Σπυράκο , στους φίλους συναθλητές είχα και σένα στο μυαλό μου , ευχαριστούμε και για την υποδοχή στα Καλάβρυτα.
Μακάρι να έρθουν όλοι πίσω δυνατότεροι και ποτέ ξανα ατυχίες σε κανέναν.

Συγχαρητήρια σε όσους τερμάτισαν σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα!! Εμείς ήμασταν πολύ άτυχοι στην Φτέρη 2 όπου μας εγκατέλειψε ένα ημιαξόνιο . Θέλω από την πλευρά μου να ευχαριστήσω τον κύριο Νομικό για το όμορφο Σ/Κ που πέρασα μέσα σε ένα πραγματικό αγωνιστικό

Με ηθικο πεσμενο, αφου σε Λουτρακι και Αιγιο ειχαμε δυο εγκαταλειψεις, αποφασισαμε να συμμετασχουμε στο Αχαιος.
Η ιδεα της κατηφορικης Φτερης ηταν προκληση για μενα, αφου τωρα πια, πολλοι  κατηγορουν τους νεους ( ... ) οδηγους, οτι τρεχουν σε αγωνες μικι μαους.
Ισως να ειναι και ετσι, αλλα τι να κανουμε? Που να τρεχουμε Αφρικη και Μοντε?
Το μετεωρολογικο δελτιο δεν αφηνε ελπιδες για στεγνο αγωνα και ετσι να ειναι καλα ο Δημητρης Παπαδημητριου, που μας χαραξε κατι ασφαλτινα μετριας σκληροτητας Τογιο.
Ετσι Παρασκευη πρωι, με αδεια απο τη σημαια και με νοικιαρικο Audi Α1 ξεκινησαμε για τα Καλαβρυτα. Εχοντας κανει και ενα ιδιαίτερο με  τον LM την προηγουμενη εβδομαδα, σπευσαμε να εφαρμοσουμε οσα μπορεσαμε να ρουφηξουμε τις ωρες, που ηταν μαζι μας στο Μερκουρη. Πολυ προσεκτικα γραπτα, οσο πιο περιγραφικα γινοταν, με αρκετα σημαδια για φρενα , μετρα αλα Ιαβερης κλπ. Ελεγχος και ξανα ελεγχος ωσπου η κουραση μας εστειλε στο καφενειο του Σελινουντα, που μας περιμενε ενας ασθενης μου απο το χωριο. Πολυ καλο το φαι στης κυριας Λιτσας. Πραγματικα καθαρο και ποιοτικο! Επιστροφη στα Καλαβρυτα, οταν πια ειχαν αρχισει να πεφτουν οι πρωτες σταγονες, απο τους απειρους τοννους νερου που θα ακολουθουσαν!
Ηταν προφανες οτι οι συνθηκες του αγωνα δεν θα ευνοουσαν ιστορικο πισωκινητο αυτοκινητο. Το κουβεντιασαμε αρκετα και ομολογω οτι αθετησα την υποσχεση, που ειχα κανει στον εαυτο μου. Αν ο καιρος δεν ειναι καλος δεν θα ετρεχα, ειχα πει. Το ατιμο το μικροβιο των αγωνων, που κανεις δεν μπορει να αρνηθει οτι μας εχει αποικισει τους νεωτερους, εκανε περα τη λογικη και ειπα παμε γερα και προσεκτικα, οπως καποτε σε βρεγμενο αγωνα καρτ.
Σαββατο πρωι λοιπον και ξανα στις ειδικες, για ελεγχο των γραπτων αλλα και αλλαγες αφου τωρα πια η βροχη επεφτε ασταματητα. Δεν ηταν ομως μονο η βροχη, αλλα και η ομιχλη, που απαιτουσε ακομα περισσοτερο προσοχη στα μετρα! Ετσι κυλισε η μερα και ξανα στης κυριας Λιτσας στο Σελινουντα για κοκκορα με χυλοπιττες, παραγγελια απο την προηγουμενη μερα. Η δουλεια μας ειχε τελειωσει και το μονο που εμενε ηταν να δουμε το αποτελεσμα της προσπαθειας.
