητσοτάκη έχω καλή σχέση» είπε.

μπορεις να διαφοροποιηθεις χωρις να λες παπαριες.
υπαρχει δε σημαντικη διαφορα εδω, η Δημαρ αυτοκτονησε, να ζησουμε να τους θυμόμαστε.

Ο χρήστης j.marr έγραψε:
Διαπραγμάτευση απο τη θέση του αφερέγγυου μπαταχτσή------------> 'What can possibly go wrong'

Μα είναι σίγουρο ότι θα πάει στραβά, στο ότι δεν θα τους μειλάνε, μετά από αυτά που λένε οι ντόπιοι!!!!.....
Α.

Ο χρήστης spiros έγραψε:
το προβλημα ειναι οτι ειναι πιο πιθανο οι τσιπραιοι να αποκτησουν ενιαιο λογο παρα αυτη η κυβερνηση να παραξει εργο

Δεν παίρνω φίλε τέτοια ερεθίσματα από μέσα!. Εάν λένε ψέματα που δεν το πιστεύω, σκάβουν τον λάκκο τους, και βγάζουν τα μάτια τους. Μα είναι έμπειροι, έχουν καεί, και βρίσκονται σε μια ΕΕ που τους γ@μεί, μα τους στηρίζει……
Βέβαια αυτούς γ@μεί και εμείς πονάμε, ας μην ψηφίζατε τον προδότη, τον νεκροθάφτη….. των ζωντανών!!!!!!.....
Α.

Ο χρήστης trident1971 έγραψε:
Στην περιπτωση του Λαφαζανη, φαινεται να δηλωνει ιδιοτητα παντως. Ηρθε και εδεσε, δε νομιζεις?

