Δεν ξέρω αν κάποιος άλλος φίλος έχει βρεθεί να αλλάζει 3η φορά ντίζα συμπλέκτη στην άκρη του δρόμου, αλλά χθες το απόγευμα, και ενώ εδώ και καιρό λέω να καθίσω να γράψω το «ιστορικό» της όλης φάσης, μήπως έχει κανείς καμιά καλή ιδέα, τρίτωσε το κακό για εμένα...

**Σύντομη αναδρομή: **
Η original ντίζα μου είχε αλλαχθεί σε εξουσιοδοτημένο στο οποίο πήγαινα εκείνη την εποχή με άλλη, μπας και σε αυτή οφειλόταν το πρόβλημα αποσύμπλεξης που είχα σε κάποια φάση (χλωμό, αλλά επέμεναν!). Τελικά απλά είχε έρθει η ώρα για νέο δισκοπλατώ, οπότε η νέα ντίζα δεν έλυσε το πρόβλημα, αλλά έμεινε πάνω στο αμάξι και κράτησα την original ως ανταλλακτικό. Από τότε (πάνε 2 χρόνια) με το νέο δισκοπλατώ, ίδιο με το μαμίσιο (VALEO), μου έχουν σπάσει 2 ντίζες (μια πέρυσι το καλοκαίρι, και μια τον Ιούνιο που μας πέρασε ενώ πήγαινα σε Ε.Δ. του φετινού Ακρόπολις), οι οποίες χθες έγιναν 3, καθώς η original που είχα βάλει πάνω παρέδωσε κι αυτή το πνεύμα!..

Σημείωση (1):
Και οι 3 ντίζες κόπηκαν στο ίδιο ακριβώς σημείο – όχι στη μεριά του πεντάλ αλλά στην απέναντι, εκεί που πιάνει το πρεσαριστό παπαράκι που μαγκώνει στο «δίχαλο» του κιβωτίου, το οποίο κινεί το μηχανισμό αποσύμπλεξης. Δεν τριβόντουσαν κάπου (δεν έχει τίποτα εκεί κοντά) απλά για κάποιο λόγο με το «πάτα, πάτα» αδυνάτισε το συρματόσχοινο εκεί που ήταν ήδη αδύνατο (λόγω πρεσαριστού παπαριού!) και έσπασε.

Κατέληξα λοιπόν να αλλάζω ντίζα για 3η φορά (ευτυχώς στη σκιά του γκαράζ μου, αφού κατάφερα να φτάσω από το Μαρούσι ως τη Νέα Ερυθραία σχεδόν non-stop, χάρη στην πολύ χαλαρή κίνηση που είχε στους δρόμους) και το ερώτημα είναι… Τι στο καλό φταίει και σπάνε???!!...

Σημείωση (2):
Έχω αλλάξει δισκοπλατώ μια φορά ως τώρα, αλλά όχι και βολάν, το οποίο πρέπει να έχει φαγωθεί (κι «αγριέψει») αρκετά και θέλει ρεκτιφιέ επιφανείας (ή αλλαγή – αλλά είναι αρκετά ακριβό) για να μην έχω κραδασμούς όταν ξεκινάω με λιγότερες από ~1500 στροφές, όπως πιο παλιά που ήταν ακόμα καινούργιο.

Να πως είναι η ντίζα:

Στην ουσία είναι ένα συρματόσχοινο με 2 “stoppers” στις άκρες του [ένα μεγάλο, κάπως κωνικό, το (Α) κι ένα μικρό, το (Δ)] που κινείται μέσα σε ένα «μανίκι» το οποίο στηρίζεται στις 2 άκρες του (Β) & (Γ) σε σταθερά σημεία του χώρου του κινητήρα.

Το stopper της δεξιάς άκρης του συρματόσχοινου (Δ) θηλυκώνει στο «γάντζο» του πεταλιού, αφού η δεξιά άκρη του «μανικιού» (Γ) κουμπώσει στην τρύπα που έχει ο χώρος του κινητήρα από την πλευρά του οδηγού για να περνάει το συρματόσχοινο στην πεταλιέρα.

Το stopper της αριστερής άκρης (Α) του συρματόσχοινου πιάνει στο «δίχαλο» του κιβωτίου (ώστε να κινεί το μηχανισμό αποσύμπλεξης) αφού το (Β) που είναι στην αριστερή άκρη του «μανικιού» θηλυκώσει σε ένα σταθερό σημείο στο εξωτερικό του κιβωτίου για να κρατάει κόντρα.

Να και πως είναι η συγκεκριμένη του δικού μου στην πραγματικότητα:

Οπότε έχουμε (με τη σειρά που εγώ βρήκα πιο έυκολη την τοποθέτηση της ντίζας):
To (Γ) κουμπώνει στην τρύπα που έχει ο χώρος του κινητήρα στην πλευρά που είναι τα πετάλια
Το (Δ) κουμπώνει επάνω στο ‘γάντζο’ του πεταλιού του συμπλέκτη
Το (Β) κουμπώνει στην «κόντρα» που έχει απ’ έξω το κιβώτιο, και
Τα (Α) μαγκώνει στο «δίχαλο» που κινεί το μηχανισμό αποσύμπλεξης
[EDIT: φωτογραφία με τη ντίζα κουμπωμένη στο δίχαλο μερικά posts πιο κάτω]

Ανάμεσα στα (Α) και (Β) υπάρχει κι ένα βαρίδι, όπως φαίνεται και στη φωτο, επάνω στο συρματόσχοινο, το οποίο κινείται πέρα-δώθε μαζί με το (Α). Δεν είμαι σίγουρος πόσο χρειάζεται, πιστεύω ότι μια χαρά θα ήταν και χωρίς αυτό (εκεί είναι που κόβεται μονίμως το συρματόσχοινο – ακριβώς ανάμεσα στο βαρίδι και στο κωνικό παπαράκι που πιάνει στο δίχαλο).

Περί «αυτό-ρύθμισης»
Τα σταθερά σημεία του χώρου του κινητήρα, όπου κουμπώνουν τα (Β) και (Γ) απέχουν –ας πούμε- 50 cm μεταξύ τους, σε ευθεία. Η ευθεία όμως δεν είναι διαθέσιμη (παρεμβάλλεται ο κινητήρας!), οπότε η ντίζα ακολουθεί καμπύλη «τροχιά» για να φτάσει από το ένα σταθερό σημείο στο άλλο, η οποία καμπύλη έχει μήκος –ας πούμε- 65cm. Αυτό είναι το μήκος (Β) – (Γ), το οποίο πρέπει να έχει το «μανίκι» της ντίζας.