Γυρνωντας στα Καλαβρυτα βρηκαμε να μας περιμενει και ο μηχανικος μας, ο Αγγελος, που μολις ειχε φθασει με το Forester της γυναικας μου, γεματο λαστιχα και ανταλλακτικα.
Βαλαμε τα χαραγμενα και η επιστροφη μου απο το shakedown δεν αφηνε περιθωρια αισιοδοξιας αφου το αυτοκινητο ηταν πολυ νευρικο πισω.
Στην κατηγορια 1 δεν υπαρχουν ρυθμιζομενες αναρτησεις, αντιστρεπτικες κλπ και εκεινη την ωρα νοσταλγησα το καρτ ,που με ενα κλειδακι ο Κοκος μου το εκανε Citroen DS...
Το βραδυ στο cafe Montana ο APR με ρωτησε αν προετοιμαστηκα. Παιζει με τον πονο μου αυτος σκεφτηκα και του εξηγησα οτι δεν ρυθμιζεται τιποτα! Τοτε εριξε την ιδεα! 'Χαλαρωσε τις αντιστρεπτικες ή ακομα και βγαλτες τελειως'. Εξαιρετικη ιδεα αλλα ποιος τολμαει να πειραξει κατι τετοιο λιγο πριν τον αγωνα. Πως θα μπορουσα να ξερω τι θα κανει το αυτοκινητο υπο πιεση? Με ολες αυτες τις σκεψεις πεσαμε για υπνο και εκει περιπου στις 5 κοιμηθηκα και εγω αφου οι σκεψεις ηταν πολλες.
Το πρωι της Κυριακης ζητησα απο τον Αγγελο να ξεβιδωσει την πισω αντιστρεπτικη. Βουρ για δοκιμη και θαυμα! Το αυτοκινητο ειχε γινει πολυ φιλικο και προοοδευτικο στο οριο! Ολο χαρα μετεφερα στο Θοδωρη και στον Αγγελο τις εντυπωσεις μου.
Καναμε ενα μικρο briefing οπου συζητησαμε λιγο την τακτικη μας. Οσο γινοταν πιο γρηγορα στα πατημενα και μεγαλη προσοχη στις δευτερες αλλα και σε μερικες τριτες καθως βεβαια και οπου εβλεπα νερα μαζεμενα.
Παμε λοιπον και στο ΣΕΧ της πρωτης ειδικης μαθαινουμε οτι ακυρωθηκε λογω ατυχηματος. Ευτυχως τα παιδια ηταν  καλα, αλλα το θεαμα του αυτοκινητου στη μεση του δρομου δεν ηταν και ο καλυτερος οιωνος.
Στους Πετσακους το go του Θοδωρη ακουστηκε στα αυτια μου σαν εντολη καθηγητη πολλα χρονια πριν στο πανεπιστημιο. Επιασα χαλαρα το στυλο... συγνωμη το τιμονι και φυγαμε με απολυτη ηρεμια και προσηλωση σε αυτο που ακουγα στην ενδοσυνενοηση. Τα θεματα τα ειχαμε διαβασει και τωρα θα επρεπε να δουμε τι βαθμο θα παρουμε. Ετσι γρηγορα κυλισε η διαδρομη, χωρις λαχανιασματα και ιδρωτα, αφου θεωρω πως οδηγησα πιο ηρεμα απο ποτε. Τα τελευταια δυο χιλιομετρα ηταν με ομιχλη. Κοψαμε λιγο ρυθμο και φτασαμε στο στοπ της ειδικης, οπου κοιταξα χρονους στο κινητο μου. Ειχαμε παρει δυο απο το Βελανη και δωδεκα απο τον Καροτσιερη. Δεν υπαρχει αυτο σκεφτηκα. Η αποσταση μεχρι το ΣΕΧ της Φτερης ηταν μολις 800 μετρα οποτε καθολου χρονος για πολλα λογια. Η κατηφορικη προκληση ηταν μπροστα μας και μαλιστα με ομιχλη εως και το αεροδρομιο!
