Την ιστορία αυτή με τον «πιτσιρικά» στο Μερκούρη, όπως ανέφερα και σε προηγούμενο ποστ, την είχα ακούσει από τότε χωρίς όμως να γνωρίζω περισσότερες λεπτομέρειες, αν είχε νεκρούς ή όχι.
Φυσικά για να το μάθω εγώ που είμαι απλός θεατής, σίγουρα θα το ήξεραν οι περισσότεροι που εμπλέκονται, με την οποιαδήποτε ιδιότητα, στο χώρο.
Αυτό που μου έκανε άσχημη εντύπωση τότε είναι το γεγονός ότι «κουκουλώθηκε» το θέμα. Υπέθεσα, με πικρία και θυμό, ότι αυτό έγινε αφ ενός για να μην τεθεί σε αμφισβήτηση από την κοινωνία ο χώρος των αγώνων και αφ ετέρου πως αυτό να μην ήταν, πιθανόν και το μοναδικό ατύχημα που προκαλεί οδηγός αγώνων και για αυτό και δεν τιμωρήθηκε από την ΕΘΕΑ.
Λειτούργησε δηλαδή, σύμφωνα με τη δική μου κακόπιστη κρίση, η συναδελφική αλληλεγγύη, δηλαδή το : «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει»!
Σήμερα αισθάνομαι ακόμα πιο θυμωμένος γιατί βλέπω με υπονοούμενα για μισόλογα να γυρίζετε το χρόνο πίσω.
Πολλοί, εδώ στο φόρουμ, που δεν γνωρίζουν(με), ζητούμε να μας εξηγήσετε και να αναφέρετε λεπτομέρειες και εσείς, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο (εμπλεκόμενο στους αγώνες), σφυρίζετε αδιάφορα.
Γιατί αφού δεν θέλατε να αναφέρετε λεπτομέρειες και να απαντήσετε στα ερωτήματα αυτών που δεν γνωρίζουν ξεκινήσατε αυτή την ιστορία;
Αισθάνομαι ότι εμάς τους απλούς θεατές, δεν μας λογαριάζετε, δε μας θέλετε στο φόρουμ ισότιμα μέλη, μας θέλετε κομπάρσους, χειροκτροτητές στις επιτυχίες σας…
Κρίμα, μετά θέλετε σπόνσορες, περισσότερο κόσμο στα βουνά, προβολή σε ένα χώρο που τον αντιμετωπίζετε, κατά τη δική μου εκτίμηση, σαν το μαγαζί σας, όποτε θέλετε το ανοίγετε για τον πελάτη (εμάς τους θεατές) και όποτε θέλετε το κλείνετε και κάνετε prive party.
Σας παρακαλώ θερμά να με πείσετε ότι κάνω λάθος
Ο κακόπιστος φίλος των αγώνων αυτοκινήτου
Στέφανος