Κι εδώ είναι το “tricky part”, που λένε (αν και στην πραγματικότητα, αν το σκεφτεί κανείς, είναι απλό): Η ντίζα είναι «αυτο-ρυθμιζόμενη» (για την ακρίβεια, το «μανίκι» της). Παίρνει δηλαδή μόνη της τυχόν «μπόσικα». Αν το μήκος του συρματόσχοινου είναι υπολογισμένο για να κάνει μια διαδρομή 65cm από το (Β) ως το (Γ), το «μανίκι» του συρματόσχοινου χάρη στο τμήμα με το ελατήριο που έχει θα «γεμίσει» αυτά τα 65cm. Αν «γέμιζε» μόνο 60cm από τα 65 τότε προφανώς θα περίσσευε «χύμα» συρματόσχοινο μεταξύ (Β) και (Γ) και ο συμπλέκτης δε θα δούλευε, όπως κι αν αφαιρέσουμε όλο το «μανίκι» μεταξύ (Β) και (Γ) και μείνει σκέτο το συρματόσχοινο.

**Η αλλαγή της ντίζας **
Στο συγκεκριμένο είναι αρκετά απλή υπόθεση αν ξέρεις τι κάνεις.
Μάλιστα, τα μόνα εργαλεία που χρειάζεται είναι ένα σταυροκατσάβιδο για να αφαιρέσεις ολόκληρο το φιλτροκούτι και μια καστάνια με 2 εξάγωνα καρυδάκια για να αφαιρέσεις τη μπαταρία και το κουτί της, να βλέπεις καλύτερα τη διαδρομή της ντίζας.

Εν –σχετική- συντομία, από τη στιγμή που σπάσει η ντίζα κι έχεις άλλη (35-40 ευρώ κάνει ως ανταλλακτικό η δική μου):

1. αφαιρείς το φιλτροκούτι (τα (Α) και (Β) βρίσκονται σχεδόν από κάτω του) και τη μπαταρία με το κουτί της (για εύκολη πρόσβαση στο σημείο όπου κουμπώνει το (Γ) μεταξύ χώρου κινητήρα και χώρου επιβατών),
2. ανεβάζεις το πετάλι για να δώσεις μπόσικα στο [σπασμένο] συρματόσχοινο, ξεκουμπώνεις την άκρη (Δ) του συρματόσκοινου από το «γάντζο» του πεταλιού, πατάς μέσα τα πλαστικά «αυτάκια» της άκρης (Γ) του «μανικιού» για να απασφαλίσει από το χώρο των πεντάλ και να μπορείς να το τραβήξεις από την πλευρά του κινητήρα, το ελευθερώνεις, βγάζεις και την άκρη (Β) από την «κόντρα», και άντε γεια η παλιά ντίζα
3. την καινούργια την περνάς από την ίδια διαδρομή, κουμπώνοντας πρώτα το (Γ), για να μπει η άκρη (Δ) πίσω απ’ το πετάλι, περνάς το (Δ) στο γάντζο του πεταλιού με το πετάλι ανεβασμένο, μετά περνάς το (Β) στην «κόντρα», και μετά (το μόνο κάπως ζόρικο) συμπιέζεις το ελατήριο με το δεξί χέρι ενώ τραβάς την άκρη (Α) με το αριστερό, για να σου δώσει μπόσικα στο συρματόσχοινο και να μπορέσεις να περάσεις το (Α) στο δίχαλο.
4. δοκιμάζεις το πετάλι κι αν όλα ΟΚ ξαναβάζεις μπαταριοκούτι, μπαταρία και φιλτροκούτι και τέλος

Υπόθεση μισής ώρας περίπου, χωρίς να σηκώσεις το αυτοκίνητο (αν το σηκώσεις βοηθάει να την περάσεις πιο εύκολα την καινούργια, αλλά μπορείς και να στρίψεις τέρμα αριστερά το τιμόνι να βλέπεις από το θόλο για να την περάσεις).

Το πρόβλημα
Η ντίζα έχει κοπεί και τις 3 φορές ακριβώς εκεί που πιάνει το πρεσαριστό stop στο άκρο του συρματόσχοινου που κρατάει στη θέση του τον κώνο που μαγκώνει στο δίχαλο. Κάτι που κάθε άλλο παρά τυχαίο πρέπει να είναι - δεν τρίβεται πουθενά, αλλά είναι το πιο αδύνατο σημείο της ντίζας λόγω του πρεσαρίσματος που έστω και λίγο την έχει λεπτύνει εκεί.

Δικοπλατώ δεν έχω βάλει κανένα τέρας που να χρειάζεται μεγαλύτερη δύναμη από το αριστερό πόδι στο πετάλι για να αποσυμπλέξεις, οπότε το μόνο ερώτημα είναι πώς επηρεάζει η φθορά του βολάν τη ντίζα…

Μήπως μεγαλώνει λίγο η διαδρομή που μπορεί να κινηθεί το δίχαλο, κι επειδή η ντίζα κινείται εφαπτομενικά πάνω στην «τροχιά» του δίχαλου τσακίζει (έστω και ελάχιστα) παραπάνω το συρματόσχοινο στο πιο αδύνατο σημείο του, οπότε μερικές δεκάδες χιλιάδες πάτα-άσε αργότερα σπάει?...

Πάντως αν ήταν πιο χοντρό και δεν είχε το πρεσαριστό στοπ και το βαρυδιάκι εκεί δεν πιστεύω να υπήρχε θέμα. Το έχουν κάνει τόσο λεπτό λες και πρόκειται για αστεία υπόθεση…

Σκέφτομαι να φτιάξω [ή να βρω, αν και ως τώρα δεν τα έχω καταφέρει…] ενισχυμένη ντίζα, με πιο παχύ συρματόσχοινο (το οποίο δεν είναι σκέτο αλλά έχει κάποια πλαστικοποίηση – δεν ξέρω ακριβώς υλικό) αλλά με προβληματίζει το τελείωμα της και από τις 2 πλευρές. Η άκρη που πιάνει στη μεριά του πεταλιού έχει και αυτή ένα πρεσαριστό (?) στοπ (βλ. φωτό πιο κάτω) που έρχεται και θηλυκώνει στο «γάντζο» (στην πράξη δεν είναι γάντζος αλλά ένα πλαστικό μήκους 15 περίπου εκ. που κρέμεται από το μοχλικό του πεταλιού και έχει ένα αυλάκι για να θηλυκώσει το συρματόσχοινο, να μπορεί να το τραβάει όταν πατιέται το πετάλι).

