κανω μια μικρη λιστα

John R.R. Tolkien - Συγγραφεας φανταστικης λογοτεχνιας. Μου εμαθε την ομορφια και νοσταλγια του φανταστικου και ισως λιγο απο τον τροπο σκεψης τψν ξωτικων και την ομορφια των λεξεων.

Pink Floyd - Συγγροτημα. Μου ανοιξαν τα αυτια και με εβαλαν στην progressive rock. Me to Dark Side of The Moon εχω σκεφτει και ταξιδεψει.

Paolo Choelo - Συγγραφεας. Το εγχειριδιο το πολεμιστη του Φωτος με εκανε να σκεφτω καποια πραγματα για το τι σημαινει να εισαι στο Φως.

Flower Kings - Συγγροτημα. Οι στιχοι τους με επηρεαζουν ακομα και τωρα. Νομιζω φαινεται.

Skye - Γνωστος Thug του φορουμ. Τα διδαγματα του περι thug life με αγγιξαν βαθυτατα

Προτυπα και ηρωες ειναι για εμενα οσοι εδωσαν τη ζωη τους για την ελευθερια του λαου τους. Επισης, οσοι τρωνε τα χρονια τους μεσα στα εργαστηρια για να μπορεσουν να βρουν θεραπειες για ασθενειες που βασανιζουν εκατομμυρια συνανθρωπους μας.
Θαυμαζω επισης τους πρωτους μεγαλους θαλασσοπορους, τους πρωτους αεροπορους και εξερευνητες που επαιξαν τις ζωες τους κορωνα-γραμματα για σκοπους που τοτε φανταζαν εξωπραγματικοι..

Λεωνίδας κλπ Σπαρτιάτες

Αλέξανδρος

Ρήγας Φερραίος

Μαρία Κιουρί

Ο πατέρας μου

Οι γονείς μου και ο Frank Serpico

Νίκος Καζαντζάκης.
Από τα 15 μου που τον ανακάλυψα μέχρι τα 19 μου,διάβασα σχεδόν τα πάντα.Πολύ κλάμα και συγκίνηση,με το 'φτωχούλη του Θεού' και το 'Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά'.Με άγγιξαν όσο κανένα άλλο βιβλίο έκτοτε.Ούτε θα υπάρξει άλλο στο μέλλον-είμαι βέβαιος.
Τρομερά νοήματα και διδαχές,δοσμένα με την πιο απλή και κατανοητή γλώσσα.Αυτή που μόνο όποιος έχει πραγματικά εμβαθύνει στον ελληνικό λόγο,μπορεί να δημιουργήσει.
Διάχυτο το θρησκευτικό στοιχείο και η πίστη σε κάτι ανώτερο από εμάς,δοσμένο όμως χωρίς πρόκληση και προσπάθεια 'προσυλητισμού'.
Απίστευτα συγκινητικός ο αγώνας του (αγωνία καλύτερα) να κατανοήσει το νόημα της ζωής,να βρει το 'σχέδιο' που διέπει τα πάντα.Και φυσικά η επιθυμία του για ελευθερία,όπως το έγραψε τελικά και στον τάφο του.
Λυπάμαι πραγματικά που δεν έζησα στην εποχή του για να μπορέσω να τον γνωρίσω.Ίσως στην άλλη ζωή...

Commadante 'Che' Guevara

Hugo Chavez

Αρης Βελουχιώτης

Ο Σπαρτιάτης Λεωνίδας

Οι Πέρσες Αβραδάτας και Πανθεία

Ο Πέρσης Κύρος (ο πρεσβύτερος)

Αλέξανδρος ο Μέγας

Αχχιλέας ο Μυρμδόνας

Stephen Hawking

Richard Feynman

Μachatma Ghandi

και πάρα πολλοί άλλοι σπουδαίοι άνθρωποι και ΔΑΣΚΑΛΟΙ.Ολοι είχαν να μας διδάξουν σημαντικές αξίες,τις οποίες καλά κάναμε και τίς ακούσαμε,αλλά κακώς θα κάναμε άν τους ακολουθούσαμε σαν 'αυθεντικά πρότυπα'
Είμαστε πάντα ο εαυτός μας,δέν είμαστε σαν κανέναν άλλον,και κανένας άλλος σαν κι'εμάς
Οι δάσκαλοι αυτοι θα πρέπει να προσθέτουν κάτι στούς μαθητές τους,και να τους κάνουν ολοκληρωμένα και ξεχωριστά άτομα

Ο πατέρας μου και ο παππούς μου.-

Όλοι οι υπόλοιποι προσθέτουν κάτι στον τρόπο που προσπαθώ να αναλύω τις καταστάσεις. Αλλά δεν τους θεωρώ πρότυπά μου σε καμία περίπτωση.

