Ο Γιαννης Μεσημερης εγραψε τα παρακατω σε αλλο Θεμα:
Γιατρέ μου
Η φαγούρα που έχεις στα δάκτυλα είναι μια πάθηση με έκδηλα συμπτώματα τα οποία με παραπέμπουν σε εκείνο το φοβερό σύνθημα που κάποτε είχε γραφτεί στους τοίχους «ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ ΕΔΕΙΧΝΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ Ο ΚΝΙΤΗΣ ΚΟΙΤΑΓΕ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ» (ας με συγχωρέσουν όσοι ιδεολογικά είναι ταγμένοι στο χώρο αυτό, αλλά το σύνθημα έχει την δική του ιστορία).
Βρε αθεόφοβε γιατρέ η κεντρική ιδέα (όπως λέγαμε στο σχολείο) του γραπτού μου ήταν αυτή που αναφέρεις και μπλέκεις την Δεοντολογία; Εσύ κατάλαβες ότι ήθελα να κάνω σύνταξη / αναμετάδοση ιατρικού ανακοινωθέντος και μου έλειπαν τα στοιχεία;
Εδώ μπαίνει η πάθησή σου. Φαγούρα στα δάκτυλα με ενδεδειγμένο γιατρικό την συνεχή χρήση του πληκτρολογίου.
Όχι Χρηστάρα. Στιγματίζω την έλλειψη αυτής της πηγαίας αγωνίας για το πάθημα, αυτό το αυθόρμητο και απόλυτα ανθρώπινο «Ωχ τι πάθαμε», που το κάλυψε η αγωνία μας για το αν το πιστόνι και το ελατήριο ήταν από τιτάνιο, στρογγυλό ή οβάλ, ψηλό ή κοντό κ.λ.π.. Αυτή η ισοπέδωση δεν μου πάει.
Θα μπορούσα να μην είχα γράψει τίποτε, αφού ήδη από το πρωϊ είχα αρκετά καλή ενημέρωση, που γενικά με καθησύχασε. ¨ομως το θέμα ήταν άλλο.
Συνεπώς το γραπτό μου δεν είχε σχέση με τις σημειώσεις σου και σίγουρα δεν σε διέψευσα ως προς την τήρηση της Δεοντολογίας.
Απλά στο χάσιμο επάνω χάθηκες γιατρέ μου.
Να θυμάσαι το σύνθημα και να κοιτάς το φεγγάρι!!!
Χαιρετισμούς
Γιάννης Μεσημέρης

ΥΓ. Του τα είπα και τηλεφωνικά στα γαλλικά και γελούσε!!!!!

 Του απαντω ανοιγοντας νεα ενοτητα, αφου δεν θελω να παρεμβω σ εναν χωρο που αναφερεται στο σοβαρο ατυχημα δυο αγαπητων ανθρωπων του χωρου μας, αποφευγοντας ετσι μια ασεβεια.

Μια απαντηση λοιπον:
Ναι γιατι τα Γαλλικα σου ειναι σαν του ...Καραμανλη.
Οτι θυμασαι χαιρεσαι ρε δικηγορε. Τοσο καιρο καιγομαστε για τα οσα συμβαινουν στο χωρο, εσυ εκανες την κοτα καθισμενος στην καρεκλα την καλη. Τωρα που σκωθηκες απ αυτην (ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ, ΣΟΥ ΤΟ ΕΓΡΑΨΑ), μας μπηκες να στηλιτευσεις τα πιστονια και να μας θυμισεις τις ανθρωπινες σχεσεις.
Ασε λοιπον το δαχτυλο μου να με τρωει με το πληκτρολογιο, γιατι αν δεν εκτονωθω μ αυτο, τοτε δεν ξερω τι θα το κανω (το δαχτυλο).
Κι εσεις που διαβαζετε, μην τρομαζετε. Γιατροι και δικηγοροι εχουν μαθει να τα λενε μεταξυ τους σ ολες τις γλωσσες, χωρις προβλημα. Εσεις μονο μην μπλεξετε μ αυτους...
Και το αποφθεγμα: Οι ανθρωπινες σχεσεις ειναι καλες και παντα παρουσες οταν οι ανθρωποι ξερουν να ξεχωριζουν τις ιδιοτητες....Ετσι σαν φιλο και δικηγορο σ εχω εκειειειει ΠΑΝΩ. Σαν εκπροσωπο μας και συνδικαλιστη....ασε
'Χρησταρας'

