-
Το μεγάλο μειονέκτημα για τη Lancia εξακολουθεί να είναι το γεγονός, ότι η εξυγίανση-ανάπτυξή της,εξακολουθεί να έχει ως αναγκαίο πραπαιτούμενο μια υγιή και δυνατή Alfa Romeo,χωρίς αυτή η αρχή να λειτουργεί και αντίστροφα.Η κοντόφθαλμη αυτή πολιτική που υιοθετήθηκε στις αρχές του 90 από το δίδυμο Romiti-Cantarella,υπό το πρόσχημα της τόνωσης των πωλήσεων της παραπαίουσας Alfa (η οποία κατείχε ποσοστό 2% της ιταλικής αγοράς,έναντι του 7,5% της Lancia των 200.000 πωλήσεων),έγινε πλέον δόγμα στα πλαίσια του ομίλου,αφού έτσι απεφάνθησαν με την 'επιστημοσύνη'τους οι διεθνείς automotive analysists:'η Alfa Romeo είναι το ισχυρότερο όπλο του Gruppo Fiat ώστε να μπει σφήνα στο γερμανικό δίδυμο'.
Η αλήθεια είναι ότι η Lancia κατέστη ουραγός των εξελίξεων,αλλά οι ετήσιες πωλήσεις της αναλογικά με την κατάστασή της, κάθε άλλο παρά κακές είναι.Δεν πουλά απλώς κάποια Ypsilon, αλλά κινείται σταθερά γύρω στις 120.000 ετήσιες πωλήσεις,υστερώντας μόνο κάτα 15-20.000 μονάδες της πολύ πληρέστερης Alfa.Μάλιστα αυτό το έρημο το Ypsilon είναι σταθερά μέσα στο top10 των ιταλικών πωλήσεων,ενώ το Musa είναι το πρώτο σε πωλήσεις πολυμορφικό στην ιταλική αγορά,ανεξαρτήτως κατηγορίας.Συνεπώς λίγο περισσότερος σεβασμός σε αυτά τα αυτοκινητάκια,που κάθε άλλο παρά φιλοσοφία Lancia διαθέτουν,όντας περισσότερο Autobianchi,δεν βλάπτει.Αν μη τι άλλο αυτά κρατούν την τελευταία τετραετία ζωντανή την εταιρεία.
Όπως έχει σήμερα η κατάσταση, θεωρώ πολύ περισσότερο πιθανό η Lancia να πλησιάσει το φράγμα των 300.000 ετησίων πωλήσεων μέσα στο 2011,παρά η Alfa.Πέρα από την συνεισφορά των επιπλέον 80.000 ετησίων πωλήσεων της Delta,αναμένεται αντικαταστάτης του Ypsilon,ενώ το φημολογούμενο Fulvia CC σε πάτωμα Bravo,μάλλον θα είναι το επόμενο αυτοκίνητο που θα παρουσιαστεί από την τορινέζικη εταιρεία.
Φαίνεται βέβαια ότι ο αριθμός των 300.000 πωλήσεων για καθεμιά από τις εταιρείες,είναι κάτι σαν απωθημένο για τον όμιλο,καθώς το ίδιο ακριβώς νούμερο προέβλεπε και η δέσμευση που ανέλαβε έναντι της ιταλικής κυβέρνησης και της Finmeccanica η Fiat το 1987,μετά την εξαγορά της Alfa Romeo,με την ταυτόχονη δημιουργία της εταιρείας Alfa-Lancia SPA.Xωρίς να διαταράσσονται οι προτεραιότητες μέσα στον όμιλο,η Alfa Romeo έχει να αντιμετωπίσει μια σειρά αρκετά σοβαρών tests,τα οποία ελπίζω ότι θα περάσει επιτυχώς και όχι μόνο για δικό της καλό.
