Tί σημαίνει για εσάς ο όρος αυτοκίνηση;

Δύσκολη ερώτηση για τους ρομαντικούς, εύκολη για τους «τεχνοκράτες».
Αντιμετωπίζετε το αυτοκίνητο σαν προϊόν, μόνο σαν μεταφορικό μέσο το οποίο θα σας οδηγήσει από το Α στο Β με ασφάλεια και ταχύτητα ή θεωρείται πως το αυτοκίνητο αποτελεί κάτι πιο σημαντικό;

To αυτοκίνητο γεννήθηκε για να εξυπηρετήσει τις αυξημένες εκείνη την εποχή ανάγκες του ανθρώπου. Όμως δεν έμεινε εκεί. Υπήρξαν κάποιοι που το αντιμετώπισαν διαφορετικά σε σχέση με το παραδοσιακό κάρο, διοργάνωσαν αγώνες ταχύτητας, ακόμη και καλλιστεία. Έτσι λοιπόν σιγά σιγά το αυτοκίνητο άρχισε να τοποθετείται σε μια άλλη διάσταση. Σε αυτή των αντικειμένων συναισθηματικής αξίας –κάτι που δε θα μπορούσε ποτέ να συμβεί με προϊόντα όπως π.χ. η ξυλόσομπα του σπιτιού- αλλά και σε αυτά που μέσω των οποίων ο άνθρωπος συναγωνίστηκε, έζησε όμορφες στιγμές με την οικογένειά του ή με φίλους και φίλες, ταξίδεψε σε μακρινά μέρη, εμπνεύστηκε, ονειρεύτηκε, προόδευσε. Αργότερα το αυτοκίνητο προόδευσε, αλλά πάντα θα υπήρχαν μερικοί που το κρατούσαν στην καρδιά τους, συνέχιζαν να ονειρεύονται και να εμπνέονται, υπήρξαν μερικοί που δούλεψαν σκληρά για την ιδέα αυτή και δημιούργησαν αυτοκίνητα-σταθμούς, εμφύσησαν μέσα τους μέρος από την ψυχή τους, δημιούργησαν ιστορία, βιβλία γράφτηκαν γι’ αυτούς και τα δημιουργήματά τους. Πόσα τέτοια δημιουργήματα δε πήραν μέρος σε Mille Miglia, Targa Florio, Le Mans, Formula 1 και σήμερα θεωρούνται κομμάτια της ιστορίας της αυτοκίνησης και πωλούνται σε δημοπρασίες έναντι αρκετών εκατομμυρίων Ευρώ; Άλλοι αγωνίστηκαν και άφησαν την τελευταία τους πνοή στο πεδίο της μάχης. Άλλοι έγραψαν ακόμη και ποιήματα αφιερωμένα σε αυτά. Και θα ρωτήσει κανείς. Γιατί όλα αυτά; Για ένα προϊόν της τεχνολογίας;

Tί θα του απαντούσατε;

Tί σημαίνει για εσάς ο όρος αυτοκίνηση;

Δύσκολη ερώτηση για τους ρομαντικούς, εύκολη για τους «τεχνοκράτες».
Αντιμετωπίζετε το αυτοκίνητο σαν προϊόν, μόνο σαν μεταφορικό μέσο το οποίο θα σας οδηγήσει από το Α στο Β με ασφάλεια και ταχύτητα ή θεωρείται πως το αυτοκίνητο αποτελεί κάτι πιο σημαντικό;