Η άλλη άκρη είναι λίγο πιο εύκολη, αφού το δίχαλο σου δίνει μεγαλύτερη ελευθερία όσον αφορά τι είδους τελείωμα θα έχει αυτό που θα πιάνει επάνω του. Και μετά βέβαια είναι και το «μανίκι» της ντίζας – μέρος του οποίου θα πρέπει να βουτήξω από μια ορίτζιναλ ντίζα ή να αντιγράψω…

Τα γράφω λίγο όπως μου έρχονται τέτοια ώρα και δεν ξέρω πόσο κατανοητά είναι (ελπίζω να μη σας ζάλισα/μπέρδεψα...) οπότε το κλείνω εδώ και αναμένω σχόλια/ιδέες από όποιον κάνει κέφι.

Δεν ξέρω αν κάποιος άλλος φίλος έχει βρεθεί να αλλάζει 3η φορά ντίζα συμπλέκτη στην άκρη του δρόμου, αλλά χθες το απόγευμα, και ενώ εδώ και καιρό λέω να καθίσω να γράψω το «ιστορικό» της όλης φάσης, μήπως έχει κανείς καμιά καλή ιδέα, τρίτωσε το κακό για εμένα...

**Σύντομη αναδρομή: **
Η original ντίζα μου είχε αλλαχθεί σε εξουσιοδοτημένο στο οποίο πήγαινα εκείνη την εποχή με άλλη, μπας και σε αυτή οφειλόταν το πρόβλημα αποσύμπλεξης που είχα σε κάποια φάση (χλωμό, αλλά επέμεναν!). Τελικά απλά είχε έρθει η ώρα για νέο δισκοπλατώ, οπότε η νέα ντίζα δεν έλυσε το πρόβλημα, αλλά έμεινε πάνω στο αμάξι και κράτησα την original ως ανταλλακτικό. Από τότε (πάνε 2 χρόνια) με το νέο δισκοπλατώ, ίδιο με το μαμίσιο (VALEO), μου έχουν σπάσει 2 ντίζες (μια πέρυσι το καλοκαίρι, και μια τον Ιούνιο που μας πέρασε ενώ πήγαινα σε Ε.Δ. του φετινού Ακρόπολις), οι οποίες χθες έγιναν 3, καθώς η original που είχα βάλει πάνω παρέδωσε κι αυτή το πνεύμα!..

Σημείωση (1):
Και οι 3 ντίζες κόπηκαν στο ίδιο ακριβώς σημείο – όχι στη μεριά του πεντάλ αλλά στην απέναντι, εκεί που πιάνει το πρεσαριστό παπαράκι που μαγκώνει στο «δίχαλο» του κιβωτίου, το οποίο κινεί το μηχανισμό αποσύμπλεξης. Δεν τριβόντουσαν κάπου (δεν έχει τίποτα εκεί κοντά) απλά για κάποιο λόγο με το «πάτα, πάτα» αδυνάτισε το συρματόσχοινο εκεί που ήταν ήδη αδύνατο (λόγω πρεσαριστού παπαριού!) και έσπασε.

Κατέληξα λοιπόν να αλλάζω ντίζα για 3η φορά (ευτυχώς στη σκιά του γκαράζ μου, αφού κατάφερα να φτάσω από το Μαρούσι ως τη Νέα Ερυθραία σχεδόν non-stop, χάρη στην πολύ χαλαρή κίνηση που είχε στους δρόμους) και το ερώτημα είναι… Τι στο καλό φταίει και σπάνε???!!...

Σημείωση (2):
Έχω αλλάξει δισκοπλατώ μια φορά ως τώρα, αλλά όχι και βολάν, το οποίο πρέπει να έχει φαγωθεί (κι «αγριέψει») αρκετά και θέλει ρεκτιφιέ επιφανείας (ή αλλαγή – αλλά είναι αρκετά ακριβό) για να μην έχω κραδασμούς όταν ξεκινάω με λιγότερες από ~1500 στροφές, όπως πιο παλιά που ήταν ακόμα καινούργιο.

Να πως είναι η ντίζα:

Στην ουσία είναι ένα συρματόσχοινο με 2 “stoppers” στις άκρες του [ένα μεγάλο, κάπως κωνικό, το (Α) κι ένα μικρό, το (Δ)] που κινείται μέσα σε ένα «μανίκι» το οποίο στηρίζεται στις 2 άκρες του (Β) & (Γ) σε σταθερά σημεία του χώρου του κινητήρα.

Το stopper της δεξιάς άκρης του συρματόσχοινου (Δ) θηλυκώνει στο «γάντζο» του πεταλιού, αφού η δεξιά άκρη του «μανικιού» (Γ) κουμπώσει στην τρύπα που έχει ο χώρος του κινητήρα από την πλευρά του οδηγού για να περνάει το συρματόσχοινο στην πεταλιέρα.

Το stopper της αριστερής άκρης (Α) του συρματόσχοινου πιάνει στο «δίχαλο» του κιβωτίου (ώστε να κινεί το μηχανισμό αποσύμπλεξης) αφού το (Β) που είναι στην αριστερή άκρη του «μανικιού» θηλυκώσει σε ένα σταθερό σημείο στο εξωτερικό του κιβωτίου για να κρατάει κόντρα.

