-
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ ΕΝΤΟΝΟΣ.
Και διαμαρτύρομαι, διότι δεν είναι δυνατόν να ανεβάζεις σε μια ενότητα ένα θέμα, (συνεννοημένα η όχι) να λες ότι λες, σεβαστώ έως αμφισβητήσιμο, να πέφτουν μερικές παραθέσεις και να το κλίνεις προτού απαντήσουν άλλοι.
12/12/09 2.19 η πρώτη ανάρτηση.
12/12/09 11.17 η δεύτερη.
12/12/09 13.58 η τρίτη.
14/12/09 11.01 η τετάρτη.
14/12/09 12.25 η πέμπτη και καταλυτική!
Δηλαδή σαββατοκύριακο στην ουσία!!.
Μου θυμίζει μια άλλη πολλή σοβαρή κινήσει που δεν καρποφόρησε, που ξεκίνησε Αύγουστο, την εποχή ‘των διακοπών του πολίτη…..
Και διαμαρτύρομαι, διότι όταν θέλεις να λάβεις λόγο, που θα είναι σοβαρός όσο γίνετε, πρέπει να ρωτήσεις και να μάθεις, διότι «μηδενι δίκη δικάσεις, πλην αμφη μύθων ακούσης» (αφορά εμένα).
Και διαμαρτύρομαι, διότι και εμένα έχουν εντάξει στους γραφικούς, όσο λίγος η πολλής είμαι, μα δεν περίμενες λίγο, λες και «φουσκώσανε τα γάλατα!».
Και διαμαρτύρομαι καλέ μου αδελφικέ φίλε, γιατί διάβασα τα γραφομενα σου, και δεν έσπευσα να ‘στηλιτεύσω’ πράξεις διαφανείς, με Φώτο και υπογραφή, προτού ρωτήσω αυτά που δεν φαινόντουσαν στην παράθεση – δημοσιογραφική εγγραφή, του φίλου μου Στρατισίνο, διότι δεν πρόλαβα ενόσω την κλείδωσες.
Και διαμαρτύρομαι, διότι είμαι «ήρωας των βουνών», 45 χρόνια, μα είμαι και ταύρος στης διεκδικήσεις μου, και σίγουρα εάν με βάλουν στην κατσαρόλα, μόνον κοτόσουπα δεν θα βγάλω, λασποταυρόσουπα ίσως, και τα τρία σιδερένια βραχιολακια από το στέρνο μου, γιατί τα μοσχεύματα θα λιώσουν, βλέπεις τα δικά μου δεν είναι πλάστηκα!. Και σίγουρα κατά τα λεγόμενα και γραφομενα σου, με ονόμασες ‘ταλιμπαν’, και αποδέχτηκα τον χαρακτηρισμό από τον φίλο μου ΧΡΗΣΤΟ. Σκέψου να μπω στην κατσαρόλα τι ζουμί θα βγάλω…. Άσε μην ξεράσει ο κόσμος!!…
Και διαμαρτύρομαι, μα όχι εντόνως, στο «σήμερα βρίζω – αύριο θυμιατίζω – μεθαύριο θάβω – τώρα άλλαξα κ.ο.κ. ανάλογα με τις περιστάσεις». Τι πρέπει να κολλήσουμε στην μια κατάσταση που ‘δεν παίζει’?. Όταν η κατάσταση είναι ρευστή σήμερα, και ενόσω ήμουν συστρατευόμενος σε αυτήν, και διαπίστωσα ότι πρέπει να την ‘κάνω’ με ελαφρά πηδηματάκια, να μείνω εκεί?. Να μην φύγω?. Να βουλιάξω με το καράβι, που ο θεόστραβος καπετάνιος οδήγησε στην ξέρα?.
