Ευχαριστώ.
Το πρώτο link είναι το μαγαζί απ' όπου πήρα το σετ της Valeo που φοράει τώρα το αμάξι.

Κάνω μια υπόθεση (που περιλαμβάνει και την περίπτωση του dog80, που αλλαξε δισκοπλατω αλλα δεν έφτιαξε το πρόβλημα με το σκορτσάρισμα)... Τι πιθανότητες υπάρχουν ένα πλατω να έχει στραβώσει [ελάχιστα, ίσα να βγει λίγο off-ballance] από κάποιο πέσιμο σε κάποια φάση της ζωής του ΠΡΟΤΟΥ μπει στο αμάξι και να χαλάσει το ζύγισμα όλου του σετ του σφονδυλου όταν τοποθετηθεί, προκαλώντας τη σταδιακή αύξηση των κραδασμών κατά το πατινάρισμα σε χαμηλές στροφές? Παίζει κάτι τέτοιο?

Όταν λες 'να κουμπώσει με τη βία ένα σασμάν' τι εννοείς Αντώνη?
Τι κάνει, δε σφίγγει σωστά τις βίδες του βολάν ή του πλατώ, π.χ. ?...

Σφονδύλους που θέλουν 'ζύγισμα' φαντάζομαι θα έχεις συνατντήσει γενικότερα.
Εξειδικευμένοι και μερακλήδες μηχανικοί που ασχολούνται με τέτοια πράγματα (όπως εδώ π.χ.: http://www.youtube.com/watch?v=sl8F_ZtM ... re=related ) δεν ξέρω, πάντως, πόσοι υπάρχουν στην Ελλάδα...

Κάνουν τέτοια πράγματα?!...
Ως προς το αποτέλεσμα, που γράφεις, θα είναι ψιλο-άμεσο φαντάζομαι... Ή μήπως όχι (=μπορεί να μην το πάρεις χαμπάρι ότι δεν έχει γίνει σωστά το κεντράρισμα και σε κάποια φάση να βρεθείς με σούπα από χτένια κλπ)?

Σήμερα ασχολήθηκα λίγο προσπαθώντας να καταγράψω πότε έχω κραδασμούς και πότε όχι...
Στο ξεκίνημα, όπως έγραψα, αν πατινάρεις με κάτω από 1500 σ.α.λ. για να φύγεις είναι πολύ αισθητοί οι κραδασμοί στη μετάδοση.
Αλλά και στο υπόλοιπο φάσμα λειτουργίας του κινητήρα αισθάνομαι ότι κάτι έχει αλλάξει στο 'ζύγισμα' της μετάδοσης, οι κραδασμοί και ο ήχος δεν είναι όπως ήταν στην αρχή.
Το πετάλι του συμπλέκτη όταν το 'παίζεις' μέσα-έξω στα πρώτα 2-3 εκατοστά της ενεργής διαδρομής του (που ακόμα πατάει αρκετά καλά ο δίσκος) με πάνω από 2500-3000 στροφές έχει αρκετά έντονη 'πριονωτή' αίσθηση, ενώ με τον κινητήρα να δουλεύει στο ρελαντί είναι εντελώς smooth (μη-'πριονωτή') η αντίσταση που νοιώθεις στο πόδι (το δοκίμασα και με το χέρι, για να έχω καλύτερη αίσθηση των κραδασμών). Γενικά, από κάποιο σημείο και πέρα όσο περισσότερες οι στροφές τόσο περισσότερο αντιλαμβάνεσαι ότι πάλεται το δίχαλο, μεταφέροντας κραδασμούς στο πετάλι - ίσως άλλος ένας λόγος εξαιτίας του οποίου 'κουράζεται' η ντίζα παραπάνω από το νορμάλ. Το βέβαιο είναι ότι το σετ συμπλέκτη για τον ένα ή τον άλλο λόγο έχει βγει 'εκτός ζυγίσματος' - ελπίζω με δίσκοπατώ,ρουλεμάν και στρώσιμο βολάν να λυθεί, δεν ξέρω αν θα έπρεπε να κοιτάξω και τίποτα άλλο...