1)Το αυτοκίνητό της της μεσαίας κατηγορίας (159/brera/spider),η οποία κατηγορία απετέλεσε μεταπολεμικά την ραχοκοκκαλιά των πωλήσεων και την δύναμη της εταιρείας,χρήζει διορθωτικών κινήσεων.Μολονότι σε επίπεδο πατώματος αποτελεί στιγμή ορόσημο,όντας το πρώτο καινούριο πάτωμα AR μετά από αυτό της Alfetta Tipo116 του 1972,δεν παύει νε είναι καρπός μιας σχέσης με έναν προβληματικό όμιλο,η διακοπή της οποίας κληροδότησε σωρεία προβλημάτων (την εγκατάλειψη ή την εκπόνηση προγραμμμάτων μόνο από τη Fiat,βενζινοκινητήρες που αρνούνται να επιβεβαιώσουν στην πράξη όσα στα χαρτιά υπόσχονται κλπ).
2)Eπιχειρεί την είσοδο στην κατηγορία των supermini,με ένα προϊόν που θα κριθεί σε βάθος χρόνου,χωρίς να αναλογίζεται δυό πράγματα:
α)η AR μολονότι ως όνομα αποτελεί έναν εκ των πυλώνων της αυτοκινητιστικής ιστορίας,ως εμπορική δύναμη δεν μπορεί να υπερβεί ένα περιορισμένο παγκόσμιο κοινό παθιασμένων αυτοκινητόφιλων της τάξεως των 250-300.000 ανθρώπων,που είναι και εν δυνάμει αγοραστές της.Με την έννοια αυτή δεν έχει την εμπορική δύναμη,να εισέρχεται σε οποιαδήποτε κατηγορία αυτή θελήσει χωρίς ένα πραγματικά άψογο προϊόν.Το ακριβώς αντίθετο δηλ. του γερμανικού ανταγωνισμού,ο οποίος έχοντας κατακτήσει το προνόμιο να απευθύνεται κατά βάση στην απαίδευτη ή αδιάφορη αυτοκινητιστικά μάζα,έχει την ικανότητα να πουλά ό,τι θέλει (καλό ή σκουπιδαριό) σε οποιαδήποτε κατηγορία αποφασίζει να εμφανιστεί,με την λογική 'αυτό ξέρουμε αυτό εμπιστευόμαστε'.
β)ιστορικά απεδείχθη ότι ο διακαής πόθος της μιλανέζικης εταιρείας να εισέλθει στην μικρή κατηγορία,προκειμένου να κλέψει μερίδιο πωλήσεων στην ιταλική αγορά από τη Fiat,έδρασε αποπροσανατολιστικά για τα σχέδια,τη φιλοσοφία και την πορεία της φίρμας και μακροπρόθεσμα προκάλεσε και οικονομική καταστροφή,παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα.3)Σχεδιάζεται η είσοδος στην κατηγορία Ε/F δια του αντικαταστάτη της 166,παρά το γεγονός ότι το πεδίο αυτό είναι ειδικότητα της Lancia,η δε AR έχει παραδοσιακά φτωχά αποτελέσματα στην κατηγορία αυτή μεταπολεμικά.Με εξαίρεση την Tipo4 (164)όλες οι υπόλοιπες ανάλογες προσπάθειες (της 166 μη εξαιρουμένης)συγκαταλέγονται σε αυτό που οι αγγλοσάξωνες καλούν forgoten Alfas (Tipo 102,Tipo 106,Tipo 119).
4)Από το 2000 και εντεύθεν η AR έχασε το προνόμιο της αποκλειστικότητας στη χρήση κινητήρων,αφού τα προικιά που έφερε μαζί της το 1986 (αμφότερα σχέδια Busso της δεκαετίας του 50 και του 70)απεσύρθησαν.Έτσι θα κληθεί να παίξει το δύσκολο παιχνίδι,τόσο εντός του ομίλου,όσο και στη διεθνή αγορά,με κοινά κινητήρια σύνολα και την όποια διαφοροποίηση να περιορίζεται σε επίπεδο αρχιτεκτονικής αναρτήσεων.