Ο Γιαννης Μεσημερης εγραψε τα παρακατω σε αλλο Θεμα:
Γιατρέ μου
Η φαγούρα που έχεις στα δάκτυλα είναι μια πάθηση με έκδηλα συμπτώματα τα οποία με παραπέμπουν σε εκείνο το φοβερό σύνθημα που κάποτε είχε γραφτεί στους τοίχους «ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ ΕΔΕΙΧΝΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ Ο ΚΝΙΤΗΣ ΚΟΙΤΑΓΕ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ» (ας με συγχωρέσουν όσοι ιδεολογικά είναι ταγμένοι στο χώρο αυτό, αλλά το σύνθημα έχει την δική του ιστορία).
Βρε αθεόφοβε γιατρέ η κεντρική ιδέα (όπως λέγαμε στο σχολείο) του γραπτού μου ήταν αυτή που αναφέρεις και μπλέκεις την Δεοντολογία; Εσύ κατάλαβες ότι ήθελα να κάνω σύνταξη / αναμετάδοση ιατρικού ανακοινωθέντος και μου έλειπαν τα στοιχεία;
Εδώ μπαίνει η πάθησή σου. Φαγούρα στα δάκτυλα με ενδεδειγμένο γιατρικό την συνεχή χρήση του πληκτρολογίου.
Όχι Χρηστάρα. Στιγματίζω την έλλειψη αυτής της πηγαίας αγωνίας για το πάθημα, αυτό το αυθόρμητο και απόλυτα ανθρώπινο «Ωχ τι πάθαμε», που το κάλυψε η αγωνία μας για το αν το πιστόνι και το ελατήριο ήταν από τιτάνιο, στρογγυλό ή οβάλ, ψηλό ή κοντό κ.λ.π.. Αυτή η ισοπέδωση δεν μου πάει.
Θα μπορούσα να μην είχα γράψει τίποτε, αφού ήδη από το πρωϊ είχα αρκετά καλή ενημέρωση, που γενικά με καθησύχασε. ¨ομως το θέμα ήταν άλλο.
Συνεπώς το γραπτό μου δεν είχε σχέση με τις σημειώσεις σου και σίγουρα δεν σε διέψευσα ως προς την τήρηση της Δεοντολογίας.
Απλά στο χάσιμο επάνω χάθηκες γιατρέ μου.
Να θυμάσαι το σύνθημα και να κοιτάς το φεγγάρι!!!
Χαιρετισμούς
Γιάννης Μεσημέρης

ΥΓ. Του τα είπα και τηλεφωνικά στα γαλλικά και γελούσε!!!!!

 Του απαντω ανοιγοντας νεα ενοτητα, αφου δεν θελω να παρεμβω σ εναν χωρο που αναφερεται στο σοβαρο ατυχημα δυο αγαπητων ανθρωπων του χωρου μας, αποφευγοντας ετσι μια ασεβεια.

Μια απαντηση λοιπον:
Ναι γιατι τα Γαλλικα σου ειναι σαν του ...Καραμανλη.
Οτι θυμασαι χαιρεσαι ρε δικηγορε. Τοσο καιρο καιγομαστε για τα οσα συμβαινουν στο χωρο, εσυ εκανες την κοτα καθισμενος στην καρεκλα την καλη. Τωρα που σκωθηκες απ αυτην (ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ, ΣΟΥ ΤΟ ΕΓΡΑΨΑ), μας μπηκες να στηλιτευσεις τα πιστονια και να μας θυμισεις τις ανθρωπινες σχεσεις.
Ασε λοιπον το δαχτυλο μου να με τρωει με το πληκτρολογιο, γιατι αν δεν εκτονωθω μ αυτο, τοτε δεν ξερω τι θα το κανω (το δαχτυλο).
Κι εσεις που διαβαζετε, μην τρομαζετε. Γιατροι και δικηγοροι εχουν μαθει να τα λενε μεταξυ τους σ ολες τις γλωσσες, χωρις προβλημα. Εσεις μονο μην μπλεξετε μ αυτους...
Και το αποφθεγμα: Οι ανθρωπινες σχεσεις ειναι καλες και παντα παρουσες οταν οι ανθρωποι ξερουν να ξεχωριζουν τις ιδιοτητες....Ετσι σαν φιλο και δικηγορο σ εχω εκειειειει ΠΑΝΩ. Σαν εκπροσωπο μας και συνδικαλιστη....ασε
'Χρησταρας'