Φτασαμε στο στοπ χωρις να το καλοκαταλαβω. Ειχα προσπαθησει να συγκεντρωθω απολυτα στα αυτια μου και στο δρομο. Η πρωτη Φτερη της αγωνιστικης μου διαδρομης ειχε τελειωσει χωρις να αγχωθω, χωρις να πιεστω, χωρις καν να μεινω απο φρενα οπως ολοι με ειχαν προειδοποιησει. 12ος χρονος γενικης με το παλιο? Τελικα αυτο ηταν το μυστικο! Απολυτη ηρεμια αλλα και προσοχη!
Μπροστα στα ιστορικα ηταν μονο ο Γιοβας, ο οποιος ηταν σε εναν δικο του αγωνα, μονος πολυ μπροστα απο ολους μας. Αξιος, αξιος, αξιος και ζω για τη μερα, που θα του παρω ειδικη.
Επιστροφη στα Καλαβρυτα ολο χαρα, προληπτικη αλλαγη υγρων φρενων και ξανα στις ειδικες!
Τα δευτερα Καλαβρυτα ηταν η ειδικη που φοβομουν, αφου ειχε πολλα σημεια με λιμναζοντα νερα αλλα και παλι ολα καλα!
Η επομενη ειδικη ακυρωθηκε λογω βλαβης του ασθενοφορου (!) και ετσι εμενε μονο η δευτερη Φτερη.
Ειμασταν δευτεροι γενικης στα ιστορικα και μαλιστα με μεγαλη διαφορα. Τοτε ο Θοδωρης μου ζητησε να παμε βολτα την ειδικη αλλα συγνωμη, αν θελω βολτα, φορτωνω το Μητσο με τα κοριτσια μου και παω. 'Με σενα μαντραχαλε κανω αγωνες και δεν με νοιαζουν κυπελλα και βαθμοι' (στις κορες μου βεβαια αρεσουν τα κυπελλακια, το ομολογω). Ετσι κατεβασαμε 4 απο τον πρωινο μας χρονο...
Συντομη σταση στο καφενειο του Σελινουντα, οπου ειχα συννενοηθει να παρω πατατες για τα μωρα καθως και χυλοπιττες, αλλα λογω καιρου τιποτα απο αυτα δεν ηταν εκει και αφου μου υποσχεθηκαν, πως θα ειναι στην Αθηνα μεσα στη βδομαδα, πηρα μπυρα για μενα και λεμοναδα Λουξ για το Θοδωρη-μαντραχαλο. Επρεπε να αναπληρωσω τους ηλεκτρολυτες μου! Επιστροφη στα Καλαβρυτα γεματοι χαρα και ικανοποιηση για το αποτελεσμα και ολοι μαζι φαγητο μετα την απονομη.
Αξιζε η ταλαιπωρια και ο κινδυνος? Μηπως επρεπε αυτο το σουκου να ειμαι με την οικογενεια μου? Τελικα τι ηταν αυτο που αποκομισα, αυτο που θα θυμαμαι για πολλα πολλα χρονια? Ειναι πραγματα που δεν περιγραφονται ουτε εκτιμωνται με χρηματα. (για ολα τα αλλα υπαρχει η mastercard).
Αλλα και γενικοτερα απο τους αγωνες! Τι ειναι αυτο που μας σπρωχνει?
Για μενα ειναι λιγες λεξεις, λιγα χαμογελα και μερικοι ανθρωποι που γνωρισα μεσα στους αγωνες και μου εμαθαν πραγματα με εφαρμογη στην καθημερινη μου ζωη, στο επαγγελμα μου, στις σχεσεις μου. Ας αναφερω μονο αυτο, που ηταν λογια του Κωστα του Εξαρχου.
'Οσο καλα και να περασες στον αγωνα, τη Δευτερα θα πρεπει να πας για δουλεια, προσγειωμενος για να ζησεις την οικογενεια σου. Πρεπει το μυαλο σου να επιστρεψει μαζι σου'
Συμφωνοι κυριε Κωστα αλλα ασε με στα διαλειματα μου να ονειρευομαι υπεροχες ειδικες!
Αυτα και λιγα ακομα, απο τους δικους μου ανθρωπους, χρειαζομαι για να ειμαι καλα στην Ελλαδα του μνημονιου.
Χρηστος Δαρας