Και διαμαρτύρομαι που γράφεις ότι βγάζουν «χρήμα» και «δόξα». ‘λιγούρικα’ είναι. Νοικιασμένο το ταξί του σπορ μας έχουν, μια βάρδια, και βγάζουν ‘τρίχες’, μα είναι κακοί οδηγοί, και το ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ. Και στο φινάλε φίλε μου, εμείς τους το νοικιάσαμε, εμείς τους βάλαμε στην θέση αυτή, ΑΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ!. Και παραμένουμε συνυπεύθυνοι, όσο περνούμε το ύφος του αδικημένου, του μι αναγνωρισμένου άδικα, και την ‘κάνουμε’. Μα δεν σκεφτόμαστε την υποδομή που αφήνουμε στα παιδία μας, μέσα από την συνυπευθυνότητα που έχουμε.
ΓΙΑ ΑΥΤΟ μην κατηγορούμε αυτούς που κατ’ αρχή, κινούνται με διαφανείς διαδικασίες, έστω και με πονηρούς σκοπούς, λάθος η σωστά, μα κινούνται, με γνώμονα την οποία βελτιώσει του σπορ.
Μπορεί να έχουν πει πολλές φορές, δεν ξέρω, yes master, μα δεν φαίνεται εκ του αποτελέσματος ότι είναι κολλημένοι!. Θα τους κρίνουμε στην ποριά, κολλητά, από κοντά, με διάθεση και δύναμη. Είναι υποχρέωση μας. κάποτε μίλησες για «γιαταγάνια», ΝΑΙ να τα πάρουμε καλέ μου φίλε, μα τα γιαταγάνια έχουν πολλές μορφές.
Και διαμαρτύρομαι που ανακράζεις δίκαια, «ΦΤΑΝΕΙ», μα κλίνεις την ενότητα και δεν αφήνεις και εμένα, τον γερο, τον άρρωστο, να ενόσω την αδύναμη φωνή μου, με την στεντόρεια δικιά σου.
Και τέλος διαμαρτύρομαι που τους προσάπτεις την λέξη «δόξα». Μα αυτοί είναι κατάπτυστοι!. Όλοι τους φτύνουν, σε ρυθμό που νομίζουν πλέον ότι βρέχει, και ζητάνε σαπούνι για να λούσουν τα μαλλιά τους με βρόχινο νερό!!!!….
ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Έντονα διαμαρτυρόμενος. -
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ ΕΝΤΟΝΟΣ.
Και διαμαρτύρομαι, διότι δεν είναι δυνατόν να ανεβάζεις σε μια ενότητα ένα θέμα, (συνεννοημένα η όχι) να λες ότι λες, σεβαστώ έως αμφισβητήσιμο, να πέφτουν μερικές παραθέσεις και να το κλίνεις προτού απαντήσουν άλλοι.
12/12/09 2.19 η πρώτη ανάρτηση.
12/12/09 11.17 η δεύτερη.
12/12/09 13.58 η τρίτη.
14/12/09 11.01 η τετάρτη.
14/12/09 12.25 η πέμπτη και καταλυτική!
Δηλαδή σαββατοκύριακο στην ουσία!!.
Μου θυμίζει μια άλλη πολλή σοβαρή κινήσει που δεν καρποφόρησε, που ξεκίνησε Αύγουστο, την εποχή ‘των διακοπών του πολίτη…..
Και διαμαρτύρομαι, διότι όταν θέλεις να λάβεις λόγο, που θα είναι σοβαρός όσο γίνετε, πρέπει να ρωτήσεις και να μάθεις, διότι «μηδενι δίκη δικάσεις, πλην αμφη μύθων ακούσης» (αφορά εμένα).
Και διαμαρτύρομαι, διότι και εμένα έχουν εντάξει στους γραφικούς, όσο λίγος η πολλής είμαι, μα δεν περίμενες λίγο, λες και «φουσκώσανε τα γάλατα!».
Και διαμαρτύρομαι καλέ μου αδελφικέ φίλε, γιατί διάβασα τα γραφομενα σου, και δεν έσπευσα να ‘στηλιτεύσω’ πράξεις διαφανείς, με Φώτο και υπογραφή, προτού ρωτήσω αυτά που δεν φαινόντουσαν στην παράθεση – δημοσιογραφική εγγραφή, του φίλου μου Στρατισίνο, διότι δεν πρόλαβα ενόσω την κλείδωσες.