Ο Γιαννης Μεσημερης εγραψε τα παρακατω σε αλλο Θεμα:
Γιατρέ μου
Η φαγούρα που έχεις στα δάκτυλα είναι μια πάθηση με έκδηλα συμπτώματα τα οποία με παραπέμπουν σε εκείνο το φοβερό σύνθημα που κάποτε είχε γραφτεί στους τοίχους «ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ ΕΔΕΙΧΝΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ Ο ΚΝΙΤΗΣ ΚΟΙΤΑΓΕ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ» (ας με συγχωρέσουν όσοι ιδεολογικά είναι ταγμένοι στο χώρο αυτό, αλλά το σύνθημα έχει την δική του ιστορία).
Βρε αθεόφοβε γιατρέ η κεντρική ιδέα (όπως λέγαμε στο σχολείο) του γραπτού μου ήταν αυτή που αναφέρεις και μπλέκεις την Δεοντολογία; Εσύ κατάλαβες ότι ήθελα να κάνω σύνταξη / αναμετάδοση ιατρικού ανακοινωθέντος και μου έλειπαν τα στοιχεία;
Εδώ μπαίνει η πάθησή σου. Φαγούρα στα δάκτυλα με ενδεδειγμένο γιατρικό την συνεχή χρήση του πληκτρολογίου.
Όχι Χρηστάρα. Στιγματίζω την έλλειψη αυτής της πηγαίας αγωνίας για το πάθημα, αυτό το αυθόρμητο και απόλυτα ανθρώπινο «Ωχ τι πάθαμε», που το κάλυψε η αγωνία μας για το αν το πιστόνι και το ελατήριο ήταν από τιτάνιο, στρογγυλό ή οβάλ, ψηλό ή κοντό κ.λ.π.. Αυτή η ισοπέδωση δεν μου πάει.
Θα μπορούσα να μην είχα γράψει τίποτε, αφού ήδη από το πρωϊ είχα αρκετά καλή ενημέρωση, που γενικά με καθησύχασε. ¨ομως το θέμα ήταν άλλο.
Συνεπώς το γραπτό μου δεν είχε σχέση με τις σημειώσεις σου και σίγουρα δεν σε διέψευσα ως προς την τήρηση της Δεοντολογίας.
Απλά στο χάσιμο επάνω χάθηκες γιατρέ μου.
Να θυμάσαι το σύνθημα και να κοιτάς το φεγγάρι!!!
Χαιρετισμούς
Γιάννης Μεσημέρης

ΥΓ. Του τα είπα και τηλεφωνικά στα γαλλικά και γελούσε!!!!!

 Του απαντω ανοιγοντας νεα ενοτητα, αφου δεν θελω να παρεμβω σ εναν χωρο που αναφερεται στο σοβαρο ατυχημα δυο αγαπητων ανθρωπων του χωρου μας, αποφευγοντας ετσι μια ασεβεια.

Μια απαντηση λοιπον:
Ναι γιατι τα Γαλλικα σου ειναι σαν του ...Καραμανλη.
Οτι θυμασαι χαιρεσαι ρε δικηγορε. Τοσο καιρο καιγομαστε για τα οσα συμβαινουν στο χωρο, εσυ εκανες την κοτα καθισμενος στην καρεκλα την καλη. Τωρα που σκωθηκες απ αυτην (ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ, ΣΟΥ ΤΟ ΕΓΡΑΨΑ), μας μπηκες να στηλιτευσεις τα πιστονια και να μας θυμισεις τις ανθρωπινες σχεσεις.
Ασε λοιπον το δαχτυλο μου να με τρωει με το πληκτρολογιο, γιατι αν δεν εκτονωθω μ αυτο, τοτε δεν ξερω τι θα το κανω (το δαχτυλο).
Κι εσεις που διαβαζετε, μην τρομαζετε. Γιατροι και δικηγοροι εχουν μαθει να τα λενε μεταξυ τους σ ολες τις γλωσσες, χωρις προβλημα. Εσεις μονο μην μπλεξετε μ αυτους...
Και το αποφθεγμα: Οι ανθρωπινες σχεσεις ειναι καλες και παντα παρουσες οταν οι ανθρωποι ξερουν να ξεχωριζουν τις ιδιοτητες....Ετσι σαν φιλο και δικηγορο σ εχω εκειειειει ΠΑΝΩ. Σαν εκπροσωπο μας και συνδικαλιστη....ασε
'Χρησταρας'

Γιωργη, ενα τοπικ που (καλως η κακως) φτιαχτηκε για να δημοσιοποιησει ενα ατυχημα,να επισημανει (κακως!) την απανθρωπια μας και να περιλαβει ευχες αναρρωσης, ειναι κατα τη γνωμη μου 'ιερο' και δεν χωραει τις αμπελοφιλοσοφιες και τους διαξιφισμους ενος Πλατη κι ενος Μεσημερη.
Γι αυτο αλλαξα θεμα.