Γενικά δεν πιστεύω στις αυθεντίες... Γιαυτό και δε θεωρώ ότι μπορούν απλοί άνθρωποι να είναι πρότυπα. Έργα ανθρώπων, όμως, μπορούν να είναι πρότυπα έργων και συμπεριφορών. Για εμένα, λοιπόν, πρότυπα έργα είναι μερικά σπουδαία και γνωστά, όπως η μουσική του L.v.Beethoven ή η μηχανική του R. Uhlenhaut, η φωτογραφία του Bresson ή η αρχιτεκτονική του Gaudi αλλά κυρίως, μικρά έργα και πράξεις ανθρώπων που είναι γύρω μου, φίλων, γονέων, αδελφιών που ίσως δε θα τα μάθει ποτέ κανένας (εκτός από εμένα, φυσικά).

Ο πατέρας μου. Παρόλο που πολλές φορές διαφωνούμε & τσακωνόμαστε, ξέρω ότι αν πετύχω στη ζωή μου τα μισά από αυτά που έχει καταφέρει αυτός στην δική του, θα είμαι ευτυχισμένος.

Ρε παίδες,οι γονείς είναι τα φυσικα μας πρότυπα,αλλά αυτό δέν νομίζω να είναι αυτό που θέλει να συζητήσουμε ο καβαλίνο.
Πιστεύω ότι περισσότερο θα ήθλε να αντιληφθεί το από που επηρεαστήκαμε και για να γίνει αυτό κατανοητό θα πρέπει να αναφέρουμε κάποια ονόματα ανθρώπων που είναι γνωστοί και στούς υπόλοιπους που διαβάζουν

Να ρωτήσω λίγο γιατί πολλοί έχουμε τους γονείς μας για πρότυπα; Προφανώς είτε το θέλουμε είτε όχι είναι, αφού έχουν διαμορφώσει το χαρακτήρα μας περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, αλλά με ποια λογική εμείς συνειδητά τους βάζουμε στη θέση του προτύπου και στοχεύουμε στο να τους μοιάσουμε; Οι γονείς μας δηλαδή δεν έχουν ελαττώματα; Δεν κάνουν βλακείες;

Για να το θέσω και αλλιώς, προφανώς κάποιων οι γονείς είναι απατεώνες, κλέφτες, αλκοολικοί, ψυχασθενείς, βραδύνοες, αργόσχολοι ή τέλος πάντων έχουν διάφορα μεγάλα ή μικρά ελαττώματα. Τα παιδιά τους θα τους έχουν ως πρότυπα; Δηλαδή αρκεί κάποιος να έχει τεκνοποιήσει για να τον έχουν κάποιοι άλλοι (τα παιδιά του εν προκειμένω) ως πρότυπο;

Και γενικά αν ο καθένας μας έχει ως πρότυπο τους γονείς του, ποια εξέλιξη θα έχει η κοινωνία μας;

Και αν όντως όλοι μας αξίζουμε να είμαστε πρότυπο για κάποιον, γιατί κανείς δεν έχει για πρότυπο τον πατέρα του γείτονά του για παράδειγμα;

Και επίσης γιατί σχεδόν κανένας άντρας δε λέει 'έχω ως πρότυπο τη μάνα μου';

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον άνθρωπο που να τον έχω ως πρότυπο, ίσως γι αυτό δεν μπορώ να πιάσω το νόημα.

Οι γονείς ρε Δημήτρη είναι το πρότυπο που σου όρισε η φύση.Είναι στήν φύση ΟΛΩΝ τών θηλαστικών τα παιδιά να μαθαίνουν τόν κόσμο δια μέσω τών γονιών τους

Μέχρι κάποια ηλικία είναι ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ

Αυτό που μπορείς να έχεις σαν πρότυπο δεν είναι οι καθημερινές πράξεις κάποιου, αλλά η στάση του στη ζωή, το συνολικό ίχνος από το πέρασμά του.

Οι αλάθητοι μας τέλειωσαν.

Προτυπα δεν υπαρχουν και δεν πρεπει να υπαρχουν. Απο κανεναν και πολυ περισσοτερο απο τους γονεις. Προτυπο ειναι το βημα παραπανω απο οποιον και να αναφερετε.

Θαυμασμος, επιρροη, παραδειγματισμος ειναι το μαξιμουμ που μπορει να σου προξενησει καποιος αλλος.

Οσοι βαλατε τους γονεις σας, δεν αισθανεστε οτι εχετε τον προσωπικο σας πηχη πολυ χαμηλα;
Και οσοι βαλατε Λεωνιδες και Τσεγκεβαρες τι εχετε κανει για να φτασετε το προτυπο σας περαν απο το να τους θαυμαζετε;

Ο χρήστης greo έγραψε:
Οσοι βαλατε τους γονεις σας, δεν αισθανεστε οτι εχετε τον προσωπικο σας πηχη πολυ χαμηλα;

Θες να εξηγήσεις γιατί εμείς που έοχυμε ως πρότυπα τους γονείς μας, έχουμε θέσει τον πήχη πολύ χαμηλά?