Καλή σας μέρα. Ευχαριστώ όσους απάντησαν, πραγματικά δεν έβλεπα τι διάολο πλήκτρα πατούσα στο πληκτρολόγιο χθες. Το θετικό είναι ότι τα τσίπουρα ήταν καλά και δεν σηκώθηκα με πονοκέφαλο!

Back on topic now (καλά ντε! Ξέρω πως το thread είναι λίγο-πολύ off topic, για το δικό μου topic μιλάω!), έχω την εντύπωση ότι δε διευκρίνησα βασικά πράγματα (σιγά που θα μπορούσα άλλωστε...). Here we go λοιπόν:

α. Την κοπέλα τη γνωρίζω από τον Οκτώβριο που μας πέρασε. Οι πρώτες εντυπώσεις ήταν μάλλον αρνητικές και από πλευράς μου και από πλευράς της.
β. Οι περιστάσεις μας φέρνουν κοντά (κοινές παρέες σε γεύματα, καφέδες, parties) οπότε ξεκινάμε το μπίρι-μπίρι (αυτά περίπου στα μέσα Νοεμβρίου).
γ. Αρχές Δεκεμβρίου δουλεύω σαν τρελός για projects και για μία έκθεση της Ακαδημίας και το κοριτσάκι αρχίζει να μου δείχνει ενδιαφέρον προσπαθώντας να με χαλαρώνει.
δ. Δύο ημέρες πριν φύγει από την Ιταλία, κι ενώ έχω τελειώσει τις δουλειές μου την ίδια μέρα (μέσα Δεκεμβρίου), βρισκόμαστε σπίτι της, όπου με υποδέχεται με κεριά και Norah Jones (εγώ έβαλα το κρασί). Η νύχτα που ακολούθησε περιγράφεται με μια λέξη μόνο: μαγική.
ε. Φεύγει, χάνεται, περνάνε πέντε εβδομάδες χωρίς σημεία ζωής, γυρίζει, με αντιμετωπίζει ψυχρά. Είναι ερωτευμένη με το αγόρι της. Τον αγαπάει, είναι ο άντρας της ζωής της και αυτό τα λέει όλα (τα δικά της λόγια σε τρίτο πρόσωπο).

Okay, δεκτό. Καλά περάσαμε... το ξεπεράσαμε. Το ξεπεράσαμε; Μπααα... Η συμπεριφορά της είναι το λιγότερο προκλητική (Γιατί δε μου μίλησες; Ούτε ένα «γεια» δεν είπες! Πότε θα ξεκινήσουμε μαθήματα χορού; Πολύ ψυχρή η καληνύχτα σου -αυτό το τελευταίο σε sms), αναγκάζοντάς με να ταξιδεύω στο τριπάκι που αυτή με βάζει. Το «Παίξ'το και λιγάκι αδιάφορος» της Έλλης Κοκκίνου λειτουργεί αλλά αποβαίνει εις βάρος μου. Ξέρω ότι δεν είναι πρέπον, γνωρίζω ότι δε μου αρμόζει διάολε αλλά... το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού κι εγώ μάλλον δεν είμαι σοφός τελικά.

Αυτή είναι η ιστορία, συμπυκνωμένη όσο περισσότερο γινόταν, με σκοπό να μην παραλειφθούν τα «καταλυτικά» στοιχεία της.

Ευχαριστώ για το χρόνο σας!

Και σε λίγο καιρό, πάλι θα ψάχνεται.

Εγώ πάντως έχω κάνει το ίδιο λάθος 4 φορές με μια κοπέλα, οπότε υπάρχουν και χειρότερα.

Αυτό που γινόταν είναι ότι όταν έκανε κάτι με εμένα, μετά ένιωθε ενοχές και πήγαινε τρέχοντας πίσω. Τις ξεχνούσε, και πάλι τα ίδια.

H μαλακία των ανθρώοπων δεν έχει όρια. Καθόλου όμως!

10 μονάδες: 12 ερωτήσεις οι περισσότερες με 4 ως 6 υποερωτήματα και αρκετά απ' αυτά να ζητάνε πάνω από 1 πράγμα.

Ό,τι γράψεις 0,0000849!

Μα δεν νρέπονται ρε πούστη μου;

ΑΞΙΛΟΓΗΣΗ ΤΩΡΑ!

kotetsi...χεστην...θα βγεις χρεωμενος..

Κοτέτσι, μαι ερώτηση.......μήπως σου κάνε ιτα γλυκά μάτια, γιατί θέλει να σε εκμεταλευτεί σε ακαδημαϊκό επίπεδο?

Βασικά γράψτην στα @@ σου, χωρίς να το δείχνεις, με το στόμα λέγε της, διάφορα, ότι την αισθάνεσαι κοντά σου κλπ, και με τις πράξεις να την κλάνεις....θα φλιπάρει, μπορεί να μην σου κάτσει, αλλά θα έχεις γελάσει αρκετά!

Άντε, με τις κ@ργιολες!

Δεν μπορεί να με εκμεταλλευτεί «ακαδημαϊκά» διότι είμαστε σε διαφορετικά αντικείμενα, οπότε αποκλείω την περίπτωση αυτή ratanplan.

Σκέφτηκα να το παίξω όπως αυτή (και όπως προτείνεις κατ' επέκτασιν) αλλά δε νομίζω ότι μπορώ να το κάνω με τόσο επιτυχία...

Τέλος, το θέμα δεν είναι να μου «κάτσει» (γιατί το έχει κάνει ήδη, σε παραπέμπω στο προηγούμενο post μου, στη... μαγική νύχτα ). Το ζητούμενο είναι ότι με παίζει τόσο άσχημα που δεν μπορώ να το παίξω άνετος.