+1

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ Ο κ. ΤΣΙΠΡΑΣ

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Οι επαρκώς μυημένοι στην πολιτική θεωρία και πράξη αναγνώστες της «Εστίας» του Σαββάτου 6 Ιουλίου θα πρέπει να ένοιωσαν κρύον ιδρώτα διαβάζοντας το κύριο άρθρο της εφημερίδας με τίτλο «Λαϊκή Δημοκρατία ονειρεύεται ο κ.Τσίπρας». Το άρθρο αναφέρεται στις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που επαγγέλλεται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίες θα δώσουν την εξουσία στον λαό…
Είναι μια τέτοια μεταρρύθμιση τόσο επικίνδυνη; Η απάντησή μας είναι καταφατική και στα όσα ακολουθούν εξηγούμε γιατί.
Ο κ. Αλέξης Τσίπρας είναι ένας θρεμμένος στην κομμουνιστική νεολαία Ελλάδος ακτιβιστής, με περιορισμένη μόρφωση, αλλά εμποτισμένος με λενινιστικού τύπου φανατισμό για κατάληψη ή άνοδο στην εξουσία –και, βέβαια, παραμονή σε αυτήν.
Πίσω από αυτόν βρίσκεται μία ομάδα ετερογενών ανθρώπων της ευρύτερης αριστεράς, στην οποία όμως κυρίαρχο ιδεολογικό ρόλο παίζουν οι «απογοητευμένοι του σοσιαλισμού», ήτοι άνθρωποι που μετά την κατάρρευση της κομμουνιστικής αυτοκρατορίας, αντί να μελετήσουν γιατί συνέβη το γεγονός αυτό, έχουν μοναδικό μέλημα να πάρουν την ρεβάνς απέναντι στην Ιστορία. Το δε όχημά τους για την εκπλήρωση του σκοπού αυτού είναι ο εμποτισμένος με λενινιστικές αρχές Αλέξης Τσίπρας –εξίσου εξουσιολάγνος με τον Βλαδίμηρο Ίλιτς Ουλιάνοφ.
Έτσι, ο περί λαϊκής εξουσίας και αναθεωρήσεως του συντάγματος απόψεις του, όπως αυτές κατεγράφησαν στο κύριο άρθρο της «Εστίας» της 6ης Ιουλίου, είναι παραπλήσιες με τις «Θέσεις του Απρίλη», δηλαδή το λενινιστικό πρόγραμμα καταλήψεως της εξουσίας στην Ρωσία του 1917. Στις περίφημες αυτές «Θέσεις», ο Βλαδίμηρος Ίλιτς Ουλιάνοφ κάνει λόγο για «λαϊκή εξουσία», για «λαϊκή αρνησικυρία» και άλλα παρόμοια, χωρίς βέβαια ποτέ να προσδιορίζει πώς και από ποιους θα γίνουν όλα αυτά. Σαφώς δε, στο ουτοπικό κείμενο των «Θέσεων» δεν προσδιορίζονται ούτε το περιεχόμενο αλλ’ ούτε και η έννοια της «λαϊκής εξουσίας». Εξάλλου, ο ίδιος ο Λένιν, τον Απρίλιο 1917, αναφερόμενος περιπαικτικά στις «Θέσεις του Απρίλη» έλεγε ότι πρόκειται για ένα καλό κείμενο ικανό να ικανοποιήσει τους «χρήσιμους ηλίθιους» –τους οποίους οι μπολσεβίκοι χρησιμοποιούσαν προκειμένου να πετύχουν τον ύπατο στόχο τους, που ήταν η κατάληψη της εξουσίας και η παραμονή σε αυτήν.
Την θεωρία αυτή των «χρήσιμων ηλιθίων» ο κ.Αλέξης Τσίπρας την χρησιμοποιεί σήμερα κατά κόρον και με αρκετή επιτυχία. Από στοιχεία απόρρητων δημοσκοπήσεων που μάς έγιναν γνωστά, ο ΣΥΡΙΖΑ αντλεί την πολιτική του δύναμη από τις ηλικίες 18-45. Πρόκειται για μία κατηγορία ανθρώπων που όχι μόνον δεν γνώρισαν την τραγωδία που προκλήθηκε στην χώρα από την κομμουνιστική εκτροπή του 1944, αλλά ελάχιστη αντίληψη έχουν και από την περίοδο της δικτατορίας 1967-1974. Έτσι, η κατηγορία αυτή του πληθυσμού δεν έχει καμμία απολύτως ιστορική μνήμη. Είναι, συνεπώς, ευάλωτη σε ιστορικές εκδοχές που «σερβίρονται» από τους εγχώριους κλειδοκράτορες της Ιστορίας. Στην χώρα μας, ωστόσο, οι τελευταίοι δεν είναι άλλοι από τους ηττημένους της πραγματικότητος, οι οποίοι, παρά την συντριβή τους το 1949, δεν παύουν, μέσω των επιγόνων τους, να υπόσχονται «χαρούμενα αύριο» και τους συνυφασμένους με αυτά «επίγειους παραδείσους».
Από την άλλη πλευρά, οι κατά Λένιν «χρήσιμοι ηλίθιοι» που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ και διαδίδουν ότι πρόκειται για ένα κόμμα που σέβεται την κοινοβουλευτική δημοκρατία αλλά θέλει να δοκιμάσει μιαν άλλη «συνταγή» για την Ελλάδα, είναι προφανές ότι δεν έχουν ποτέ τους ανοίξει ένα βιβλίο πραγματικής ιστορίας. Ασφαλώς δε, αγνοούν τα πάντα και από την λενινιστική περί εξουσίας αντίληψη. Σήμερα είναι γνωστό από πολλές ιστορικές μαρτυρίες ότι ο εμπνευστής του πραξικοπήματος του 1917 έτρεφε απύθμενη περιφρόνηση προς την ελευθερία του Τύπου και της εκφράσεως και εξεφράζετο με βαθειά απέχθεια για την σημασία της λαϊκής πλειοψηφίας. «Εκείνο που μετρά στην πράξη είναι να είσαι ο πιο δυνατός και ο πιο αποφασισμένος να νικήσεις όταν έλθει η κρίσιμη στιγμή», έγραφε ο Λένιν απευθυνόμενος προς τους συντρόφους του μπολσεβίκους –κάποιοι από τους οποίους διατηρούσαν δημοκρατικές ευαισθησίες.
Προσέθετε, όμως, το 1918, όταν ήθελε να εκτοπίσει από την εξουσία τους συνεταίρους του Ρωσικού Επαναστατικού Κόμματος, ότι η όποια προσπάθεια για την εγκατάσταση μιας κομματικής δικτατορίας πρέπει να φαίνεται ότι προκύπτει από την «λαϊκή βούληση» και άρα εξυπηρετεί τα συμφέροντα του προλεταριάτου.
Κάποιοι αναγνώστες μας θα ρωτήσουν πώς είναι δυνατόν στην Ελλάδα του 2013, χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και της ευρωζώνης, να γίνει λενινιστικής εμπνεύσεως πολιτική ανατροπή. Θα απαντήσουμε με ένα άλλο ερώτημα: Στην δημοκρατική Ρωσία του 1912, υπό τον Αλέξανδρο Κερένσκυ και την σοσιαλδημοκρατική του κυβέρνηση, καθώς και στην Γερμανία της Βαϊμάρης το 1933, ήταν δυνατόν να επικρατήσουν οι δυνάμεις του ζόφου; Ναι, ήταν. Μα, θα μάς πουν, ο κ.Τσίπρας δεν διαθέτει ομάδες κρούσεως όπως οι μπολσεβίκοι και οι εθνικοσοσιαλιστές. Οι ορδές των κουκουλοφόρων που έκαψαν την Αθήνα και τους υπαλλήλους της Marfin, θεωρούν κάποιοι ότι έχουν εξαφανιστεί; Μήπως έχουν «λουφάξει» γιατί, κατά Λένιν, περιμένουν την ώρα που θα δράσουν ως «λαϊκή κυριαρχία»;
Τέλος, οι μεγαλοαστοί που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, έχουν ρωτήσει ποτέ τον κ. Αλέξη Τσίπρα τί πιστεύει για την φιλελεύθερη κοινοβουλευτική δημοκρατία; Αν όχι, ας το πράξουν.

Για να περάσουμε ευχάριστα την ώρα μας, έστω και στην παραλία ή και το εξοχικό!!!!.
Η μελέτη είναι πηγή γνώσεις, και αποφύγει παραπατημάτων….
Α.

Η καλύτερη είναι η μεσημεριανή Μελέτη κυρ Αντώνη.