Ολο παρατηρησεις εισαι! Ακομα δεν εχω στεγνωσει!

Ποτε προλαβες!!!!???

το έσβησα για να σβήσεις και εσύ.
ένα μεγάλο μπράβο για το αποτέλεσμα στον Αχαιό.

Έπρεπε να έβλεπες πως εστριψα τη στροφή που βγήκα στο σπριντ! Slow motion!!

αντε σιγα σιγα να δουμε και κανενα βιντεο!!

http://www.betpal.gr/news/gagalnas/item/1586-απολογισμός-του-36ου-ράλλυ-αχαιός

Aψογο το χρονικο του bericocker ε?

Ανθρωπος με χιουμορ , με κεφι , με μπαλακια μεγιστα , οτι ψαχνει αυτο το αθλημα για να ζωντανεψει και να ανεβει ποιοτικα !

Ευγε , και στο Παλλαδιο τετοια ωραια bericocker !!!

Αμαξο , στον επομενο θα εχεις γλυκοπατατες Σκυρου που ξεθολωνουν καλυτερα

Οι οδηγοι με αρχ....α δεν χρειαζεται να βλεπουν και πολυ εξω , ακουν μονο την συνοδηγο τους (για να μην σου πω οτι την κοιτουν στα ματια ) και .....στριβουν αγοακι μου !

Περα απ'αυτα ο αγωνας θα μεινει στην ιστορια της αγωνιστικης μου μνημης , σε καλη θεση , οχι γιατι δυο απ'τα μου πηγαν καλα (το αλλο κατεστρεψε ενα αυτοκινητο , αλλα βγηκε αλωβητο(ενας βλαξ οδηγος με ενα απειρο κοριτσακι συνοδηγο κατεστρεψε δυο αγωνιστικα ) ),αλλα γιατι ειδα μεσα απ'την αγωνιστικη προσπαθεια των οδηγων οσα πιστευα οτι αλλα δεν φαινοντε , οταν οι συνθηκες δεν ειναι σαν κι αυτες που ειχαμε σ'αυτον τον αγωνα !
Η λεσχη εφτασε να εχει πολεμο κι απ'την ιδια την φυση , και μονον γι'αυτο δεν θα μπορουσα να σχολιασω τα ασχημα του διημερου .
Το μονο που θα εκανα ειναι ενα τραβηγμα αυτιου για το σερβις παρκ ! δεν την δεχομαστε αυτην την εικονα ρε φιλε Κουλη απο εναν ΑΟΠ σαραντα χρονια φουρναρη .........
Για την εκκινηση και γενικα τις πανηγυριοτικες , χεστικα , ειναι τοσο κουραστικες που σε καποια μερη (με αδιαφορια τοπικη ) καλυτερα να μην γινοντε στις μερες μας .Δεν ξερω αν δεν εβρεχε αν θα ειχε κοσμο (που δεν το πιστευω ) αλλα πολυ καλυτερα θα ηταν ενας χωρος ωραιος απ'το Σαββατο το πρωι και με τους χορηγους ,για μουρη (και φυλασωμενος gamo το κερατο μου , ποσο στοιχιζει ενας σεκιουριτας ενα βραδυ ?) να περνανε να παιρνουν ματι οι ενδιαφερομενοι της περιοχης .

Για του χρονου ? οποιος αλλαξει κατι απ'την διαδρομη αυτη , θα θελει σκοτωμα πλεον !

Με χιλια , και του χρονου .

Αμαξο , στον επομενο θα εχεις γλυκοπατατες Σκυρου που ξεθολωνουν καλυτερα

Οι οδηγοι με αρχ....α δεν χρειαζεται να βλεπουν και πολυ εξω , ακουν μονο την συνοδηγο τους (για να μην σου πω οτι την κοιτουν στα ματια ) και .....στριβουν αγοακι μου !

Καλα, μονο εμεις ειχαμε spray αντιθαμβωτικο??

Οχι μονο σπρευ και ειδικο υγρο γερμανικο με πασαλιμα ειχαμε βαλει , αλλα αν δεν εχει καλοριφερ ..... δεν !