Να και πως είναι η συγκεκριμένη του δικού μου στην πραγματικότητα:

Οπότε έχουμε (με τη σειρά που εγώ βρήκα πιο έυκολη την τοποθέτηση της ντίζας):
To (Γ) κουμπώνει στην τρύπα που έχει ο χώρος του κινητήρα στην πλευρά που είναι τα πετάλια
Το (Δ) κουμπώνει επάνω στο ‘γάντζο’ του πεταλιού του συμπλέκτη
Το (Β) κουμπώνει στην «κόντρα» που έχει απ’ έξω το κιβώτιο, και
Τα (Α) μαγκώνει στο «δίχαλο» που κινεί το μηχανισμό αποσύμπλεξης
[EDIT: φωτογραφία με τη ντίζα κουμπωμένη στο δίχαλο μερικά posts πιο κάτω]

Ανάμεσα στα (Α) και (Β) υπάρχει κι ένα βαρίδι, όπως φαίνεται και στη φωτο, επάνω στο συρματόσχοινο, το οποίο κινείται πέρα-δώθε μαζί με το (Α). Δεν είμαι σίγουρος πόσο χρειάζεται, πιστεύω ότι μια χαρά θα ήταν και χωρίς αυτό (εκεί είναι που κόβεται μονίμως το συρματόσχοινο – ακριβώς ανάμεσα στο βαρίδι και στο κωνικό παπαράκι που πιάνει στο δίχαλο).

Περί «αυτό-ρύθμισης»
Τα σταθερά σημεία του χώρου του κινητήρα, όπου κουμπώνουν τα (Β) και (Γ) απέχουν –ας πούμε- 50 cm μεταξύ τους, σε ευθεία. Η ευθεία όμως δεν είναι διαθέσιμη (παρεμβάλλεται ο κινητήρας!), οπότε η ντίζα ακολουθεί καμπύλη «τροχιά» για να φτάσει από το ένα σταθερό σημείο στο άλλο, η οποία καμπύλη έχει μήκος –ας πούμε- 65cm. Αυτό είναι το μήκος (Β) – (Γ), το οποίο πρέπει να έχει το «μανίκι» της ντίζας.

Κι εδώ είναι το “tricky part”, που λένε (αν και στην πραγματικότητα, αν το σκεφτεί κανείς, είναι απλό): Η ντίζα είναι «αυτο-ρυθμιζόμενη» (για την ακρίβεια, το «μανίκι» της). Παίρνει δηλαδή μόνη της τυχόν «μπόσικα». Αν το μήκος του συρματόσχοινου είναι υπολογισμένο για να κάνει μια διαδρομή 65cm από το (Β) ως το (Γ), το «μανίκι» του συρματόσχοινου χάρη στο τμήμα με το ελατήριο που έχει θα «γεμίσει» αυτά τα 65cm. Αν «γέμιζε» μόνο 60cm από τα 65 τότε προφανώς θα περίσσευε «χύμα» συρματόσχοινο μεταξύ (Β) και (Γ) και ο συμπλέκτης δε θα δούλευε, όπως κι αν αφαιρέσουμε όλο το «μανίκι» μεταξύ (Β) και (Γ) και μείνει σκέτο το συρματόσχοινο.

**Η αλλαγή της ντίζας **
Στο συγκεκριμένο είναι αρκετά απλή υπόθεση αν ξέρεις τι κάνεις.
Μάλιστα, τα μόνα εργαλεία που χρειάζεται είναι ένα σταυροκατσάβιδο για να αφαιρέσεις ολόκληρο το φιλτροκούτι και μια καστάνια με 2 εξάγωνα καρυδάκια για να αφαιρέσεις τη μπαταρία και το κουτί της, να βλέπεις καλύτερα τη διαδρομή της ντίζας.

Εν –σχετική- συντομία, από τη στιγμή που σπάσει η ντίζα κι έχεις άλλη (35-40 ευρώ κάνει ως ανταλλακτικό η δική μου):

1. αφαιρείς το φιλτροκούτι (τα (Α) και (Β) βρίσκονται σχεδόν από κάτω του) και τη μπαταρία με το κουτί της (για εύκολη πρόσβαση στο σημείο όπου κουμπώνει το (Γ) μεταξύ χώρου κινητήρα και χώρου επιβατών),
2. ανεβάζεις το πετάλι για να δώσεις μπόσικα στο [σπασμένο] συρματόσχοινο, ξεκουμπώνεις την άκρη (Δ) του συρματόσκοινου από το «γάντζο» του πεταλιού, πατάς μέσα τα πλαστικά «αυτάκια» της άκρης (Γ) του «μανικιού» για να απασφαλίσει από το χώρο των πεντάλ και να μπορείς να το τραβήξεις από την πλευρά του κινητήρα, το ελευθερώνεις, βγάζεις και την άκρη (Β) από την «κόντρα», και άντε γεια η παλιά ντίζα
3. την καινούργια την περνάς από την ίδια διαδρομή, κουμπώνοντας πρώτα το (Γ), για να μπει η άκρη (Δ) πίσω απ’ το πετάλι, περνάς το (Δ) στο γάντζο του πεταλιού με το πετάλι ανεβασμένο, μετά περνάς το (Β) στην «κόντρα», και μετά (το μόνο κάπως ζόρικο) συμπιέζεις το ελατήριο με το δεξί χέρι ενώ τραβάς την άκρη (Α) με το αριστερό, για να σου δώσει μπόσικα στο συρματόσχοινο και να μπορέσεις να περάσεις το (Α) στο δίχαλο.
4. δοκιμάζεις το πετάλι κι αν όλα ΟΚ ξαναβάζεις μπαταριοκούτι, μπαταρία και φιλτροκούτι και τέλος

Υπόθεση μισής ώρας περίπου, χωρίς να σηκώσεις το αυτοκίνητο (αν το σηκώσεις βοηθάει να την περάσεις πιο εύκολα την καινούργια, αλλά μπορείς και να στρίψεις τέρμα αριστερά το τιμόνι να βλέπεις από το θόλο για να την περάσεις).

Το πρόβλημα
Η ντίζα έχει κοπεί και τις 3 φορές ακριβώς εκεί που πιάνει το πρεσαριστό stop στο άκρο του συρματόσχοινου που κρατάει στη θέση του τον κώνο που μαγκώνει στο δίχαλο. Κάτι που κάθε άλλο παρά τυχαίο πρέπει να είναι - δεν τρίβεται πουθενά, αλλά είναι το πιο αδύνατο σημείο της ντίζας λόγω του πρεσαρίσματος που έστω και λίγο την έχει λεπτύνει εκεί.