-
Το μεγάλο μειονέκτημα για τη Lancia εξακολουθεί να είναι το γεγονός, ότι η εξυγίανση-ανάπτυξή της,εξακολουθεί να έχει ως αναγκαίο πραπαιτούμενο μια υγιή και δυνατή Alfa Romeo,χωρίς αυτή η αρχή να λειτουργεί και αντίστροφα.Η κοντόφθαλμη αυτή πολιτική που υιοθετήθηκε στις αρχές του 90 από το δίδυμο Romiti-Cantarella,υπό το πρόσχημα της τόνωσης των πωλήσεων της παραπαίουσας Alfa (η οποία κατείχε ποσοστό 2% της ιταλικής αγοράς,έναντι του 7,5% της Lancia των 200.000 πωλήσεων),έγινε πλέον δόγμα στα πλαίσια του ομίλου,αφού έτσι απεφάνθησαν με την 'επιστημοσύνη'τους οι διεθνείς automotive analysists:'η Alfa Romeo είναι το ισχυρότερο όπλο του Gruppo Fiat ώστε να μπει σφήνα στο γερμανικό δίδυμο'.
Η αλήθεια είναι ότι η Lancia κατέστη ουραγός των εξελίξεων,αλλά οι ετήσιες πωλήσεις της αναλογικά με την κατάστασή της, κάθε άλλο παρά κακές είναι.Δεν πουλά απλώς κάποια Ypsilon, αλλά κινείται σταθερά γύρω στις 120.000 ετήσιες πωλήσεις,υστερώντας μόνο κάτα 15-20.000 μονάδες της πολύ πληρέστερης Alfa.Μάλιστα αυτό το έρημο το Ypsilon είναι σταθερά μέσα στο top10 των ιταλικών πωλήσεων,ενώ το Musa είναι το πρώτο σε πωλήσεις πολυμορφικό στην ιταλική αγορά,ανεξαρτήτως κατηγορίας.Συνεπώς λίγο περισσότερος σεβασμός σε αυτά τα αυτοκινητάκια,που κάθε άλλο παρά φιλοσοφία Lancia διαθέτουν,όντας περισσότερο Autobianchi,δεν βλάπτει.Αν μη τι άλλο αυτά κρατούν την τελευταία τετραετία ζωντανή την εταιρεία.
Όπως έχει σήμερα η κατάσταση, θεωρώ πολύ περισσότερο πιθανό η Lancia να πλησιάσει το φράγμα των 300.000 ετησίων πωλήσεων μέσα στο 2011,παρά η Alfa.Πέρα από την συνεισφορά των επιπλέον 80.000 ετησίων πωλήσεων της Delta,αναμένεται αντικαταστάτης του Ypsilon,ενώ το φημολογούμενο Fulvia CC σε πάτωμα Bravo,μάλλον θα είναι το επόμενο αυτοκίνητο που θα παρουσιαστεί από την τορινέζικη εταιρεία.
Φαίνεται βέβαια ότι ο αριθμός των 300.000 πωλήσεων για καθεμιά από τις εταιρείες,είναι κάτι σαν απωθημένο για τον όμιλο,καθώς το ίδιο ακριβώς νούμερο προέβλεπε και η δέσμευση που ανέλαβε έναντι της ιταλικής κυβέρνησης και της Finmeccanica η Fiat το 1987,μετά την εξαγορά της Alfa Romeo,με την ταυτόχονη δημιουργία της εταιρείας Alfa-Lancia SPA.Xωρίς να διαταράσσονται οι προτεραιότητες μέσα στον όμιλο,η Alfa Romeo έχει να αντιμετωπίσει μια σειρά αρκετά σοβαρών tests,τα οποία ελπίζω ότι θα περάσει επιτυχώς και όχι μόνο για δικό της καλό.
