Ήρθε λοιπόν και η 18η του μήνα και φορώντας τα καλά μας πήγαμε στην ετήσια συνάντηση της απόδοσης τιμών και ευσήμων στους συναθλητές μας, στις ομάδες μας, στην αρχή του sport, στους χορηγούς μας...

Πήραμε πιθανόν και τους τελευταίους καθώς και τις κοπέλλες μας μαζί. Τους μέν για να μας δούν να σηκώνουμε την κούπα και να νιώσουν μέσω ημών την καταξίωση και την προσφορά τους σε ένας αθλητή, τις δε για να πειστούν ότι 'αθλητισμό κάνουμε όλες αυτές τις μέρες που λείπουμε...'

Μπήκαμε στην όμορφη αίθουσα που φιλοξενεί για δεύτερη χρονιά τη βραδυά της απονομής και αντικρίσαμε το ίδιο γνωστό αμφιθέατρο με δυο σειρές προβολής και έναν προτζέκτορα.

Η απονομή άρχισε με το Στράτο Φωτεινέλη σε ρόλο showman παρουσιάζοντας με πάθος τη βραδυάς.

Για μία ακόμη φορά στη ζωή μας ακουσαμε για πίστες από τον κύριο Δεσποτόπουλο και let the show begin...

Φυσικά και για όλους μας ήταν απαραίτητο να τιμήσουμε σ' αυτή την τελετή το συναθλητή που δεν έχουμε πια κοντά μας. Θέλαμε να δούμε το Δημήτρη μας να στρίβει τα κομμάτια μέσα στα οποία μαζί πολεμούσαμε, να περνάει αέρα στη Φτέρη και να πηγαίνει με το πλάι στα χώματα του Πρωταθλήματός μας. Θέλαμε να τον δούμε να γελά μαζί μας στις αφετηρίες ανά την Ελλάδα και να αγωνιά στα Service parks για το υπόλοιπου αυτού στο οποίο έδωσε την ίδια του τη ζωή.

ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΙ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ξέρωντας ότι έφυγε πολεμώντας...

Αντί αυτού άρχισε να παίζει ένα clip με την έξοδο του στο ΕΛΠΑ και με πανικό, ασθενοφόρα και παπα...ιες που δεν είχαν χώρο στη μνήμη μας όσον αφορά το Δημήτρη.

Ένα clip που ο μόνος που θα μπορούσε να το έχει επιμεληθεί είναι ο Ευαγγελάτος και τα σαρκοβόρα κανάλια που λυσσάνε για δημοσιότητα πνιγμένη στο αίμα...

...επιτέλους, λίγη δευτερογενή σκέψη κύριοι...

Ήρθε λοιπόν και η 18η του μήνα και φορώντας τα καλά μας πήγαμε στην ετήσια συνάντηση της απόδοσης τιμών και ευσήμων στους συναθλητές μας, στις ομάδες μας, στην αρχή του sport, στους χορηγούς μας...

Πήραμε πιθανόν και τους τελευταίους καθώς και τις κοπέλλες μας μαζί. Τους μέν για να μας δούν να σηκώνουμε την κούπα και να νιώσουν μέσω ημών την καταξίωση και την προσφορά τους σε ένας αθλητή, τις δε για να πειστούν ότι 'αθλητισμό κάνουμε όλες αυτές τις μέρες που λείπουμε...'

Μπήκαμε στην όμορφη αίθουσα που φιλοξενεί για δεύτερη χρονιά τη βραδυά της απονομής και αντικρίσαμε το ίδιο γνωστό αμφιθέατρο με δυο σειρές προβολής και έναν προτζέκτορα.

Η απονομή άρχισε με το Στράτο Φωτεινέλη σε ρόλο showman παρουσιάζοντας με πάθος τη βραδυάς.

Για μία ακόμη φορά στη ζωή μας ακουσαμε για πίστες από τον κύριο Δεσποτόπουλο και let the show begin...