To αυτοκίνητο γεννήθηκε για να εξυπηρετήσει τις αυξημένες εκείνη την εποχή ανάγκες του ανθρώπου. Όμως δεν έμεινε εκεί. Υπήρξαν κάποιοι που το αντιμετώπισαν διαφορετικά σε σχέση με το παραδοσιακό κάρο, διοργάνωσαν αγώνες ταχύτητας, ακόμη και καλλιστεία. Έτσι λοιπόν σιγά σιγά το αυτοκίνητο άρχισε να τοποθετείται σε μια άλλη διάσταση. Σε αυτή των αντικειμένων συναισθηματικής αξίας –κάτι που δε θα μπορούσε ποτέ να συμβεί με προϊόντα όπως π.χ. η ξυλόσομπα του σπιτιού- αλλά και σε αυτά που μέσω των οποίων ο άνθρωπος συναγωνίστηκε, έζησε όμορφες στιγμές με την οικογένειά του ή με φίλους και φίλες, ταξίδεψε σε μακρινά μέρη, εμπνεύστηκε, ονειρεύτηκε, προόδευσε. Αργότερα το αυτοκίνητο προόδευσε, αλλά πάντα θα υπήρχαν μερικοί που το κρατούσαν στην καρδιά τους, συνέχιζαν να ονειρεύονται και να εμπνέονται, υπήρξαν μερικοί που δούλεψαν σκληρά για την ιδέα αυτή και δημιούργησαν αυτοκίνητα-σταθμούς, εμφύσησαν μέσα τους μέρος από την ψυχή τους, δημιούργησαν ιστορία, βιβλία γράφτηκαν γι’ αυτούς και τα δημιουργήματά τους. Πόσα τέτοια δημιουργήματα δε πήραν μέρος σε Mille Miglia, Targa Florio, Le Mans, Formula 1 και σήμερα θεωρούνται κομμάτια της ιστορίας της αυτοκίνησης και πωλούνται σε δημοπρασίες έναντι αρκετών εκατομμυρίων Ευρώ; Άλλοι αγωνίστηκαν και άφησαν την τελευταία τους πνοή στο πεδίο της μάχης. Άλλοι έγραψαν ακόμη και ποιήματα αφιερωμένα σε αυτά. Και θα ρωτήσει κανείς. Γιατί όλα αυτά; Για ένα προϊόν της τεχνολογίας;

Tί θα του απαντούσατε;

Tί σημαίνει για εσάς ο όρος αυτοκίνηση;

Δύσκολη ερώτηση για τους ρομαντικούς, εύκολη για τους «τεχνοκράτες».
Αντιμετωπίζετε το αυτοκίνητο σαν προϊόν, μόνο σαν μεταφορικό μέσο το οποίο θα σας οδηγήσει από το Α στο Β με ασφάλεια και ταχύτητα ή θεωρείται πως το αυτοκίνητο αποτελεί κάτι πιο σημαντικό;

To αυτοκίνητο γεννήθηκε για να εξυπηρετήσει τις αυξημένες εκείνη την εποχή ανάγκες του ανθρώπου. Όμως δεν έμεινε εκεί. Υπήρξαν κάποιοι που το αντιμετώπισαν διαφορετικά σε σχέση με το παραδοσιακό κάρο, διοργάνωσαν αγώνες ταχύτητας, ακόμη και καλλιστεία. Έτσι λοιπόν σιγά σιγά το αυτοκίνητο άρχισε να τοποθετείται σε μια άλλη διάσταση. Σε αυτή των αντικειμένων συναισθηματικής αξίας –κάτι που δε θα μπορούσε ποτέ να συμβεί με προϊόντα όπως π.χ. η ξυλόσομπα του σπιτιού- αλλά και σε αυτά που μέσω των οποίων ο άνθρωπος συναγωνίστηκε, έζησε όμορφες στιγμές με την οικογένειά του ή με φίλους και φίλες, ταξίδεψε σε μακρινά μέρη, εμπνεύστηκε, ονειρεύτηκε, προόδευσε. Αργότερα το αυτοκίνητο προόδευσε, αλλά πάντα θα υπήρχαν μερικοί που το κρατούσαν στην καρδιά τους, συνέχιζαν να ονειρεύονται και να εμπνέονται, υπήρξαν μερικοί που δούλεψαν σκληρά για την ιδέα αυτή και δημιούργησαν αυτοκίνητα-σταθμούς, εμφύσησαν μέσα τους μέρος από την ψυχή τους, δημιούργησαν ιστορία, βιβλία γράφτηκαν γι’ αυτούς και τα δημιουργήματά τους. Πόσα τέτοια δημιουργήματα δε πήραν μέρος σε Mille Miglia, Targa Florio, Le Mans, Formula 1 και σήμερα θεωρούνται κομμάτια της ιστορίας της αυτοκίνησης και πωλούνται σε δημοπρασίες έναντι αρκετών εκατομμυρίων Ευρώ; Άλλοι αγωνίστηκαν και άφησαν την τελευταία τους πνοή στο πεδίο της μάχης. Άλλοι έγραψαν ακόμη και ποιήματα αφιερωμένα σε αυτά. Και θα ρωτήσει κανείς. Γιατί όλα αυτά; Για ένα προϊόν της τεχνολογίας;

Tί θα του απαντούσατε;