Αφορμή για το topic αυτό, στάθηκε η είδηση ότι, εν μέσω πανηγυρισμών για την κατάκτηση του αργυρού τροπαίου, ξυλοκοπήθηκαν και γρονθοκοπήθηκαν δύο αλλοδαποί, από 'φιλάθλους'.

Δεν θα σταθώ στο γεγονός αυτό καθεαυτό που, ούτως ή άλλως είναι τραγικό. Δεν φαντάζομαι δε, ότι είναι ενδεικτικό για τη νοοτροπία κάποιων (λίγων ή πολλών) περί του... πανηγυρίζειν! Τόσο αυτό, όσο και το... αλήστου δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ - Αλβανέ το 2004 (συνοδευόμενο από αντίστοιχο περιστατικό), δεν μπορώ να πιστέψω ότι διεπράχθη από ανθρώπους που καλώς ή κακώς ξεχύθηκαν αυθόρμητα στους δρόμους με τις παρέες τους ή τις οικογένειές τους για να 'γιορτάσουν' μία νίκη.

Με θλίψη διαπιστώνω ωστόσο, ότι η προκατάληψη της ελληνικής κοινωνίας στην πλειοψηφία της, για τους ανθρώπους που, 'δεν γεννήθηκαν Έλληνες' αλλά ζουν ανάμεσά μας, δουλεύουν με εμάς ή για εμάς και εν τέλει, συνυπάρχουμε... υφίσταται ίδια, απαράλλακτη και απαράδεκτη, όπως μία 10ετία-15ετία πριν.
Τα βίαια περιστατικά με ρατσιστικά κίνητρα, θα πρέπει νομίζω, να μας προβληματίσουν, καθώς, μόνον σε 'προηγμένους' και 'πολιτισμένους' ανθρώπους δεν ταιριάζουν.

Οι φαρισαϊσμοί του τύπου 'εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε ρατσιστές' καταρρίπτονται από την (τόσο) ωμή πραγματικότητα.
Στον αντίποδα, ένα απίστευτο ποσοστό... 'εθνικής υπερηφάνειας' (γύρω στο 80%! σε φετεινή δημοσκόπηση).
Και είναι μάλλον αυτή η... 'εθνική υπερηφάνεια' και το υπερτροφικό εθνικιστικό εγώ μας, που μας κάνει να φοβόμαστε τόσο πολύ (σε βαθμό κτηνωδίας) ό,τι δεν προέρχεται εξ' ημών, 'σαρξ εκ σαρκός' μας...

Αφορμή για το topic αυτό, στάθηκε η είδηση ότι, εν μέσω πανηγυρισμών για την κατάκτηση του αργυρού τροπαίου, ξυλοκοπήθηκαν και γρονθοκοπήθηκαν δύο αλλοδαποί, από 'φιλάθλους'.

Δεν θα σταθώ στο γεγονός αυτό καθεαυτό που, ούτως ή άλλως είναι τραγικό. Δεν φαντάζομαι δε, ότι είναι ενδεικτικό για τη νοοτροπία κάποιων (λίγων ή πολλών) περί του... πανηγυρίζειν! Τόσο αυτό, όσο και το... αλήστου δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ - Αλβανέ το 2004 (συνοδευόμενο από αντίστοιχο περιστατικό), δεν μπορώ να πιστέψω ότι διεπράχθη από ανθρώπους που καλώς ή κακώς ξεχύθηκαν αυθόρμητα στους δρόμους με τις παρέες τους ή τις οικογένειές τους για να 'γιορτάσουν' μία νίκη.

Με θλίψη διαπιστώνω ωστόσο, ότι η προκατάληψη της ελληνικής κοινωνίας στην πλειοψηφία της, για τους ανθρώπους που, 'δεν γεννήθηκαν Έλληνες' αλλά ζουν ανάμεσά μας, δουλεύουν με εμάς ή για εμάς και εν τέλει, συνυπάρχουμε... υφίσταται ίδια, απαράλλακτη και απαράδεκτη, όπως μία 10ετία-15ετία πριν.
Τα βίαια περιστατικά με ρατσιστικά κίνητρα, θα πρέπει νομίζω, να μας προβληματίσουν, καθώς, μόνον σε 'προηγμένους' και 'πολιτισμένους' ανθρώπους δεν ταιριάζουν.

Οι φαρισαϊσμοί του τύπου 'εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε ρατσιστές' καταρρίπτονται από την (τόσο) ωμή πραγματικότητα.
Στον αντίποδα, ένα απίστευτο ποσοστό... 'εθνικής υπερηφάνειας' (γύρω στο 80%! σε φετεινή δημοσκόπηση).
Και είναι μάλλον αυτή η... 'εθνική υπερηφάνεια' και το υπερτροφικό εθνικιστικό εγώ μας, που μας κάνει να φοβόμαστε τόσο πολύ (σε βαθμό κτηνωδίας) ό,τι δεν προέρχεται εξ' ημών, 'σαρξ εκ σαρκός' μας...