Και είναι βρε παιδιά ένα πλάσμα... ψηλή, «ατάιστη» (που θα έλεγε και ο Krus, βλ. Alessandra Ambrosio σε άλλο thread ), γλυκιά και bitchy ταυτόχρονα, γλυκιά φωνή κλπ κλπ κλπ.

Ξανθιά, 'μπούλα', πουτ@ν@ VS Ψηλή, μελαχρινή, ατάϊστη...

Για μένα δεν υπάρχει σύγκριση, στάνταρ άσσο...

Εγω παίζω στο 'χ'..Ο καλός ο μύλος...

Ο χρήστης pasxos έγραψε:
Εγω παίζω στο 'χ'..Ο καλός ο μύλος...

Κοίτα που έχει δίκιο ο τσόγλανος.

Ο χρήστης EDDIE_147 έγραψε:
Ξανθιά, 'μπούλα', πουτ@ν@ VS Ψηλή, μελαχρινή, ατάϊστη...

Για μένα δεν υπάρχει σύγκριση, στάνταρ άσσο...

Εξαρτάται πόσο μπούλα, αλλά έναν άσσο και για μένα... Οι ατάιστες με αηδιάζουν.

Ο χρήστης tazio έγραψε:

Εγω παίζω στο 'χ'..Ο καλός ο μύλος...

Κοίτα που έχει δίκιο ο τσόγλανος.

Κοίτα,εγω δικιο εχω.Εχω μαθει να μην τα επεξεργαζομαι και πολύ αυτα τα θεματα... Μην κοιτας κατι λούγκρες σαν και τον αποπάνω που δε μπορει λεει τις ατάιστες.

Όπως έχει γράψει και ένας Κινέζος Φιλόσοφος καλύτερα λίγο παραπάνω γεματούλα παρά κόκκαλο για σούπα. Το πολύ πολύ να ακούγεται λίγο παραπάνω το spanking...

Συν-Ιταλόφιλε,όταν εγραψα τον 'αποπάνω' δεν εννοούσα εσενα ετσι; Την αλλη εννοούσα.Ξερει αυτη.

Γενικά απαντούσα. Δεν προσβάλλομαι....

Καλά βρε παιδιά, όταν έλεγα ατάιστη δεν εννοούσα και Kate Moss! Πάντως κάτι από την Alessandra Ambrosio έχει... Το κοριτσάκι προσέχει τη διατροφή του, αθλείται, χορεύει κλπ.

Ωχχχ... σαν πολύ να μιλάω γι' αυτή πάλι...

Anywayz, μιας και το θέμα εξελίχθηκε στον μύλο και τις δυνατότητες αλέσματος, εγώ έχω να πω ότι παίζω το X, με την προϋπόθεση η άλλη να μου κάνει «κλικ». Τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους ως φυσικά επακόλουθα.

Και φυσικά βασικότατο ρόλο παίζει και ο βαθμός που πιάνει στην παγκόσμια και αναγνωρισμένη κλίμακα bj scores...

Καθώς είναι γνωστό τοις πάσι το ρητό «Better a bl0wjob than no job».

Ο χρήστης kotetsi έγραψε:
Καλά βρε παιδιά, όταν έλεγα ατάιστη δεν εννοούσα και Kate Moss! Πάντως κάτι από την Alessandra Ambrosio έχει... Το κοριτσάκι προσέχει τη διατροφή του, αθλείται, χορεύει κλπ.

Ωχχχ... σαν πολύ να μιλάω γι' αυτή πάλι...

Anywayz, μιας και το θέμα εξελίχθηκε στον μύλο και τις δυνατότητες αλέσματος, εγώ έχω να πω ότι παίζω το X, με την προϋπόθεση η άλλη να μου κάνει «κλικ». Τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους ως φυσικά επακόλουθα.

Δε μου λες συν-Ιταλόφιλε...(πολλοί μαζευτηκαμε.. ) εχετε αρκετα συχνη επαφή;Περα από τις 'διακοπές' που κανετε...Σε φωναζει με το ονομά σου;Και αλλες τετοιες λεπτομερειες...Για πες..

Ο χρήστης pasxos έγραψε:

Δε μου λες συν-Ιταλόφιλε...(πολλοί μαζευτηκαμε.. ) εχετε αρκετα συχνη επαφή;Περα από τις 'διακοπές' που κανετε...Σε φωναζει με το ονομά σου;Και αλλες τετοιες λεπτομερειες...Για πες..

Όχι τον φωνάζει κοτέτσι!

Ναι, έχουμε επαφή καθώς βρισκόμαστε στην Ακαδημία. Ναι, με φωνάζει με το όνομά μου (δηλαδή πώς θα περίμενες να με φωνάζει; κάπου το πας εσύ...). Ναι, μιλάμε περί ανέμων και υδάτων και τόπων σα να μην τρέχει τίποτε αλλά όταν η συζήτηση φτάνει στο δια ταύτα κατεβάζει τα μούτρα ως το πάτωμα.

Μια άλλη λεπτομέρεια που μου ξέφυγε είναι ότι μεταξύ άλλων, σε χθεσινό απαντητικό της μήνυμα εκτός από τα καθιερωμένα (αγαπώ το αγόρι μου) πέταξε και το κορυφαίο: «Γιατί προσπαθείς να με κάνεις να νιώθω άσχημα και ένοχη;»

Μα πραγματικά, υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι ένας άνθρωπος πραγματικά ερωτευμένος με το/τη σύντροφό του μπορεί να απατήσει;