Δικοπλατώ δεν έχω βάλει κανένα τέρας που να χρειάζεται μεγαλύτερη δύναμη από το αριστερό πόδι στο πετάλι για να αποσυμπλέξεις, οπότε το μόνο ερώτημα είναι πώς επηρεάζει η φθορά του βολάν τη ντίζα…

Μήπως μεγαλώνει λίγο η διαδρομή που μπορεί να κινηθεί το δίχαλο, κι επειδή η ντίζα κινείται εφαπτομενικά πάνω στην «τροχιά» του δίχαλου τσακίζει (έστω και ελάχιστα) παραπάνω το συρματόσχοινο στο πιο αδύνατο σημείο του, οπότε μερικές δεκάδες χιλιάδες πάτα-άσε αργότερα σπάει?...

Πάντως αν ήταν πιο χοντρό και δεν είχε το πρεσαριστό στοπ και το βαρυδιάκι εκεί δεν πιστεύω να υπήρχε θέμα. Το έχουν κάνει τόσο λεπτό λες και πρόκειται για αστεία υπόθεση…

Σκέφτομαι να φτιάξω [ή να βρω, αν και ως τώρα δεν τα έχω καταφέρει…] ενισχυμένη ντίζα, με πιο παχύ συρματόσχοινο (το οποίο δεν είναι σκέτο αλλά έχει κάποια πλαστικοποίηση – δεν ξέρω ακριβώς υλικό) αλλά με προβληματίζει το τελείωμα της και από τις 2 πλευρές. Η άκρη που πιάνει στη μεριά του πεταλιού έχει και αυτή ένα πρεσαριστό (?) στοπ (βλ. φωτό πιο κάτω) που έρχεται και θηλυκώνει στο «γάντζο» (στην πράξη δεν είναι γάντζος αλλά ένα πλαστικό μήκους 15 περίπου εκ. που κρέμεται από το μοχλικό του πεταλιού και έχει ένα αυλάκι για να θηλυκώσει το συρματόσχοινο, να μπορεί να το τραβάει όταν πατιέται το πετάλι).

Η άλλη άκρη είναι λίγο πιο εύκολη, αφού το δίχαλο σου δίνει μεγαλύτερη ελευθερία όσον αφορά τι είδους τελείωμα θα έχει αυτό που θα πιάνει επάνω του. Και μετά βέβαια είναι και το «μανίκι» της ντίζας – μέρος του οποίου θα πρέπει να βουτήξω από μια ορίτζιναλ ντίζα ή να αντιγράψω…

Τα γράφω λίγο όπως μου έρχονται τέτοια ώρα και δεν ξέρω πόσο κατανοητά είναι (ελπίζω να μη σας ζάλισα/μπέρδεψα...) οπότε το κλείνω εδώ και αναμένω σχόλια/ιδέες από όποιον κάνει κέφι.

Δεν ξέρω αν κάποιος άλλος φίλος έχει βρεθεί να αλλάζει 3η φορά ντίζα συμπλέκτη στην άκρη του δρόμου, αλλά χθες το απόγευμα, και ενώ εδώ και καιρό λέω να καθίσω να γράψω το «ιστορικό» της όλης φάσης, μήπως έχει κανείς καμιά καλή ιδέα, τρίτωσε το κακό για εμένα...

**Σύντομη αναδρομή: **
Η original ντίζα μου είχε αλλαχθεί σε εξουσιοδοτημένο στο οποίο πήγαινα εκείνη την εποχή με άλλη, μπας και σε αυτή οφειλόταν το πρόβλημα αποσύμπλεξης που είχα σε κάποια φάση (χλωμό, αλλά επέμεναν!). Τελικά απλά είχε έρθει η ώρα για νέο δισκοπλατώ, οπότε η νέα ντίζα δεν έλυσε το πρόβλημα, αλλά έμεινε πάνω στο αμάξι και κράτησα την original ως ανταλλακτικό. Από τότε (πάνε 2 χρόνια) με το νέο δισκοπλατώ, ίδιο με το μαμίσιο (VALEO), μου έχουν σπάσει 2 ντίζες (μια πέρυσι το καλοκαίρι, και μια τον Ιούνιο που μας πέρασε ενώ πήγαινα σε Ε.Δ. του φετινού Ακρόπολις), οι οποίες χθες έγιναν 3, καθώς η original που είχα βάλει πάνω παρέδωσε κι αυτή το πνεύμα!..

Σημείωση (1):
Και οι 3 ντίζες κόπηκαν στο ίδιο ακριβώς σημείο – όχι στη μεριά του πεντάλ αλλά στην απέναντι, εκεί που πιάνει το πρεσαριστό παπαράκι που μαγκώνει στο «δίχαλο» του κιβωτίου, το οποίο κινεί το μηχανισμό αποσύμπλεξης. Δεν τριβόντουσαν κάπου (δεν έχει τίποτα εκεί κοντά) απλά για κάποιο λόγο με το «πάτα, πάτα» αδυνάτισε το συρματόσχοινο εκεί που ήταν ήδη αδύνατο (λόγω πρεσαριστού παπαριού!) και έσπασε.

Κατέληξα λοιπόν να αλλάζω ντίζα για 3η φορά (ευτυχώς στη σκιά του γκαράζ μου, αφού κατάφερα να φτάσω από το Μαρούσι ως τη Νέα Ερυθραία σχεδόν non-stop, χάρη στην πολύ χαλαρή κίνηση που είχε στους δρόμους) και το ερώτημα είναι… Τι στο καλό φταίει και σπάνε???!!...

Σημείωση (2):
Έχω αλλάξει δισκοπλατώ μια φορά ως τώρα, αλλά όχι και βολάν, το οποίο πρέπει να έχει φαγωθεί (κι «αγριέψει») αρκετά και θέλει ρεκτιφιέ επιφανείας (ή αλλαγή – αλλά είναι αρκετά ακριβό) για να μην έχω κραδασμούς όταν ξεκινάω με λιγότερες από ~1500 στροφές, όπως πιο παλιά που ήταν ακόμα καινούργιο.

Να πως είναι η ντίζα:

Στην ουσία είναι ένα συρματόσχοινο με 2 “stoppers” στις άκρες του [ένα μεγάλο, κάπως κωνικό, το (Α) κι ένα μικρό, το (Δ)] που κινείται μέσα σε ένα «μανίκι» το οποίο στηρίζεται στις 2 άκρες του (Β) & (Γ) σε σταθερά σημεία του χώρου του κινητήρα.