Φυσικά και για όλους μας ήταν απαραίτητο να τιμήσουμε σ' αυτή την τελετή το συναθλητή που δεν έχουμε πια κοντά μας. Θέλαμε να δούμε το Δημήτρη μας να στρίβει τα κομμάτια μέσα στα οποία μαζί πολεμούσαμε, να περνάει αέρα στη Φτέρη και να πηγαίνει με το πλάι στα χώματα του Πρωταθλήματός μας. Θέλαμε να τον δούμε να γελά μαζί μας στις αφετηρίες ανά την Ελλάδα και να αγωνιά στα Service parks για το υπόλοιπου αυτού στο οποίο έδωσε την ίδια του τη ζωή.

ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΙ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ξέρωντας ότι έφυγε πολεμώντας...

Αντί αυτού άρχισε να παίζει ένα clip με την έξοδο του στο ΕΛΠΑ και με πανικό, ασθενοφόρα και παπα...ιες που δεν είχαν χώρο στη μνήμη μας όσον αφορά το Δημήτρη.

Ένα clip που ο μόνος που θα μπορούσε να το έχει επιμεληθεί είναι ο Ευαγγελάτος και τα σαρκοβόρα κανάλια που λυσσάνε για δημοσιότητα πνιγμένη στο αίμα...

...επιτέλους, λίγη δευτερογενή σκέψη κύριοι...

Ήρθε λοιπόν και η 18η του μήνα και φορώντας τα καλά μας πήγαμε στην ετήσια συνάντηση της απόδοσης τιμών και ευσήμων στους συναθλητές μας, στις ομάδες μας, στην αρχή του sport, στους χορηγούς μας...

Πήραμε πιθανόν και τους τελευταίους καθώς και τις κοπέλλες μας μαζί. Τους μέν για να μας δούν να σηκώνουμε την κούπα και να νιώσουν μέσω ημών την καταξίωση και την προσφορά τους σε ένας αθλητή, τις δε για να πειστούν ότι 'αθλητισμό κάνουμε όλες αυτές τις μέρες που λείπουμε...'

Μπήκαμε στην όμορφη αίθουσα που φιλοξενεί για δεύτερη χρονιά τη βραδυά της απονομής και αντικρίσαμε το ίδιο γνωστό αμφιθέατρο με δυο σειρές προβολής και έναν προτζέκτορα.

Η απονομή άρχισε με το Στράτο Φωτεινέλη σε ρόλο showman παρουσιάζοντας με πάθος τη βραδυάς.

Για μία ακόμη φορά στη ζωή μας ακουσαμε για πίστες από τον κύριο Δεσποτόπουλο και let the show begin...

Φυσικά και για όλους μας ήταν απαραίτητο να τιμήσουμε σ' αυτή την τελετή το συναθλητή που δεν έχουμε πια κοντά μας. Θέλαμε να δούμε το Δημήτρη μας να στρίβει τα κομμάτια μέσα στα οποία μαζί πολεμούσαμε, να περνάει αέρα στη Φτέρη και να πηγαίνει με το πλάι στα χώματα του Πρωταθλήματός μας. Θέλαμε να τον δούμε να γελά μαζί μας στις αφετηρίες ανά την Ελλάδα και να αγωνιά στα Service parks για το υπόλοιπου αυτού στο οποίο έδωσε την ίδια του τη ζωή.

ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΙ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ξέρωντας ότι έφυγε πολεμώντας...

Αντί αυτού άρχισε να παίζει ένα clip με την έξοδο του στο ΕΛΠΑ και με πανικό, ασθενοφόρα και παπα...ιες που δεν είχαν χώρο στη μνήμη μας όσον αφορά το Δημήτρη.

Ένα clip που ο μόνος που θα μπορούσε να το έχει επιμεληθεί είναι ο Ευαγγελάτος και τα σαρκοβόρα κανάλια που λυσσάνε για δημοσιότητα πνιγμένη στο αίμα...

...επιτέλους, λίγη δευτερογενή σκέψη κύριοι...