Και διαμαρτύρομαι, διότι είμαι «ήρωας των βουνών», 45 χρόνια, μα είμαι και ταύρος στης διεκδικήσεις μου, και σίγουρα εάν με βάλουν στην κατσαρόλα, μόνον κοτόσουπα δεν θα βγάλω, λασποταυρόσουπα ίσως, και τα τρία σιδερένια βραχιολακια από το στέρνο μου, γιατί τα μοσχεύματα θα λιώσουν, βλέπεις τα δικά μου δεν είναι πλάστηκα!. Και σίγουρα κατά τα λεγόμενα και γραφομενα σου, με ονόμασες ‘ταλιμπαν’, και αποδέχτηκα τον χαρακτηρισμό από τον φίλο μου ΧΡΗΣΤΟ. Σκέψου να μπω στην κατσαρόλα τι ζουμί θα βγάλω…. Άσε μην ξεράσει ο κόσμος!!…
Και διαμαρτύρομαι, μα όχι εντόνως, στο «σήμερα βρίζω – αύριο θυμιατίζω – μεθαύριο θάβω – τώρα άλλαξα κ.ο.κ. ανάλογα με τις περιστάσεις». Τι πρέπει να κολλήσουμε στην μια κατάσταση που ‘δεν παίζει’?. Όταν η κατάσταση είναι ρευστή σήμερα, και ενόσω ήμουν συστρατευόμενος σε αυτήν, και διαπίστωσα ότι πρέπει να την ‘κάνω’ με ελαφρά πηδηματάκια, να μείνω εκεί?. Να μην φύγω?. Να βουλιάξω με το καράβι, που ο θεόστραβος καπετάνιος οδήγησε στην ξέρα?.
Και διαμαρτύρομαι που γράφεις ότι βγάζουν «χρήμα» και «δόξα». ‘λιγούρικα’ είναι. Νοικιασμένο το ταξί του σπορ μας έχουν, μια βάρδια, και βγάζουν ‘τρίχες’, μα είναι κακοί οδηγοί, και το ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ. Και στο φινάλε φίλε μου, εμείς τους το νοικιάσαμε, εμείς τους βάλαμε στην θέση αυτή, ΑΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ!. Και παραμένουμε συνυπεύθυνοι, όσο περνούμε το ύφος του αδικημένου, του μι αναγνωρισμένου άδικα, και την ‘κάνουμε’. Μα δεν σκεφτόμαστε την υποδομή που αφήνουμε στα παιδία μας, μέσα από την συνυπευθυνότητα που έχουμε.
ΓΙΑ ΑΥΤΟ μην κατηγορούμε αυτούς που κατ’ αρχή, κινούνται με διαφανείς διαδικασίες, έστω και με πονηρούς σκοπούς, λάθος η σωστά, μα κινούνται, με γνώμονα την οποία βελτιώσει του σπορ.
Μπορεί να έχουν πει πολλές φορές, δεν ξέρω, yes master, μα δεν φαίνεται εκ του αποτελέσματος ότι είναι κολλημένοι!. Θα τους κρίνουμε στην ποριά, κολλητά, από κοντά, με διάθεση και δύναμη. Είναι υποχρέωση μας. κάποτε μίλησες για «γιαταγάνια», ΝΑΙ να τα πάρουμε καλέ μου φίλε, μα τα γιαταγάνια έχουν πολλές μορφές.
Και διαμαρτύρομαι που ανακράζεις δίκαια, «ΦΤΑΝΕΙ», μα κλίνεις την ενότητα και δεν αφήνεις και εμένα, τον γερο, τον άρρωστο, να ενόσω την αδύναμη φωνή μου, με την στεντόρεια δικιά σου.
Και τέλος διαμαρτύρομαι που τους προσάπτεις την λέξη «δόξα». Μα αυτοί είναι κατάπτυστοι!. Όλοι τους φτύνουν, σε ρυθμό που νομίζουν πλέον ότι βρέχει, και ζητάνε σαπούνι για να λούσουν τα μαλλιά τους με βρόχινο νερό!!!!….
ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Έντονα διαμαρτυρόμενος.
ΔΙΑΜΑΡΤΙΡΟΜΑΙ ΕΝΤΟΝΟΣ.