Το stopper της δεξιάς άκρης του συρματόσχοινου (Δ) θηλυκώνει στο «γάντζο» του πεταλιού, αφού η δεξιά άκρη του «μανικιού» (Γ) κουμπώσει στην τρύπα που έχει ο χώρος του κινητήρα από την πλευρά του οδηγού για να περνάει το συρματόσχοινο στην πεταλιέρα.

Το stopper της αριστερής άκρης (Α) του συρματόσχοινου πιάνει στο «δίχαλο» του κιβωτίου (ώστε να κινεί το μηχανισμό αποσύμπλεξης) αφού το (Β) που είναι στην αριστερή άκρη του «μανικιού» θηλυκώσει σε ένα σταθερό σημείο στο εξωτερικό του κιβωτίου για να κρατάει κόντρα.

Να και πως είναι η συγκεκριμένη του δικού μου στην πραγματικότητα:

Οπότε έχουμε (με τη σειρά που εγώ βρήκα πιο έυκολη την τοποθέτηση της ντίζας):
To (Γ) κουμπώνει στην τρύπα που έχει ο χώρος του κινητήρα στην πλευρά που είναι τα πετάλια
Το (Δ) κουμπώνει επάνω στο ‘γάντζο’ του πεταλιού του συμπλέκτη
Το (Β) κουμπώνει στην «κόντρα» που έχει απ’ έξω το κιβώτιο, και
Τα (Α) μαγκώνει στο «δίχαλο» που κινεί το μηχανισμό αποσύμπλεξης
[EDIT: φωτογραφία με τη ντίζα κουμπωμένη στο δίχαλο μερικά posts πιο κάτω]

Ανάμεσα στα (Α) και (Β) υπάρχει κι ένα βαρίδι, όπως φαίνεται και στη φωτο, επάνω στο συρματόσχοινο, το οποίο κινείται πέρα-δώθε μαζί με το (Α). Δεν είμαι σίγουρος πόσο χρειάζεται, πιστεύω ότι μια χαρά θα ήταν και χωρίς αυτό (εκεί είναι που κόβεται μονίμως το συρματόσχοινο – ακριβώς ανάμεσα στο βαρίδι και στο κωνικό παπαράκι που πιάνει στο δίχαλο).

Περί «αυτό-ρύθμισης»
Τα σταθερά σημεία του χώρου του κινητήρα, όπου κουμπώνουν τα (Β) και (Γ) απέχουν –ας πούμε- 50 cm μεταξύ τους, σε ευθεία. Η ευθεία όμως δεν είναι διαθέσιμη (παρεμβάλλεται ο κινητήρας!), οπότε η ντίζα ακολουθεί καμπύλη «τροχιά» για να φτάσει από το ένα σταθερό σημείο στο άλλο, η οποία καμπύλη έχει μήκος –ας πούμε- 65cm. Αυτό είναι το μήκος (Β) – (Γ), το οποίο πρέπει να έχει το «μανίκι» της ντίζας.

Κι εδώ είναι το “tricky part”, που λένε (αν και στην πραγματικότητα, αν το σκεφτεί κανείς, είναι απλό): Η ντίζα είναι «αυτο-ρυθμιζόμενη» (για την ακρίβεια, το «μανίκι» της). Παίρνει δηλαδή μόνη της τυχόν «μπόσικα». Αν το μήκος του συρματόσχοινου είναι υπολογισμένο για να κάνει μια διαδρομή 65cm από το (Β) ως το (Γ), το «μανίκι» του συρματόσχοινου χάρη στο τμήμα με το ελατήριο που έχει θα «γεμίσει» αυτά τα 65cm. Αν «γέμιζε» μόνο 60cm από τα 65 τότε προφανώς θα περίσσευε «χύμα» συρματόσχοινο μεταξύ (Β) και (Γ) και ο συμπλέκτης δε θα δούλευε, όπως κι αν αφαιρέσουμε όλο το «μανίκι» μεταξύ (Β) και (Γ) και μείνει σκέτο το συρματόσχοινο.

**Η αλλαγή της ντίζας **
Στο συγκεκριμένο είναι αρκετά απλή υπόθεση αν ξέρεις τι κάνεις.
Μάλιστα, τα μόνα εργαλεία που χρειάζεται είναι ένα σταυροκατσάβιδο για να αφαιρέσεις ολόκληρο το φιλτροκούτι και μια καστάνια με 2 εξάγωνα καρυδάκια για να αφαιρέσεις τη μπαταρία και το κουτί της, να βλέπεις καλύτερα τη διαδρομή της ντίζας.

Εν –σχετική- συντομία, από τη στιγμή που σπάσει η ντίζα κι έχεις άλλη (35-40 ευρώ κάνει ως ανταλλακτικό η δική μου):

1. αφαιρείς το φιλτροκούτι (τα (Α) και (Β) βρίσκονται σχεδόν από κάτω του) και τη μπαταρία με το κουτί της (για εύκολη πρόσβαση στο σημείο όπου κουμπώνει το (Γ) μεταξύ χώρου κινητήρα και χώρου επιβατών),
2. ανεβάζεις το πετάλι για να δώσεις μπόσικα στο [σπασμένο] συρματόσχοινο, ξεκουμπώνεις την άκρη (Δ) του συρματόσκοινου από το «γάντζο» του πεταλιού, πατάς μέσα τα πλαστικά «αυτάκια» της άκρης (Γ) του «μανικιού» για να απασφαλίσει από το χώρο των πεντάλ και να μπορείς να το τραβήξεις από την πλευρά του κινητήρα, το ελευθερώνεις, βγάζεις και την άκρη (Β) από την «κόντρα», και άντε γεια η παλιά ντίζα
3. την καινούργια την περνάς από την ίδια διαδρομή, κουμπώνοντας πρώτα το (Γ), για να μπει η άκρη (Δ) πίσω απ’ το πετάλι, περνάς το (Δ) στο γάντζο του πεταλιού με το πετάλι ανεβασμένο, μετά περνάς το (Β) στην «κόντρα», και μετά (το μόνο κάπως ζόρικο) συμπιέζεις το ελατήριο με το δεξί χέρι ενώ τραβάς την άκρη (Α) με το αριστερό, για να σου δώσει μπόσικα στο συρματόσχοινο και να μπορέσεις να περάσεις το (Α) στο δίχαλο.
4. δοκιμάζεις το πετάλι κι αν όλα ΟΚ ξαναβάζεις μπαταριοκούτι, μπαταρία και φιλτροκούτι και τέλος

Υπόθεση μισής ώρας περίπου, χωρίς να σηκώσεις το αυτοκίνητο (αν το σηκώσεις βοηθάει να την περάσεις πιο εύκολα την καινούργια, αλλά μπορείς και να στρίψεις τέρμα αριστερά το τιμόνι να βλέπεις από το θόλο για να την περάσεις).

