Ο χρήστης mad_n έγραψε:

Highlight της βραδιας (εκτός από τις πατάτες ) και το μωβ σφουγγαράκι του Νικόλα προς τον tazio.....

Aυτοί οι δυο τα εχουν και μας κοροιδεύουν.

Ο χρήστης kouk έγραψε:
Τι να σας πω?...Ελυωσα!!!!

Έτσι είναι Νίκο...
Αυτό που ένοιωσα κι εγώ, να ξεκινάει μουσική ο γιός μου, με το ίδιο όργανο, το ίδιο βιβλίο, στην ίδια ηλικία, και να αποδεικνύεται και καλύτερος από μένα, είναι από τα συναισθήματα που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ, μα ποτέ...
Στην πρώτη συναυλία δε.... άστα...

κουκος!
γραμμη στο θεμα με τα μελομακαρονα, γιατι μας τελειωσε το σορωπι!

αντε ρε! παντα τετοια!

Ευριπιδη... δε σου τη σπανε τα κωλοπαιδια, που σε κερδανε και μετα το παιζουν και μαγκες?

Εκει είναι η μαγκιά ρε!...Να γίνεται καλύτερος από εμάς!!!

ναι το ξερω, αλλα πες μου οτι δε στη σπαει, ομως!
το αν χαιρεσαι ειναι αλλο θεμα!

Ο χρήστης tm έγραψε:
Ευριπιδη... δε σου τη σπανε τα κωλοπαιδια, που σε κερδανε και μετα το παιζουν και μαγκες?

Εκει είναι η μαγκιά ρε!...Να γίνεται καλύτερος από εμάς!!!

Περιμένω να στήσω τη G25 για να ρεφάρω...

Οχι, εμένα μου αρέσει...

..καλα
παιξε με τον πιτσιρικα του ευρυπιδη και πες μου!

Για τον δικό του λέει ο καθένας ρε!!

ναι, να μην παρεξηγηθω, κι ολας, εννοω οτι αν δεν ειναι δικο σου παιδι, καπως στην καρφωνει, κυριως επειδη με κατι τετοια συνειδητοποιεις οτι πας για ... αποσυρση σιγα σιγα..

Ε ναι, αυτό είναι αλήθεια!!!

Αλλά, με το δικό σου παιδί, νοιώθεις κάπως.... Σαν να έχεις κι εσυ μερίδιο από αυτό που καταφέρνει!!!

Ίσως να είναι και αυτό, το περί απόσυρσης. Σαν να βλέπεις ότι κάτι θα μείνει από σένα πίσω, και θα είναι και καλό!!!

Για να συμμαζευτούμε λίγο γιατί διαβάζει και το Kid...

..καλα επειδη το παρα πηγαμε σοβαρα, να το αλαφρυνουμε λιγακι..

κουκοοοο!
εγω (μεχρι στιγμης δηλαδη) οταν αφηνω κατι πισω μου, δεν ειναι καθολου καλο.. πιστεψε με!

Back home για εμένα.
Άξιζε πολύ το καφεδάκι (αντί ξηρούς καρπούς, σε αυτή τη καφετέρια φέρνουν τηγανιτές πατάτες; ), χάρηκα που γνώρισα πολλά παιδιά (και εσύ DAP παιδί είσαι )απο κοντά και ελπίζω να μπορέσω να παρευρεθώ σύντομα ξανά σε παρόμοια συνάντηση.

Πολυ ωραια περασαμε, αν και μεσα στο χαος δεν μπορεσα να μιλησω με πολλους. Τουλαχιστον συστηθηκαμε!
Αν και καθησα κοντα στους ΒΜWδακηδες, τελικα πιασαμε την κουβεντα για τα 106 με τον Στελιο (ratanplan). Μετα το ριξαμε στις πιστες και για το τελος αφησαμε τις 'ευχαριστες' αναμνησεις μας απο τα φοιτητικα χρονια στην Αγγλια! Ακομα γελαω με τους 'Σουηδους' Στελιο...

Κύριοι, η ώρα που όλοι περιμένατε!!!
Οι φωτός!

Πρώτα άνευ συννεφακίων (sic):

Επανέρχομαι...

Ορίστε λοιπόν, δικές σας...

Η ατάκα του TSyele μπροστά στις πατάτες είναι κλεμμένη. Αλλά δεν παίζει να ταιριάζει άλλη στην περίπτωση αυτή...