1)Το αυτοκίνητό της της μεσαίας κατηγορίας (159/brera/spider),η οποία κατηγορία απετέλεσε μεταπολεμικά την ραχοκοκκαλιά των πωλήσεων και την δύναμη της εταιρείας,χρήζει διορθωτικών κινήσεων.Μολονότι σε επίπεδο πατώματος αποτελεί στιγμή ορόσημο,όντας το πρώτο καινούριο πάτωμα AR μετά από αυτό της Alfetta Tipo116 του 1972,δεν παύει νε είναι καρπός μιας σχέσης με έναν προβληματικό όμιλο,η διακοπή της οποίας κληροδότησε σωρεία προβλημάτων (την εγκατάλειψη ή την εκπόνηση προγραμμμάτων μόνο από τη Fiat,βενζινοκινητήρες που αρνούνται να επιβεβαιώσουν στην πράξη όσα στα χαρτιά υπόσχονται κλπ).
2)Eπιχειρεί την είσοδο στην κατηγορία των supermini,με ένα προϊόν που θα κριθεί σε βάθος χρόνου,χωρίς να αναλογίζεται δυό πράγματα:
α)η AR μολονότι ως όνομα αποτελεί έναν εκ των πυλώνων της αυτοκινητιστικής ιστορίας,ως εμπορική δύναμη δεν μπορεί να υπερβεί ένα περιορισμένο παγκόσμιο κοινό παθιασμένων αυτοκινητόφιλων της τάξεως των 250-300.000 ανθρώπων,που είναι και εν δυνάμει αγοραστές της.Με την έννοια αυτή δεν έχει την εμπορική δύναμη,να εισέρχεται σε οποιαδήποτε κατηγορία αυτή θελήσει χωρίς ένα πραγματικά άψογο προϊόν.Το ακριβώς αντίθετο δηλ. του γερμανικού ανταγωνισμού,ο οποίος έχοντας κατακτήσει το προνόμιο να απευθύνεται κατά βάση στην απαίδευτη ή αδιάφορη αυτοκινητιστικά μάζα,έχει την ικανότητα να πουλά ό,τι θέλει (καλό ή σκουπιδαριό) σε οποιαδήποτε κατηγορία αποφασίζει να εμφανιστεί,με την λογική 'αυτό ξέρουμε αυτό εμπιστευόμαστε'.
β)ιστορικά απεδείχθη ότι ο διακαής πόθος της μιλανέζικης εταιρείας να εισέλθει στην μικρή κατηγορία,προκειμένου να κλέψει μερίδιο πωλήσεων στην ιταλική αγορά από τη Fiat,έδρασε αποπροσανατολιστικά για τα σχέδια,τη φιλοσοφία και την πορεία της φίρμας και μακροπρόθεσμα προκάλεσε και οικονομική καταστροφή,παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα.3)Σχεδιάζεται η είσοδος στην κατηγορία Ε/F δια του αντικαταστάτη της 166,παρά το γεγονός ότι το πεδίο αυτό είναι ειδικότητα της Lancia,η δε AR έχει παραδοσιακά φτωχά αποτελέσματα στην κατηγορία αυτή μεταπολεμικά.Με εξαίρεση την Tipo4 (164)όλες οι υπόλοιπες ανάλογες προσπάθειες (της 166 μη εξαιρουμένης)συγκαταλέγονται σε αυτό που οι αγγλοσάξωνες καλούν forgoten Alfas (Tipo 102,Tipo 106,Tipo 119).
4)Από το 2000 και εντεύθεν η AR έχασε το προνόμιο της αποκλειστικότητας στη χρήση κινητήρων,αφού τα προικιά που έφερε μαζί της το 1986 (αμφότερα σχέδια Busso της δεκαετίας του 50 και του 70)απεσύρθησαν.Έτσι θα κληθεί να παίξει το δύσκολο παιχνίδι,τόσο εντός του ομίλου,όσο και στη διεθνή αγορά,με κοινά κινητήρια σύνολα και την όποια διαφοροποίηση να περιορίζεται σε επίπεδο αρχιτεκτονικής αναρτήσεων.
[Διάσπαση] Περί κλασικών σχεδιασμών....