Το πρόβλημα
Η ντίζα έχει κοπεί και τις 3 φορές ακριβώς εκεί που πιάνει το πρεσαριστό stop στο άκρο του συρματόσχοινου που κρατάει στη θέση του τον κώνο που μαγκώνει στο δίχαλο. Κάτι που κάθε άλλο παρά τυχαίο πρέπει να είναι - δεν τρίβεται πουθενά, αλλά είναι το πιο αδύνατο σημείο της ντίζας λόγω του πρεσαρίσματος που έστω και λίγο την έχει λεπτύνει εκεί.

Δικοπλατώ δεν έχω βάλει κανένα τέρας που να χρειάζεται μεγαλύτερη δύναμη από το αριστερό πόδι στο πετάλι για να αποσυμπλέξεις, οπότε το μόνο ερώτημα είναι πώς επηρεάζει η φθορά του βολάν τη ντίζα…

Μήπως μεγαλώνει λίγο η διαδρομή που μπορεί να κινηθεί το δίχαλο, κι επειδή η ντίζα κινείται εφαπτομενικά πάνω στην «τροχιά» του δίχαλου τσακίζει (έστω και ελάχιστα) παραπάνω το συρματόσχοινο στο πιο αδύνατο σημείο του, οπότε μερικές δεκάδες χιλιάδες πάτα-άσε αργότερα σπάει?...

Πάντως αν ήταν πιο χοντρό και δεν είχε το πρεσαριστό στοπ και το βαρυδιάκι εκεί δεν πιστεύω να υπήρχε θέμα. Το έχουν κάνει τόσο λεπτό λες και πρόκειται για αστεία υπόθεση…

Σκέφτομαι να φτιάξω [ή να βρω, αν και ως τώρα δεν τα έχω καταφέρει…] ενισχυμένη ντίζα, με πιο παχύ συρματόσχοινο (το οποίο δεν είναι σκέτο αλλά έχει κάποια πλαστικοποίηση – δεν ξέρω ακριβώς υλικό) αλλά με προβληματίζει το τελείωμα της και από τις 2 πλευρές. Η άκρη που πιάνει στη μεριά του πεταλιού έχει και αυτή ένα πρεσαριστό (?) στοπ (βλ. φωτό πιο κάτω) που έρχεται και θηλυκώνει στο «γάντζο» (στην πράξη δεν είναι γάντζος αλλά ένα πλαστικό μήκους 15 περίπου εκ. που κρέμεται από το μοχλικό του πεταλιού και έχει ένα αυλάκι για να θηλυκώσει το συρματόσχοινο, να μπορεί να το τραβάει όταν πατιέται το πετάλι).

Η άλλη άκρη είναι λίγο πιο εύκολη, αφού το δίχαλο σου δίνει μεγαλύτερη ελευθερία όσον αφορά τι είδους τελείωμα θα έχει αυτό που θα πιάνει επάνω του. Και μετά βέβαια είναι και το «μανίκι» της ντίζας – μέρος του οποίου θα πρέπει να βουτήξω από μια ορίτζιναλ ντίζα ή να αντιγράψω…

Τα γράφω λίγο όπως μου έρχονται τέτοια ώρα και δεν ξέρω πόσο κατανοητά είναι (ελπίζω να μη σας ζάλισα/μπέρδεψα...) οπότε το κλείνω εδώ και αναμένω σχόλια/ιδέες από όποιον κάνει κέφι.

Υποτίθεται ότι είναι 'original parts Peugeot-Citroen'...
Made in Spain ο συγκεκριμένος κωδικός (και αυτή που έχει τώρα πάνω του και οι 2 προηγούμενες)

Στην αρχή σκεφτόμουν κι εγώ ότι είναι μούφα το ανταλλακτικό, αλλά αφού έκοψε και την original σκέφτηκα ότι κάτι άλλο πρέπει να είναι. Δεν είναι φυσιολογικό επί 5,5 χρόνια να μην είχε κανένα πρόβλημα και ξαφνικά μέσα στον επόμενο χρόνο να σπάνε 3 [πέρυσι το δεκαπενταύγουστο έσπασε η πρώτη, τώρα που το σκέφτομαι, 1 χρόνο αφού μου την είχαν αλλάξει δοκιμαστικά]...

Ο χρήστης Greek έγραψε:
Είχα το ίδιο πρόβλημα σε σένα (απλά σε διαφορετικό αυτοκίνητο) και το είχα ψάξει αρκετά. Εκεί που τελικά κατέληξα ήταν οτι φθειρόταν στο συγκεκριμένο λόγω διαφορετικής 'γωνιας' λειτουργίας από αυτη που επρεπε με αποτέλεσμα να φθειρεται το συρματόσχοινο στο 'μακαρόνι' σε κάθε πάτημα.

Πρέπει να δεις λοιπόν αν βάζεις την ντίζα με την ίδια φορά ή την ίδια καμπυλότητα που ειχε εργοστασιακά ή αν λόγω φθοράς του πλατώ έχει αλλάξει δραματικά η κίνηση του έμβολου με αποτέλεσμα να κάνει μεγαλύτερη κίνηση για την αποσύμπλεξη.

Κάτι τέτοιο έχω καταλήξει κι εγώ ότι παίζει. Η έστω κι ελάχιστη διαφορά στη γωνία που 'διανύει' το δίχαλο λόγω φθοράς βολάν και η έλειψη μηχανισμού με ρουλεμάν στο σημείο που πιάνει η ντίζα [το οποίο θα φρόντιζε να ΜΗΝ κινείται πάντα εφαπτομενικά στο τόξο που κάνει το δίχαλο, που έχει μεγαλώσει έστω και λίγο, αλλά να κινείται πάντα σε μια ευθεία] την αναγκάζουν εκτός από το μπρος-πίσω να τσακίζει και λίγο (ελάχιστα μεν, αλλά επαναλαμβανόμενα) εκεί που τελειώνει το πρεσαριστό 'στοπ' το άκρο της.

