Ναι βρε συ, δεν παίζει αυτό με τις πινακίδες στην Αθήνα, από όλη την Ελλάδα βλέπεις, εγώ δεν έχω σε κανένα αυτοκίνητό μου Αθηναϊκές, ούτε οι περισσότεροι από τον οικογένεια κύκλο, έχω και ένα κόλλημα να υποστηρίζω, με τα δεκαχιλιαρά μας, την τιμημένη Ελληνική επαρχία, κάνεις δεν μου είπε τίποτα ποτέ, γενικά οδηγώ προσεκτικά βέβαια, δεν σηκώνω κινητό (έχει και Bluetooth), και ΠΆΝΤΑ ζώνη (και κράνος, να ξεκινάμε με το Α την αλφαβήτα και όχι από το Γ,Δ).

25 χρόνια ένα πορτοκαλί έχω πληρώσει και κάτι σταθμεύσεις με το παπί που το έβαζα όπου να' ναι, αδικία, αλλά παράνομος ήμουν. Αν δεν βρω να παρκάρω νόμιμα δεν παρκάρω, και γι' αυτό αυτά που λέω για πάρκινγκ στο κέντρο, τα περισσότερα είναι πλέον για Μόνιμους Κατοίκους, τι ηλεκτρικά και πράσινοι δακτύλιοι, έξω τα Ι.Χ από το κέντρο της πόλης, και σωστά, Δευτέρα/Τρίτη/Τετάρτη δουλεύω κέντρο, θα πάρω τον 2τροχο πύραυλο γιατί δεν το βλέπω να παρκάρω εκεί που πρέπει να πάω και θα κάτσω και κάνα 12ωρο τη μέρα. Μειώνω και τους ρύπους να μην φωνάζει ο Lap-ης.

Δημοτική Αστυνομία Ηρακλείου.

Υπάρχει ένα χρόνιο πρόβλημα κοντά στο σπίτι που μένω. Έχω πρόσβαση από ένα μονόδρομο ο οποίος έχει σχεδόν μόνιμα αυτοκίνητα παρκαρισμένα στη δεξιά του δρόμου. Παρόλα αυτά θεωρώ ότι ο χώρος που περισσεύει είναι επαρκές, ας πούμε, για την κυκλοφορία.

Στο μονόδρομο αυτό λοιπόν υπάρχει μια αριστερή διασταύρωση με δρόμο διπλής κατεύθυνσης ο οποίος όμως είναι απίστευτα στενός. Χωράει ένα μόνο αυτοκίνητο.Όταν λοιπόν εγώ θέλω να στρίψω αριστερά, ειδικά με το αγροτικό, είναι εφικτό αλλά υπάρχει σχετική δυσκολία. Αν ήταν όλο το οδόστρωμα ελεύθερο μπορούσα να στρίψω και με δευτέρα. Τώρα κατεβάζω πρώτη για να στρίψω.

Εδώ και 2-3 μήνες ένας, να μην τον χαρακτηρίσω, έχει αφήσει 10-20 μέτρα πριν τη διασταύρωση στη δεξιά μεριά ένα κάδο για μπάζα από αυτούς τους μεγάλους που ενοικιάζονται. Το πλάτος αυτού είναι μεγαλύτερο από ένα κοινό αυτοκίνητο. Πρέπει να πλησιάσω αργά και όσο πιο ξυστά γίνεται, να κόψω το τιμόνι προσεχτικά δεξιά μόλις περάσω τον κάδο και μετά με προσοχή να κόψω το τιμόνι αριστερά για να στρίψω. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν χωρίς μανούβρα αλλά περνάει το αγροτικό με περιθώριο μερικών πόντων. Αν δεν το 'πετύχω' πρέπει να κάνω μανούβρα μπρος πίσω.

Ακριβώς για αυτό το λόγο επιλέγω άλλη διαδρομή να πάω σπίτι μου. Έλα όμως που στην άλλη διαδρομή άρχισαν τα έργα αυτές τις μέρες και είμαι αναγκασμένος να χρησιμοποιώ αυτή τη διαδρομή. Πέρασα μια φορά, δυο, τρεις χωρίς πάντα με επιτυχία. Έχω πει του ιδιοκτήτη καντήλια.... για μια ζωή.

Σκέφτηκα να πάρω τηλέφωνο στο κινητό που έχει πάνω στο κάδο να του πω να έρθει να μετακινήσει τον κάδο του αλλά φοβήθηκα ότι κουβέντα στη κουβέντα μπορεί να ξεφύγει η κατάσταση αφού ήδη τόσες μέρες με έχει εκνευρίσει ο τύπος και με το πρώτο 'μα' μου' θα του πω τα καντήλια και στα μούτρα.

Τέλοσπάντων, χθες νωρίς το απόγευμα πήρα τηλέφωνο την δημοτική αστυνομία. Τους εξήγησα πως έχουν τα πράγματα. Η ευγενέστατη κοπέλα στο τηλέφωνο μου είπε ότι πρέπει πρώτα απ όλα να έχει άδεια για να έχει αφήσει εκεί τον κάδο και μετά να το δουν κι αυτοί. Μου ζήτησε στην αρχή να πάρω τηλέφωνο τη Δευτέρα να μου πει την έκβαση σίγουρα αλλά ίσως και σήμερα το πρωί.

Το αποτέλεσμα είναι ότι πέρασα σήμερα το μεσημέρι και κάδος ΔΕΝ υπάρχει. Πήρα βέβαια τηλέφωνο να δω μήπως ήταν σύμπτωση και ο κάδος έφυγε πριν πάει η δημοτική αστυνομία. Δεν απαντούν όμως στο τηλέφωνο.

Σε κάθε περίπτωση η λογική λέει ότι πήγαν και τον έκαναν να αφαιρέσει τον κάδο από εκεί. Άμεση και αποτελεσματική απόκριση της υπηρεσίας και χίλια μπράβο τους!!!