Βρήκα μια φωτο από την άκρη της ντίζας συμπλέκτη ενός 206GTi 2.0 - δεν ξέρω αν είναι custom made, πάντως βαρίδι λίγο πριν το σημείο που πιάνει στο δίχαλο, όπως η δικιά μου, δεν έχει. Κατά τ' άλλα δείχνει πανομοιότυπη.

Πήγα σήμερα σε δύο ντιζάδες.

Το συρματόσχοινο της μαμά ντίζας είναι 2.5mm, σιδερένιο (όπως αποδεικνύεται με ένα μαγνητάκι), ντυμένο με κάποιου είδους 'πλαστικοποίηση' (δεν έχω ιδέα από τι υλικό) για ελαχιστοποίηση της τριβής και γενικότερα της φθοράς, μαζί με το οποίο φτάνει τα 3mm σε διάμετρο.

Το εύκομπτο 'μανίκι' που φιλοξενεί το συρματόσχοινο δεν έχει εσωτερική πλαστικοποίηση (είναι μεταλικό σπιράλ, όπως αυτό στα κλασικά φρένα ποδηλάτου) αλλά η εσωτερική του διάμετρος αφήνει χώρο για παχύτερο συρματόσχοινο, όπως φαίνεται και στη φωτο...

Τα specifications που έχω θέσει είναι τα εξής:

• Συρματόσχοινο μεγαλύτερης αντοχής από το μαμίσιο
• Δεν αλλάζει σχεδίση ο μηχανισμός της ντίζας, εκτός από το βαρίδι που καταργείται. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί το 'μανίκι' μιας ορίτζιναλ ντίζας, με το ελατήριο 'αυτορύθμισης', κλπ.
• Το άκρο ('καμπάνα') που πιάνει στο δίχαλο πρέπει να μπορεί να παίρνει ελεύθερα γωνίες σε σχέση με το συρματόσχοινο. Και εδώ μπορεί να δανειστούμε την 'καμπάνα' και την 'ημι-μπίλια' από μια ορίτζιναλ.

Οπότε πρώτη κίνηση είναι να αντικατασταθεί το σιδερένιο 2.5άρι συρματόσχοινο από ένα 3άρι ανοξείδωτο (INNOX), το οποίο έχει πολύ μεγαλύτερη αντοχή απ' ότι θα χρειαστεί, και μικρό κόστος.

Εδώ τίθεται το ερώτημα... Τι λιπαντικό είναι καλύτερο ώστε το μπρος-πίσω του ΙΝΝΟΧ μέσα στο 'μανίκι' να είναι τελείως ομαλό, χωρίς αισθητές τριβές? Ή να κοιτάξω να παίξει πλαστικοποίηση?

Ο χρήστης leonp έγραψε:
Μη λαδώνεις τις ντίζες.

Μόλις τις λαδώσεις φαίνεται να δουλεύουν καλά αλλά σε λίγο καιρό από την σκόνη μαγκώνουν και αχρηστεύονται.
(εκτός αν τις λαδώνεις κάθε μήνα και δεν σε πειράζει να στάζουν παντού λάδια)

Δεν παίζει να τη βγάζω για λάδωμα κάθε τόσο.

H μαμίσια είναι γρασαρισμένη (όχι λαδωμένη) και έχει rubber seal εκεί που βγαίνει το συρματόσχοινο (το έχω αφαιρέσει στην πιο πάνω φωτο) για να μη μπαίνουν σκόνες - όσο γίνεται. Λέω να κάνω το ίδιο. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια καλύτερη εναλλακτική ενάντια στην τριβή - εκτός ίσως κι αν έβρισκα κάπου που να πουλάνε ή να φτιάχνουν τεφλονάτα 'μανίκια' διαφόρων διαμετρημάτων....

'Λαμάκια' ποια εννοείς?

Ένίσχυσα τη ντίζα που δίνει ο κατασκευαστής χθες το μεσημέρι σε εξειδικευμένο μηχανουργείο.