[ΕDIT]
Καμιά καλή φωτογραφία του 'διχαλου' δεν έχω δυστυχώς, να φαίνεται πώς πιάνει την άκρη της ντίζας και πώς κινείται...

Αν δεν έχετε υπόψη σας πώς είναι, φανταστείτε ένα αρκετά βαθύ κουτάλι του γλυκού, με μια μικρή (λίγο πιο μεγάλη από το πάχος του συρματόσχοινου) σχισμή ώς το κέντρο του κουταλιού, όπου έρχεται και θηλυκώνει το άκρο της ντίζας. Το συρματόσχοινο 'φεύγει' απ' τη σχισμή στις 90 μοίρες, εφαπτομενικά δηλαδή στο τόξο που κάνει το δίχαλο. Για μικρού μήκους τόξο το συρματόσχοινο δεν τσακίζει, αλλά όσο μεγαλώνει η διαδρομή του δίχαλου τόσο αρχίζει και τσακίζει...

Λογικό φαίνεται λοιπόν το συμπέρασμα αυτό, ε? Κι ας είναι τόσο μικρές οι γωνίες που 'τσακίζει'....

Αν όντως αυτό φταίει, νομίζω ένας άλλος μηχανισμός στήριξης της ντίζας στο δίχαλο θα το έλυνε το πρόβλημα, χωρίς να χοντρύνει το συρματόσχοινο.

Ο χρήστης Thάnos έγραψε:
Ναι... αλλά τότε γιατί δεν σου την έκοβε απο την αρχή, παρα την κόβει τα 2 τελευταία χρόνια;

Τον 1 τελευταίο χρόνο 3 φοιρές...

Αν όντως οφείλεται σε φθορά του βολάν, η οποία μεγάλωσε το 'τόξο' που διανύει το δίχαλο και συνεπώς
(έτσι όπως στηρίζεται το τέλος της ντίζας μέσα στο δίχαλο) και τη γωνία που τσακίζει το συρματόσχοινο της ντίζας στο τελείωμά του, εκεί που μπαίνει μέσα στο πρεσαριστό παπαράκι, τότε λογικό να μην το κάνει απ' την αρχή.

Θα κοιτάξω μόλις βρω λίγο χρόνο να βγάλω το φίλτρο αέρα να πάρω καμιά φωτογραφία το δίχαλο.

Έβγαλα το φιλτροκούτι και φωτογράφισα το σημείο που πιάνει η ντίζα στο δίχαλο (σημείο Α) και στην κόντρα του σασμάν (σημείο Β). Το σημείο όπου κίβεται κάθε φορά είναι εκεί που τελειώνει το πρεσαριστό στοπ, αριστερά, πριν το βαρύδι. Αυτό που θέλω να δω είναι αν κάνει καθόλου γωνία εκεί με το πετάλι πατημένο...

Έτσι πιστεύω κι εγώ, το βαρίδι πρέπει να πάρει δρόμο (να γλιτώσω και βάρος ).

Έστω και μια μικρή γωνία στο σημείο εκείνο λόγω λίγο μεγαλύτερου τόξου του δίχαλου μπορεί να στρεσάρει υπερβολικά τη ντίζα μέσα σε κάτι δεκάδες χιλιάδες πατήματα του πεταλιού...

Bάλε λιγο γρασσάκι στο μακαρονι και στο σημειο αναμεσα γ-δ .

Λίγο γράσο στο επίμαχο σημείο δεν θα βοηθούσε; Η σωστή λίπανση στα κατάλληλα μέρη, ενίοτε είναι απαραίτητη!

Ξέχασα να απαντήσω στo περί γρασαρίσματος... Το επίμαχο σημείο είναι 'στον αέρα', οπότε δεν παίζει τέτοιο θέμα.
Γενικά από γρασάρισμα είναι όλα ΟΚ και η διαδρομή του πεταλιού ομαλότατη.

Έβγαλα μια φωτο με το πετάλι πατημένο, να φαίνεται πώς έρχεται το διχαλο και το κωνικό πλαστικό στην άκρη του σε σχέση με το υπόλοιπο συρματόσχοινο (βάζω μαζί και την προηγούμενη φωτογραφία, με το πετάλι μη-πατημένο):

Μη-πατημένο πετάλι:

Πατημένο:

Δε φαίνεται να κάνει μεγάλη γωνία εκεί που υποπτευόμουν... Το κωνικό πλαστικό αφήνει το πρεσαριστό stopper να 'παίξει' μέσα του και η γωνία γίνεται μεταξύ αυτών των δύο (όπως και θα έπρεπε) κι όχι εκεί που τελειώνει το stopper, άρα μάλλον ηλίθια ήταν η υπόθεση που έκανα....

Κάτι άλλο που παρατήρησα: Όταν πατάς τέρμα το πετάλι συμπιέζεται αρκετά και το λαστιχένιο τμήμα (Β) που κλιπάρει στην 'κόντρα' (φαίνεται μόνο στην επάνω φωτογραφία, ασυμπίεστο) το οποίο 'απορροφά' την έξτρα διαδρομή (όχι όμως και δύναμη)...

Mπορεί να έχεις δίκιο....
Tα απότομα για γρήγορες αλλαγές όταν το ευχαριστιέμαι στο βουνό φυσικά τα έχω, και η μέγιστη ελκτική δύναμη που δέχεται η ντίζα εκεί σαφώς είναι πολύ μεγαλύτερη απ' ότι σε νορμάλ συνθήκες (ίσως και διπλάσια++, στιγμιαία), το κουφό είναι ότι μόνο σε νορμάλ οδήγηση έχει κοπεί... Αλλά ΟΚ, προφανώς είχε αδυνατίσει πολύ πιο πριν.

Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να φτιάξω μια με μεγαλύτερη αντοχή και αλλο τρόπο στήριξης από την πλευρά που 'υποφέρει'. Δεν είμαι σίγουρος ακόμα πώς, έχω κάποιες ιδέες αλλά κολλάω σε μερικά προβληματάκια (π.χ. πώς θα πιάνει στο πετάλι αν είναι πιο χοντρό το συρματόσχοινο και πώς θα 'τερματίζει')...