To video του αγώνα από την δικιά μας πλευρά( M.F. )

Youtube Video

Καλημερα παιδια. Εχω τρεξει Πετσακους και Φτερη αρκετες φορες με διαφορα αυτοκινητα. Η ομορφια της οδηγησης με ολη τη σημασια της λεξης. Συμφωνω με τον Δημητρη, οτι μια εξοδος στους Πετσακους ειναι 1000 φορες πιο επικινδυνη απο μια εξοδο στη Φτερη. Ομως τα ραλλυ δεν ειναι 'το ποδι στο πατωμα'. Ειναι τακτικη, γνωση, αυτοσυγκρατηση και υπερβολη αναλογα με τις συνθηκες, την προετοιμασια και τις δυνατοτητες, ειναι πολεμος τα ραλλυ κι οχι μια μαχη. Αυτη αλλωστε ειναι κι η ομορφια τους.
Γραφει καποιος φιλος οτι τα ιστορικα δεν εχουν φρενα για φτερη. Λαθος. Τα μυαλα δεν εχουν φρενα. Τα ιστορικα, αν τα οδηγησεις αναλογα με τις συνθηκες, φτανουν στον Σελινουντα νικητες. Ας αφησουμε λοιπον τις περικοκλαδες, ας συνειδητοποιησουμε την εννοια¨'ραλλυ'κι ας κρατησουμε την ιστορια ζωντανη. ΝΑΙ . Φτερη ΜΟΝΟ κατηφορα, ναι , αν γινεται, ακομα και Πετσακοι -Φτερη μια ειδικη!
Το κουρασαμε αρκετα, οποιος δεν μπορει να σχεδιασει τον τροπο οδηγησης του και νομιζει οτι αγωνας ειναι μονο γκαζι, ας παει στην Ινδιαναπολη.
Συμπερασμα . Ευγε στον ΑΟΠ, αρκει να ξαδαδουμε το ιδιο σκηνικο.

Γιατρε μου καλε και αγαπημένε!
Εννοείται πως όλοι προτιμανε φτερη κατηφόρα. Δεν άκουσα κάποιον να λέει το αντίθετο! Αντικειμενικά όμως τα φρένα κάποιων ιστορικών τελειώνουν πολυ νωρίτερα απο τα σύγχρονα!
Πέρυσι στο Φθιώτιδος, παυλιανη κατηφόρα και φρένα γιοκ στο τελευταίο σικειν πριν την αλλαγή πορείας δεξιά.
Σαφώς και στο ραλλυ θα προσεξεις και θα πουλησεις αλλα θα πας και πάτωμα όπως ΕΣΥ στην ελατεια, όπου ακολουθησες πλήρως τις συμβουλές μου! Καλημέρα!!
Πάω να ανοίξω...

Ο χρήστης bericocker έγραψε:
Γιατρε μου καλε και αγαπημένε!
Εννοείται πως όλοι προτιμανε φτερη κατηφόρα. Δεν άκουσα κάποιον να λέει το αντίθετο! Αντικειμενικά όμως τα φρένα κάποιων ιστορικών τελειώνουν πολυ νωρίτερα απο τα σύγχρονα!
Πέρυσι στο Φθιώτιδος, παυλιανη κατηφόρα και φρένα γιοκ στο τελευταίο σικειν πριν την αλλαγή πορείας δεξιά.
Σαφώς και στο ραλλυ θα προσεξεις και θα πουλησεις αλλα θα πας και πάτωμα όπως ΕΣΥ στην ελατεια, όπου ακολουθησες πλήρως τις συμβουλές μου! Καλημέρα!!
Πάω να ανοίξω...

Αγαπητε bericocker,

Δεν θα συμφωνησω μαζι σου αυτην την φορα. Στην Παυλιανη του περσινου Φθιωτιδος, αν θυμασαι καλα, υπηρχαν πεντε (5!) σικειν οπου ολα τα αυτοκινητα φρεναριζαν σχεδον απο τελικη. Για τον λογο αυτο 'εμεινες' απο φρενα, οπως 'εμεινε' και το δικο μας Mitsubishi που εχει κατι δισκους σαν ταψια !!!
Ηταν ενα απο τα βασικα παραπονα που ειχα εκφρασει εγγραφως στην λεσχη.
Παν μετρον αριστον !

Φιλικα,

'el-em'

Πωπω!!! Και μετά σου λέει Εβο! Παει χάλασαν και αυτοί!