ililias
όσο κι αν σε ξενίζει ή σε ενοχλεί και χωρίς ιν, αουτ και γουαου, στην ελληνική και στις υπόλοιπες δυτικές κοινωνίες υπάρχει μια συντηρητική στροφή τα τελευταία χρόνια. Πως πιστοποιείται; Όταν 1, 2, 3 ή δεν ξέρω πόσα εκατομμύρια πολιτών υπογράφουν για το θέμα των ταυτοτήτων. Όταν αρκετοί συμπολίτες μας ανησυχούν, δυσαρεστούνται και ενίοτε κρώζουν που μαθητές διαφορετικής καταγωγής γίνονται σημαιοφόροι στο σχολείο. Όταν το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη εκλέγεται στη βουλή. Όταν στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες κυβερνούν κεντροδεξιοί σχηματισμοί και κόμματα. Όταν ο ''νομάρχης'' και ο ΄΄'άνθιμος΄΄ ωρύονται δημοσίως για τα ιερά και όσια της πατρίδας και τους κινδύνους που διατρέχει και το ποίμνιο από κάτω αλαλάζει. Όταν σε έρευνες οι νέοι εμπιστεύονται όλο και περισσότερο τον στρατό και την εκκλησία αντί για τη δικαιοσύνη, την πολιτική και τα κόμματα. Όταν στην Αμερική και τη Βρετανία ζητούν περισσότερες κάμερες για ασφάλεια και οι Μπους, Μπλαιρ περνάνε καινούριους αντιτρομοκρατικούς νόμους. Ο κατάλογος συνεχίζεται...
Που οφείλονται όλα αυτά όμως; Οι σημερινές κοινωνίες αντιμετωπίζουν αρκετά προβλήματα. Ανεργία, ακρίβεια, διαφθορά, μετανάστευση, απειλή ασφάλειας, ΄΄τρομοκρατία΄΄, κ.α. Οι ΄΄απειλές΄΄ των ζητημάτων αυτών και οι πιθανές επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρουν αναγκάζουν κάθε άνθρωπο να αμυνθεί και να προσπαθήσει να καταλάβει που οφείλονται. Αν στην προσπάθεια αυτή συνεισφέρουν πρωτίστως το χαμηλό (και δεν μιλάω για αναλφάβητους ή απόφοιτους δημοτικού) επίπεδο παιδείας, καθώς και τα μηνύματα από ορισμένα ΜΜΕ και οι διεθνείς συγκυρίες τότε η αναζήτηση των αιτιών του φαινομένου αρχίζει και τελειώνει στο ΄΄κακός αλβανός΄΄, ΄΄όλοι οι πολιτικοί είναι καθάρματα (αλλά τους ψηφίζουμε)΄΄, ΄΄μόνο η χούντα μας σώζει΄΄ κτλ. Με άλλα λόγια παρατηρείται μια αποστροφή ενός σημαντικού κομματιού της κοινωνίας προς τους παραδοσιακούς δημοκρατικούς θεσμούς, καθώς και ένας φόβος για το μέλλον και τις αλλαγές στη δομή της κοινωνίας.
Φυσικά όλα αυτά δε σημαίνουν ότι η Ελλάδα κατοικείται από φασίστες, μισαλλόδοξους, συντηρητικούς και αντιδραστικούς. Η ανοχή καμιά φορά όμως σε τέτοια φαινόμενα δείχνει μια κοινωνία που αν δεν κινείται συντηρητικά τότε τουλάχιστον τα αντανακλαστικά της έχουν χαλαρώσει.