Αλλάξαμε το σιδερένιο, υπερβολικά άκαμπτo συρματόσχοινο των 2.5 χιλιοστών [αποτελούμενο από 19 συρματάκια, με πλαστικοποίηση] με άλλο, ανοξείδωτο, 3 χιλιοστών, με 133 συρματάκια, πολύ πιο εύκαμπτο (παλιό και νέο φαίνονται παρακάτω).

To βαρίδι το ξεφορτώθηκα, ξεπρεσάραμε το στοπ απ' τη μεριά της 'καμπάνας' ζεσταίνοντάς το μέχρι να πυρωθεί κι αφού το ανοίξαμε στη διάμετρο του νέου συρματόσχοινου το ξαναπρεσάραμε. Αντίστοιχα πρεσάραμε νέο στοπ από τη μεριά που πιάνει στο πετάλι.

Κάτι ενδιαφέρον: Tο πλέξιμο του ανοξείδωτου συρματόσχοινου είναι τέτοιο ώστα τα συρματάκια που το αποτελούν (7 ομάδες των 19) να έχουν διεύθυνση παράλληλη με την ευθεία κίνησης του συρματόσχοινου, με αποτέλεσμα αυτό να κινείται τελείως ελεύθερα μέσα στο τεφλωνάτο 'μανίκι' που έχει μέσα του το σπιράλ της ντίζας.

Κάτι που ακόμα δε μου αρέσει: To 'μαμά' setup με την πλαστική 'καμπάνα' που πιάνει στο δίχαλο και την 'ημι-μπίλια' που πατάει στο εσωτερικό της και της μεταφέρει τη δύναμη απ' το συρματόσχοινο δεν είναι τόσο ομαλό στη λειτουργία του - στο να παίρνει δηλαδή γωνία το συρματόσχοινο σε σχέση με την 'καμπάνα' ενώ την τραβάει και οι δυνάμεις που ασκούνται είναι μεγάλες, ακόμα και φουλ γρασαρισμένο να είναι το εσωτερικό της 'καμπάνας' εκεί όπου πατάει η 'ημι-μπίλια'.
Αν κρατάς, δηλαδή, την 'καμπάνα' με το ένα χέρι, και με το άλλο τραβάς το συρματόσχοινο με δύναμη, και παράλληλα προσπαθείς να στρίψεις την 'καμπάνα' λοξά, αυτή 'κολλάει' και κινείται 'σκαλωπατιαστά' αντί για ομαλά.

Στην πράξη δεν ξέρω πόσο σημαντικό ή ασήμαντο είναι αυτό (δεν έχω φορέσει ακόμα τη νέα ντίζα στο αμάξι) αλλά σκέφτομαι ν' αλλάξω το μηχανισμό που αφήνει το συρματόσχοινο να πάρει γωνία, φτιάχοντας άλλη 'καμπάνα', μεταλική, με έναν κάθετο πείρο μέσα της στον οποοίο να πιάνει ένα λίγο διαφοετικής σχεδίασης πρεσαριστό στοπ του συρματόσχοινου.

Εκτός κι αν βρω κανένα ειδικό (τεφλωνάτο??) γράσο για πλαστικά... και λυθεί έτσι η ιστορία αυτή....

Αν μπουρούσες ν'ανεβάσεις σκιτσάκι πώς το εννοείς...
Για την προστασία του εκτεθειμένου κομματιού του συρματόσχοινου από τισ σκόνες πήγε το μυαλό μου σε λαστιχένια 'φυσαρμόνικα' αλλά μάλλον κάτι άλλο εννοείς, ε?

Βρήκα κι αυτό σε μια συζήτηση σχετική με γρασάρισμα πλαστικών σε άλλο φόρουμ:

επειδή είναι φτιαγμένος απο πλαστικό θέλει λευκό γράσο για να αποφευχθούν οι αλλοιώσεις του υλικού και για να γλυστράει «ευκολότερα» απο ότι με το γνωστό (παχύ) μαύρο γράσο.

Απόψεις?...

Θα επανέλθω με φωτογραφίες από το βολάν και το δισκοπλατώ που βγάλαμε σήμερα....