Feb 15, 2007, 6:47 AM

Εγκάθετο ανέκδοτο που μου ήρθε με mail... θα το βάλω, παρότι γαύρος, επειδή ήταν καλό...

Ο Ολυμπιακός χάνει άλλο ένα ματς στην Ευρώπη και ο κόσμος αγανακτεί.

Εισβάλλουν λοιπόν στα αποδυτήρια και τους κάνουν τόπι στο ξύλο.

Τότε έρχεται μια ιδέα του Κωνσταντίνου: 'Θα φέρω μια στολή αστυνομικού στα αποδυτήρια, ώστε όταν ξαναγίνουν επεισόδια, θα την φοράω και θα φεύγω άνετα!'. Όντως, την επόμενη φορά (όπως πάντα) ξαναγίνονται επεισόδια. Φοράει γρήγορα ο Κωνσταντίνου τη στολή του μπάτσου, κανένας δεν τον αναγνωρίζει και φεύγει ανενόχλητος. Στο δρόμο, του φωνάζει μια γριούλα:

'Κωνσταντίνου, παιδάκι μου, μπορείς να με περάσεις απέναντι;'.

Τρελλαίνεται ο Μιχαλάκης! Καθώς την περνάει απέναντι, σκέφτεται:

'Καλά, εδώ ξέφυγα από τόσους οπαδούς που με βλέπουν συνέχεια και με γνωρίζουν, η γριά πώς με αναγνώρισε;;;'.

Την επόμενη αγωνιστική, ξανά χάνει ο θρύλος, ξανά επεισόδια, ξαναβάζει τη στολή του μπάτσου, φεύγει ανενόχλητος...

ξανά η γριά στο δρόμο: 'Μιχαλάκη, με περνάς σε παρακαλώ απέναντι;'

Κόκκαλο ο Μιχαλάκης! Την περνάει ξανά απέναντι, και φεύγοντας
σκέφτεται: 'Την επόμενη φορά, θα την ρωτήσω πώς με αναγνωρίζει'.
Έρχεται η επόμενη φορά, ξανά ήττα, ξανά επεισόδια, ξανά στολή, ξανά η γριά να την περάσει απέναντι.

Μιχαλάκης: 'Θα σε περάσω γιαγιά, αλλά πες μου σε παρακαλώ, δεν με αναγνωρίζουν οι οπαδοί, εσύ πώς με αναγνωρίζεις;'.

Κι η γριά:
'Σκάσε ρε μαλάκα! Ο Ανατολάκης είμαι!!!